Αρχισαν, χτες, στον Περισσό, στις 10 π.μ., με ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, οι εργασίες της διήμερης Συνάντησης Κομμουνιστικών Κομμάτων και άλλων δυνάμεων από χώρες - μέλη της ΕΕ, την οποία φιλοξενεί το ΚΚΕ. Το θέμα της Συνάντησης, στην οποία συμμετέχουν 25 κόμματα, είναι: «Η νέα Ευρωσυνθήκη, οι εξελίξεις στην ΕΕ και οι αγώνες του λαϊκού κινήματος».

Στην ομιλία της, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ καλωσόρισε τις αντιπροσωπείες των αδελφών κομμάτων και σημείωσε:

«Η Συνάντησή μας πραγματοποιείται στη σκιά αρνητικών για τους λαούς εξελίξεων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν το έγκλημα διαρκείας στην Παλαιστίνη, η κατάσταση που διαμορφώνουν στη Λατινική Αμερική οι τυχοδιωκτισμοί της Κολομβίας, η γενικότερη αποσταθεροποίηση που προκαλεί η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου με την υποκίνηση των ιμπεριαλιστών.

Σε όλες αυτές τις εξελίξεις, η σφραγίδα της ΕΕ είναι αρνητική, επιβεβαιώνει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και ρόλο της. Διαψεύδονται όλοι εκείνοι που ισχυρίζονταν ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει ο φιλειρηνικός αντίποδας στη στρατηγική των ΗΠΑ.

Την ίδια στιγμή, σε όλη την Ευρώπη, και στη χώρα μας, σημειώνονται σοβαροί εργατικοί και νεολαιίστικοι αγώνες με αιτήματα και στόχους που συγκρούονται - αλλού συνολικότερα αλλού μερικότερα - με τις πολιτικές που προωθεί η ΕΕ.

Δυναμώνει η τάση προς οξύτερες κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις. Να θυμίσουμε ενδεικτικά - πέρα από τους σημαντικούς αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη στη χώρα μας - τους πρόσφατους μεγάλους αγώνες στους χώρους της εκπαίδευσης σε Πορτογαλία, Βουλγαρία και Δανία. Τους αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων στις μεταφορές σε Γαλλία και Γερμανία. Τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΝΟΚΙΑ στη Γερμανία.

Σε μια σειρά από χώρες καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις η δυσκολία να πλασάρουν τη μεταρρυθμιστική συνθήκη στους λαούς. Για πρώτη φορά σε μια χώρα, την Τουρκία, εκδηλώνεται αντίσταση στην ένταξη στην ΕΕ από αντιιμπεριαλιστικές θέσεις.

Οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ γίνονται όλο και πιο σύνθετες, οι δυσκολίες που συναντά μεγαλύτερες. Εντείνονται οι συζητήσεις για την προοπτική της, τόσο μεταξύ των κυρίαρχων κύκλων, αλλά και ανάμεσα σε κομμουνιστικά εργατικά κόμματα και ριζοσπαστικές δυνάμεις».

Στη συνέχεια, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε διεξοδικά στις περιφερειακές και πολυμερείς πρωτοβουλίες Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που πολλαπλασιάστηκαν μετά τις ευρωεκλογές, και σημείωσε πως «γνώμη μας είναι ότι διαμορφώνεται μια βάση που επιτρέπει μια πιο συγκεκριμένη συζήτηση για την προοπτική μιας δομημένης συνεργασίας μας, ενόψει και των ευρωεκλογών του 2009».

Ακολούθως, αναφέρθηκε αναλυτικά στις αντιδραστικές διατάξεις που περιέχονται στη Μεταρρυθμιστική Συνθήκη και υπενθύμισε τις δύο κοινές ανακοινώσεις που εκδόθηκαν και που αποκάλυπταν το περιεχόμενο της Συνθήκης.

Σημείωσε πως «η αντεργατική φιλοσοφία της ΕΕ συμπυκνώνεται στον αστικό νεολογισμό της "Ευελφάλειας" - "Flexicurity", που ελαστικοποιεί τις μορφές απασχόλησης και των δικαιωμάτων που τις συνοδεύουν», και ανέλυσε τις «κοινές αρχές για την ευελφάλεια», που άμεσα θα μπουν σε εφαρμογή.

Τόνισε πως «οι αναδιαρθρώσεις αυτές εκφράζουν μια ενιαία στρατηγική του ιμπεριαλισμού. Η ταύτιση των φιλελεύθερων κομμάτων με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι ισχυρός, αδιάψευστος μάρτυρας ότι αυτή η πολιτική δεν είναι απλά μια πολιτική επιλογή, αλλά εσωτερική ανάγκη του καπιταλιστικού συστήματος.

Γι' αυτό θεωρούμε ότι δυνάμεις που εξωραΐζουν την ΕΕ και τις πολιτικές της (λ.χ. το σύνθημα μιας άλλης "καλής", φιλολαϊκής Συνθήκης) παραπλανούν συνειδητά τους λαούς. Η ζωή διέψευσε όσους ισχυρίζονταν ότι η ΕΕ των μονοπωλίων μπορεί γίνει "κοινωνική" και να υπηρετήσει τα συμφέροντα των λαών. Σήμερα, μια σειρά μύθοι έχουν δεχτεί σοβαρά χτυπήματα. Οτι, για παράδειγμα, η ΕΕ θα οδηγήσει στη μείωση των ανισομετριών και στη σύγκλιση μεταξύ των χωρών, ότι θα αναβαθμίσει το βιοτικό επίπεδο και τα δημοκρατικά δικαιώματα, ιδιαίτερα στα νέα κράτη - μέλη. Ο μύθος ότι η ΕΕ μπορεί να αποτελέσει αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ προς όφελος των λαών ή ο ισχυρισμός ότι η ΕΕ αποτελεί μια αντικειμενικά προοδευτική τάση, ή ακόμα χειρότερα, μια πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχτούμε».

«Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις» - παρατήρησε στη συνέχεια η ομιλήτρια - «οξύνονται και γίνονται πιο σύνθετες τόσο στο εσωτερικό της όσο και στις σχέσεις της με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Οξύνονται οι αντιθέσεις στο πεδίο της δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής για τη διαμόρφωση της αγοράς ενέργειας, της φορολογικής πολιτικής. Δυναμώνουν οι ανταγωνισμοί στο εξωτερικό της ΕΕ για τον έλεγχο πάνω στις ενεργειακές πηγές και δρόμους, για τις συμφωνίες στον ΠΟΕ και σε άλλους οργανισμούς, για τον έλεγχο στρατηγικών τομέων της οικονομίας μετά την "απελευθέρωση".

Η όξυνση των αντιθέσεων κάνει πιο ορατή τη δυνατότητα της διάρρηξης αυτού του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, της αποδέσμευσης και απόσπασης από αυτόν χωρών που θα επιλέξουν ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Δε συμφωνούμε με την άποψη ότι το εθνικό πεδίο πάλης είναι ξεπερασμένο. Αντίθετα, ακόμη και μικρές αλλαγές στο συσχετισμό δύναμης σε μία χώρα μπορούν σήμερα να έχουν ευρύτερο αντίκτυπο. Οσο δυναμώνει το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε κάθε χώρα τόσο αδυνατίζει συνολικά η πολιτική ισχύς της ΕΕ, διαμορφώνονται καλύτερες προϋποθέσεις για αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Η γνώμη μας είναι ότι μια άλλη Ευρώπη των λαών θα έρθει ως αποτέλεσμα ριζικών ανατροπών στα ξεχωριστά κράτη - μέλη.

Σήμερα είναι φανερά τα αδιέξοδα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Δεν υπάρχουν φιλολαϊκές λύσεις δίχως να αμφισβητηθεί το Μάαστριχτ και οι 4 ελευθερίες του κεφαλαίου. Η σοσιαλδημοκρατία και η κεντροαριστερά δοκιμάστηκαν. Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη μιας πραγματικής εναλλακτικής λύσης σε αντιπαράθεση με το μεγάλο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό. Με ανοικτό τον ορίζοντα στη ρήξη με τη διαδικασία της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης και τη σοσιαλιστική προοπτική».

«Είναι φανερό», τόνισε στη συνέχεια, «ότι δε φθάνει η αντίσταση και η καταδίκη των αντιλαϊκών επιλογών της ΕΕ. Αυτή η τακτική ήταν απολύτως αναγκαία στην 10ετία του '90 όπου το κύριο βάρος έπεφτε να παρεμποδιστούν οι επιλογές της, να κερδηθεί χρόνος, ώστε το πανευρωπαϊκό κίνημα να ενισχυθεί, να μπορέσει να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα.

Ωστόσο, όσο και αν έγιναν μεγαλειώδεις αγώνες, τελικά τα μέτρα πέρασαν, εφαρμόζονται πλατιά στο σύνολο των κρατών - μελών. Οι διαφορές που υπάρχουν έχουν σχέση με την ανισόμετρη ανάπτυξη, με τη διαφορά χρόνου που παίρνονται, ή ακόμα εξαρτώνται από εσωτερικές ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες, από τη δύναμη του κινήματος.

Επομένως, δε φτάνει να ξεκινάμε κάθε φορά με στόχο να αποτρέψουμε τα καινούργια μέτρα, τις νέες επιλογές, εκτιμώντας ότι αυτά που πέρασαν είναι πια δεδομένα.

Από τα ίδια τα πράγματα τίθεται ζήτημα συνολικής στάσης απέναντι στην ΕΕ, προγραμματισμένης πανευρωπαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης με ορίζοντα και προοπτική. Δεν αρκεί πια να μιλάμε για μια άλλη Ευρώπη των εργαζομένων, γιατί το θέμα είναι πώς θα γίνει αυτή πραγματικότητα σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο, με ποια στρατηγική.

Βέβαια, αντιλαμβανόμαστε ότι μεταξύ των κομμάτων υπάρχουν ποικίλες, έως και ριζικά διαφορετικές, απόψεις για την ΕΕ και την προοπτική. Παραμένουμε ανοικτοί στη συντροφική συζήτηση των διαφορετικών προσεγγίσεων και γνωμών. Η γνώμη μας είναι ότι αυτή μπορεί να διεξάγεται μαζί και παράλληλα με την κοινή δράση για την απόκρουση της αντεργατικής επίθεσης και τη στήριξη των λαϊκών αγώνων».

«Θεωρούμε», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «ότι υπάρχουν ορισμένα ζητήματα, για τα οποία οι διάφορες πρωτοβουλίες και κοινές ανακοινώσεις έχουν διαμορφώσει ένα λίγο - πολύ κοινό έδαφος και στα οποία μπορούμε να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας.

-- Για ισχυρό ΟΧΙ στην Ευρωσυνθήκη με ενεργητική στήριξη των κινημάτων σε χώρες που θα γίνουν δημοψηφίσματα.

-- Ενάντια στην εγκατάσταση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Ενάντια στις ξένες βάσεις, τον ευρωστρατό, το ΝΑΤΟ, το "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη". Ενάντια στις στρατιωτικές δαπάνες, στην αποστολή στρατευμάτων σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις εκτός των χωρών μας.

-- Ενάντια στην Μπολκεστάιν, την ευελφάλεια, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, για αξιοπρεπή σταθερή πλήρη εργασία με δικαιώματα.

-- Για καθολικά δωρεάν δημόσια συστήματα Υγείας, Πρόνοιας και ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

-- Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, στην εισβολή του κεφαλαίου στα σχολεία, στην Μπολόνια. Για δημόσια εκπαίδευση δωρεάν για όλους. (Στην καμπάνια υπογραφών που ξεκίνησε από την 1η και 2η Ευρωπαϊκή Συνάντηση για την εκπαίδευση έχουν συγκεντρωθεί στη διεύθυνση http://edu4all.kke.gr γύρω στις 700 υπογραφές).

-- Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια, στις μεταφορές, στις υποδομές των δημόσιων υπηρεσιών.

-- Ενάντια στον αντικομμουνισμό, στις απαγορεύσεις ΚΚ, στις διώξεις και φυλακίσεις κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών. Για την προάσπιση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Για ίσα δικαιώματα στους μετανάστες.

-- Για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής Κούβας και την κατάργηση της κοινής θέσης της ΕΕ. Για την αλληλεγγύη με τους Παλαιστινίους και όλους τους λαούς που αγωνίζονται.

Βλέπουμε, επίσης, την ανάγκη να ανταλλάξουμε σκέψεις για μορφές που μπορεί να παίρνει η συνεργασία σε αυτά τα ζητήματα, πάντα στη βάση της ισοτιμίας, του αμοιβαίου σεβασμού και της αυτοτέλειας των κομμάτων.

Σε κάθε περίπτωση θέλουμε όμως να διευκρινίσουμε την άποψή μας για την GUE/NGL στο Ευρωκοινοβούλιο. Είμαστε υπέρ της διατήρησής της για τη συμμετοχή στο Ευρωκοινοβούλιο, διατηρώντας όμως απαρέγκλιτα το συνομοσπονδιακό της χαρακτήρα. Δε θεωρούμε όμως ότι μπορεί να αποτελέσει πλαίσιο για την πολιτική συνεργασία στα ζητήματα της ΕΕ. Δεν είναι λίγες οι φορές που απαράδεκτες αποφάσεις για την Κούβα, την Κορέα, άλλες χώρες, αλλά και για ζητήματα όπως η Πράσινη Βίβλος, το Ευρωσύνταγμα, ακόμη και ανοικτά αντικομμουνιστικά ψηφίσματα δε συναντούν την ομόφωνη απόρριψη από την Ομάδα και από δυνάμεις που χαρακτηρίζονται ως αριστερές και προοδευτικές.

Πολλές φορές συναντάμε προσκόμματα και αρνήσεις σε προσπάθειές μας να γίνονται προσκλήσεις προς κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που δεν εκπροσωπούνται στο Ευρωκοινοβούλιο, ή ακόμη χειρότερο επιλέγονται εχθρικές δυνάμεις ως συνομιλητές της.

Να συζητήσουμε λοιπόν για τη συνεργασία μας στα κινήματα, στις καμπάνιες, σε κοινές δράσεις και τις ευρωεκλογές. Θα συζητήσουμε πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο θέμα γι' αυτό».

(Ολόκληρη η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα δημοσιευτεί στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη»).