Σε ανακοίνωση, σχετικά με την αντιδραστική απόφαση του Συμβουλίου υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, για την οργάνωση του χρόνου εργασίας και την υποκριτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Είναι επείγον οι εργαζόμενοι να ενημερωθούν άμεσα για τις νέες αντιδραστικές αποφάσεις που έλαβε το Συμβούλιο υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ και δρομολογεί άκρως επικίνδυνες αλλαγές στον εργάσιμο χρόνο, που θα επιδεινώσουν δραματικά την κατάσταση όλων των εργαζομένων.

Οι υπουργοί της ΕΕ διαχώρισαν τον έως τώρα εργάσιμο χρόνο σε "ενεργό" και "ανενεργό". Ετσι, άνοιξαν το δρόμο οι εργοδότες να πληρώνουν μόνο τον θεωρούμενο απ' αυτούς "ενεργό" χρόνο εργασίας και όχι και το χρόνο αναμονής και επιφυλακής του εργαζόμενου, που θεωρείται πια ως "ανενεργός" και χρόνος ξεκούρασης.

Επίσης, με την υιοθέτηση της "ρήτρας εξαίρεσης" (opt out) δίνουν τη δυνατότητα στο κεφάλαιο να επιβάλλει μέσω "ατομικών διαπραγματεύσεων" ως ανώτερο όριο της μέσης εβδομαδιαίας εργασίας καταρχήν τις 60 ώρες, ενώ όπου γίνεται συνδυασμός με τον "ανενεργό" χρόνο τις 65 ώρες. Ετσι, εντελώς τυπικά και υποκριτικά ο μέγιστος μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας θα παραμένει στις 48 ώρες.

Αυτές οι αποφάσεις αποτελούν ικανοποίηση των αιτημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και δίνουν συνέχεια στην αντεργατική πολιτική ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων που προωθεί η ΕΕ με οδηγό τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι συνυπεύθυνη γι' αυτές τις αποφάσεις, αφού συμμετείχε ενεργά σε όλες τις φάσεις της προετοιμασίας τους. Οι όποιες διαφοροποιήσεις της δε συνιστούν διαφωνίες επί της ουσίας. Οι διαβεβαιώσεις της υπουργού ότι αυτές οι αποφάσεις δε θα εφαρμοστούν στην Ελλάδα είναι εντελώς υποκριτικές. Πρώτον, η κυβέρνηση συμφωνεί. Δεύτερον, οι βιομήχανοι το απαιτούν και τρίτον και οι δύο ξέρουν ότι οι αποφάσεις - κατευθύνσεις της ΕΕ είναι και με τη δική της έγκριση δεσμευτικές.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεσηκωθούν. Για άλλη μια φορά γίνεται φανερό ότι η πάλη για τα δικαιώματά τους, κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, προϋποθέτει ανυπακοή και αντιπαράθεση με την ΕΕ, ανασύνταξη του ταξικού εργατικού κινήματος, μαζικό απεγκλωβισμό από τα κόμματα ΕΕ - κεφαλαίου».