Ο ελληνικός λαός μέσα σ' ένα διάστημα εννιά μηνών έχει γίνει μάρτυρας μιας σύγκρουσης προσώπων και ομάδων που αντιπαρατίθενται χωρίς ιδεολογικές, προγραμματικές και πολιτικές διαφορές. Χωρίς καμιά απολύτως αναφορά ή προσέγγιση απ' όλους αυτούς πολιτικών θέσεων σε όφελος των συμφερόντων του. Επίσης, ο ελληνικός λαός, που ζει στο πετσί του τις πολιτικές εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου, γίνεται μάρτυρας των στρατηγικών συγκλίσεων όλων των συνιστωσών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Η προσχηματική διαφωνία του Κ. Σημίτη στην πρωτοβουλία του Γ. Παπανδρέου να ζητήσει δημοψήφισμα για την Ευρωσυνθήκη, την ίδια στιγμή μάλιστα που και οι δυο, όπως και το «όλον ΠΑΣΟΚ», ψήφισαν και εξέφρασαν την πολιτική τους συμφωνία υπέρ της αντιδραστικής Συνταγματικής Συνθήκης της ΕΕ ήταν η αφορμή. Η αιτία της αμφισβήτησης του Γ. Παπανδρέου από τον πρώην πρωθυπουργό πρέπει να αναζητηθεί στη βαθιά κρίση που διέρχεται το ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η «ανεπάρκεια» του ΠΑΣΟΚ, όσο και αν επιχειρείται από ορισμένα στελέχη του, αλλά και κύκλους της καθεστηκυΐας τάξης να αποδοθεί στα «πρόσωπα» και στην απουσία «ηγετικού προφίλ» από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, δεν πείθει. Δεν πείθει γιατί έχει διευρυνθεί η πεποίθηση ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα ότι μεταξύ των εταίρων του δικομματισμού δεν υπάρχουν διαφορές στις στρατηγικές πολιτικές επιλογές τους, αντίθετα μάλιστα υπάρχει πλήρη ταύτιση στην προώθηση και στήριξη μιας πολιτικής που βάζει στο στόχαστρό της τα λαϊκά συμφέροντα προς όφελος της πλουτοκρατίας.
Αυτή η στάση του ελληνικού λαού απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, η οποία μάλιστα το τελευταίο διάστημα αποτυπώνεται όλο και πιο έντονα στις δημοσκοπήσεις, έκρουσε τον «κώδωνα του κινδύνου» για την αστική τάξη και τους πολιτικούς εκφραστές της. Η εμφάνιση, λοιπόν, του Κ. Σημίτη τη συγκεκριμένη στιγμή και όταν μάλιστα έχουν προηγηθεί δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ από το μπλοκ των λεγόμενων «εκσυγχρονιστών» (Διαμαντοπούλου, Χρυσοχοΐδης) που έθεταν ως χρονικό περιθώριο ανάκαμψης του κόμματός του τον φετινό Ιούνιο, μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί...
Μόνο που αυτό δυσκολεύει να εκφραστούν οι διαρροές της ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ. Δυσκολεύει τη συγκέντρωση της κρίσιμης μάζας στους κόλπους του δικομματισμού ώστε να μη δυσλειτουργεί το σύστημα. Και όσο και αν υπάρχει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για εκτόνωση, αυτός καθόλου δεν εμπνέει εμπιστοσύνη για τον κυβερνητισμό που χρειάζονται οι αστοί. Ετσι μπορεί να τον χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, αλλά ψάχνουν για σταθερά αστικά κόμματα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα γνωστά συγκροτήματα του Τύπου και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ έσπευσαν αρχικά να «αγκαλιάσουν» την πρωτοβουλία Σημίτη και στη συνέχεια να σημειώσουν με έμφαση ότι όταν ένας πρώην πρωθυπουργός αναλαμβάνει τόσο σημαντικές πρωτοβουλίες, αυτές δεν μπορεί παρά να αποτελούν μέρος ενός γενικότερου κεντρικού σχεδιασμού. Η τοποθέτηση εξάλλου του Κ. Σημίτη στην επιστολή του προς τον Γ. Παπανδρέου, με την οποία τονίζει ότι «το ΠΑΣΟΚ από το 2004 και μετά έχασε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις και το ποσοστό του στην απήχηση των ψηφοφόρων έχει μειωθεί δραστικά. Κάθε μέλος του ΠΑΣΟΚ, και ιδίως εγώ, έχει υποχρέωση να προβληματιστεί για την εξέλιξη αυτή», έρχεται ακριβώς για να σηματοδοτήσει τις προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού. Βεβαίως, κοινός στόχος όλων των «πρωτοβουλιών» είναι η ανάδειξη ενός αξιόπιστου πόλου αστικής διακυβέρνησης.
Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από αυτές τις εξελίξεις, δικός τους στόχος πολιτικής πάλης πρέπει να είναι η ανατροπή αυτής της εξουσίας...
(Ο ήρωας δημοσιογράφος του «Ριζοσπάστη»)
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ πράξη μνήμης και τιμής στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 90χρονα του ΚΚΕ. Σήμερα στη Χαλκίδα και στην πλατεία του Αγίου Νικολάου, στις 11 το πρωί, η ΝΕ Εύβοιας θα τιμήσει τους αγωνιστές, που εκτελέστηκαν στις 16 του Απρίλη, το 1949, στο νεκροταφείο του Αϊ - Γιάννη...
ΗΤΑΝ μια δίκη «στημένη» αυτή της Χαλκίδας. Ψεύτικα στοιχεία και κατηγορίες. Οι αποφάσεις γνωστές, πριν οι στρατοδίκες καθίσουν στην έδρα. Τα στρατοδικεία, σ' όλη τη χώρα, νύχτα - μέρα, έβγαζαν αποφάσεις καταδικαστικές σε θάνατο. Και καθημερινά ομοβροντίες.
ΚΙ Ο Τάκης ο Φίτσος, ο παλαίμαχος πρωτομάχος αγωνιστής του λαού μας μαζί με τους συντρόφους του με παραπομπή στο Γ` Ψήφισμα βρέθηκαν κατηγορούμενοι στο στρατοδικείο της Χαλκίδας.
ΕΠΙΚΗ η διαδρομή της εφημερίδας μας από το 1924, που ο Τάκης Φίτσος μπαίνει στη σύνταξη του «Ρ». Εκδοση εφημερίδας, που μόνο ο «Ρ» μπορούσε ν' αντέξει και να αντιμετωπίσει παλικαρίσια.
ΟΣΟ περισσότερο πλησιάζει κανείς του Τ. Φίτσου τα γραφτά, τα ρεπορτάζ, τους στοχασμούς του, νιώθει ντροπή για τις πένες που γράφουν για τους μεγαλόσχημους δημοσιογράφους.
ΣΤΗΝ απολογία του ο Τ. Φίτσος, μια ολόκληρη υπεράσπιση της πολιτικής του ΚΚΕ. «Δεν έχω να δείξω αγαθοεργές πράξεις στη ζωή από τα νιάτα μου, εκτός από την υπεράσπιση του λαϊκού αγώνα του ΚΚΕ».
ΚΑΙ οι γυναίκες στάθηκαν παλικαρίσια στο στρατοδικείο, απορρίπτοντας τις προσπάθειες που έκαναν για να κάμψουν την αντίστασή τους.
ΜΕ τον Τ. Φίτσο δικάστηκαν, επίσης, ο Α. Βουραζόπουλος, η Μαρία Λαφαζάνη, η Αικ. Μενεμελή, η Ευανθία Πατσάλη, η Αλίκη Τσουκαλά, ο Γ. Χάνος και ο Γ. Χριστοφορίδης.
ΕΝΑ μήνα κράτησε η δίκη στη Χαλκίδα κι ορισμένες αθηναϊκές εφημερίδες έδωσαν αποσπασματικά πρακτικά της δίκης.
Ο ΤΑΚΗΣ, που τιμάμε σήμερα, ο πρωτομάχος αγωνιστής ζει. Δεν είναι μνήμη μουσειακή. Τέτοιες μορφές δεν μπαίνουν και δε χωρούν σε προθήκες.
Η ΠΟΛΥΤΙΜΗ, η ακριβή κληρονομιά τους και η θυσία τους είναι για κάθε τίμιο δημοσιογράφο εντολή. Και πάνω στη διδαχή αυτή ακουμπάμε την πένα μας και την καρδιά μας.
Ο ΤΑΚΗΣ Φίτσος, στην περίοδο της Απελευθέρωσης, βρέθηκε στον «Ρ» όπου και δούλεψε. Παλαίμαχος στη δημοσιογραφία, έπαιρνε στην ευθύνη του μεγάλα ρεπορτάζ και, επίσης, θέματα μέσα στα εργοστάσια. Αλλά την ίδια ώρα ο Φίτσος καθόταν στο τηλέφωνο, έπαιρνε τις επαρχιακές ειδήσεις, που εκείνη την εποχή ήταν πολλές. Οι νέοι δημοσιογράφοι, που εκείνη την περίοδο βρίσκονταν στο «Ρ», έβρισκαν συχνά περασμένα μεσάνυχτα τον Τ. Φίτσο να συμπληρώνει τα ρεπορτάζ που είχαν ελλείψεις.
ΜΕΣΑ στη μεγάλη αίθουσα, ο Τ. Φίτσος, με το συντροφικό τρόπο του, έλεγε στους νέους δημοσιογράφους που είχαν δημοσιεύσει θέμα: «Πολύ ωραίο το θέμα σου. Προχώρα».
ΜΕ την καινούρια καμπαρντίνα που είχε φθάσει στον Εύδηλο, γελαστός και αισιόδοξος, θα μας χαιρετίσει πριν μπει στη βάρκα να πάρει με συνοδεία το καράβι για τον Πειραιά.
ΦΩΝΑΞΕ για να τον ακούσουμε: «Κι αυτό θα περάσει». Μορφές μεγάλες του ΚΚΕ, που στα 90χρονα του Κόμματος είναι κληρονομιά πολύτιμη, ακριβή και για το σήμερα επίκαιρη.