Τις άθλιες συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης έρχονται να συμπληρώσουν οι απαγορευτικοί όροι της νομιμοποίησης και τα σχεδόν μηδενικά ποσοστά χορήγησης ασύλου
Eurokinissi |
Ασυλο με το σταγονόμετρο. Στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες και μετανάστες. Παραβίαση των πιο στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αποκορύφωμα της απάνθρωπης πολιτικής που ακολουθείται από τις ελληνικές κυβερνήσεις και ο πρόσφατος διωγμός των προσφύγων από τον άθλιο καταυλισμό της Πάτρας, τον οποίο προσπάθησαν ακόμα και να τον διαλύσουν, πετώντας στο δρόμο χιλιάδες οικογένειες...
Τα αδιέξοδα χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων που καταφεύγουν στην Ελλάδα αποτυπώνονται και στη θέση που εξέδωσε μέσα στον Απρίλη η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σχετικά με την κατάσταση στη χώρα μας. Σχεδόν στο σύνολο αυτών δε χορηγείται άσυλο, αλλά ούτε και τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα, ώστε να μπορούν να ταξιδέψουν προς κάποια άλλη χώρα.
Ο Ζαχέρ Μαχμάτ λέει στον «Ρ»: «Ηρθα από το Αφγανιστάν με τα πόδια. Δυο μήνες ταξίδευα, πολλές φορές κινδύνευσα. Ηρθα εδώ αφού στη χώρα μου έχουμε πόλεμο. Δεν έχω δουλειά. Το ελληνικό κράτος δε δίνει άσυλο, ούτε τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα για να πάω κάπου αλλού. Οι περισσότεροι είμαστε έτσι, φυλακισμένοι».
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 2007 η Ελλάδα δέχτηκε 25.113 νέες αιτήσεις ασύλου. Παροχή προσφυγικού καθεστώτος έγινε σε 8 (0,04%) την πρώτη φορά, ενώ μετά από επανεξέταση σε 138 (2,05%). Μάλιστα, όλες οι 305 πρώτες αποφάσεις που πάρθηκαν από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ανάμεσα στον Οκτώβρη 2006 και τον Απρίλη 2007 - που αφορούσαν αιτήσεις από Αφγανιστάν, Ιράκ, Σομαλία, Σρι Λάνκα και Σουδάν - ήταν αρνητικές. Επιπλέον, οι αιτούντες άσυλο συχνά στερούνται βασικών δικαιωμάτων, όπως διερμηνεία και νομική συνδρομή, που να εξασφαλίζουν ότι τα αιτήματά τους θα τυγχάνουν επαρκούς διερεύνησης από τις αρμόδιες αρχές.
Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες με την πρόσφατη οδηγία της «καταγγέλλει» την Ελλάδα ότι παρεκκλίνει από τον κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ. Ωστόσο, η ουσία του κανονισμού είναι ότι καταστρατηγεί το δικαίωμα του πρόσφυγα να επιλέξει τη χώρα στην οποία θέλει να πάει. Ο κανονισμός του Δουβλίνου ΙΙ προβλέπει ότι η πρώτη χώρα που επιλαμβάνεται μιας αίτησης ασύλου είναι υποχρεωμένη να τη φέρει εις πέρας μέχρι τέλους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος έχει υποβάλει αίτημα ασύλου στην Ελλάδα και στο μεταξύ συλληφθεί ή ζητήσει άσυλο σε άλλο κράτος - μέλος, η δεύτερη χώρα ζητάει από την πρώτη χώρα να αναλάβει τον αιτούντα άσυλο.
Με βάση αυτούς τους κανονισμούς έκαναν και την τεράστια βάση δεδομένων Eurodac (Ευρωπαϊκό Σύστημα Ταυτοποίησης Δακτυλικών Αποτυπωμάτων), όπου δακτυλοσκοπούν τους πάντες και είναι και η πρώτη βάση που εφαρμόστηκαν τα βιομετρικά δεδομένα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια, ενώ αυξάνεται ο αριθμός προσφύγων και μεταναστών που εισέρχονται στην ΕΕ, μειώνονται οι αιτήσεις ασύλου. Οι αιτήσεις ασύλου στην ΕΕ μειώθηκαν το 2006 κατά 15% σε σχέση με το 2005. Οι πρόσφυγες όταν ξέρουν πως ούτε άσυλο θα πάρουν και θα έρθουν σε επαφή με έλεγχο και καταγραφή των δεδομένων τους, προτιμούν να μην κάνουν καν αίτηση παρά να είναι «φακελωμένοι».
Οπως σημειώνει στον «Ρ» η Λίνα Κροκίδη, μέλος της ομάδας Νομικής Αρωγής της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης», «ο ρόλος αυτός της Ελλάδας, μιας χώρας που δέχεται μεγάλο αριθμό μεταναστών, ως βασικού αναχώματος στη χορήγηση ασύλου, είναι συμφωνημένος σε επίπεδο ΕΕ, δεδομένου ότι η απόρριψη μιας αίτησης ασύλου σε ένα κράτος - μέλος συνεπάγεται την απαγόρευση υποβολής νέας αίτησης σε άλλο κράτος της ΕΕ».
Συμπληρώνει, δε, πως η Ελλάδα χρησιμοποιείται για τη δραματική μείωση του αριθμού των προσφύγων που συνολικά εισέρχεται στις χώρες της ΕΕ. «Η κατάσταση αυτή εξηγεί, γιατί πολλοί πρόσφυγες δε θέλουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου στην Ελλάδα, αλλά χρησιμοποιούν τη χώρα μας ως χώρα διέλευσης για άλλες χώρες της ΕΕ».
Αυτό παραδέχτηκε, άλλωστε, και ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, στη σύνοδο των υπουργών της ΕΕ για θέματα Μετανάστευσης στο Λουξεμβούργο. Από το 2004 έως τους πρώτους τρεις μήνες του 2008 έχουν συλληφθεί στην Ελλάδα περισσότεροι από 330.000 μετανάστες που πέρασαν τα σύνορα χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα έγγραφα. «Αν χορηγηθεί άκριτα άσυλο - το οποίο συνεπάγεται αυτόματα ότι οι αναγνωρισμένοι πλέον ως πρόσφυγες κινούνται ελεύθερα και εντός της ΕΕ - η Ελλάδα θα κατηγορηθεί ότι ανοίγει τις πύλες της ΕΕ με τον πιο εύκολο τρόπο στην παράνομη μετανάστευση ή ότι παίζει και το παιχνίδι των δουλεμπόρων»...
Ορισμένα μόνο από τα περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας από την αρχή του χρόνου επιβεβαιώνουν ότι Μανωλάδα δεν έχει μόνο η Ηλεία
Η συγκάλυψη της βαθιάς εκμετάλλευσης και των τραμπουκισμών από τη μια και οι κούφιες αντιπολιτευτικές κορόνες από την άλλη, χωρίς καν να γίνεται νύξη για τα συμφέροντα των μεγαλοτσιφλικάδων, αποτελούν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: Της αντιμεταναστευτικής πολιτικής που εκπορεύεται από την ΕΕ και την οποία εφαρμόζουν στο γράμμα και στο πνεύμα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είτε σαν κυβέρνηση, είτε σαν αντιπολίτευση.
Μια πολιτική που αντιμετωπίζει τους μετανάστες σαν φτηνή εργατική δύναμη και στη βάση αυτή ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα της αποδοχής και της νομιμοποίησης, ανάλογα με το τι συμφέρει κάθε φορά την κερδοφορία του κεφαλαίου. Μια πολιτική που προσπαθεί να σπείρει τη ρατσιστική διχόνοια ανάμεσα σε Ελληνες και μετανάστες εργάτες, να εμποδίσει την παντοδύναμη ταξική συμπόρευση. Μια πολιτική που χρηματοδοτεί αδρά οργανώσεις και εθελοντές που αντιμετωπίζουν αταξικά το ζήτημα της μετανάστευσης προκειμένου να σκεπάσουν τα πραγματικά αίτια και τη μόνη διέξοδο, που δεν είναι άλλη από την ένταξη των μεταναστών στα συνδικάτα, τη ριζοσπαστικοποίηση της κοινής τους πάλης με τους Ελληνες συναδέλφους τους.
Είναι γεγονός ότι οι Μανωλάδες δεν έπεσαν από τον ουρανό και πως τέτοιες συνθήκες δουλειάς και διαμονής για τους μετανάστες δεν υπάρχουν μόνο στην Ηλεία. Μερικά από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα που είδαν το φως της δημοσιότητας από την αρχή του χρόνου έρχονται να το επιβεβαιώσουν:
Με αφορμή το Πάσχα, παρέδωσαν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης στους κολίγους της Μανωλάδας
Οι εργάτες γης, οι σύγχρονοι αυτοί κολίγοι από το Μπαγκλαντές και τη Βουλγαρία, «αγκάλιασαν» την πρωτοβουλία. Παρά τη σχεδιασμένη απόπειρα της εργοδοσίας με τη βοήθεια των «επιστατών» να διώξουν τα μέλη του ΠΑΜΕ και της ΝΑΣ, οι μετανάστες τους έδωσαν την αποστομωτική απάντηση, παίρνοντας το σύνολο της βοήθειας αλλά και ανοίγοντας νέους διαύλους επικοινωνίας με τους Ελληνες εργαζόμενους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στη διάρκεια αυτής της ενέργειας, αποφασίστηκε κουμπάρος στον προσεχή γάμο ενός νέου ζευγαριού από τη Βουλγαρία να είναι ένα μέλος του ΠΑΜΕ. Η αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τρεις καταυλισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας και δεσμεύτηκε στους μετανάστες ότι ενέργειες σαν αυτή θα συνεχιστούν.
Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους ο Αγγελος Μπούζης εκ μέρους του ΠΑΜΕ, ο επικεφαλής της ΝΑΣ Ηλείας, Γιώργος Καραπάνος και το μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη. Την πρωτοβουλία συνέδραμε και με την παρουσίας της η οικολογική κίνηση «Λαπιθας» από τη Ζαχάρω.
Ερώτηση προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Δικαιοσύνης για τους τραμπουκισμούς στη Μανωλάδα
Τη συγκάλυψη της δολοφονικής επίθεσης στη Μανωλάδα του Ν. Ηλείας από την Αστυνομία και την Εισαγγελία φέρνει στη Βουλή το ΚΚΕ, με Ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Δικαιοσύνης οι βουλευτές του Κόμματος Νίκος Καραθανασόπουλος, Αχιλλέας Κανταρτζής και Νίκος Μωραΐτης.
Στην Ερώτηση σημειώνεται:
«Οι μετανάστες εργάτες γης της Μανωλάδας, που ξεσηκώθηκαν για να διεκδικήσουν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, μαζί με τα στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ που συμπαραστάθηκαν στον αγώνα τους, δε βρέθηκαν αντιμέτωποι μόνο με τις δολοφονικές επιθέσεις και επιδρομές των μπράβων των μεγαλοκαλλιεργητών φράουλας, αλλά και με την προκλητική ανοχή των αστυνομικών και εισαγγελικών αρχών της περιοχής. Η αστυνομία και οι εισαγγελείς που επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο στην προληπτική καταστολή των κινητοποιήσεων του λαού και της νεολαίας, έκαναν τα στραβά μάτια στη Μανωλάδα, δεν πήραν μέτρα για την προστασία Ελλήνων και ξένων αγωνιστών, παρόλο που τους ζητήθηκε, άφησαν ελεύθερο το μοναδικό συλληφθέντα, ενώ ακόμη αναζητούν έναν ακόμη φυσικό αυτουργό που υποδείχτηκε από στέλεχος του ΚΚΕ. Η προκλητική συγκάλυψη των φυσικών και ηθικών αυτουργών εκ μέρους της αστυνομίας και της εισαγγελίας ισοδυναμεί με παράβαση καθήκοντος».
Με βάση τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΚΚΕ ζητούν να μάθουν ποια είναι η θέση των αρμόδιων υπουργών σχετικά με τις καταγγελίες και ποια μέτρα προτίθενται να λάβουν για να αποδοθούν ευθύνες.