Ποιο ήταν το συμπέρασμα που έβγαλε από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι πρέπει να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ και βλέπουμε... Ιδού, με τα δικά του λόγια: «Και λέω με πλήρη συναίσθηση αυτών που λέω ότι το συμπέρασμα που θα ήθελα να δώσω εγώ από την ομιλία μου είναι ότι πρέπει να πέσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και πρέπει να πέσει το συντομότερο δυνατόν. Πρέπει να αναδειχτεί μια άλλη επιλογή». Βέβαια, την «άλλη επιλογή» ο Α. Αλαβάνος δεν την προσδιόρισε με σαφήνεια και ίσως να ήταν περιττό αφού η στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπερβαίνει τον ορίζοντα του καπιταλισμού και εξαντλείται στην «ανθρώπινη» διαχείρισή του. Φρόντισε όμως να κρατήσει αποστάσεις από το σενάριο της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «για μας το θέμα δεν είναι απλώς να αλλάξουμε το σχήμα». Στη συνέχεια όμως άφησε να διαφανεί ότι αυτό το κάνει κάτω από την επήρεια των εκλογικών αποτελεσμάτων στην Ιταλία: «Δεν πρόκειται κανείς επομένως να επαναλάβει στην Ελλάδα παγίδες, οι οποίες οδήγησαν σ' αυτά τα αποτελέσματα», είπε χαρακτηριστικά. Το ζήτημα είναι ότι είναι ήδη μέσα σε αυτές τις «παγίδες»...
«Γιατί, λοιπόν, αφού συμφωνούμε στους ίδιους στόχους (σ.σ. στην οικονομία), αρνούνται κάθε συνεννόηση; Γιατί ενώ ομολογούν, έστω και τώρα, την αναγκαιότητα της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αρνούνται τη συναίνεση σε κοινές πολιτικές; Γιατί εάν και εφόσον έχουν κάτι να πουν, δεν τολμούν να το πουν; Τι επιτέλους προτείνουν;». Αναμφίβολα τα παραπάνω ερωτήματα που έθεσε απευθυνόμενος προς το ΠΑΣΟΚ, χτες στη Βουλή, ο Κ. Καραμανλής, έχουν ρητορικό και δημαγωγικό χαρακτήρα. Επιπλέον τα έθεσε εκ του ασφαλούς αφού γνωρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ στηρίζει στην πράξη τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» που προωθεί η κυβέρνηση. Το επιβεβαίωσε άλλωστε περίτρανα αμέσως μετά στην ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου, με την κριτική και τις εποικοδομητικές προτάσεις που έκανε για όλα: από το Ασφαλιστικό, μέχρι την αντιμετώπιση των καρτέλ, της ακρίβειας, των στεγαστικών δανείων κοκ. Παρόλο που η μοναδική έγνοια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήταν να πείσει ότι η πολιτική του διαφέρει από την ταξική πολιτική της ΝΔ, το μόνο που κατάφερε να δείξει είναι ότι διαφέρει μόνο στη δημαγωγία των κοινότοπων διαπιστώσεων πάνω στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Βέβαια το ίδιο έκανε και ο Κ. Καραμανλής στην «αντιπολίτευση», αρνούμενος τη συναίνεση που ο ίδιος τώρα ζητάει... Οι σικέ κοκορομαχίες είναι όρος ύπαρξης του δικομματισμού...
Πολύ παλιό το κόλπο των συνειρμών στις τηλεοπτικές συζητήσεις. Για παράδειγμα, τάχα στήνουμε μια συζήτηση «περί αυταρχικών καθεστώτων» και εκεί γενικά αφήνουμε να διαχέεται η εξίσωση σοσιαλισμού και των «κομμουνιστικών καθεστώτων» με το φασισμό ντυμένο με διανοουμενίστικες περικοκλάδες. Για άλλη μια φορά η ΕΤ3 προχτές το βράδυ έστησε μια τέτοια παράσταση. Θαρρούν πως το καμουφλάρισμα της ψευτοδιανόησης δεν αποκαλύπτει τους σκοπούς τους; Τους έχουμε πάρει είδηση και από προηγούμενες προσπάθειες...