Κάθε λογής φραστικό τέχνασμα επιστράτευσαν χτες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προκειμένου να πείσουν για το φιλολαϊκό χαρακτήρα των πολιτικών επιλογών που υποστηρίζουν για την οικονομία, αλλά και για το ότι... έχουν μεταξύ τους διαφορές, κατά τη διάρκεια της προ ημερησίας διάταξης συζήτησης στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών, που προκλήθηκε με πρωτοβουλία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Εδώ ειλικρινά ακούσαμε σημεία και τέρατα», σχολίασε στην παρέμβασή της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, σημειώνοντας πως «είναι προτιμότερο το κάθε κόμμα, η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση ή όποιος άλλος να πουν τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Ιδιωτικοποιούμε γι' αυτόν το λόγο, πουλάμε για εκείνο το λόγο, με αυτόν το στόχο»!

Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής έφθασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι υπάρχει σημαντικότατη αύξηση στο εισόδημα των εργαζομένων, ενώ έχει παταχτεί η ακρίβεια και η ανεργία. Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ο πρόεδρός του Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε ότι η πολιτική του κόμματός του είναι εντελώς διαφορετική από της ΝΔ προτείνοντας όμως επίσης... ιδιωτικοποιήσεις και λιτότητα!

Εκ μέρους του ΣΥΝ ο Αλέκος Αλαβάνος ζήτησε μέτρα «εξανθρωπισμού» και ενίσχυσης του κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος, ενώ ο Γ. Καρατζαφέρης, εκ μέρους του ΛΑΟΣ, πρότεινε πλήρη φοροαπαλλαγή στους Ελληνες εφοπλιστές.

Eurokinissi

«Ακούγοντας τους εκπροσώπους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν εναλλάξ από το 1974 μέχρι σήμερα, σκέφτεται κανείς ότι όντως η πολιτική της λιτότητας στους μισθούς, στις κοινωνικές παροχές, είναι φοβερή, αφού αδειάζει τσέπες και οδηγεί ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε κάτι.

Ομως, η οικονομική λιτότητα εδώ αποδείχτηκε, με όσα ειπώθηκαν. Και δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα, αλλά σε πολιτικές και απόψεις που συνοδεύουν αυτές τις πολιτικές. Στην ίδια μοίρα βάζω και τη συστηματική προσπάθεια εξαπόλυσης πολιτικής και πνευματικής λιτότητας, διότι από αυτό το βήμα ακούσαμε σημεία και τέρατα. Είναι προτιμότερο το κάθε κόμμα, η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση ή όποιος άλλος να πουν τα σύκα - σύκα και τη σκάφη - σκάφη: Ιδιωτικοποιούμε γι' αυτόν το λόγο, πουλάμε για εκείνο το λόγο, με αυτόν το στόχο.

Θα έλεγα ότι, τουλάχιστον εδώ μεταξύ μας, δεν μπορούμε να συζητάμε με αυτόν τον τρόπο. Ακούσαμε, παραδείγματος χάρη, από τον πρωθυπουργό ότι αντιδρούν στα μέτρα της κυβέρνησης οι συντηρητικοί βολεμένοι. Ποιοι είναι οι συντηρητικοί βολεμένοι; Οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι; Αυτοί που έχουν τα μικρομάγαζα; Οι φτωχοί αγρότες; Δηλαδή, είναι συντηρητικοί, γιατί; Γιατί δε δέχονται αντιλαϊκά μέτρα;

Eurokinissi

«Χτες - συνέχισε η ομιλήτρια - υπήρχε μια απεργία βασικών κλάδων και ομοσπονδιών που ήταν σε τόπους δουλειάς και επιχειρήσεις, όπου είχες να αντιμετωπίσεις τον εργοδότη. Μέχρι τις 09.00 ή τις 10.00 οι εργαζόμενοι κάθονταν έξω από τα μαγαζιά. Μόλις έφευγε η περιφρούρηση - γιατί εκεί κρίνεται η απεργία, δεν κρίνεται στην τηλεόραση και στα τραπέζια, αλλά εκεί στην περιφρούρηση συν ό,τι προηγούμενη δουλειά γίνεται - έμπαιναν μέσα γιατί φοβόντουσαν. Σου έλεγαν "μη φύγεις, μην πας στη συγκέντρωση, κάτσε απέξω".

Από τις 05.00 και τις 06.00 οι εργατοϋπάλληλοι που περιφρουρούσαν την απεργία ήταν έξω από τα μαγαζιά, γιατί τους βάζουν από τις 06.00 στα μαγαζιά που πρόκειται να ανοίξουν στις 09.00. Αυτοί είναι οι συντηρητικοί βολεμένοι; Αυτοί που απέργησαν χτες ή που φοβούνται να απεργήσουν, για να μη χάσουν το μεροκάματο και τη δουλειά;».

Σχολιάζοντας αναφορά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ότι η κυβέρνηση με την πολιτική της εξυπηρετεί μία παρέα τόνισε:

Ακούσαμε από τον Γ. Παπανδρέου ότι η πολιτική της κυβέρνησης, δηλαδή η πολιτική του καπιταλισμού, τι είναι; Μια πολιτική για την παρέα. Αυτή είναι η κριτική που έκανε στην κυβέρνηση. Δεν έκανε κριτική στη στρατηγική της κυβέρνησης, αλλά ό,τι κάνει η κυβέρνηση είναι για μια παρέα, τον κ. Βγενόπουλο, τον έναν ή τον άλλον. Εχουμε, δηλαδή, τον καπιταλισμό της παρέας. Ε, λοιπόν, δεν είναι ο καπιταλισμός της παρέας. Εγώ δεν πρόκειται να βρίσω καθόλου τον κ. Βγενόπουλο, ούτε τον κ. Λάτση, ούτε κανέναν. Και εννοώ ότι δεν πρόκειται να τον βρίσω προσωπικά. Και πάρτε το όπως θέλετε. Μπορεί να το πάρετε και ως φόβο. Οχι. Απλώς, δε θέλω να αποβλακωθεί ο λαός.

Ο καπιταλιστής είναι σύγχρονος, πολύ μοντέρνος. Αυτός είναι ο Βγενόπουλος και όλοι οι άλλοι. Και μάλιστα και κάτι πιο ηλικιωμένοι επιχειρηματίες έχουν και αυτοί εκσυγχρονιστεί. Και αν δεν μπορούν να εκσυγχρονιστούν, παίρνουν διευθυντάδες και τους εκσυγχρονίζουν, κάνουν και σεμινάρια! Απαράδεκτος ο Βγενόπουλος. Μάλιστα, εδώ είναι και ένα θέμα. Βλέπετε την αντίφαση. Υπερμοντέρνος, κάνει όμως μηνύσεις γιατί τον έθιξε κάποιος προσωπικά. Αλλά τουλάχιστον, ειλικρινά, και εγώ και οι βουλευτές του ΚΚΕ ποτέ δε μιλάμε προσωπικά για τα πρόσωπα. Ούτε τους ξέρουμε προσωπικά.

Δεν είναι απατεώνες. Είναι καπιταλιστές. Και αν το τονίζω αυτό είναι για το εξής. Να, έτσι εξηγείται πώς από τον Ζοσπέν πάμε στον Σαρκοζί και πώς από τον Πρόντι και τον Ντ' Αλέμα πάμε στον Μπερλουσκόνι. Τέτοια λέγανε και εκείνοι. Κορόιδευαν τον Μπερλουσκόνι και βγήκε ο Ντ' Αλέμα, ο Πρόντι κ.λπ. Μετά έρχεται ξανά ο Μπερλουσκόνι ο πολυκοροϊδεμένος. Και τι δεν έχει ειπωθεί για τον Μπερλουσκόνι. Και λοιπόν; Ανέβηκε η συνείδηση των λαϊκών μαζών; Τη βρώμικη δουλειά δεν την έκανε ο Πρόντι; Επί πρωθυπουργίας ποιανού ανέβηκαν τα όρια συνταξιοδότησης, και, δυστυχώς, και με δημοψήφισμα των εργαζομένων; Ετσι θέλει ο κύριος πρωθυπουργός τους εργαζόμενους, να ζητάνε δημοψήφισμα για να ψηφίσουν τα αντιλαϊκά μέτρα. Αλλιώς είναι συντηρητικοί βολεμένοι!

Ισπανία, Θαπατέρο. Μεγάλος επαναστάτης. Εβαλε, λέει, οχτώ γυναίκες στην κυβέρνηση των δεκαπέντε. Και μάλιστα και μια έγκυο. Δηλαδή, η κυρία που είναι έγκυος θα ακολουθήσει άλλη πολιτική απέναντι στο ΝΑΤΟ; Μα, όταν συζητάμε τέτοια πράγματα στη Βουλή, γιατί δε λέμε τα πράγματα με το όνομά τους; Ε, μετά τι να κάνει και ο απλός άνθρωπος; Μπερδεύεται. Εκεί ποντάρετε, στην πνευματική πενία, πέρα από την οικονομική».

«Υπάρχουν αυτοί - τόνισε στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - που ψάχνουν τα σκουπίδια, αλλά δε θα συμφωνήσουμε καθόλου ότι το όριο φτώχειας είναι 5.000 για το άτομο και 11.000 το χρόνο για την οικογένεια. Το επίσημο όριο φτώχειας είναι πολύ πιο πάνω. Ενα ζευγάρι με δυο παιδιά που τα πάνε και στο φροντιστήριο ούτε και με 2.000 ευρώ το μήνα μπορούν να ζήσουν. Δεν τους φθάνουν. Δεν υποτιμώ το γεγονός ότι άλλοι ψάχνουν στα σκουπίδια, αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτόν που έχει 10 ευρώ στην τράπεζα, δεν έχει ούτε στο κομοδίνο, ούτε και στο πορτοφόλι του περίσσευμα. Αυτά δεν μπορείτε να τα καταλάβετε. Δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτόν που έχει κόψει και δεν πηγαίνει στις ονομαστικές εορτές γιατί δεν έχει να κάνει δώρο, κόβει να πηγαίνει στους γάμους γιατί δεν έχει να κάνει δώρο, κόβει την ταβέρνα γιατί δεν έχει να πληρώσει! Μη βλέπουμε μόνο αυτούς που είναι στα σκουπίδια. Είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που υποφέρουν. Διαβάθμιση υπάρχει. Δε λέω ότι είναι το ίδιο. Αλλά με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε την ακραία φτώχεια, κάνουμε και ένα ταμείο αλληλεγγύης και αρχίζουμε και κάνουμε και μαραθώνιους αγάπης και προσφοράς και βολευτήκαμε. Αυτός είναι ο υγιής καπιταλισμός! Θα κάνουμε και τον "Καποδίστρια" να περάσουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον τομέα της Υγείας - τάχα αποκέντρωση, κοντά στο λαό - για να καλύψουμε τη μείωση της κρατικής επιχορήγησης, για να ανοίξουμε το δρόμο στους επιχειρηματίες - γιατί όλα εκεί θα μπαίνουν μαζί - και να ανεβάσουμε και τον εθελοντισμό και την ατομική προσφορά. Ο,τι δε δίνει το κράτος να είναι ατομική προσφορά.

Αυτή η πολιτική από εμάς απορρίπτεται. Και από αυτήν την άποψη θα το πω καθαρά: `Η με το κεφάλαιο ή με το λαό. Δεν υπάρχει μέσος δρόμος, μην κοροϊδευόμαστε. Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ανακαλύψαμε τώρα τους τρίτους δρόμους και τις κρατικές ρυθμίσεις. Τώρα έγιναν τα καρτέλ! Δεν πάω τώρα να κάνω ανάλυση του καπιταλισμού. Υπάρχει η γνωστή Συνθήκη του Μάαστριχτ με τις τέσσερις ελευθερίες. Προβλέπει ή δεν προβλέπει, υποχρεώνει σε ιδιωτικοποίηση των κρατικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων; Υποχρεώνει. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να επιβραδύνει το κλείσιμο της "Ολυμπιακής", της έδωσε κάτω από το τραπέζι και την πήγαν στο δικαστήριο. Τώρα κοροϊδευόμαστε και λέμε για τις ιδιωτικοποιήσεις ότι θα ψάξουμε να δούμε, αν είναι Αραβας, Αιγύπτιος ή δεν ξέρω ποιος... Οταν ο απλός άνθρωπος πουλάει το σπίτι του, θα πάει να το δώσει εκεί που νομίζει και μπορεί να πέσει κι έξω. Θα μου πεις: Δεν πουλάς το σπίτι σου. Πουλάς μια κρατική επιχείρηση».

«Οταν ο ΟΤΕ αγοράζει τον αρμενικό ΟΤΕ, τον γιουγκοσλάβικο ΟΤΕ - συνέχισε η ομιλήτρια - όταν οι Ελληνες επιχειρηματίες πάνε και εξαγοράζουν επιχειρήσεις στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία, τι είναι; Είναι αφελληνισμός, λέει. Για τους άλλους, τι είναι;

Να το πούμε, λοιπόν, καθαρά: "Αυτός είναι ο καπιταλισμός. Αυτόν στηρίζουμε και κοιτάμε να μπαλώσουμε κάποιες τρύπες". Δηλαδή, αυτήν την περίοδο, τι κρίθηκε; Η Νέα Δημοκρατία έκανε την πρώτη αρχή των ιδιωτικοποιήσεων των κρατικών επιχειρήσεων, που κάποτε τις είχε κρατικοποιήσει, αγοράζοντας και ωφελώντας, βέβαια, αυτούς που τις έκαναν προβληματικές. Το ίδιο έκανε και το ΠΑΣΟΚ και άρχισε τις ιδιωτικοποιήσεις. Στην πρώτη φάση, η ιδιωτικοποίηση είχε Ελληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι έπρεπε να μπουν μέσα σε κρατικές επιχειρήσεις, για να μπορούν μετά να μπουν και σε άλλους ομίλους. Δεν είχε πολυεθνικούς ομίλους. Στην πορεία θα έρθει και η DEUTSCHE TELEKOM. Γι' αυτό λέω: `Η με το κεφάλαιο ή με το λαό. `Η θα είσαι με τον καπιταλισμό ή με το σοσιαλισμό, όπως τον νομίζει ο καθένας και όπως τον καταλαβαίνει. Δε γίνεται διαφορετικά. Δηλαδή, κοροϊδευόμαστε μέσα σε αυτήν την αίθουσα; Γιατί ο ΟΤΕ αγόρασε τον αρμενικό ΟΤΕ;

Να είμαστε συνεπείς με αυτό που λέμε. Οταν κάποιος αγοράζει ελληνικά μερίδια, λέμε ότι είναι αφελληνισμός. Κατ' αρχήν, αυτή η λέξη δεν ισχύει πια. Εδώ, καταλαβαίνω τον απλό άνθρωπο που δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα. Το μόνο που μπορεί να καταλάβει είναι ότι υπάρχουν κάποιοι κλέφτες που τον οδηγούν στη φτώχεια. Οχι, υπάρχει νόμιμη κλοπή, η εκμετάλλευση, η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, ο καπιταλισμός κ.λπ. Θέλετε να βγάλουμε τον καπιταλισμό από τη μέση; Η εκμετάλλευση υπάρχει. Δεν τον βγάζουμε εμείς. Υπάρχουν τα μονοπώλια. Λέει ότι έγιναν τα καρτέλ επί ΠΑΣΟΚ. Πώς έγιναν τα καρτέλ του γάλακτος; Δεν έγιναν επί ΠΑΣΟΚ. Προϋπήρχαν. Πώς όμως ενισχύθηκαν κάποιοι και έγινε καρτέλ; Αγοράζοντας τη "ΡΟΔΟΠΗ", την "ΑΓΝΟ" και τον "ΟΛΥΜΠΟ". Με υπουργική απόφαση ο Λάτσης μπήκε στην "ΕΛΠΕ" και γίνεται το καρτέλ στον τομέα του πετρελαίου. Και τι περιμένει το ΠΑΣΟΚ; Η Νέα Δημοκρατία να χτυπήσει τα καρτέλ; Είναι δυνατόν; Αυτό δε γίνεται. Ούτε θέλει, ούτε μπορεί να το κάνει.

Γίνεται εδώ επίκληση των διεθνών προβλημάτων. Τώρα, μάλιστα, αυξήθηκε η τιμή του πετρελαίου. Εχει ή δεν έχει σχέση με το ποιοι κατέχουν τα πετρέλαια, ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες, και με την κερδοφορία; Εχει. Επίσης, το επισιτιστικό πρόβλημα. Τριάντα έξι χώρες είναι στη λίστα. Πεθαίνουν. Ακούμε τώρα ότι άλλαξαν καταναλωτικές συνήθειες. Δηλαδή, όταν τρώω πολύ κρέας, ακριβαίνει το στάρι; Και όταν τρώω λιγότερο κρέας, τι γίνεται; Αυτή είναι η αιτία; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά;

Εγώ, ούτε οικονομολόγος είμαι, ούτε τίποτα. Αλλά αυτά είναι στοιχειώδη πράγματα. Φυσικά, το κόμμα μου έχει τη συλλογική σκέψη και επεξεργασία, αλλά δε χρειάζεται να έχεις τελειώσει οικονομικά πανεπιστήμια για να καταλάβεις ότι δεν είναι έτσι. Εδώ, όμως, το μεγάλο πρόβλημα το οποίο θέτουμε σ' αυτό το βήμα, είναι ένα θέμα που θα δημιουργήσει πρόβλημα και στην Ελλάδα. Ενα μεγάλο πρόβλημα, πέρα από την ύπαρξη μονοπωλίων, καπιταλιστικής εκμετάλλευσης κ.λπ., χωρών, οι οποίες έχουν σχέσεις πολύ βαθιάς ανισοτιμίας και εξάρτησης από τις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, είναι ότι τα τελευταία χρόνια αποφασίστηκε τα τρόφιμα να χρησιμοποιηθούν για καύσιμα, τα λεγόμενα βιοκαύσιμα. Αν θυμάμαι καλά, ο Φιντέλ Κάστρο, πέρυσι, με αφορμή τις ιστορίες που έκανε ο άλλος γνωστός ριζοσπάστης Πρόεδρος της Βραζιλίας και τις συμφωνίες που έκανε με τις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε το εξής. "Αν τελικά υποκαταστήσουμε την παραγωγή τροφίμων με βιοκαύσιμα, ισοδυναμεί με σύγχρονη γενοκτονία".

Στην Ελλάδα, αν θυμάμαι καλά, πεντακόσιες χιλιάδες στρέμματα βαμβάκι, στάρι κ.λπ. θα γίνουν βιοκαύσιμα. Και μεγαλώνει η διατροφική εξάρτηση. Θα μου πεις, η Ελλάδα έχει και ενεργειακή εξάρτηση. Μάλιστα, έχει. Εχει, λόγω του ΠΟΕ, λόγω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής κ.λπ. Θα μεγαλώσει και από την παραγωγή βιοκαυσίμων. Δηλαδή είναι μικρότερο πρόβλημα η διατροφική εξάρτηση; Ανακαλύφθηκε ότι η αγροτική οικονομία ρυπαίνει. Ενώ τα βιοκαύσιμα; Πάλι τα ίδια προϊόντα θα παράγονται. Αντί να πηγαίνουν για διατροφή, θα μετατρέπονται σε Ενέργεια.

Ρυπαίνει η αγροτική οικονομία; Χίλιες φορές, θα έχουμε αγροτική οικονομία και θα πάρουμε μέτρα. Γιατί γίνονται αυτά τα φάρμακα; Ξέρετε ότι είναι εγγενής ιστορία του συστήματος, είναι ο μικρός κλήρος. Πώς θα εντατικοποιήσει ο μικρός κλήρος; Και από εδώ βγαίνουν οι δυο δρόμοι ανάπτυξης, που δεν είναι ο υγιής και ο ασθενής καπιταλισμός. `Η, αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, η προοδευτική κρατική ρύθμιση. Είναι άλλο πράγμα κάτω από την πάλη να αποσπάς ορισμένες κατακτήσεις».

«Τριάντα πέντε χιλιάδες θέσεις - συνέχισε η Αλ. Παπαρήγα - χάθηκαν τα τελευταία χρόνια από τον αγροτικό τομέα και λόγω της συγκέντρωσης της παραγωγής σε λίγα χέρια και λόγω της εκτόπισης. Η μεγαλύτερη μείωση είναι από εκεί και όχι λόγω εκμηχάνισης, όπου μειώνεται η ζωντανή ανθρώπινη εργασία. Χάθηκαν και επτά χιλιάδες θέσεις από τη μεταποίηση. Και πάμε στο δεύτερο πυλώνα. Ποιος είναι αυτός ο δεύτερος πυλώνας; Είναι συνέδρια, ημερίδες. Τέτοια έχει μπόλικα ο δεύτερος πυλώνας. Από συμπόσια και ημερίδες έχει γεμίσει η Ελλάδα. Οπου πας, και στο τελευταίο χωριό, έχει ημερίδα και συμπόσιο και πάνε όλοι συν γυναιξί και τέκνοις.

Αλλά δεν είναι αυτό. Τι είναι; Η ανάπτυξη ορισμένων εργασιών που έχουν σχέση και με την αγροτική οικονομία. Δηλαδή, οι εκατόν τριάντα γυναικείοι συνεταιρισμοί που υπάρχουν, οι οποίοι κάνουν τα ντοματάκια, τους πελτέδες, τα αχλαδάκια, τα γλυκά, τα κερασάκια κ.λπ. Μα, είναι δυνατόν το εισόδημα της οικογένειας να εξαρτάται από τον καπνό; Και τώρα δεν είναι η αντικαπνιστική εκστρατεία που μάρανε την Ευρώπη. Η απώλεια του εισοδήματος του μικρομεσαίου αγρότη μπορεί να αντικατασταθεί από τον αγροτικό συνεταιρισμό, το γυναικείο, που πουλάει στους σταθμούς ντοματάκια, εκεί που σταματάνε τα πούλμαν κ.λπ.;

Ξέρετε τι μου έλεγαν κάποιοι από αυτούς που ζουν άμεσα από αυτό; Πολλές γυναίκες πήγαν ευχαρίστως και συμμετείχαν στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, ήταν και ένας τρόπος κοινωνικοποίησης, ήταν ένας τρόπος να έχουν τη δουλειά τους, γιατί παραμένει στην ύπαιθρο η γυναίκα, σε μία δευτερεύουσα θέση. Ηταν ένας τρόπος της γυναικοπαρέας, με την καλή έννοια το λέω, δεν το λέω ειρωνικά. Αλλά δε ζει αγροτική οικογένεια από αυτά. Και πάλι και ο δεύτερος πυλώνας, τα χρήματα πού πάνε, δεν έχω τώρα πρόχειρα τα στοιχεία, πάνε πάλι σε επιχειρηματίες. Πάνε και στις τριάντα - σαράντα γυναίκες που κάνουν τον συνεταιρισμό, πάνε και στους επιχειρηματίες, πάνε και σε ξενοδόχους, πάνε και σε άλλα, τον αγροτοτουρισμό.

Εγώ να το δεχτώ: Ψάχνετε και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία τώρα κάποιες εναλλακτικές λύσεις, να αμβλύνετε κάπως τις οξείες γωνίες, όχι να επιλύσετε προβλήματα ή να ικανοποιήσετε τις σύγχρονες ανάγκες ή να μακρύνετε μέσα στο χρόνο τις ακόμα πιο αρνητικές συνέπειες. Ολη η πολιτική αυτή είναι.

Παρακολουθούμε διεθνώς πώς αντιμετωπίζεται το επισιτιστικό πρόβλημα με τα βιοκαύσιμα, πώς αντιμετωπίζεται το Ενεργειακό κ.λπ. Και λένε για τη φτώχεια του κόσμου. Πουθενά δεν ακούμε ότι θα αυξηθούν οι μισθοί και τα μεροκάματα, αυτό πουθενά. Προγράμματα βοήθειας, ελεημοσύνες, εκστρατεία, θα παίρνουμε τα ληγμένα τρόφιμα από τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και θα τους τα πηγαίνουμε εκεί. Σου λέει: "Πού θα καταλάβουν αυτοί στην Αφρική τι τρώνε, ή στη Σενεγάλη, σε αυτές τις χώρες, ακόμα και στο Μεξικό;". Ετσι μπορεί να σκέφτονται. "Πού θα καταλάβουν οι πάμφτωχοι Μεξικάνοι;". Οχι λοιπόν, αυτό που λέμε πολιτική μισθών και εδώ, αλλά ταμείο αλληλεγγύης. Οχι αυξήσεις μισθών.

Εμείς εκεί επικεντρώνουμε την προσοχή μας. Βεβαίως έχουμε μια διαφορετική πρόταση, που προϋποθέτει αλλαγή εξουσίας, που προϋποθέτει κοινωνικοποίηση, συνεταιριστικοποίηση, να μη μείνει καμία ιδιοκτησία στους καπιταλιστές. Αλλά στις σημερινές συνθήκες δεν μπορούμε να προσφέρουμε λύσεις που να έχουν και το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή. Επομένως, λέμε αύξηση μισθών και 1.400 ευρώ μεικτός μισθός το μήνα δεν είναι και κανένα επαναστατικό αίτημα. Δωρεάν Υγεία και Παιδεία.

Εμείς έχουμε καθαρή θέση και για τη ΔΕΗ και για τον ΟΤΕ κ.λπ. Αντί να τσακωνόμαστε για τα τόσα μερίδια που παίρνει ο κ. MARFIN ή ο κ. Παναθηναϊκός - πείτε τον όπως θέλετε - να πουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι ξεσηκώνονται με αυτό το θέμα.

Για την επιστροφή στο Δημόσιο. Ναι, κόντρα όμως στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και χωρίς απελευθερωμένη αγορά. Αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα η επιστροφή στο Δημόσιο. Εάν επιστραφεί στο Δημόσιο έτσι, πάλι οι εργαζόμενοι θα την πληρώσουν. Μάλιστα, μερικοί θαύμασαν ότι να, γυρνάμε στον Κεϋνσιανισμό και στην κρατικοποίηση. Αγόρασαν οι Εγγλέζοι την τράπεζα που παρέπαιε. Ο λαός πάλι θα την πληρώσει, οι εργαζόμενοι. Με αυτήν την έννοια και εμείς λέμε επιστροφή, χωρίς να υπάρχουν, όμως, οι ιδιωτικές εταιρείες. Οχι ότι είναι λύση, όχι ότι είναι αυτό σοσιαλισμός. Αλλά εν πάση περιπτώσει ή είμαστε αντίθετοι ή δεν είμαστε, ή καθόμαστε στον πάγκο και διαλέγουμε ποιος είναι ο αγοραστής. Αν είναι ωραίος, αν είναι παναθηναϊκός, αν είναι ολυμπιακός ή δεν ξέρω με τι άλλα κριτήρια.

Μειώσατε και τα δυο κόμματα, ως κυβερνήσεις, τους συντελεστές φορολόγησης στις μεγάλες επιχειρήσεις, από 45% - 35% και από 35% - 25%. Το ΠΑΣΟΚ το πήρε στο 45% και το πήγε στο 35%. Λέει ο κ. Παπανδρέου, θα φορολογούμε αυτούς που δεν κάνουν επενδύσεις. Υπάρχει επιχειρηματίας που δεν κάνει επενδύσεις; Τι τις κάνει; Στο υπόγειο του σπιτιού του κρατάει τα κεφάλαια; Λέει, δεν κάνει παραγωγικές. Μα και στο χρηματιστήριο, στη χρηματαγορά όταν παίζει, παίζει για να συγκεντρώσει κέρδη και να τα επενδύσει στην παραγωγή ή σε άλλους τομείς στην Υγεία, στον Πολιτισμό, που τώρα είναι της μόδας οι επενδύσεις, ή στον Αθλητισμό για να αγοράσει ποδοσφαιριστές. Και αυτό πάλι στην κερδοφορία τους βοηθάει».

«Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα - σημείωσε στη συνέχεια η ομιλήτρια - δεν έγιναν επί ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η Νέα Δημοκρατία; Παντού. Μάλιστα, οι ιδιώτες δεν ενδιαφέρονται να αγοράσουν. Θέλουν να εκμεταλλευτούν για τριάντα ή σαράντα χρόνια έναν τομέα, το αεροδρόμιο, το λιμάνι. Δεν αγοράζουν 100% κανένας. Στα τριάντα, σαράντα χρόνια, παίρνουν τα χρήματά τους. Πάρτε την Αττική Οδό. Μόνο από τα διόδια, τον πρώτο χρόνο, έβγαλε ο επιχειρηματίας ό,τι έδωσε και έχει και τα υπόλοιπα μπροστά του για την κερδοφορία του. Η απελευθέρωση των αγορών, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, χρηματοπιστωτικά, δε γίνονται τώρα επισήμως από το 1992 και μετά;

Εντάξει, το ένα κόμμα εγκαλεί το άλλο ότι δεν είναι καλύτερος διαχειριστής αυτής της πολιτικής, πιο τίμιος κ.λπ. Να το ξεκαθαρίσω. Εμείς δεν το θέτουμε τιμιότητα ή ατιμία. Είμαστε αντίθετοι και με τη σημερινή κυβέρνηση και με την προηγούμενη, εξαιτίας της στρατηγικής, εξαιτίας του χαρακτήρα της πολιτικής και των συγκεκριμένων συνεπειών που είχε.

Θέλω να πω και ένα άλλο. Επειδή πάλι ακούσαμε για τους αφελληνισμούς και για τους ξένους κ.λπ., λέω ότι δεν υπάρχει Ελληνας επιχειρηματίας που δεν είναι αγκαζέ με έναν ξένο. Εδώ πέρα έχουν εκχωρηθεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, σύνορα, ουσιαστικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ. Αυτή η Ευρωσυνθήκη είναι χάλια πάνω στο ζήτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά στην πραγματικότητα ενσωματώνει όλα τα προηγούμενα. Ιδιαίτερα στον τομέα αυτό, στον τομέα των πολέμων, των στρατιωτικών δυνάμεων, της μιλιταριστικοποίησης. Και μόνο γι' αυτό έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα. Μην πείτε, ο λαός ψηφίζει Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ ή δεν ξέρω ποιο κόμμα ψηφίζει. Οχι, πρέπει να ξέρει τι λέει κάθε κόμμα και να πάρει θέση.

Είπε ο κ. Παπανδρέου για τα δάνεια να επιμηκυνθούν. Μα, υπάρχουν αυξήσεις. Στο κάτω - κάτω, αν θα κάνω προγραμματισμό να πάρω ένα δάνειο, μέσα στον καπιταλισμό που ζω, να ξέρω ότι μπορώ να το αποπληρώσω. Εχω ένα δάνειο, για το οποίο μέχρι και τον περασμένο μήνα, έδωσα 480 ευρώ. Πήγα να πληρώσω σήμερα και έδωσα 497 ευρώ. Ξεκινήσαμε από 450 ευρώ. Αυτό έγινε σήμερα το πρωί και ψάχνω να δω τι είναι. Εχω και ένα άλλο και σκέφτομαι πού θα πάει και αυτό. Ετσι είναι. Υπάρχει φτώχεια. Δεν κλαίω για τον εαυτό μου. Δε λέω ότι είμαι φτωχή, αλλά πάρα πολύς κόσμος είναι έτσι. Πηγαίνεις με 480 ευρώ στην τράπεζα και σου λέει 497 ευρώ! Τι είναι αυτά τα 497 ευρώ, επιτόκια; Δάνειο επισκευών είναι. Επισκευαστικό δάνειο παλιού σπιτιού. Δεν είναι για να πάρουμε κάτι άλλο. Καταλαβαίνετε τι γίνεται με τα στεγαστικά; Και τι προτείνουμε, δηλαδή; Επιμήκυνση στις τράπεζες; Γιατί, τον άλλο μήνα από πού θα τα έχει ο άλλος; Και ξαναλέω ότι έφερα ένα προσωπικό παράδειγμα. Μιλάμε για ανθρώπους με οικογένεια. Εγώ δεν έχω τις υποχρεώσεις που έχει ένας με τετραμελή οικογένεια. Τι θα κάνει εκείνος;

Επομένως για μας, για να ολοκληρώσω, όλα αυτά που ακούσαμε εδώ, αυτά που είπε η κυβέρνηση ήταν πολύ καλά για τους βιομήχανους, για τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες κ.λπ. Ηταν ωραία. Εδωσε εγγυήσεις, έδειξε σοβαρότητα. Δεν ξέρω τι θα κάνει απέναντί τους τελικά και πόσο θα είναι αποτελεσματική. Ομως, δε μας απασχολεί αυτό. Και, επομένως, πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν άλφα, βήτα ή γάμμα δρόμοι. Ενας δρόμος υπάρχει κι αυτός ο δρόμος πρέπει να είναι σε σύγκρουση με την απελευθέρωση της αγοράς, με τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ., δηλαδή σε σύγκρουση με τα μονοπώλια. Δε γίνεται διαφορετικά.

Εμείς τουλάχιστον δεν είμαστε ο μάγος Χουντίνι να προτείνουμε λύσεις για το λαό χωρίς συνολική πολιτική ρήξη. Αυτό που μπορούμε να προτείνουμε είναι κίνημα μαχητικό, ό,τι μπορεί να αποσπάσει, ό,τι μπορεί να κερδίσει, χωρίς όμως να κοροϊδεύουμε ότι αυτός ο δρόμος τού "ό,τι μπορώ να αποσπάσω" είναι η εναλλακτική λύση».