Οι εκπρόσωποι του ευρωενωσιακού κεφαλαίου αποφάσισαν την υιοθέτηση της ρήτρας «opt - out» και την επέκταση της απλήρωτης εργασίας. Υπόλογοι η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της κοινοτικής νομοθεσίας
Από τα βασικά αντικείμενα της Συνόδου ήταν η ολοκλήρωση της συζήτησης για την οδηγία σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας και τις εκκρεμότητες που παρέμεναν αναφορικά με δύο κεντρικά ζητήματα:
Μετά από πολύωρες διαβουλεύσεις πάνω σ' ένα κείμενο με συμβιβαστικές προτάσεις, που κατέθεσε η σλοβενική προεδρία και το οποίο παρουσίασε ο χτεσινός «Ριζοσπάστης», οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ κατέληξαν το ξημέρωμα της Τρίτης σε πολιτική συμφωνία. Επιβεβαίωσαν την προσήλωσή τους στην πλήρη αποδιοργάνωση του χρόνου εργασίας, στην κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, στην κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και το βάθεμα της εκμετάλλευσης.
Με λίγα λόγια, επαναδιατύπωσαν τη στρατηγική τους στόχευση να διαμορφώσουν ένα τέτοιο νομικό οπλοστάσιο, που θα επιτρέπει την εργασία ήλιο με ήλιο, στο όνομα της αύξησης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Από αυτό το στρατηγικό στόχο δεν εξαιρείται η ελληνική κυβέρνηση, παρά την προσπάθειά της από προχτές να εμφανιστεί ότι διαφοροποιείται δήθεν από τις αποφάσεις της Συνόδου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της σλοβενικής προεδρίας, οι υπουργοί Απασχόλησης συμφώνησαν τα παρακάτω:
Είναι φανερό ότι, με δεδομένους τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα, η τελευταία προϋπόθεση κάθε άλλο παρά διασφαλίζει τους εργαζόμενους από την εργοδοτική επιθετικότητα. Η εφαρμογή του παραπάνω μέτρου θα έχει άμεσες και οδυνηρές συνέπειες στο χρόνο εργασίας και στους μισθούς των γιατρών. Με δεδομένο όμως ότι η «εφημερία» ήδη επεκτείνεται και σε πολλούς άλλους χώρους δουλειάς - πολυκαταστήματα, σούπερ μάρκετ, κ.α. - η προωθούμενη ρύθμιση αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Η αναφορά στο 48ωρο μόνο σαν πρόκληση μπορεί να ακουστεί στα αυτιά των εργαζομένων, αφού και αυτό το όριο προκύπτει από τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και όχι από την άθροιση σταθερών ημερήσιων ωραρίων (8ωρα σε εξαήμερη εργασία). Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας εργοδότης που αξιοποιεί τους νόμους της διευθέτησης μπορεί να εμφανίζεται απόλυτα «συμμορφωμένος» με το 48ωρο, αλλά στην πραγματικότητα να διευθετεί το χρόνο εργασίας με τέτοιο τρόπο ώστε στη διάρκεια του έτους να έχει υποχρεώσει τον εργαζόμενο σε δουλειά μέχρι και 13 ωρών τη μέρα.
Είναι φανερό ότι αυτό το οποίο καθιερώνεται είναι το 65ωρο, αφού με τη ρήτρα «opt - out» η μόνη «δέσμευση» που έχει ο εργοδότης είναι να μεσολαβεί ένα 11ωρο ανάπαυσης ανάμεσα σε δυο εργάσιμες περιόδους. Δηλαδή, μπορεί πλέον να απασχολεί τον εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες τη μέρα. Γεγονός που οδηγεί σε εργάσιμη βδομάδα 65 ωρών για πενθήμερη εργασία, ακόμα και 78 ωρών για εξαήμερη εργασία!
Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε και χτες να εμφανίσει σαν επιτυχία τη φραστική κατοχύρωση του 60ωρου αντί του 65ωρου! Ενώ προχτές η υπουργός Απασχόλησης επιχείρησε να θολώσει τα νερά, δηλώνοντας ότι «δε συζητούμε, και πιθανότατα θα προχωρήσουμε σε αποχή από τη διαδικασία υιοθέτησης, ούτε αύξηση των ωρών εργασίας, ούτε μείωση του καθεστώτος προστασίας των εργαζομένων με βραχυχρόνιες συμβάσεις».
Πρόκειται για λεονταρισμούς χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους γιατί συνέβαλαν στη διαμόρφωση όλης της αντιδραστικής κοινοτικής νομοθεσίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, που ξεκίνησε με την οδηγία 93/104/ΕΚ, για να ακολουθήσει η 2003/88/ΕΚ, η οποία τροποποιείται με τη χτεσινή απόφαση του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ.
Το Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης ολοκλήρωσε το αντιδραστικό του έργο καταλήγοντας σε μια ακόμα κατάπτυστη απόφαση, αυτή τη φορά σε βάρος των εργαζομένων με καθεστώς μερικής απασχόλησης, που διακινούνται μέσω των σύγχρονων δουλεμπορικών γραφείων. Αβαντάροντας τις ελαστικές μορφές εργασίας, το Συμβούλιο αποφάσισε μεν να υπάρχει ίση μεταχείριση ανάμεσα στους μερικώς και πλήρως απασχολούμενους σε ό,τι αφορά στην αμοιβή, στην άδεια μητρότητας και συνολικά στην άδεια, άφησε όμως ανοιχτό το παράθυρο για παρεκκλίσεις προς όφελος των εργοδοτών, που θα μπορούν να πετυχαίνουν εξαιρέσεις από τον παραπάνω «κανόνα» μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία των «κοινωνικών εταίρων».
Ετσι, πέρα από την απροκάλυπτη πριμοδότηση της μερικής απασχόλησης, οι εκπρόσωποι του ευρωενωσιακού κεφαλαίου δεν έχασαν την ευκαιρία να διατυπώσουν για μια ακόμη φορά την εμπιστοσύνη τους στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και στα αποτελέσματα του «κοινωνικού διαλόγου».
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, για την απόφαση του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης
Σε ανακοίνωση, σχετικά με την αντιδραστική απόφαση του Συμβουλίου υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, για την οργάνωση του χρόνου εργασίας και την υποκριτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Είναι επείγον οι εργαζόμενοι να ενημερωθούν άμεσα για τις νέες αντιδραστικές αποφάσεις που έλαβε το Συμβούλιο υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ και δρομολογεί άκρως επικίνδυνες αλλαγές στον εργάσιμο χρόνο, που θα επιδεινώσουν δραματικά την κατάσταση όλων των εργαζομένων.
Οι υπουργοί της ΕΕ διαχώρισαν τον έως τώρα εργάσιμο χρόνο σε "ενεργό" και "ανενεργό". Ετσι, άνοιξαν το δρόμο οι εργοδότες να πληρώνουν μόνο τον θεωρούμενο απ' αυτούς "ενεργό" χρόνο εργασίας και όχι και το χρόνο αναμονής και επιφυλακής του εργαζόμενου, που θεωρείται πια ως "ανενεργός" και χρόνος ξεκούρασης.
Επίσης, με την υιοθέτηση της "ρήτρας εξαίρεσης" (opt out) δίνουν τη δυνατότητα στο κεφάλαιο να επιβάλλει μέσω "ατομικών διαπραγματεύσεων" ως ανώτερο όριο της μέσης εβδομαδιαίας εργασίας καταρχήν τις 60 ώρες, ενώ όπου γίνεται συνδυασμός με τον "ανενεργό" χρόνο τις 65 ώρες. Ετσι, εντελώς τυπικά και υποκριτικά ο μέγιστος μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας θα παραμένει στις 48 ώρες.
Αυτές οι αποφάσεις αποτελούν ικανοποίηση των αιτημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και δίνουν συνέχεια στην αντεργατική πολιτική ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων που προωθεί η ΕΕ με οδηγό τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι συνυπεύθυνη γι' αυτές τις αποφάσεις, αφού συμμετείχε ενεργά σε όλες τις φάσεις της προετοιμασίας τους. Οι όποιες διαφοροποιήσεις της δε συνιστούν διαφωνίες επί της ουσίας. Οι διαβεβαιώσεις της υπουργού ότι αυτές οι αποφάσεις δε θα εφαρμοστούν στην Ελλάδα είναι εντελώς υποκριτικές. Πρώτον, η κυβέρνηση συμφωνεί. Δεύτερον, οι βιομήχανοι το απαιτούν και τρίτον και οι δύο ξέρουν ότι οι αποφάσεις - κατευθύνσεις της ΕΕ είναι και με τη δική της έγκριση δεσμευτικές.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεσηκωθούν. Για άλλη μια φορά γίνεται φανερό ότι η πάλη για τα δικαιώματά τους, κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, προϋποθέτει ανυπακοή και αντιπαράθεση με την ΕΕ, ανασύνταξη του ταξικού εργατικού κινήματος, μαζικό απεγκλωβισμό από τα κόμματα ΕΕ - κεφαλαίου».