Eurokinissi

Ο Π. Καμμένος με τον υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ Τζ. Μάτις

Ο υπουργός Αμυνας επιβεβαίωσε, μεταξύ άλλων, την αναβάθμιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ από «μεντεσέ» σε ...«πόρτα» για τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, πάνω στο ήδη στρωμένο έδαφος της στενής σχέσης που αναπτύσσεται από την Ελλάδα με την κυβέρνηση Τραμπ. «Η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση και μπορεί να γίνει η πόρτα των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή», ανέφερε χαρακτηριστικά σε μία από τις συναντήσεις, ενώ τόσο οι δηλώσεις του όσο και εκείνες του Αμερικανού ομολόγου του, Τζ. Μάτις, δείχνουν το βάθος της εμπλοκής του λαού και της χώρας στους φονικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με την κυβέρνηση να αναδεικνύεται στο καλύτερο «βαποράκι» του ΝΑΤΟ σε Μεσόγειο και Βαλκάνια.

Πιο συγκεκριμένα, ο Π. Καμμένος, μετά τις συνομιλίες του με τον Τζ. Μάτις, εξήρε την «αναπτυσσόμενη αμυντική σχέση» με τις ΗΠΑ και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα είναι ορθάνοιχτη για να αναπτύξουν οι ΗΠΑ «στρατιωτικές δυνάμεις σε πιο μόνιμη βάση όχι μόνο στον Κόλπο της Σούδας, αλλά επίσης στο Βόλο, στη Λάρισα και την Αλεξανδρούπολη και - γιατί όχι - στο μέλλον και στην Κάρπαθο».

Αν η κυβέρνηση με τέτοια παρρησία αραδιάζει στη διάθεση των ΗΠΑ σχεδόν όλη τη χώρα, μόνο ανατριχίλα προκαλεί η σκέψη τού τι άλλο μπορεί να έχει συμφωνηθεί πίσω από τις πόρτες των διαβουλεύσεων. Αλλωστε, ο Π. Καμμένος, στις δηλώσεις του, επανέλαβε δύο φορές με νόημα ότι η αμυντική συνεργασία με τις ΗΠΑ περιλαμβάνει και θέματα που «δεν είναι ανακοινώσιμα».

Με βάση τα παραπάνω, στον ΣΥΡΙΖΑ παρίσταναν τους «αιφνιδιασμένους» από τις δηλώσεις αυτές, την ίδια στιγμή που τα όσα είπε ο Π. Καμμένος είναι καραμπινάτη εφαρμογή της διακηρυγμένης στρατηγικής της κυβέρνησης, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε και ειδικά μετά τη συνάντηση Τσίπρα - Τραμπ και τις συμφωνίες που υπέγραψαν.

Για παράδειγμα, σε ό,τι αφορά τις αμερικανικές βάσεις, ο Π. Καμμένος μπορεί να παριστάνει το «λαγό», αλλά δεν είναι και τόσο «γαλαντόμος» σε σχέση με όσα σημεία και μέσα της χώρας παραχωρούνται ήδη από την κυβέρνηση για τα πολεμοκάπηλα ΝΑΤΟικά σχέδια. Οι δεσμεύσεις των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ περιλαμβάνουν ήδη την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, την πρόθεση για μεταφορά πυρηνικών στον Αραξο, τα αμερικανικά «drones» στη Λάρισα, τη βάση των αμερικανικών ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη με το «βλέμμα» σε Βαλκάνια, Μαύρη Θάλασσα και τα Στενά του Βοσπόρου, τη στάθμευση άλλων ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο, τη μετατροπή του Νεωρίου της Σύρου σε «μίνι Σούδα», τα σχέδια για αξιοποίηση υποδομών στο Καστέλι και στο Τυμπάκι κ.λπ. Αλλωστε, τι το «καινούριο» έχει π.χ. η αναφορά του Π. Καμμένου στην Κάρπαθο, αφού ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που είχε πει όταν ανέλαβε υπουργός Αμυνας;

Δηλαδή, η μετατροπή όλης της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση είναι ήδη σε εξέλιξη με τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τον υπουργό Αμυνας να το επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά από τις ΗΠΑ. Και πέρα από τα παραπάνω, υπάρχουν οι αποστολές ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων εκτός συνόρων, αλλά και σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις πολεμικής προπαρασκευής απέναντι στη Ρωσία, όπως στην επικείμενη κολοσσιαία άσκηση «Trident Juncture» στη Νορβηγία.

Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, συνομιλώντας με τον Π. Καμμένο, δεν έκρυψαν τη χαρά τους για τη «διαθεσιμότητα» της κυβέρνησης, προαναγγέλλοντας ακόμα πιο «στενή συνεργασία», όπως άλλωστε έκανε και ο επιτελάρχης των ΕΔ των ΗΠΑ πριν από ένα μήνα στην Ελλάδα, ή όπως ακούγεται τακτικά από τον πρέσβη τους στην Αθήνα.

Ο Π. Καμμένος συναντήθηκε και με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γ. Μίτσελ, και επιδεικνύοντας την προσήλωσή του στη διαδικασία «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» στα Δ. Βαλκάνια, κατέθεσε ένα «σχέδιο Β'» για να υπηρετηθούν οι «γεωπολιτικοί στόχοι των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ» στην περιοχή, ακόμα και χωρίς επικύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, που για τον ίδιο αποτελεί «σκόπελο» λόγω του ονόματος. Ειδικότερα, ο υπουργός Αμυνας πρότεινε την υπογραφή αμυντικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ελλάδα, ΠΓΔΜ, Αλβανία, Βουλγαρία και σε μεταγενέστερο επίπεδο και με τη Σερβία (την οποία οι Αμερικανοί επίσης θέλουν να ζέψουν στο ΝΑΤΟικό άρμα), με στόχο τη δημιουργία ενός «τόξου σταθερότητας» στη Βαλκανική, υπό τη σκέπη του ΝΑΤΟ, ώστε να αναχαιτιστεί η «ρωσική διείσδυση» στα Βαλκάνια.

Η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή και αυτές τις δηλώσεις απογειώθηκε. Στελέχη του, όπως και ο Τύπος που απηχεί τις θέσεις του, παρίσταναν ότι «έφριξαν», ισχυριζόμενοι ότι όσα είπε ο Π. Καμμένος είναι «πρωτάκουστα», αποτελούν «προσωπική του ατζέντα», ότι η κυβέρνηση δεν έχει συζητήσει τέτοια «σχέδια Β'» και ότι παραμένει προσηλωμένη στη συμφωνία των Πρεσπών. Από κοντά και η ΝΔ έσπευσε να γυρίσει το μύλο του κάλπικου δικομματικού καβγά, κατηγορώντας για «διγλωσσία» την κυβέρνηση και προσπερνώντας ότι η «γλώσσα» τόσο των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και της ΝΔ είναι ΝΑΤΟική «από το Α μέχρι το Ω».

Τι παραβλέπει σκόπιμα αυτή η αντιπαράθεση; Οτι η καρδιά της συμφωνίας των Πρεσπών, δηλαδή η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων, δεν είναι κάτι αντίθετο από όσα υποστήριξε ο Π. Καμμένος στις ΗΠΑ. Στο άρθρο 2 άλλωστε προβλέπεται ότι η συμφωνία προωθείται για να ενταχθεί η ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, επομένως αυτό που πρότεινε ο Π. Καμμένος είναι στην ουσία ένα εναλλακτικό σχέδιο υλοποίησης του ίδιου σχεδιασμού αν η συμφωνία δεν ευοδωθεί.

Η πραγματικότητα είναι λοιπόν ότι δεν είναι έξω από τη λογική των σχεδίων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ η ανάπτυξη της στρατιωτικής συνεργασίας υπό ΝΑΤΟική σκέπη, σε αντιπαράθεση με τη ρωσική επιρροή, ως επιστέγασμα του σχεδιασμού για Οικονομική Ενωση των Δυτικών Βαλκανικών Κρατών. Αυτά έχουν ήδη γραφτεί σε διάφορες αναλύσεις εδώ και καιρό, οπότε πάει πολύ η κυβέρνηση να παριστάνει την ανήξερη, πόσο μάλλον όταν είναι τουλάχιστον αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι σε ένα τέτοιας στρατηγικής σημασίας ζήτημα για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία δεν έχουν στο συρτάρι τους και εναλλακτικά σχέδια.

Αλλωστε, το ανακοινωθέν του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ, μετά τη συνάντηση του Μάτις με τον Π. Καμμένο, επαινούσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για το ρόλο σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ που έχει αναλάβει στην περιοχή και τον ευχαριστούσε «για τις πρόσφατες ενέργειες της χώρας του για την καταπολέμηση κακόηθων δραστηριοτήτων στην περιοχή», εννοώντας τη Ρωσία και τονίζοντας ότι «και οι δυο (υπουργοί) συμφώνησαν να την κρατούν υπεύθυνη (των πράξεών της)»!

Οι παραπέρα κινήσεις για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα σε Ελλάδα και Αίγυπτο, αλλά και τα κοιτάσματα στην κυπριακή ΑΟΖ και η εκμετάλλευσή τους, με κατεύθυνση τη διευθέτηση των «τεχνικών δυσκολιών» ώστε απρόσκοπτα να «τρέξουν» τα σχέδια των ενεργειακών και άλλων μονοπωλίων ΗΠΑ - ΕΕ που «δραστηριοποιούνται» στην περιοχή, βρέθηκαν στο επίκεντρο της έκτης τριμερούς Συνόδου Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη την περασμένη Τετάρτη.

Το στίγμα εξάλλου των ζητούμενων και αυτού του σχήματος είχε δώσει λίγο πριν από την έναρξη της Συνόδου ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, ο οποίος σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της Αιγύπτου είχε μιλήσει για «πολύ σημαντικά περιθώρια οικονομικής συνεργασίας», σημειώνοντας ότι «η Ελλάδα και η Αίγυπτος αποτελούν πολύ σημαντικούς ενεργειακούς αλλά και μεταφορικούς κόμβους από την Ανατολή προς τη Δύση (...)» και κάνοντας λόγο για «αλληλοσυμπληρούμενες δυνατότητες» που αναδεικνύουν παραπέρα «τη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για το παγκόσμιο εμπόριο αλλά και την παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια».

Εξήγησε ότι «η πρόσφατη ανακάλυψη σημαντικών ενεργειακών κοιτασμάτων στην Αίγυπτο, στο Ισραήλ και την Κύπρο αναδεικνύει τη σημασία της Ανατολικής Μεσογείου για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Το ενδιαφέρον διεθνών κολοσσών στο πεδίο της Ενέργειας είναι μεγάλο. Παρά τις συνεχείς προκλήσεις και τα προσκόμματα που θέτουν τρίτες χώρες, είμαι βέβαιος ότι η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων θα πραγματοποιηθεί κατά τρόπο που να διασφαλίζονται τα δικαιώματα των κρατών που έχουν κυριαρχικά δικαιώματα επί των φυσικών τους πόρων, αλλά και η διεθνής νομιμότητα».

Για να έρθει μετά το πέρας της τριμερούς ο Αλ. Τσίπρας να εκφράσει την ικανοποίησή του για τα κέρδη που περιμένουν τις ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες που θα εμπλακούν στην κατασκευή του «Νέου Καΐρου» και της δεύτερης διώρυγας του Σουέζ, αλλά και να υποσχεθεί «μεγάλες ευκαιρίες» που, όπως είπε, ανοίγονται για μεταφορά LNG μέσω Ρεβυθούσας και Αλεξανδρούπολης και λόγω της ανάπτυξης του «East Med».

Ειδικότερα για τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής παραδέχτηκε ότι οι συνομιλίες του με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, Α. Φ. Αλ Σίσι, επικεντρώθηκαν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, λέγοντας ότι συμφωνήθηκε να βρεθεί τρόπος «να παρακάμψουμε τις τεχνικές δυσκολίες και να προχωρήσουμε το συντομότερο δυνατό σε συμφωνία», η οποία θα ξεκλειδώσει το πεδίο των ερευνών και της εκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου. Πρόσθεσε ότι αντικείμενο των συνομιλιών ήταν και οι αλλαγές στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής, «στις οποίες πρωτοστατούν οι χώρες μας και δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία των νέων ενεργειακών διόδων, την προστασία τους από απειλές, μεταξύ άλλων και μέσω της συνεργασίας μας με τρίτες χώρες», παραπέμποντας ευθέως σε αναβάθμιση και της στρατιωτικής συνεργασίας των τριών κρατών, υπό αμερικανοΝΑΤΟική πάντα «ομπρέλα».

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε για τη στήριξη της τριμερούς στο δικαίωμά της να ερευνά και να εκμεταλλεύεται ενεργειακά κοιτάσματα στην ΑΟΖ της.

Αναγνωρίζοντας ευρύτερα το ρόλο που μπορεί να παίξει η Αίγυπτος ως προς τις βλέψεις των εγχώριων και συνολικότερα των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του στηρίζει τη συζήτηση για μια στρατηγική σχέση ΕΕ - Αιγύπτου, που θα προωθεί «μια σειρά από μεταρρυθμίσεις» και «οικονομική στήριξη» για το κεφάλαιο της Αιγύπτου. Τον ερχόμενο Φλεβάρη, μάλιστα, θα διεξαχθεί στο Κάιρο η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Αραβικού Συνδέσμου, ενώ τέλος Οκτώβρη η Αθήνα θα φιλοξενήσει την ετήσια Ευρωαραβική Διάσκεψη.