Στο θέατρο «Κοτοπούλη - Ρεξ» το Εθνικό Θέατρο ανεβάζει (2/4) την πολυαναμενόμενη χειμερινή παράστασή του. Πρόκειται για το δράμα του Χάινριχ φον Κλάιστ «Ο πρίγκιπας του Χόμπουργκ», σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή. Αυτό το σχεδόν άγνωστο αριστούργημα του κορυφαίου, κλασικού Γερμανού δραματουργού και ποιητή, παίχτηκε για πρώτη και μόνη φορά, στο Εθνικό μας Θέατρο, πριν από 70 χρόνια. Το 1938, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, με τον Αλέξη Μινωτή στον επώνυμο ρόλο.

Ο ήρωας του έργου, ο νεαρός και παρορμητικός Πρίγκιπας του Χόμπουργκ, παραβιάζει τις εντολές του ηγεμόνα του Βρανδεμβούργου. Παρά το θρίαμβό του στη μάχη καταδικάζεται σε θάνατο. Με αφορμή την ιστορική μάχη του Φέρμπερλιν του 1675, ο Κλάιστ γράφει ένα βαθιά ανθρώπινο έργο, που κινείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, λογικής και συναισθήματος. Ο παράτολμος και ερωτευμένος πρίγκιπας βρίσκεται αντιμέτωπος με το δίλημμα ζωή ή θάνατος, όπως επιβάλλει ο στρατιωτικός νόμος για την ανυπακοή του.

Ο Λευτέρης Βογιατζής, από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ελληνες σκηνοθέτες, επανέρχεται στο Εθνικό Θέατρο, με μια ομάδα εκλεκτών ηθοποιών, επαληθεύοντας πως ό,τι είναι κλασικό μπορεί, ταυτόχρονα, να είναι και εξαιρετικά σύγχρονο.

Το έργο ανεβάζεται σε μετάφραση Τζένης Μαστοράκη, σκηνικά -κοστούμια Γιώργου Πάτσα, μουσική σύνθεση - ήχους Δημήτρη Καμαρωτού, φωτισμούς Λευτέρη Παυλόπουλου. Παίζουν (αλφαβητικά): Νίκος Αρβανίτης, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Στεφανία Γουλιώτη, Θανάσης Δόβρης, Δημήτρης Καρτόκης, Θοδωρής Κατσαφάδος, Παναγιώτης Κλίνης, Eμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσυφας, Νίκος Κουρής, Δημήτρης Λιγνάδης, Στράτος Μενούτης, Δημήτρης Ντάσκας, Νικόλας Παπαγιάννης, Ομηρος Πουλάκης, Γιάννης Τσορτέκης, Λυδία Φωτοπούλου, Μενέλαος Χαζαράκης, Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος.

«Κιθάρα», έργο της Μαρίας Ρίζου

• Εγκαινιάζεται τη Δευτέρα (8 μ.μ.), στην γκαλερί «Γαία» (Αλκιβιάδου 103, Πειραιάς), έκθεση έργων ζωγραφικής της Μαριλένας Ζαμπούρα και του Περικλή Γουλάκου. Διάρκεια έως 30/4.
• «Ζωγραφική για βιβλία», τιτλοφορείται η έκθεση του ζωγράφου Αλέκου Λεβίδη, που παρουσιάζεται στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Αμερικής 13). Περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα ποικίλης τεχνικής, που φιλοτεχνήθηκαν τα τελευταία χρόνια ως εξώφυλλα ή ως εικονογράφηση βιβλίων (των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, των εκδόσεων «Αγρα», «Εστία» και άλλων οίκων).

• «Νέα Γενιά (Φύλλα 39 έως 56, Νοέμβρης 1944 - Σεπτέμβρης 1946)».
• «Οι Ελληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ»- Αναστάσης Γκίκας.
• «Συνοπτική κριτική προσέγγιση σύγχρονων αστικών ιδεολογημάτων και γενικότερων θεωρητικών ζητημάτων»- Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ.
• «Ο Βασίλης Ρώτας και το έργο του για παιδιά και εφήβους»- Θανάσης Καραγιάννης.

Με την ευκαιρία των 90χρονων του ΚΚΕ και των 65χρονων από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, η ΚΟ Μαρκοπούλου του ΚΚΕ και τα Παραρτήματα Μαρκοπούλου - Πόρτο Ράφτη της ΠΕΑΕΑ και του Πανελληνίου Συλλόγου Απογόνων - Φίλων της Εθνικής Αντίστασης - ΔΣΕ διοργανώνουν εκδήλωση - παρουσίαση του βιβλίου του Φοίβου Τσέκερη «Το Πολυτεχνείο στα χρόνια του πολέμου». Η εκδήλωση θα γίνει αύριο (30/3), στις 10.30πμ, στα γραφεία της ΚΟ (Λ. Γρέγου 5, Πόρτο Ράφτη). Το βιβλίο θα παρουσιάσει ο συγγραφέας του.

Ο θίασος «Πράξη» ανεβάζει (2/4) στο «Θέατρο οδού Κεφαλληνίας» την παράσταση «Κρυψώνες». Πρόκειται για τους μονολόγους «Η τελευταία Μάρθα» του Αλέξη Σταμάτη, με ερμηνευτή τον Χρήστο Στέργιογλου και «Το πράσινό μου το φουστανάκι» της Λένας Κιτσοπούλου, με ερμηνεύτρια την Μαρία Σκουλά. Σκηνικά - κοστούμια Μαγιού Τρικεριώτη, φωτισμοί Μελίνας Μάσχα, μουσική Κώστα Ανδρέου. Ενας άντρας και μια γυναίκα, «κρυμμένοι στο πιο εμφανές σημείο», προσπαθώντας να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους και το περιβάλλον τους, αυτοανατρέπονται και προκαλούν. Ο άντρας στο κείμενο του Αλέξη Σταμάτη βρίσκεται λίγο πριν από το σημαντικότερο ραντεβού της ζωής του με ένα πρόσωπο, στο οποίο αποδίδει χαρακτηριστικά που ο ίδιος έχει ανάγκη. Η γυναίκα στο κείμενο της Λένας Κιτσοπούλου, προσπαθώντας να βρει τον εαυτό της, θέλει να ανατινάξει τον εαυτό της και τα πάντα γύρω της. Με παραληρηματικό λόγο, που γεννά η πραγματικότητα, αποκαλύπτει όσα κάνουν τη ζωή φωτεινή και σκοτεινή, όσα μας κάνουν θύτες και θύματα, όσα μας κάνουν να θέλουμε να κρυφτούμε, αλλά και να βγούμε στο φως.