Ασφαλώς και έχει ξεχωριστή πολιτική σημασία η συνάντηση που έσπευσε να ανακοινώσει ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Αμυνας του Ισραήλ Εχουντ Μπάρακ σήμερα το μεσημέρι στο Μέγαρο Μαξίμου. Πολύ περισσότερο όταν έρχεται μετά από την πρόσφατη μεγάλη ισραηλινή άσκηση που έγινε στην Ελλάδα με ενεργό συμμετοχή και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και είχε ως «στόχο» το Ιράν. Μπορεί η κυβέρνηση να προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για να μη διαταράξει και τις σχέσεις με το Ιράν και το μουσουλμανικό κόσμο, αλλά φυσικά τα ερωτήματα παραμένουν. Ο επιτετραμμένος του Ιράν στη χώρα μας Μαχμούντ Φαζελί, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», αποδέχεται τις εξηγήσεις που έδωσε τόσο το υπουργείο Εξωτερικών όσο και το υπουργείο Αμυνας που, όπως λέει, «διαβεβαίωσαν ότι η άσκηση δεν είχε επιθετικό χαρακτήρα και δε στρεφόταν κατά του Ιράν ή άλλου κράτους». Μπορεί ο Ιρανός διπλωμάτης να είναι υποχρεωμένος να παραμείνει στις επίσημες διαβεβαιώσεις, ωστόσο σε καμία περίπτωση αυτές δεν κρίνονται πειστικές, με δεδομένο και το βεβαρημένο παρελθόν της κυβέρνησης στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο... Από την άποψη αυτή είναι βέβαιο ότι ο Καραμανλής θα ακούσει τις «ευχαριστίες» από τον Ισραηλινό υπουργό Αμυνας...

Αραιά και πού πληρώνονται εργαζόμενοι στο Δήμο Αγίων Αναργύρων, οι συμβάσεις των οποίων έχουν μετατραπεί σε αορίστου χρόνου εδώ και ένα χρόνο. Η δημοτική αρχή (ΠΑΣΟΚ), παρ' όλες τις παρεμβάσεις της δημοτικής παράταξης που στηρίζεται από το ΚΚΕ, αρνείται να εντάξει τις μισθοδοσίες τους στα τακτικά έξοδα του δήμου. Μάλιστα, η Συντονιστική Επιτροπή Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής καταγγέλλει, μεταξύ άλλων, ότι η δημοτική αρχή φέρει ως δικαιολογία για τη μη τακτική πληρωμή των εργαζομένων ότι δεν έχει χρήματα και ο μισθός τους θα καταβάλλεται όταν η χρηματοδότηση έρχεται από το υπουργείο. Ακόμα χειρότερα, ισχυρίζεται ότι τους αφήνει απλήρωτους για να πιέζει την κυβέρνηση και εντελώς ανερυθρίαστα ζητά τη συμπαράσταση των εργαζομένων σε αυτό!

Είναι φανερό ότι τα βάσανα των συμβασιούχων δεν τελειώνουν με τη μονιμοποίησή τους, για την οποία πρέπει πρώτα να περάσουν από χίλια κύματα, προκειμένου - οι πιο τυχεροί από αυτούς - να την κερδίσουν. Οι εργοδότες - δημοτικές αρχές του δικομματισμού συνεχίζουν να τους εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο, παίζοντας το ρόλο του πρωτοπόρου φορέα στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Να γιατί το αίτημα για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους δεν μπορεί παρά να δένεται με την αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα, όπως και σ' αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.