Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά ίσως όλα αυτά να ήταν ένα θαυμάσιο υλικό για ευθυμογράφημα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί προεδρίας Ζακ Ντελόρ άρχισε να ασχολείται με το θέμα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) το 1994 - '95 και, μετά από ένα συνέδριο στο Λονδίνο, το 1995 ιδρύθηκε το λεγόμενο Δίκτυο για την ΕΚΕ. Το 2000 στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας, στο κείμενο αποτελεσμάτων της Συνόδου, αναφέρεται ότι «... το Συμβούλιο Κορυφής θέτει ως νέο στρατηγικό στόχο να γίνει η ΕΕ μέχρι το 2010 πιο ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία που θα στηρίζεται ωστόσο στη γνώση και θα είναι ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη προσφέροντας περισσότερες θέσεις απασχόλησης, καλύτερες συνθήκες εργασίας και μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή». Και παρακάτω, στο ίδιο κείμενο «...το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απευθύνει ειδική έκκληση στην εταιρική ευαισθησία των επιχειρήσεων για κοινωνική ευθύνη σχετικά με τις καλύτερες πρακτικές σε θέματα διά βίου εκπαίδευσης, οργάνωσης της εργασίας, ίσων ευκαιριών, κοινωνικού αποκλεισμού και βιώσιμης ανάπτυξης». Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Ιούλιο του 2001, δημοσιοποίησε την Πράσινη Βίβλο για την ΕΚΕ. Κατόπιν συστήθηκε ένα συμβουλευτικό όργανο της ΕΕ, τον Ιούλιο του 2002, στο οποίο εκπροσωπούνται εργοδότες, εργαζόμενοι, οργανώσεις που έχουν σχέση με επιχειρήσεις όπως το Ευρωεπιμελητήριο, και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Επίσης, η ΕΕ έχει προσδιορίσει ότι το 2005 θα είναι ευρωπαϊκό έτος για την ΕΚΕ.

Στο φυλλάδιο της ΕΚΕ, επίσης, αναφέρεται ότι «Κοινωνικά υπεύθυνη επιχείρηση είναι αυτή που, πέρα από την επιχειρηματική της δράση, πραγματοποιεί ενέργειες που δεν έχουν άμεσο στόχο το κέρδος, αλλά συμβάλλουν στην επίλυση σημαντικών κοινωνικών προβλημάτων, επιστρέφοντας στην κοινωνία μέρος των κερδών της». Εδώ πέφτει πολύ γέλιο! Δηλαδή, αφού έχουν ξεζουμίσει την κοινωνία (τον πολίτη -καταναλωτή, κατά το δικό τους ορισμό) με αυξήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες ευρείας κατανάλωσης, έρχονται και μας λένε: «Πολλά σας πήραμε ρε παιδιά. Συγνώμη. Πάρτε πίσω κάτι». Μα αν κάνουν κάτι τέτοιο τότε θα είναι επίορκοι και ασεβείς προς το θεό τους που είναι το άγιο κέρδος! Το κάνουν όμως αυτό από υπολογισμό. Ο εκπρόσωπος του ελληνικού δικτύου της ΕΚΕ κ. Αναλυτής, σε συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΒΕΑ, στις 22/10/2003, ήταν αποκαλυπτικός: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενδιαφέρθηκε άμεσα για την ΕΚΕ. Ευτυχώς δεν την αφήσαμε να προχωρήσει μέχρι τη νομοθεσία. Είχε φθάσει στο σημείο να νομοθετεί για κοινωνικά θέματα», είπε. Δηλαδή, «προκειμένου να μας στριμώξουν με νομοθετικές υποχρεώσεις που μπορεί να είναι δαπανηρές, ας δείξουμε μόνοι μας την κοινωνική μας ευαισθησία που θα μας στοιχίσει φθηνά και, ποιος ξέρει, ίσως να τσιμπήσουμε και κάτι από τον δημόσιο κορβανά για το "θεάρεστο" έργο που θα επιτελέσουμε». Και ποια είναι η θέση της κυβέρνησης της ΝΔ; Απλά ακολουθεί τα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, προωθώντας ένα σχέδιο στο οποίο, εκτός των άλλων, προβλέπεται «η ανάπτυξη του θεσμού της ΕΚΕ και η αξιοποίηση του ρόλου των επιχειρήσεων στο πεδίο της κοινωνικής φροντίδας». Ο υπουργός Υγείας κ. Νικ. Κακλαμάνης ήταν σαφής: «Κάποιες επιχειρήσεις που νιώθουν ότι είναι πιο ευαίσθητες, να τους δίνουμε κίνητρα για πρωτοβουλίες».

Πολλά μπορεί να πει κανείς για την περιβόητη Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Το μεγάλο κεφάλαιο θα χρησιμοποιεί κάθε μέσο και «τερτίπι», προκειμένου να διαφεντεύει όλους τους τομείς της κοινωνίας με σκοπό το κέρδος. Δε θα το πετύχει όμως όταν απέναντί του θα έχει ένα λαό που, με την εμπειρία του, δε θα πέφτει στο δόκανο και δε θα ζαλίζεται απ' τις ψεύτικες «χαντρούλες», που του προσφέρονται, αλλά θα αγωνίζεται για μια αντιμονοπωλιακή και φιλολαϊκή πολιτική.