Το δικό τους «παρών» στην αλληλεγγύη στους πέντε Κουβανούς, αλλά και σε όλο το λαό της Επανάστασης έδωσαν και οι καλλιτέχνες. «Ως άνθρωποι του πολιτισμού», είπε ο Χρήστος Θηβαίος που τραγούδησε στην εκδήλωση, «ως άνθρωποι της οικοδομής, άνθρωποι του μεροκάματου, άνθρωποι του κόσμου, της φύσης και εντέλει άνθρωποι, να είμαστε πάντα δίπλα σε χώρες που χάραξαν το δρόμο για να έχουμε τουλάχιστον τις μισές από τις ελευθερίες που έχουμε σήμερα. Είμαστε εδώ για να δώσουμε ακόμη μια φορά το "παρών" σε τέτοιου είδους ιστορικές αναγκαιότητες, οι οποίες μας χρίζουν ακόμη μια φορά ως πολίτες και ως συντρόφους».

«Οφείλουμε να είμαστε αλληλέγγυοι», πρόσθεσε ο Γιάννης Ζουγανέλης, «στους αδυνάτους. Στους αδυνάτους σε εισαγωγικά βέβαια, γιατί έχουν αποδείξει ότι είναι ιδιαίτερα δυνατοί σε όσα πρέπει και να γίνονται παράδειγμα». Με δύο δικά του τραγούδια, αλλά και με την αμεσότητα που χαρακτηρίζει τον Γιάννη Ζουγανέλη, «επικοινώνησε» με τους συγκεντρωμένους, τόσο την αλληλεγγύη του στον κουβανικό λαό, όσο και τα αντιαμερικανικά συναισθήματα του λαού μας, στέλνοντας το μήνυμα στους Αμερικάνους, με μια απλή κίνηση προς την αμερικάνικη Πρεσβεία, το σύμβολο της αγανάκτησής μας για όσα δεινά συμβαίνουν στον κόσμο.