Τα αδύνατα δυνατά κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει τα επιχειρηματικά σχέδια της Μονής Βατοπεδίου. Αφού πρώτα φρόντισε και της δώρισε κοινόχρηστο δάσος έκτασης 8.800 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής - έναντι «ανταλλάγματος» των εκτάσεων που φερόταν ότι κατείχε η μονή στη λίμνη Βιστωνίδα - τώρα σπεύδει να αποχαρακτηρίσει την έκταση μετατρέποντάς την απλώς σε «δασική».

Συγκεκριμένα, αφού είδε ότι οι αρμόδιες δασικές υπηρεσίες δε συμμορφώνονταν προς... τας υποδείξεις, παρέπεμψε το θέμα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), ώστε να λάβει την απόφαση που ζητούσε, δηλαδή τη μετατροπή της έκτασης από δάσος σε δασική. Πράγμα που έγινε στις 6 Φλεβάρη 2008, όταν και το ΝΣΚ γνωμοδότησε θετικά για τον αποχαρακτηρισμό με ψήφους 6 υπέρ, 1 κατά. Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι ο αντιπρόεδρος του ΝΣΚ Θ. Θεοφανόπουλος, αν και μειοψήφησε, στην παρέμβασή του ανέφερε ότι βάσει του Συντάγματος και του νόμου, το Νομικό Συμβούλιο είναι αναρμόδιο να κρίνει την υπόθεση...

Το γιατί η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε μέσο να παρακάμψει τις αρμόδιες υπηρεσίες και να προχωρήσει στον αποχαρακτηρισμό της έκτασης φαίνεται και από τις επιδιώξεις της Μονής Βατοπεδίου, τις οποίες είχε αποκαλύψει το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή τον περασμένο Φλεβάρη. Η Μονή Βατοπεδίου ήδη έχει εκπονήσει επιχειρησιακό σχέδιο, το οποίο έδωσε στο Δήμο Σταγείρων και Ακάνθου, για την «αξιοποίηση» της έκτασης που της παραχώρησε - δώρισε η κυβέρνηση.

Το συγκεκριμένο σχέδιο, η μονή προτίθεται να το αναθέσει σε μεγάλο επιχειρηματικό οίκο του εξωτερικού ή εσωτερικού. Δηλαδή, πολυεθνικοί - μονοπωλιακοί όμιλοι θα υλοποιήσουν το επιχειρησιακό σχέδιο που προβλέπει την ανάπτυξη θρησκευτικού τουρισμού «λίαν υψηλού επιπέδου» (δηλαδή για «χοντρά» πορτοφόλια), την κατασκευή των απαραίτητων υποδομών, συνεδριακό κέντρο και την ίδρυση πανεπιστημίου, σύμφωνα με τις αποφάσεις της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Η εν λόγω έκταση έχει χαρακτηριστεί από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων Χαλκιδικής, το 1934, ως «Δάσος Χθαμαλόν» - δηλαδή έχει όλα τα χαρακτηριστικά του δάσους μόνο που η βλάστηση είναι χαμηλή - αλλά και από την Επιτροπή Διανομών το 1971, ως «Δάσος Κοινόχρηστον», δηλαδή χαρακτηρισμός ακόμη πιο ισχυρός από τον προηγούμενο. Η ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έχει ξεκινήσει από τον Μάη του 2007 τις προσπάθειες αποχαρακτηρισμού της έκτασης, μέσω του Νομικού του Συμβούλου Χρ. Μπότσιου, ο οποίος με έγγραφό του προς την προϊσταμένη της Διεύθυνσης Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ζητούσε να γνωμοδοτήσει θετικά ως προς τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης.

Η απάντηση, όμως, της Διεύθυνσης Δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας που απεστάλη στις 13 Ιούλη 2007 δεν επέτρεψε στην ηγεσία του υπουργείου να προχωρήσει την επιδίωξή του, αφού ανέφερε επακριβώς ότι: «Σύμφωνα με την παρ. 7 του άρθρου 1 του Ν. 3147/2003 ο χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου κοινόχρηστου τεμαχίου ως "Δάσος" είναι έγκυρος και δεσμευτικός και δεν επανεξετάζεται από τα όργανα της Διοίκησης».

Φυσικά και η ηγεσία του υπουργείου δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα, παρέκαμψε τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες που δεν του έκαναν το «χατίρι» και στις 13 Δεκέμβρη 2007, απέστειλε ερώτημα προς το ΝΣΚ, ζητώντας του να αποφανθεί για το χαρακτήρα της έκτασης.

Ετσι, στη συνεδρίαση της 6ης Φλεβάρη του 2008 το ΝΣΚ με 6 ψήφους υπέρ και 1 κατά αποφάσισε ότι η συγκεκριμένη έκταση πρέπει να χαρακτηριστεί ως δασική και όχι ως δάσος. Μόνο που στο σχέδιο υπήρξε μία "ατέλεια", μιας και ο αντιπρόεδρος του ΝΣΚ, Θ. Θεοφανόπουλος υποστήριξε ότι: «Ο χαρακτηρισμός μιας έκτασης ως δασικής ή μη με τις συνέπειες που επάγεται κατά το Σύνταγμα και το νόμο, είναι θέμα διοικητικής φύσεως, η επίλυση του οποίου απόκειται, κατά το Σύνταγμα, στην ενεργό Διοίκηση και, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ 255/1997). Συνεπώς το ΝΣΚ δεν έχει αρμοδιότητα να γνωμοδοτήσει εάν η αναφερόμενη στο άνω ερώτημα έκταση είναι δασική ή δάσος».

Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή ακριβώς η θέση που εξέφρασε ο αντιπρόεδρος του ΝΣΚ είναι ο λόγος που μέχρι στιγμής ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Κιλτίδης, αν και έχει κάνει δεκτή τη γνωμοδότηση, δεν την έχει κοινοποιήσει στις αρμόδιες Διευθύνσεις. Βεβαίως, όπως αποδεικνύεται από τη συνεπή στάση που κρατά η κυβέρνηση στο ζήτημα, θα συνεχίσει την προσπάθειά της, ώσπου να λήξει ικανοποιητικά για τη Μονή Βατοπεδίου.

Πριν «κλείσουν» οι πρώτοι 5 μήνες του 2008, 501 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε τροχαία δυστυχήματα, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών. Παρά τις συσκέψεις και τα προγράμματα οδικής ασφάλειας, η κατάσταση του οδικού δικτύου της χώρας, η κακή πολεοδομία των αστικών κέντρων και η έλλειψη κυκλοφοριακής αγωγής εξακολουθούν να διατηρούν τους δείκτες των τροχαίων ατυχημάτων σε υψηλά ποσοστά, παρά τις μικρές μειώσεις που σημειώνονται στον αριθμό των θανατηφόρων τροχαίων.

Ενδεικτικό των προθέσεων του υπουργείου για την αντιμετώπιση της κατάστασης είναι η αναφορά του υφυπουργού Εσωτερικών, Π. Χηνοφώτη, στην εξέταση της δυνατότητας νομοθετικής παρέμβασης προκειμένου για τις επικίνδυνες παραβάσεις του ΚΟΚ να μη δίνεται στους παραβάτες η ευχέρεια διοικητικής προσφυγής. Η πρόταση αυτή αναφέρθηκε από τον υφυπουργό κατά τη διάρκεια χτεσινής σύσκεψης για θέματα οδικής ασφάλειας που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών.

Μετά το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας, σε ιδιωτικούς ομίλους θα περάσει και το νέο διεθνές αεροδρόμιο της Κρήτης, που πρόκειται να κατασκευαστεί με «σύμβαση παραχώρησης», όπως προανήγγειλε χτες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς, στην πεδιάδα Καστελλίου του Νομού Ηρακλείου. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα σε κίνηση αεροδρόμια της χώρας, καθώς θα αντικαταστήσει το υπάρχον «Ν. Καζαντζάκης», το οποίο ήδη το 2007 αναδείχτηκε δεύτερο με 5.368.831 επιβάτες και πρώτο σε πτήσεις τσάρτερ με 3.924.292 επιβάτες!

Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, μόνο το κατασκευαστικό κόστος του νέου αεροδρομίου ανέρχεται σε 1,5 δισ. ευρώ, ενώ σε αυτό δεν περιλαμβάνεται το κόστος της απαλλοτρίωσης 6.000 στρεμμάτων καλλιεργήσιμης κυρίως γης, το κόστος των μελετών, αλλά και της μελέτης - κατασκευής των άλλων απαραίτητων έργων υποδομής, όπως τα οδικά δίκτυα πρόσβασης κλπ. Ολα αυτά θα τα χρεωθεί το δημόσιο, όπως και ένα μεγάλο μέρος του κατασκευαστικού κόστους, ενώ οι ιδιώτες με μια ελάχιστη χρηματοδοτική συμβολή θα το εκμεταλλεύονται για μερικές δεκαετίες.