Δεν δέχομαι τα ψέματα της κυβέρνησης, ότι εμείς δε συμμετέχουμε στον πόλεμο, αφού από τη χώρα μας γίνεται επέλαση των Νατοϊκών στρατευμάτων, αφού τα παιδιά μας, οι Ελληνες φαντάροι είναι ακόμη εκεί.

«Χάρηκα πολύ, που μου έγινε αυτή η πρόταση», λέει ο Δημήτρης Μητροπάνος. «Είναι τιμή μου που θα συμμετέχω στην εκδήλωση, η οποία γίνεται στο πλαίσιο του Δεκαήμερου Ειρήνης. Ο αγώνας για την ειρήνη μάς έχει όλους ανάγκη. Αυτό φάνηκε και με τον τελευταίο πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας και την καθολική αντίδραση του ελληνικού λαού. Ηταν ο μόνος λαός, που τόλμησε να σηκώσει το κεφάλι και να καταδικάσει την επέμβαση. Ομως, θα ήθελα ανάλογη να ήταν και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Δε δέχομαι τα ψέματά της, ότι εμείς δε συμμετέχουμε στον πόλεμο, αφού από τη χώρα μας γίνεται επέλαση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, αφού τα παιδιά μας, οι Ελληνες φαντάροι είναι ακόμη εκεί. Υπάρχουν αυτοί που θέλουν την ειρήνη κι εκείνοι που επιβάλλουν τον πόλεμο, αυτοί που αμύνονται κι εκείνοι που δεν τους απασχολεί τίποτα άλλο, παρά το πώς θα αυξήσουν τα κέρδη τους και θα μεγαλώσουν τις επιχειρήσεις τους, το πώς θα ξοδέψουν τα όπλα που παρασκευάζουν, γιατί τα πιο πολλά έχουν και ημερομηνία λήξεως. Κατασκευάζουν, λοιπόν, μια αιτία πολέμου, ξαμολάνε τα όπλα τους και ξαναρχίζουν να φτιάχνουν καινούρια».

Το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας απέδειξε, λέει ο Δ. Μητροπάνος, «την ύπαρξη της δικτατορίας του ενός, που αποφασίζει και διατάσσει. Ο υποτιθέμενος αμυντικός οργανισμός, που λέγεται ΝΑΤΟ - εμείς ξέρουμε πόσο αμυντικός είναι, καθώς με δικά του αεροπλάνα βομβάρδιζε η Τουρκία την Κύπρο - αποφάσισε να επέμβει στη Γιουγκοσλαβία. Οι ηγέτες του δεν είχαν καν την τσίπα να ζητήσουν την άδεια του ΟΗΕ. Αφού πρώτα βομβάρδισαν, είπαν μετά να πάρουν και την άδειά του. Δε νομίζω ότι πλέον πιστεύει κανείς πως ο ΟΗΕ προσφέρει κάποιο έργο. Εντολές παίρνει και εκτελεί, σύμφωνα με τα συμφέροντα των Αμερικανών. Το ίδιο κάνουν και οι σοσιαλδημοκράτες Ευρωπαίοι ηγέτες. Το αποδεικνύει η Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ και τόσες άλλες περιπτώσεις».

«Θα ήθελα το Παγκόσμιο Συνέδριο Ειρήνης να συνοδεύεται την ίδια μέρα με μια μαζική κινητοποίηση σε όλο τον κόσμο. Να γίνει μια αλυσίδα ειρήνης, που θα αγκαλιάσει όλο τον κόσμο, μια παγκόσμια γιορτή της ειρήνης, με συναυλίες, πορείες, κινητοποιήσεις. Ετσι, πιστεύω ότι θα είχε πιο ουσιαστική συμβολή, ιδιαίτερα για τα νέα παιδιά, δίνοντάς τους το ερέθισμα να ενδιαφερθούν, να ρωτήσουν, να μάθουν. Στο κίνημα ειρήνης χωράνε όλοι. Οι μόνοι που δε χωράνε είναι όσοι επιβουλεύονται την ειρήνη. Ο αγώνας για την ειρήνη μάς αφορά όλους. Και όλοι έτσι πρέπει να το βλέπουμε. Ισως δεν αφορά τους Αμερικανούς. Τους ένοιαζε όμως την εποχή του Βιετνάμ, όταν τους πήγαιναν οι κάσες με τους νεκρούς Αμερικανούς στρατιώτες... Ομως, σήμερα στην αμερικανική κοινωνία κυριαρχεί το "καλημέρα πόσα κάνεις", όχι τι κάνεις... Δυστυχώς, κατάφεραν κι επιβλήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Τι άλλο από να εξαπολύει τους πυραύλους της θα κάνει μια χώρα, όπου ο άξονας της ζωής της, ακόμη και το πόσιμο νερό, είναι πολεμική βιομηχανία, όπου το όπλο είναι η δεύτερη φύση της;».

Το μόνο όπλο σε αυτό το τοπίο διεθνούς τρομοκρατίας, λέει ο Δ. Μητροπάνος, «είναι η αντίσταση του κόσμου, η ουσιαστική, συνεχής, καθημερινή πάλη του. Αυτό είναι το μόνο αντίπαλο δέος για τους πολεμοκάπηλους του πλανήτη. Πρόσφατα, είδαμε τις κινητοποιήσεις στην Ουάσιγκτον ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και την αγριότητα των δυνάμεων καταστολής. Τέτοιες κινητοποιήσεις είναι πλήγμα γι' αυτούς. Τι θα κάνουν; Θα σκοτώσουν όλο τον κόσμο;».

Αναφερόμενος στο ρόλο των καλλιτεχνών και των διανοουμένων στην αφύπνιση του λαού, ο Δ. Μητροπάνος λέει ότι «σε μια εποχή αδιαφορίας και βολέματος, όπως η σημερινή, δεν είναι ουσιαστική η συμμετοχή τους στον αγώνα για τέτοια ζωτικής σημασίας προβλήματα. Εχει αλλάξει και ο τρόπος που αντιμετωπίζονται από το κατεστημένο... Σήμερα, ασκούνται άλλου είδους πιέσεις. Και στην περίπτωση της συναυλίας για τον Οτσαλάν ειδικότερα υπήρξαν φοβερές πιέσεις, τηλέφωνα. Εγώ πάντως δεν τις καταλαβαίνω αυτές τις πιέσεις, που λένε δε θα σε παίξουμε στην τηλεόραση ή θα το πληρώσεις αν δεν είσαι μαζί μας... Οχι, δεν είμαι μαζί τους. Είμαι αυτό που θέλω. Με αυτό που ζητώ να βιώσουν τα παιδιά τα δικά μου και του δίπλα μου, ώστε να μπορέσουν να ζουν ανθρώπινα, ευτυχισμένα. Ας με κυνηγήσουν... Και τι έγινε; Μπορώ να φτιάξω μια καλύτερη κοινωνία; Αυτό με απασχολεί. Εξάλλου, αν πας σε μια διαδήλωση, μπορείς να κάνεις και πέντε φίλους... Μπορεί κάποιοι να με λένε και γραφικό για τις επιλογές μου. Αυτοί, όμως, τι είναι; Εγώ μπορεί να είμαι γραφικός, αυτοί, όμως, είναι δουλοπρεπείς, γλείφτες. Δε με νοιάζουν, ούτε με αφορούν. Εχω την αξιοπρέπειά μου, που λείπει απ' αυτούς που σκύβουν το κεφάλι και κλίνουν το "βολεύομαι" σε όλες τις πτώσεις».

Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της χώρας, θα βρεθεί και πάλι στους δρόμους του αγώνα. Για έναν ολόκληρο μήνα, σε κάθε «γωνιά» της χώρας, οι Επιτροπές Ειρήνης έχουν προγραμματίσει μια σειρά από εκδηλώσεις. Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), με διακήρυξή που δημοσιοποίησε στις αρχές της βδομάδας, ανακήρυξε το Μάη μήνα αντιιμπεριαλιστικής δράσης.

Μέσα στο Μάη και συγκεκριμένα από τις 4-14 του μήνα θα πραγματοποιηθεί το 22ο Δεκαήμερο Ειρήνης, το οποίο και θα κορυφωθεί με τη Μαραθώνια Πορεία στη μνήμη του μάρτυρα και αγωνιστή της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη, η οποία θα γίνει την Κυριακή 14 του Μάη με αφετηρία τον Τύμβο του Μαραθώνα και τερματισμό την πλατεία Συντάγματος. Καθ' όλη τη διάρκεια του δεκαημέρου, συζητήσεις, πικετοφορίες μικρές και μεγάλες εκδηλώσεις, θα λάβουν χώρα τόσο στις συνοικίες της Αθήνας όσο και στην υπόλοιπη επικράτεια της Ελλάδας. Σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου της ΕΕΔΥΕ, ήδη τα μέλη των Επιτροπών Ειρήνης έρχονται σε καθημερινή βάση επαφή με τον κόσμο, ανταλλάσσουν απόψεις και προβληματισμούς.

Στο κείμενο της διακήρυξή της, η ΕΕΔΥΕ απευθύνει κάλεσμα σε όλο το ελληνικό λαό να εντείνει τους αγώνες του και να συσπειρωθεί στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ειρήνης. Συγκεκριμένα, υπογραμμίζεται: «Καλούμε όλους εκείνους που ανεξάρτητα από την πολιτική επιλογή που έκαναν και που αντιλαμβάνονται το ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσει η "παγκοσμιοποίηση" του τρόμου και της βαρβαρότητας της Νέας Τάξης, να συμπορευτούν στον κοινό αγώνα για την απόκρουση σήμερα και την ανατροπή αύριο του ευρωατλαντικού φασισμού».

Εξάλλου, στην Αθήνα, στις 10-14 του Μάη, θα λάβει χώρα το Συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, με τη συμμετοχή εκπροσώπων φιλειρηνικών κινημάτων από όλες τις ηπείρους. Στόχος του συνεδρίου ο συντονισμός του αγώνα τους κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Μια συγκέντρωση στην περιοχή των Βαλκανίων που σήμερα βρίσκεται στο κέντρο των εξελίξεων. Η θεματολογία του συνεδρίου, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού θα συζητηθούν ζητήματα όπως ο αφοπλισμός, η ειρήνη και η ανάπτυξη, ο πολιτισμός της ειρήνης καθώς και η νέα τάξη πραγμάτων ειρήνης και ασφάλειας. Αλλά και επιμέρους θέματα που αφορούν τις παραπάνω κεντρικές ενότητες.

Το συνέδριο θα φιλοξενηθεί στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ οι σύνεδροι θα φτάσουν τους 500 και μέχρι τώρα έχουν δηλώσει συμμετοχή αντιπροσωπείες από 44 χώρες. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα θα έρθουν αντιπροσωπείες από της εξής χώρες: Αυστρία, Μπαγκλαντές, Βέλγιο, Κίνα, Κούβα, Ακτή Ελεφαντοστού, Κύπρο, Δομινικανική Δημοκρατία, Εκουαδόρ, Αίγυπτο, Νησιά Φίτζι, Γαλλία, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Γκάμπια, Γερμανία, Ινδία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ιορδανία, Καναδάς, Κένυα, Κονγκό, Νότια Κορέα, Λαϊκή Δημοκρατία της Βόρειας Κορέας, Μαλί, Μαυρίκιο, Μεξικό, Νεπάλ, Νιγηρία, Παλαιστίνη, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σενεγάλη, Ισπανία, Σουηδία, Ουκρανία, ΗΠΑ, Βιετνάμ, Βολιβία, Παναμά, Αργεντινή, Κόστα Ρίκα).