Πλήθος κόσμου ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των οργανώσεων Αττικής της ΚΝΕ και του ΚΚΕ
Ηταν πολλοί αυτοί και κυρίως τα παιδιά που βρέθηκαν εκεί κάνοντας τον ουρανό πολύχρωμο από τους χαρταετούς. Στήνοντας μικρές και μεγάλες παρέες, τσουγκρίζοντας και χορεύοντας, σε μια κίνηση που όπως έλεγαν και ξαναέλεγαν δεν ήταν μόνο συμβολική. Με τη μαζική τους παρουσία έστειλαν το μήνυμα ότι το βουνό ανήκει σε όλο το λαό. Είναι περιουσία των ανθρώπων του μόχθου, των παιδιών, των μαθητών, των φοιτητών. Και πως δε θα επιτρέψουν, ειδικά μετά τις φωτιές του καλοκαιριού, να μετατραπεί η Πάρνηθα σε χώρο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αλλά θα παλέψουν ώστε ο λαός να απολαμβάνει εκεί το περιβάλλον και τον ελεύθερο χρόνο.
Οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες αλλά και τα μέλη του Κόμματος είχαν διαθέσει όλες τις προηγούμενες μέρες τις δυνάμεις τους, με κέφι και μεράκι, ώστε να προετοιμάσουν το χώρο και να είναι όλα έτοιμα από το πρωί. Από το μπαρ με σαρακοστιανά και μπόλικο κρασί, την κεντρική εξέδρα, τα τραπέζια αλλά και ταμπλό με αφίσες και ενημερωτικό υλικό. Από νωρίς ο χώρος άρχισε να πλημμυρίζει με κόσμο, οι χαρταετοί να πετάνε στον αέρα - με ξεχωριστή θέση να κατέχουν αυτοί του ΚΚΕ και της ΚΝΕ - και οι πρώτοι μεζέδες να απλώνονται σε τραπέζια αλλά και κάτω από δέντρα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία του Τεύκρου Παντελόγλου, Γραμματέα της Τομεακής Οργάνωσης της ΚΝΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στη σειρά πρωτοβουλιών που πάρθηκαν με τουρνουά ποδοσφαίρου, μαθητική συναυλία, πεζοπορία κ.ά. «Αυτή η δραστηριότητα, όπως επισήμανε, είχε αποκορύφωμα τα "αγωνιστικά κούλουμα" αλλά δεν τελείωσε εκεί. Οι Οργανώσεις της ΚΝΕ θα συνεχίσουν τον αγώνα και το κάλεσμα στους νέους της περιοχής να πάρουν την υπόθεση της προστασίας του βουνού στα χέρια τους».
Ο Γιώργος Μπαγιαρτάκης, Γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής Μενιδίου - Ανω Λιοσίων - Ζεφυρίου του ΚΚΕ επισήμανε ότι «Το περιβάλλον είναι σοβαρό θέμα γιατί αφορά την ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Γι' αυτό, η εργατική τάξη μαζί με τη νεολαία και τους φορείς πρέπει με συλλογική πάλη να περιφρουρήσουν την Πάρνηθα και να υπερασπιστούν την ποιότητα ζωής».
Επόμενος μεγάλος σταθμός της καμπάνιας για την προστασία της Πάρνηθας της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ αποτελεί η επιστημονική ημερίδα που διοργανώνει την Κυριακή 30 του Μάρτη.
Ημερίδα με θέμα «Η μητρότητα δεν είναι θητεία, έχει κοινωνική αξία» διοργανώνει σήμερα το απόγευμα η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων για τη Μέρα της Γυναίκας, μέλη της ΟΓΕ έκαναν το περασμένο Σάββατο, 8 Μάρτη, εξόρμηση στο Σύνταγμα και κεντρικούς δρόμους της Αθήνας (όπως και άλλες πόλεις της χώρας). Συζητώντας για την οξεία επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, τα μέλη της Ομοσπονδίας συνάντησαν σημαντική ανταπόκριση από τις εργαζόμενες στα εμπορικά καταστήματα (στην πλειοψηφία τους νεαρές κοπέλες), των οποίων η πείρα επιβεβαιώνει την ανάγκη συλλογικής αντίστασης και πάλης.
Αναπτύσσοντας πολύμορφη δράση για την ανάδειξη των προβλημάτων των γυναικών, η ΟΓΕ προχωρά στη σημερινή ημερίδα επικεντρώνοντας τη συζήτηση σε ζητήματα όπως η αναπαραγωγική διαδικασία, η προστασία της μητρότητας, η Πρόνοια και γενικά οι κοινωνικές παροχές, οι επαγγελματικές ασθένειες που απειλούν την εργαζόμενη γυναίκα. Ακόμα, θα συζητηθούν τα προβλήματα της μετανάστριας, η ενδοοικογενειακή βία, το δημογραφικό πρόβλημα, η αντιμετώπιση και πρόληψη του καρκίνου και πολλά ακόμα.
Η ημερίδα θα ξεκινήσει στις 5.30 μ.μ., στο ξενοδοχείο «Εσπέρια» (Πατησίων 22) και η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
Η Αλέκα Παπαρήγα, που παραβρέθηκε στα «αγωνιστικά κούλουμα», έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Οταν βρίσκεται κανείς σε αυτό το χώρο θυμάται βεβαίως και την αδικοχαμένη Πάρνηθα, θυμάται το έγκλημα που έχει γίνει σε όλη την Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως, εγώ τουλάχιστον, σκέφτομαι τα δικαιώματα των εργαζομένων, να έχουν ελεύθερο χρόνο για αναψυχή και ταυτόχρονα να έχουν μια καλή οικονομική κατάσταση. Γιατί, ο ελεύθερος χρόνος απαιτεί και χρήμα.
Σήμερα, οι εργαζόμενοι ούτε ελεύθερο χρόνο έχουν, ούτε χρήματα. Ανασφάλεια νιώθουν και απελπισία για το μέλλον. Η μόνη ελπίδα είναι να δημιουργηθούν μόνιμες εστίες αντίστασης, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ένα μεγάλο ρεύμα που να τα ανατρέψει όλα. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούμαστε εμείς».