Με αφορμή την εφαρμογή του νόμου - πλαισίου
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ως εξής:
Γνωρίζουν ότι τα νέα μέτρα δεν έχουν καμία σχέση με τις λαϊκές προσδοκίες και ανάγκες για δημόσια, δωρεάν και υψηλού επιπέδου ανώτατη εκπαίδευση, όπως επιχειρεί να τα εμφανίσει η κυβέρνηση, τα αστικά ΜΜΕ και μερίδα πανεπιστημιακών προσκείμενων στα κόμματα του "ευρωμονόδρομου". Από τη θέση τους και το αντικείμενο εργασίας τους κατανοούν καλύτερα απ' τον καθένα ότι ο εκσυγχρονισμός των πανεπιστημίων αποσκοπεί στην πιο δυναμική και αποδοτική στράτευσή τους στον πόλεμο της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, όπως άλλωστε ανοιχτά ομολογείται στις αποφάσεις της ΕΕ. Συνειδητοποιούν κάθε μέρα και περισσότερο τις βαριές επιπτώσεις που έχει στον προσανατολισμό της έρευνας και την εξέλιξη της επιστήμης η πολιτική που απαιτεί από τα πανεπιστήμια να προσφέρουν αφειδώς επιστημονική κάλυψη σε καθετί που ωφελεί την κερδοφορία των επιχειρήσεων, το αστικό πολιτικό σύστημα. Δεν μπορεί παρά να αγανακτούν με τις κατευθύνσεις που τους υποχρεώνουν να παρέχουν, με υψηλότατα δίδακτρα, χαμηλότατης στάθμης εκπαίδευση - δεξιότητες για τις ευκαιριακές ανάγκες της αγοράς. Δεν μπορεί παρά να οργίζονται από την πολιτική που τους παροτρύνει να κάνουν την επιστήμη πάρεργο, για να γίνουν οι ίδιοι επιχειρηματίες και έμποροι ερευνητικών προϊόντων, σε ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί σαν επιχείρηση, για λογαριασμό των επιχειρήσεων.
Ολα αυτά, όσο δύσκολα και αν φαίνονται, είναι τα μόνα που ταιριάζουν στην ιδιότητα του πανεπιστημιακού δασκάλου, γιατί δεν μπορούν να αναπτυχθούν παιδεία και επιστήμη που δε θεμελιώνονται στους νόμους εξέλιξης της ζωής, που δε φέρνουν το σπέρμα της ανατροπής και της αναίρεσης των συμβατικών και κατεστημένων πλαισίων της κυρίαρχης πολιτικής και τάξης. Σε συνθήκες γενικού συμβιβασμού, δεν μπορούν ούτε καν να επιζήσουν.
Ωστόσο, οι θετικές θέσεις και στόχοι της δεν έγιναν αντικείμενο διεκδίκησης των μελών της, όπως φανερώνει η μόνιμη αδυναμία της να στηρίξει στην κινητοποίηση των ίδιων των πανεπιστημιακών ένα αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης για την αντιμετώπιση των αναδιαρθρώσεων.
Η αιτία αυτής της αδυναμίας βρίσκεται στο ότι οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που πλειοψηφούν σε αυτήν (κυρίως ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, ΑΡΜΕ - ΑΡΣΗ) δε θέλουν και δεν μπορούν να βασίσουν το σχεδιασμό της δράσης της σε μια αντικειμενική - επιστημονική εκτίμηση της κοινωνικής σύνθεσης και διαστρωμάτωσης του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ. Προσβλέπουν σχεδόν αποκλειστικά στο φοιτητικό κίνημα, πίσω από το οποίο κρύβουν την ανεπάρκεια και την αντίθεσή τους στη γραμμή συσπείρωσης και κινητοποίησης εκείνων των μελών του ΔΕΠ, που το κοινωνικό τους συμφέρον αντικειμενικά τα τοποθετεί σε θέση ρήξης με τη μονοπωλιακή διεύθυνση της επιστήμης, της οικονομίας και της κοινωνίας.
Το ΠΑΣΟΚ φέρνει βαριές ευθύνες, γιατί ως κυβέρνηση άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην ιδιωτικοποίηση ΑΕΙ και ΤΕΙ, στη νομιμοποίηση ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Είναι αφερέγγυα δύναμη μιας αφερέγγυας και αποπροσανατολιστικής αντιπολίτευσης.
Ξεχωριστές ευθύνες έχει ο ΣΥΝ, γιατί, με τα μάτια στραμμένα στην κάλπη και το άγχος του κυβερνητισμού, καλλιεργεί και σιγοντάρει τυχοδιωκτικές ενέργειες που διαλύουν το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, την ίδια ώρα που η επίσημη γραμμή του βρίσκεται στη λογική των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων και στα θέματα της Παιδείας.
Σε όλους εκείνους τους πανεπιστημιακούς, που προσηλωμένοι στη διδασκαλία και την επιστήμη τους και όχι στους νέους επιχειρηματικούς κανόνες, αντιμετωπίζουν τον αποκλεισμό τους από τις επιχορηγήσεις για επιστημονική έρευνα.
Σε όλα εκείνα τα μέλη ΔΕΠ που δεν ανήκουν, ούτε φιλοδοξούν να ενταχθούν στην αστική τάξη και στα ανώτερα στρώματα της νέας επιχειρηματικής πανεπιστημιακής ιεραρχίας.
Στα μέλη ΔΕΠ που θέλουν η επιστήμη και οι επιστήμονες να κατακτήσουν τον κοινωνικό τους ρόλο στον αντίποδα των μονοπωλιακών σχεδιασμών, για την απαλλαγή της ανθρώπινης ζωής από το μόχθο, τις στερήσεις, την άγνοια, τις προλήψεις.
Ολοι αυτοί έχουν συμφέρον να αντιπαλέψουν και να αντισταθούν στα νέα κυβερνητικά μέτρα, αλλά και να συνταχθούν από σήμερα στον αγώνα για μια κοινωνική πραγματικότητα που θα χρειαστεί την επιστήμη, περισσότερο ίσως από κάθε άλλο κατόρθωμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Να συσπειρωθούν σε μια ισχυρή κοινωνική συμμαχία με την εργατική τάξη και τα άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, για μια αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία με όρους αντίστασης στις κοινοτικές οδηγίες και στην κυβερνητική πολιτική».