Στην επιστολή της η επιχείρηση δε λέει κουβέντα για τις καταγγελίες τόσο της εργαζόμενης Παναγιώτας Γιαννοπούλου όσο και του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Σύμφωνα με αυτές τις καταγγελίες, τις οποίες κατέγραψε και το ρεπορτάζ του «Ρ», τη Δευτέρα 18 Φλεβάρη το κατάστημα παρέμεινε κλειστό λόγω της χιονόπτωσης. Η εργαζόμενη μετά από δυο μέρες, Τετάρτη 20 Φλεβάρη, πήρε κανονικά το ρεπό της. Αυτό ενόχλησε τον εργοδότη, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος είχε ορίσει ως μέρα ρεπό για όλους τη μέρα που το κατάστημα έμεινε κλειστό, δηλαδή τη Δευτέρα 18 Φλεβάρη. Για αυτό και απαίτησε να της αφαιρεθεί μια μέρα από την άδειά της. Η εργαζόμενη δε δέχτηκε και τότε της ζητήθηκε η μετάθεση, που στη συνέχεια έγινε απόλυση. Αυτά φαίνεται πως είναι «ψιλά γράμματα» για την εταιρεία, που επικαλείται το «διευθυντικό δικαίωμα» για να δικαιολογήσει την απόλυση.
«Είμαστε όλοι εδώ γιατί παλεύουμε για το δίκιο. Και έχει δίκιο ο εργαζόμενος που διαμαρτύρεται. Εχει δίκιο η γυναίκα που αντιδρά, έχει δίκιο η νέα γενιά που αντιδρά. Και δε θα περάσουν, με αιφνιδιασμούς και με επικοινωνιακά τρικ, αυτά τα μέτρα της κυβέρνησης»!!
Χτες ο Γ. Παπανδρέου βγήκε στους δρόμους μέσα σ' ένα περιβάλλον αποστειρωμένο, όπως έχουν φροντίσει να το διαμορφώσουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Παρά τη συννεφιά δε φόρεσε το παλιό ζιβάγκο του ΠΑΣΟΚ, αυτό δεν του στέρησε όμως το πολιτικό θράσος να επιχειρήσει να εμφανιστεί σαν ...υπερασπιστής των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αφού με το πρώτο μέρος της δήλωσής του κάλυψε το «επικοινωνιακό» κομμάτι της τακτικής του ενόψει και του συνεδρίου της «νέας, νέας αλλαγής» του ΠΑΣΟΚ, έσπευσε με το δεύτερο να ξεκαθαρίσει προς την άρχουσα τάξη ότι ο στρατηγικός στόχος του ΠΑΣΟΚ παραμένει αναλλοίωτος.
«Ζητάει όλος ο λαός την απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου. Ζητάμε και εμείς (σ.σ. ΠΑΣΟΚ) την άμεση απόσυρση αυτών των μέτρων, για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε, μέσα από διάλογο και συζήτηση, ένα σύστημα δίκαιο, ένα ισχυρό, βιώσιμο δημόσιο σύστημα για το Ασφαλιστικό».
Καλά ποιον δουλεύει; Ο «νόμος Ρέππα», του ΠΑΣΟΚ δηλαδή, που εφαρμόζει η κυβέρνηση δίνοντάς του συνέχεια με το νέο νομοσχέδιο δεν έκανε «βιώσιμο το σύστημα»; ΄Η αυτοαναιρείται το ΠΑΣΟΚ; Μάλλον πασχίζει να το παίξει αντιπολίτευση. Αλλά ο Γ. Παπανδρέου ήταν προσεκτικός, μίλησε για «μέτρα», γιατί το ΠΑΣΟΚ δε διαφωνεί με την αντιασφαλιστική επέλαση της κυβέρνησης, οι θέσεις του προγράμματός του εξάλλου ταυτίζονται επί της ουσίας μ' αυτήν... «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται»!
«Σήμερα στους δρόμους βρίσκεται η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει και η κυβέρνηση, που κάνει πως δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει ούτε πού πατά, ούτε πού πηγαίνει». Ποιητικό οίστρο είχε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας όπως φαίνεται απ' την παραπάνω δήλωσή του που δεν «πατά» στην πραγματικότητα και όχι χάριν της ...ρίμας. Ωραίο το ποιηματάκι του, αλλά εκ του ...προχείρου. Γιατί, η κυβέρνηση προφανώς και καταλαβαίνει πολύ καλά, όπως και πολύ καλά γνωρίζει πού πατά και πού πηγαίνει. Δεν τρεκλίζει, δεν παρεκκλίνει ούτε στο ελάχιστο απ' την πολιτική που πρέπει να εφαρμόσει, γιατί αυτή ζητούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αλήθεια, ποιον πραγματικά εξυπηρετούν τέτοιες δηλώσεις; Πάντως, όχι την ανάγκη οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν ότι έχουν απέναντί τους την άρχουσα τάξη, τους πολιτικούς της εκπροσώπους και μια ταξική πολιτική που πρέπει να αντιπαλέψουν. Σίγουρα, ναι την ανάγκη του ΣΥΝ να πιστέψουν οι εργαζόμενοι ότι τα προβλήματά τους οφείλονται στο ότι κυβερνά η ΝΔ και θα λυθούν αν στον κυβερνητικό θώκο εγκατασταθεί ο ίδιος και οι σύμμαχοί του. Και φαίνεται πως τα ποιηματάκια είναι καλά για τον αποπροσανατολισμό του λαού. Και πιθανά να αρέσουν στους έχοντες ευήκοα ώτα στους επίδοξους αναμορφωτές της διαχείρισης...
Την ίδρυση τουριστικού... μουσείου ανακοίνωσε χτες ο επί του τουρισμού Α. Σπηλιωτόπουλος, μιλώντας σε εκδήλωση του υπουργείου για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Στην εκδήλωση ο υπουργός κολάκεψε σε υπερθετικό βαθμό τη σύγχρονη Ελληνίδα. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή επιφέρει ένα ανελέητο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών και ειδικά της εργαζόμενης μητέρας. Την ώρα που χιλιάδες εργαζόμενες γυναίκες στον τουριστικό τομέα - βράζοντας στο ίδιο καζάνι με τους άντρες συναδέλφους τους - φτύνουν αίμα στα ξενοδοχεία, των οποίων οι ιδιοκτήτες προσπαθούν να βγάλουν «από τη μύγα ξίγκι» και όλο παραπονούνται για τα αιτήματα των εργαζομένων.
Αλλά τα λόγια είναι τσάμπα και εκείνο που μετράει είναι η «βιτρίνα».
Ας φτιάξει λοιπόν το τουριστικό μουσείο και ας βάλει μέσα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των γυναικών του κλάδου που αφαιρεί η κυβερνητική πολιτική. Να πηγαίνουν και οι μελλοντικές εργαζόμενες στον τουρισμό, να τα βλέπουν και να θαυμάζουν την κυβέρνηση, που εκτιμά τόσο πολύ τη συμβολή τους στον τουρισμό...
Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι απλή: «Κανένας». Μπορεί τα εκδοτικά συγκροτήματα να υποστηρίζουν απροκάλυπτα πότε τη ΝΔ, πότε το ΠΑΣΟΚ (και τώρα τελευταία ιδιαιτέρως τον ΣΥΝ).
Τους απεργούς όμως δεν τους υποστηρίζουν ποτέ και για κανέναν λόγο. Οποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση.
Βλέπουν μπροστά - ξέρετε - αυτοί οι κύριοι. Γνωρίζουν ότι οι αγώνες του λαού είναι αντικειμενικά και διαχρονικά αντίθετοι στα συμφέροντά τους.
Οσο για τους δημοσιογράφους, ένα είναι βέβαιο: Η συντριπτική τους πλειοψηφία πλήττεται από το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, όπως και κάθε άλλος εργαζόμενος.
Φυσικά, δε μιλάμε ούτε για τους εκδότες ούτε για τα διευθυντικά στελέχη και τους μεγαλο-υπαλλήλους των τηλεοπτικών καναλιών. Αυτοί ...δεν πλήττονται με τίποτε.
Τώρα, γιατί η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ δεν αντιδρά όπως θα έπρεπε να αντιδράσει απέναντι στην αντιασφαλιστική λαίλαπα; Το ότι τη συναποτελούν οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ...απαντά από μόνο του στο ερώτημα.
ΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ αυτός ο Νίκος Γκαργκάνας; Πώς γίνεται να σιωπά;
Βγαίνουν διάφοροι και λένε ότι οι ...τιμές του πετρελαίου φταίνε για την αύξηση του πληθωρισμού και δεν έχει ακόμη εξοργιστεί;
Οταν όλοι ξέρουμε - από τις περίφημες εκθέσεις του - ότι ο μέγας φταίχτης για τον πληθωρισμό είναι οι ...μισθοί των εργαζομένων, που δεν πρέπει επ' ουδενί να αυξηθούν στον αιώνα τον άπαντα.
Υποθέτουμε σύντομα θα κάνει την καταλυτική εμφάνισή του για να αποκαταστήσει την αλήθεια.