ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τούμπες και προβοκάτσιες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε προβοκάτορα ολκής εξελίσσεται η παράταξη του ΣΥΝ «Αγωνιστική Συνεργασία» στην ΟΜΕ-ΟΤΕ προκειμένου να κρύψει ότι η τακτική της και οι στόχοι της όχι μόνο δε βάζουν εμπόδια αλλά διευκολύνουν τους αντεργατικούς σχεδιασμούς των εκάστοτε κυβερνήσεων του κεφαλαίου. Χτες με θράσος μοίρασε ανακοίνωση με την οποία ισχυρίζεται ότι οι ταξικές δυνάμεις, η ΕΣΚ-ΟΤΕ, συμπλέει με τη ΔΑΚΕ και ότι και οι δύο «προβάρουν το ρόλο υπηρέτη δύο αφεντάδων. Της κυβέρνησης - κόμματος και των Γερμανών "επενδυτών"»! Οι αντιδράσεις που δημιούργησε η ανακοίνωση τούς ανάγκασε να τα μαζέψουν βγάζοντας νέα «διορθωμένη», όπου πλέον κατηγορούν τις ταξικές δυνάμεις «πως ακολουθούν τη δική τους μοναχική πορεία».

Αντί άλλης απάντησης να σημειώσουμε τούτο: Οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση, ξέρουν καλά ποιος είναι ποιος. Οσες συνδικαλιστικές και πολιτικές κωλοτούμπες και να κάνουν οι δυνάμεις του οπορτουνισμού - όπως συμβαίνει συχνά το τελευταίο διάστημα - δεν μπορούν να κρύψουν ότι αποτελούν φορέα στήριξης των αντεργατικών πολιτικών. Η τακτική του άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια και ιδιαίτερα στο ζήτημα της πώλησης μετοχών του ΟΤΕ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» δεν έχει αφήσει σε κανέναν την παραμικρή αμφιβολία ότι ο ΣΥΝ, το μόνο που υπερασπίζεται, μαζί με την ΕΕ και τις τέσσερις ελευθερίες, η πρώτη εκ των οποίων είναι η ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου, που επιβάλλει αυτό που γίνεται με τον ΟΤΕ, είναι το λεγόμενο «μάνατζμεντ» και καλεί τους εργαζόμενους να διαλέξουν αν αυτός που θα τους πετσοκόψει τα δικαιώματα θα είναι Ελληνας ή Γερμανός... Τα υπόλοιπα είναι μόνο ξοφλημένες φιοριτούρες για να σκεπάσει τις πομπές του.

Τρέμε ακρίβεια

Να μην αγοράσουν παστεριωμένο γάλα που πουλιέται πάνω από 1 ευρώ το λίτρο για έξι μέρες καλεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών (ΠΟΜΕΚ) τους εργαζόμενους. Ετσι, μετά το ΙΝΚΑ, και η συγκεκριμένη καταναλωτική οργάνωση εξαντλεί το ρόλο της ως οργάνωσης που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τα συμφέροντα των καταναλωτών σε «μποϊκοτάζ» μερικών ημερών, στην προκειμένη περίπτωση, σε ένα προϊόν όπως είναι το γάλα. Ετσι, όμως, δεν αντιμετωπίζεται η ακρίβεια. Αποσιωπώντας τις αιτίες που γεννούν την ακρίβεια, την ίδια την πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» που εξυπηρετεί τα κέρδη των μονοπωλίων, την πολιτική της συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων και παπαγαλίζοντας την κυβερνητική προπαγάνδα ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στην... έλλειψη «υγιούς ανταγωνισμού» ή ότι η «ελεύθερη αγορά» μπορεί να μην είναι ασύδοτη, το μόνο που καταφέρνει είναι να διευκολύνει τη διαιώνιση του προβλήματος προς όφελος των μονοπωλίων και της κυβέρνησης που τα εξυπηρετεί. Αραγε, γιατί να επιβράβευσε με την παρουσία του στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της Ομοσπονδίας για το θέμα τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία ο Γενικός Γραμματέας Καταναλωτή;...

Ελεεινή σταλινολογία

Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο ένας αρθρογράφος, εν προκειμένω ο Γ. Μαλούχος του «Ελεύθερου Τύπου», στην προσπάθειά του να εκθειάσει την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση και να την υπερασπιστεί από «φασιστικές ομάδες» όπως λέει, των οποίων το Πανεπιστήμιο είναι «έρμαιο», αναφέρεται φυσικά στους τυχοδιωκτισμούς ομάδων που τελικά μάλλον συνδράμουν παρά εμποδίζουν το κυβερνητικό αντιεκπαιδευτικό έργο, καταλήγει να αναρωτιέται: «Ο Στάλιν πέθανε; ΄Η μήπως τελικά ζει;»! Κατανοούμε πλήρως τα αισθήματα που προκαλεί στους υπερασπιστές και απολογητές του συστήματος ο Ι. Στάλιν, αλλά ας επιδείξουν μια αυτοσυγκράτηση και έναν αυτοέλεγχο. Τους συνιστούμε να βουτάνε τη γλώσσα τους στο μυαλό τους περισσότερες από μία φορές, πριν επιχειρήσουν να συνδέσουν με οτιδήποτε φασιστικό εκείνους που είχαν τη μέγιστη συμβολή στο τσάκισμα του φασισμού. Δεν περιμέναμε βέβαια να τους αναγνωρίσουν την προσφορά τους, δε διαθέτουν οι διάφοροι Μαλούχοι τα προσόντα που απαιτούνται για να το κάνουν. Ισως γι' αυτό και ο τόσο χυδαίος αντικομμουνισμός...

Στα μουλωχτά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ «πρεμούρα», «βιασύνη» και λογική τού «να τελειώνουμε στα γρήγορα χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι»!

Την Τετάρτη τα μεσάνυχτα (και χωρίς πολλή πολλή διαφήμιση) ετοιμάζονται οι κυβερνώντες (μαζί με το ΠΑΣΟΚ) να ψηφίσουν στη Βουλή την Ευρωσυνθήκη.

Οσο λιγότερα μάθει ο κόσμος, όσο λιγότερο ασχοληθεί, τόσο το καλύτερο. Τι κι αν το δικό του μέλλον θα επηρεαστεί; Ούτε καν τους απασχολεί.

Για δημοψήφισμα, ούτε λόγος φυσικά. Το έχουν απορρίψει δεκάδες φορές μετά βδελυγμίας.

Θέλουν, βλέπετε, να μας παρουσιάσουν ως φανατικούς και πρόθυμους Ευρωπαίους, έτοιμους για μια ...νέα «μεγάλη πατρίδα», όπως λέει και η Ντ. Μπακογιάννη.

Οπότε, αφού είμαστε τέτοιοι, δεν είναι δυνατόν να κάνουμε δημοψήφισμα. Πόσο δε μάλλον να καταψηφίσουμε την Ευρωσυνθήκη αφού ενημερωθούμε γι' αυτήν.

Αυτή η τελευταία εκδοχή είναι πραγματικά ο εφιάλτης τους. Το σκέφτονται και τρελαίνονται.

Μάλιστα - όπως είπε κι η Λ. Κανέλλη χτες στη Βουλή - η ημερομηνία ψήφισης της Συνθήκης στην Ελλάδα ορίστηκε λίγες ώρες πριν από το δημοψήφισμα που θα γίνει για το θέμα στην Ιρλανδία.

Προφανώς ...δε μας νοιάζει το εκεί αποτέλεσμα. Περίεργο για μια χώρα που διαθέτει πρωθυπουργό, ο οποίος κάθε λίγο και λιγάκι μας μιλάει για το «ιρλανδικό θαύμα».

ΟΤΑΝ ΕΙΠΕ ο Γ. Σουφλιάς ότι «δεν υπάρχουν αυθαίρετα στην Πάρνηθα», θεωρεί ότι υπήρξε έστω ένας Ελληνας πολίτης που τον πίστεψε;

Αν η απάντηση είναι θετική, τότε ο χαρακτηρισμός που του έχει αποδοθεί ως «έξυπνου πολιτικού» ελέγχεται.

Εκτός πια κι αν είναι ...πολύ «έξυπνος πολιτικός». Γιατί τα αυθαίρετα είναι παράνομα χτίσματα την ίδια ώρα που στην Πάρνηθα (όπως και σε κάθε δασική έκταση) μπορούν ωραιότατα να υπάρξουν ...νόμιμα «αυθαίρετα».

Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί όλοι έχουμε καταλάβει πού το πάνε. Η εμπορευματοποίηση και «αξιοποίηση» της γης από επιχειρηματίες και μεγαλοσχήμονες είναι το πρώτο τους μέλημα.

Διασπούν την ενότητα των εργαζομένων

Η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΑ στρέφεται απροκάλυπτα κατά των εργαζομένων που απασχολούνται με ελαστικές μορφές εργασίας, στερώντας τους το δικαίωμα να συνδικαλιστούν στα σωματεία των δήμων. Εσυρε στα δικαστήρια τους συμβασιούχους στους Δήμους της Λάρισας και τους απαγόρευσε να ψηφίσουν στις εκλογές του Σωματείου για την ανάδειξη αντιπροσώπων στο επόμενο Συνέδριο της Ομοσπονδίας. Ενα από τα επιχειρήματα της πλειοψηφίας ήταν ότι οι εργαζόμενοι με συμβάσεις έργου δεν είναι εργαζόμενοι! Ακόμη, ισχυρίζεται ότι οι εργαζόμενοι που απασχολούνται με προγράμματα stage στο Δήμο Ελληνικού δεν έχουν το δικαίωμα να γίνουν μέλη του Σωματείου, γιατί τους πληρώνει ο ΟΑΕΔ!

Η στάση της πλειοψηφίας συμβάλλει στη διαίρεση των εργαζομένων προς όφελος των εργοδοτών, που στη δεδομένη περίπτωση είναι οι δημοτικές αρχές του δικομματισμού και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Προωθεί την αντίληψη όχι μόνο της στενής συντεχνιακής αντίληψης, αλλά ακόμη και διαφορετικότητας και επικίνδυνης αντιπαράθεσης ως προς τα δικαιώματα και την ανάγκη ενιαίας ταξικής συνδικαλιστικής συμμετοχής και εκπροσώπησης εργαζομένων στον ίδιο χώρο και κλάδο. Την αντίληψη ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διάφορες, σχετικά με τη μορφή εργασιακών σχέσεων, αλλά και συνολικότερα, «κατηγορίες» εργαζομένων δεν έχουν κοινή αιτία. Γεγονός, το οποίο, με τη σειρά του, οδηγεί σε διάσπαση των διεκδικητικών αγώνων, αποσπασματικές κινητοποιήσεις και πλαίσια αιτημάτων ακίνδυνα για την αντεργατική πολιτική και τους φορείς της, μαζί με την υποδαύλιση ανταγωνισμών. Ετσι, βάλλεται η αποτελεσματικότητα των αγώνων και μπαίνουν εμπόδια στη δημιουργία των απαραίτητων όρων για την αναγκαία, ενιαία, αγωνιστική ταξική δράση και απάντηση των εργαζομένων στην ενιαία εντεινόμενη αντεργατική επίθεση που δέχονται. Και όλ' αυτά τα κάνουν αυτοί, που, τάχατες, κόπτονται για την ενότητα, κατηγορώντας το ΠΑΜΕ για διασπαστική τακτική.

Η πλειοψηφία δρα ενάντια στη συλλογική οργάνωση των εργαζομένων με ελαστικές μορφές απασχόλησης, που είναι πιο ευάλωτοι στην εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία. Με τον τρόπο αυτό, εξυπηρετεί πλήρως τους στόχους που επιδιώκουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι εργοδότες μέσα από την προώθηση και γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Η στόχευση είναι προφανής: Ακόμα περισσότερα κέρδη για τους εργοδότες και αξιοποίηση των συμβασιούχων σαν «δούρειο ίππο» για το χτύπημα του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα, διαιώνιση του καθεστώτος ομηρίας των συμβασιούχων.

Ολα τα παραπάνω έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν ότι η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ ούτε θέλει, ούτε μπορεί να οργανώσει τον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ο πραγματικός της στόχος είναι η ποδηγήτηση των αγωνιστικών διαθέσεων, ο εγκλωβισμός των εργαζομένων σε διαχειριστικές λογικές που δεν απειλούν το σύστημα, η υποταγή στις αντεργατικές επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Η στάση της πλειοψηφίας της ΠΟΕ ΟΤΑ οδηγεί σε ξεκάθαρα συμπεράσματα. Απομένει στους εργαζόμενους να αντιληφθούν ότι αυτές οι πλειοψηφίες έχουν πάρει θέση στο αντίπαλο στα δικά τους συμφέροντα στρατόπεδο. Και πως ο αγώνας για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους περνά αντικειμενικά μέσα από την καταδίκη αυτών των δυνάμεων. Μέσα από τη συσπείρωση με τις ταξικές δυνάμεις, την ενιαία σύγκρουση με την πολιτική, που γεννά, αναπαράγει και οξύνει τα προβλήματά τους.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

Σενάρια...

Οταν η σοσιαλδημοκρατία αναζητά «νέο δρόμο» για να εγκλωβίσει τα λαϊκά στρώματα στους κόλπους της, τότε η πρώτη διέξοδός της είναι η προβολή της «αριστερής συνεργασίας και διακυβέρνησης». Μετά τις προτάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ για «συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων» εναντίον της «δεξιάς», χτες ήρθε ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ Ακ. Τσοχατζόπουλος με άρθρο του στα «ΝΕΑ», για να καταθέσει τη δική του «πρόταση εξουσίας», αυτή της «μεγάλης αριστεράς», στα πρότυπα του κόμματος της «Αριστεράς (Ντι Λίνκε)» της Γερμανίας.

Ο Ακ. Τσοχατζόπουλος αφού πρώτα απέδωσε την «έντονη εκμετάλλευση» που βιώνουν οι λαοί στο «νεοφιλελεύθερο παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό», τον οποίο μάλιστα χαρακτήρισε ...«νέο» και «χρηματιστηριακό καπιταλισμό», ο οποίος δε λειτουργεί «με την παραδοσιακή λογική της σταθερής κερδοφορίας του κεφαλαίου, αλλά με στόχο μια διαρκή υπερμεγιστοποίηση των κερδών των επενδυμένων κεφαλαίων», στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι μια «σύγκλιση όλων των αριστερών, σοσιαλιστικών, σοσιαλδημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων» μπορεί να δώσει ...«μια άλλη καλύτερη πολιτική»!

Μια «άλλη πολιτική» που φυσικά δε θα θίγει την «ελεύθερη αγορά», την κερδοφορία του κεφαλαίου, τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, αφού όπως ξεκαθαρίζει ο Ακ. Τσοχατζόπουλους, «τα σύγχρονα πεδία δράσης και αγώνα για την Αριστερά σε όλη την Ευρώπη», είναι «η διεύρυνση της δημοκρατίας, η κατοχύρωση των δικαιωμάτων των πολιτών και η προάσπιση των δημόσιων αγαθών», μόνο που ακόμη και ως συνθήματα έχουν καταντήσει κενά περιεχομένου αφού δε συνάδουν με την ύπαρξη και δράση των μονοπωλίων. Στα οποία ο Ακ. Τσοχατζόπουλος όχι μόνο δεν είναι αντίθετος αλλά φανατικός τους υποστηρικτής. Γι' αυτό φροντίζει να αποσυνδέσει τις προτάσεις του από την οικονομική βάση του εκμεταλλευτικού συστήματος, όπως ακριβώς και ο γερμανικός συνασπισμός «Αριστερά», τον οποίο χρησιμοποιεί σαν παράδειγμα, ο οποίος φορώντας «αριστερό προσωπείο» είχε την πλειοψηφία στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Βερολίνου εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική του κεφαλαίου...