ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σύγκρουση ταξική

Αύριο, η εργατική τάξη της χώρας μας, όλοι οι εργαζόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες επιστήμονες, μικρομεσαίοι και βιοτέχνες δίνουν μια κρίσιμη μάχη. Από την έκβαση αυτής της μάχης θα εξαρτηθεί η πορεία ολόκληρης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Θα εξαρτηθεί όχι η τύχη κάποιων μεμονωμένων Ταμείων, - όπως σκόπιμα καλλιεργεί η κυβέρνηση - αλλά αν εκατομμύρια εργαζόμενοι θα έχουν συντάξεις μετά τον εργασιακό τους βίο, αν θα μπορούν να βασίζονται σε στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή αν όλα αυτά που μέχρι τώρα απέμειναν, θα τα κονιορτοποιήσει η λεγόμενη «μεταρρύθμιση». Γι' αυτό, η αυριανή μάχη είναι αγώνας πριν απ' όλα για τη νέα γενιά. Τη γενιά, για την οποία οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των μονοπωλίων δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα, καμιά κοινωνική προστασία.

Η αναμέτρηση σε σχέση με τη συγκεκριμένη αντεργατική μεταρρύθμιση, για την οποία μήνες τώρα προετοιμάζονταν και προετοίμαζε τους ανθρώπους του μόχθου το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο έφτασε. Αύριο, πρέπει να στραπατσαριστεί όχι μόνο το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά το σύνολο των αντιασφαλιστικών μέτρων, συνολικά η αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας. Αύριο, κυβέρνηση και πλουτοκρατία πρέπει να νιώσουν τη γροθιά και το μπόι της εργατικής τάξης. Στην απεργία, στις διαδηλώσεις, στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ πρέπει να φανεί η δύναμη της εργατιάς. Δεν αρκεί να «κλείσουν τα πάντα». Δε φτάνει να «νεκρώσει» η παραγωγή απ' άκρη σ' άκρη της χώρας. Πρέπει σε δρόμους και πλατείες, να προβάλει ρωμαλέα και απαιτητική η προοπτική για μια άλλη ζωή. Μια ζωή που θα καθορίζεται όχι από τα υπερκέρδη για τους λίγους, αλλά από τις ανάγκες των πολλών.

Αυτή η γραμμή πάλης, για αγώνες που επιδιώκουν την πιο πλατιά συσπείρωση στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής οικογένειας, που χρόνια τώρα πασχίζει να μεταγγίσει στις λαϊκές συνειδήσεις το ΠΑΜΕ, είναι η μόνη αξιόμαχη «γραμμή», η μόνη που μπορεί να έχει αποτελέσματα. Πίσω απ' αυτή τη «γραμμή», στη λογική του παζαριού για το πόσα θα χάσουμε, που ακολουθούν αρκετές δυνάμεις μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, μόνο ήττες εκκολάπτονται για τους εργαζόμενους.

Γι' αυτό αύριο δε συγκρουόμαστε μόνο με την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό δεν αρκεί. Αναμετριόμαστε και με αυτούς που είναι «πίσω» από τις κυβερνήσεις. Με την πλουτοκρατία, την οικονομία της, την εξουσία της. Αναμετριόμαστε με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τη στρατηγική των μονοπωλίων, με όλους αυτούς που διακηρύσσουν ότι ο εργάτης είναι κόστος, η Κοινωνική Ασφάλιση είναι κόστος.

Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να έχει προοπτική ακόμη και για επιμέρους κατακτήσεις. Ενας αγώνας που πίσω από τα συγκεκριμένα μέτρα, την αύξηση των ορίων, τη μείωση των συντάξεων, τη λεηλασία των αποθεματικών, βλέπει με καθαρή ταξική ματιά, την τάξη που λυμαίνεται την Κοινωνική Ασφάλιση. Βλέπει την τάξη και την πολιτική που εξανδραποδίζει τον εργάτη. Βλέπει τον ταξικό εχθρό, με τον οποίο τον χωρίζει η άβυσσος της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης από τους καπιταλιστές, βλέπει τα τείχη των κερδών και υπερκερδών μιας χούφτας μονοπωλίων και ομίλων. Διακρίνει καθαρά τη φυλακή που έχτισαν για τους εργάτες αυτές οι δυνάμεις και που για να γκρεμίσει αυτή τη φυλακή δεν μπορεί παρά να διεκδικήσει μια άλλη κοινωνία. Που κουμάντο θα κάνει ο λαός.

Με τέτοια προσόντα, τι να το κάνει το πρόγραμμα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσοι επισημαίνουν το δεδομένο ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν μέχρι τώρα τουλάχιστον καταθέσει συγκεκριμένη προγραμματική πρόταση, αποστομώθηκαν απ' τον Αλ. Τσίπρα, ο οποίος δήλωσε τα εξής απ' το βήμα της πανελλαδικής σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ: «Τους απαντάμε: είμαστε πολύ πλούσιοι σε πολιτισμό και μορφωτικό κεφάλαιο, έχουμε στις τάξεις μας δεκάδες καθηγητές πανεπιστημίου και εκατοντάδες τεχνοκράτες επιστήμονες, ακόμα κι επικοινωνιολόγους και διαφημιστές από αυτούς που φτιάχνουν τις ομιλίες και τα συνθήματα των κομμάτων εξουσίας. Και ό,τι ώρα θέλουμε μπορούμε να τους ζητήσουμε να μας φτιάξουν λαμπερά προγράμματα και ιλουστρασιόν φυλλάδια. Ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μεγάλο think tank και brainstorming είναι για εμάς τρόπος ζωής από τις πρώτες μας πολιτικές αναζητήσεις»!

Υπονόμευση των αγώνων...

«Κινδυνεύει η δημόσια υγεία», ξελαρυγγιάζεται από το πρωί ο ραδιοφωνικός ΣΚΑΪ, αφιερώνοντας όλο το πρωινό ειδησεογραφικό του πρόγραμμα στην προπαγάνδιση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, στη συκοφάντηση και υπονόμευση των εργατικών αγώνων. Δεν είναι ο μόνος. Στο έναν ή στον άλλο βαθμό και με δεδομένες τις πολιτικές προτιμήσεις και τις αντιπολιτευτικές ανάγκες, τα κυρίαρχα ΜΜΕ των μεγαλοκατασκευαστών, των μεγαλοεκδοτών και εφοπλιστών, ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τις εργατικές κινητοποιήσεις, πολύ περισσότερο αυτές που απειλούν την ίδια την κερδοφορία των ιδιοκτητών τους. Αλλά μιας και ο λόγος για την υγεία, αναρωτιόμαστε: αυτοί που το πρωί «έκαψαν» τα λαιμά τους να φωνάζουν για τους απεργούς, έχουν σκεφτεί πώς θα είναι η πραγματικότητα χιλιάδων εργαζομένων αν εφαρμοστούν τα νέα μέτρα; Εχουν, για παράδειγμα, σκεφτεί ότι εξαιτίας της αύξησης των ελάχιστων ενσήμων για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης περίπου 400.000 εργάτες και οι οικογένειές τους ενδέχεται σύντομα να μην έχουν καμιά πρόσβαση σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας Υγείας, επειδή δεν μπορούν να κάνουν όσα μεροκάματα απαιτούνται από το νόμο;

... με προηγούμενο

Ακόμα παραπέρα: Εχουν σκεφτεί σε τι αριθμό θα φτάσουν τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι από τις επαγγελματικές ασθένειες εξαιτίας της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και της κατάργησης επί της ουσίας των ΒΑΕ; Εχουν σκεφτεί τι θα σημάνει για χιλιάδες εργάτες και υπαλλήλους η μείωση και υποβάθμιση των παροχών Υγείας μέσω της «ενοποίησης» των Ταμείων, αλλά και οι ακόμα χαμηλότερες συντάξεις, οι οποίες ακόμα και σήμερα είναι απαγορευτικές για την αγορά των στοιχειωδών για την επιβίωση, πόσο μάλλον για την αγορά φαρμάκων και υπηρεσιών Υγείας σε ένα ραγδαία δυτικοποιούμενο σύστημα Υγείας και Πρόνοιας; Ψιλά γράμματα, θα πει κανείς. Πολύ περισσότερο από τα μικρόφωνα ενός σταθμού, που (για να μην ξεχνιόμαστε) το Φλεβάρη του 2006 καλούσε τον εισαγγελέα να παραδώσει επιτέλους τα χαρτιά της επιστράτευσης στους απεργούς ναυτεργάτες για να επανέλθει η νομιμότητα στη χώρα...

Θράσος

Η «αριστερά» του Αλ. Τσίπρα είναι απόγονος της «αριστεράς που άντεξε στα ξερονήσια και στις φυλακές» και της «αριστεράς που ενέπνευσε τις σημαντικότερες στιγμές ανάτασης του ελληνικού λαού, το ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση», όπως είπε μιλώντας στην πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Δε θα σχολιάσουμε τη λαθροχειρία της προσπάθειας να οικειοποιηθούν αγώνες και αίμα για οράματα, αξίες και ιδανικά που ο ΣΥΝ έχει απεμπολήσει. Θα σχολιάσουμε όμως το θράσος του να δηλώνει αυτά, όταν πριν λίγο καιρό κατήγγειλε εκείνους τους αγωνιστές ως ενεργούμενα του καθοδηγητικού κέντρου της Σοβιετικής Ενωσης...