Με επίγνωση των δυσκολιών της εποχής μας αλλά πιο έμπειροι, πιο ώριμοι, πιο ατσαλωμένοι, ξεπερνώντας τις αδυναμίες οι κομμουνιστές της Θεσσαλίας είναι αποφασισμένοι τις προϋποθέσεις που δημιούργησε η δράση της ΚΟ στο προηγούμενο διάστημα να τις μετατρέψουν σε δυνατότητες στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης του Κόμματος, για τη δημιουργική εφαρμογή των αποφάσεων που θα πάρει το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ και για την προώθηση των στρατηγικών του στόχων. Το συμπέρασμα αυτό - και ταυτόχρονα διαβεβαίωση των αντιπροσώπων - προέκυψε από τις εργασίες της 5ης Πανθεσσαλικής Συνδιάσκεψης της ΚΟ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, η οποία έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Λάρισα. Νέος Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας εκλέχτηκε ο Γιώργος Χαρίτος.

Τη συνδιάσκεψη παρακολούθησαν: Η Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ, και ο Σπύρος Στριφτάρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Εξετάζοντας τις κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις στην περιοχή και τη δράση της Οργάνωσης στο διάστημα που πέρασε, η Συνδιάσκεψη διαπίστωσε πως οι συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων ασκούν ισχυρή επίδραση σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αρνητικές συνέπειες που εκφράζονται με σημαντική μείωση στον τομέα της μεταποίησης, στον κλάδο των μεταφορών, με αύξηση της ανεργίας που με βάση τα επίσημα στοιχεία, στην περιοχή, φθάνει στο 11%, με πάνω από 18.000 νέους που δεν μπορούν να βρουν δουλιά. Ενώ ιδιαίτερα οξυμένες εμφανίζονται οι συνέπειες στην αγροτική οικονομία, όπου έχουμε μείωση της απασχόλησης κατά 3,5% και καταστροφή περίπου 3.000 αγροτικών νοικοκυριών.

Στοιχεία της νέας κατάστασης που παρουσιάζεται, επισημάνθηκε, αποτελούν η αύξηση της μισθωτής εργασίας που συμπληρώνεται από το μεγάλο αριθμό των ανέργων, η όξυνση των προβλημάτων της φτωχής αγροτιάς και των εργατών γης και η μείωση του αριθμού των αυτοαπασχολούμενων. Η προοπτική διαγράφεται εξίσου αρνητική, ιδιαίτερα στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας λόγω των αντιαγροτικών μέτρων και κανονισμών που σήμερα - περισσότερο από προηγούμενα - αρχίζουν να αποδίδουν αντιλαϊκούς καρπούς όσον αφορά στο εισόδημα, στα χρέη, στο κόστος παραγωγής, κλπ. Ανάλογες αρνητικές εξελίξεις έχουν να κάνουν με την Παιδεία, την Υγεία, κλπ. και την αφαίμαξη των εισοδημάτων της λαϊκής οικογένειας σχετικά.

Μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις, όπως επισημαίνεται και σε ανακοίνωση της Συνδιάσκεψης, οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΝ, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο προβάλλοντας ως λύση την «περιφερειακή ανάπτυξη» (ανάπτυξη της υπαίθρου, μεγάλα αναπτυξιακά έργα που προωθούν πάση θυσία ακόμη και με αυτοχρηματοδότηση). Ενώ το πρόβλημα της γεωργίας για τα κόμματα αυτά (του ευρωμονόδρομου) είναι η ποιότητα αυτών που παράγουμε και η ανταγωνιστικότητα και όχι - όπως πραγματικά συμβαίνει - οι αντιαγροτικές-αντιλαϊκές αποφάσεις και επιλογές της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ετσι, προβάλλουν πως, τάχα, το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί με τα προγράμματα κατάρτισης ή επιδότησης επιχειρηματιών. Μ' αυτό τον τρόπο, βέβαια, προσπαθούν να κρύψουν ότι δεν μπορούν να δώσουν λύσεις προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στηρίζουν την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου προωθώντας με κάθε τρόπο τις επιλογές του. Και, σ' αυτήν την κατεύθυνση, συναγωνίζονται, όταν είναι στην κυβέρνηση, για το ποιος θα αποδειχθεί ο καλύτερος διαχειριστής απ' τον άλλον, για το ποιος θα αποκτήσει την εύνοια του ΣΕΒ και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Οπως υπογραμμίστηκε από την εισήγηση, που παρουσίασε ο απερχόμενος Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής, Γιάννης Χώτος, αλλά και από τους αντιπροσώπους στη Συνδιάσκεψη, ενόψει αυτής της πραγματικότητας που διαμορφώνεται σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, στην περιοχή (αλλά και γενικότερα), αναδείχνεται ως απάντηση η πρόταση του ΚΚΕ, η διέξοδος στη Λαϊκή Οικονομία και στη Λαϊκή Εξουσία, στην κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, στο σοσιαλισμό. Συνεπώς, προβάλλει επιτακτικά η πάλη για τη Λαϊκή Συμμαχία, για την οικοδόμηση του Λαϊκού Μετώπου, που θα βάζει εμπόδια στις αντιλαϊκές πολιτικές, θα αποσπά κατακτήσεις - ανάλογα με τους συσχετισμούς - και θα διεκδικεί την εξουσία. Βεβαίως, ξεκαθαρίστηκε, η εναλλακτική λύση που προτείνει το ΚΚΕ συγκρούεται με τη στρατηγική του ιμπεριαλισμού και πάνω σ' αυτή τη βάση, στην αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική γραμμή επιδιώκεται να συσπειρωθούν δυνάμεις, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων.

Εκτιμήθηκε, πάντως, ότι δεν έχει αφομοιωθεί βαθιά η στρατηγική μας, ώστε να μπορούμε και με ενιαίο τρόπο να την προωθούμε. Να μπορούμε, χωρίς να παραιτούμαστε από την πάλη για επίκαιρα αιτήματα που ελαφρύνουν ή καθυστερούν τις αρνητικές συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να προβάλλουμε, ταυτόχρονα, την ανάγκη να συσπειρωθούν και να παλεύουν για την αλλαγή των συσχετισμών, για τη συγκρότηση του Μετώπου, διεκδικώντας βαθύτερες αλλαγές και στο επίπεδο της εξουσίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, επισημάνθηκε, η δουλιά μας στην αγροτιά, όπου έχουμε εξελίξεις στην αγροτική οικονομία, αλλαγές στη διαστρωμάτωση, γενικά αρνητικές τάσεις. Και το ερώτημα είναι πόσο οι κομματικές δυνάμεις έσκυψαν σ' αυτά τα προβλήματα να τα μελετήσουν και αξιοποιήσουν την πείρα, να χαράξουν σχέδιο πολιτικής δράσης. Ετσι, τονίστηκε: Μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις έγιναν όπου πρωτοστάτησαν οι κομμουνιστές αλλά η αρνητική πορεία της μικρομεσαίας αγροτιάς δεν ανακόπηκε. Μικροκατακτήσεις, ικανοποίηση κάποιων επιμέρους αιτημάτων και καθυστέρηση επιβολής κάποιων μέτρων είχαμε, αλλά τα πήραν διπλά και τριπλά πίσω στη συνέχεια. Βασική αδυναμία της ΚΟ ήταν ο μονόπλευρος προσανατολισμός στη στήριξη των αγώνων αλλά όχι στο περιεχόμενό τους, στην προσπάθεια για πιο προωθημένα αιτήματα, ανάδειξη των αιτιών των προβλημάτων, σ' αυτό που γενικά λέμε πολιτικοποίηση των αγώνων. Ετσι, το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων, η αδύνατη πολιτική δουλιά της Κομματικής Οργάνωσης, ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων αλλά και αντικειμενικές δυσκολίες οδήγησαν ένα μεγάλο τμήμα των αγροτών που μετακινήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, να εγκλωβιστεί στη δημαγωγία της ΝΔ. Η πείρα αυτή, από την περιορισμένη παρέμβαση της Οργάνωσης στο περιεχόμενο και στη γραμμή πάλης, στο δυνάμωμα του ιδεολογικού μετώπου και στην αναγκαιότητα να προβάλουμε και να πείσουμε για την ορθότητα της δικής μας εναλλακτικής πρότασης, υπογραμμίζει και το πώς πρέπει, από δω και πέρα, να δούμε τη δουλιά μας, συμβάλλοντας ως ΚΟ Θεσσαλίας γενικότερα στη βελτίωση της δουλιάς του Κόμματος στην ύπαιθρο.

Σήμερα είναι πρόσφορο το έδαφος για συμμαχία και κοινή δράση εργαζομένων, μικρομεσαίας αγροτιάς και μικρομεσαίων της πόλης. Το ερώτημα είναι: Με τι σχέδιο πολιτικής και μαζικής δράσης; Πώς και με τι περιεχόμενο θα κινηθούν οι κομματικές δυνάμεις; Να δυναμώσουμε την προπαγάνδα μας για να κατανοηθεί πως η πορεία αυτή είναι μονόδρομος για τον καπιταλισμό και θα χειροτερεύει συνεχώς τη θέση των μικρομεσαίων, με τη συγκεντροποίηση της γης και της παραγωγής που προωθείται. Κι αυτό σημαίνει βίαιο διώξιμο από το χωράφι και το χωριό. Πως οι περιορισμοί, οι ποσοστώσεις, συνυπευθυνότητες στην παραγωγή είναι εργαλεία για να επιτευχθεί ο στόχος για μείωση της αγροτιάς. Αυτό το στόχο υπηρετεί και η καθυστέρηση των έργων Σμοκόβου, Αχελώου, κλπ. Κι αυτά τα προβλήματα είναι πανελλαδικά.

Το δεύτερο είναι να παρέμβει η Οργάνωση, ενιαία, μέχρι την τελευταία ΚΟΒ, με πειστικά επιχειρήματα για να ξεκαθαριστούν αυταπάτες και συγχύσεις ότι μπορεί ν' αλλάξει η κατάσταση, να βελτιωθεί το εισόδημα με επιμέρους μέτρα και μικροκατακτήσεις που τα παίρνουν πίσω την επομένη. Να βοηθήσει, τελικά, η Οργάνωση να πειστούν οι μικρομεσαίοι αγρότες μέσα και από την πείρα τους ότι λύσεις ριζικές, μόνιμες και προς το συμφέρον τους θα δοθούν μόνο σε συνθήκες σύγκρουσης και ρήξης με αυτήν την πολιτική και τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν και την προωθούν. Σ' αυτήν την προοπτική, τονίστηκε, χρειάζεται να δυναμώσουν οι αγροτικοί σύλλογοι, να συσπειρωθούν ευρύτερες δυνάμεις στην ΠΑΣΥ, ν' αναπτυχθούν μαζικοί και συντονισμένοι αγώνες σε περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο με αιτήματα στόχους που θα αμφισβητούν αυτή την αντιαγροτική-αντιλαϊκή πολιτική. Γιατί στο βαθμό που δε θέτει το κίνημα σε αμφισβήτηση την κυρίαρχη πολιτική, στο βαθμό που δεν αντιστέκεται σε όλη τη γραμμή επίθεσης, δεν οδηγεί στον απεγκλωβισμό μαζών από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, χάνει τη δυναμική του και δεν έχει την απαιτούμενη αποτελεσματικότητα. Κρίσιμο ζήτημα είναι, σ' αυτή την κατεύθυνση που προωθεί το πλαίσιο της ΠΑΣΥ, πώς θα συντονιστούν τα εργατικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, με τους ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενους, με τη νεολαία και τις γυναίκες.

Αναφερόμενη η εισήγηση στην κεντρική πολιτική πρόταση του Κόμματος για την οικοδόμηση του Μετώπου, τονίστηκε πως όλες οι κομματικές δυνάμεις πρέπει να συγκεντρώνουν την προσοχή τους σ' αυτό το ενιαίο καθήκον, με ταυτόχρονη εξειδίκευση και προσαρμογή στην κοινωνική σύνθεση του χώρου που απευθυνόμαστε, ώστε με βάση τα τοπικά και κλαδικά προβλήματα να διαμορφώνεται ενιαία αντίληψη και ικανότητα γενίκευσης. Πιο συγκεκριμένα, σημειώθηκε, στην πρώτη γραμμή της δράσης μας είναι προβλήματα που αγκαλιάζουν το σύνολο των όρων ζωής της λαϊκής οικογένειας και με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Κι εδώ, τονίστηκε, το κύριο βάρος πρέπει να πέσει ώστε απ' τη μεριά της εργατικής τάξης να παρθούν πρωτοβουλίες για επικοινωνία και κοινή δράση με τους μικρομεσαίους αγρότες και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, τις γυναίκες, τη νεολαία της Θεσσαλίας και γενικότερα. Για παράδειγμα, να παρθούν πρωτοβουλίες για τον παραγωγικό ή το λαϊκό συνεταιρισμό, απ' τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης, για φτηνά διατροφικά κατάλληλα αγροτικά προϊόντα - σε αντίθεση με τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στο χώρο - αλλά και απ' τη σκοπιά των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και των επαγγελματοβιοτεχνών, αντίστοιχα.

Η Συνδιάσκεψη, βεβαίως, ασχολήθηκε με τη δουλιά στην εργατική τάξη και την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ στην περιοχή, όπως και με τη δουλιά στους μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους της πόλης. Με τη δουλιά στη νεολαία, όπου τονίστηκε η ανάγκη για ολόπλευρη βοήθεια μπροστά στην επίθεση που δέχεται στα δικαιώματά της από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Σχετικά με το στόχο της ολόπλευρης ισχυροποίησης του Κόμματος, επισημαίνεται πως η ΚΟ πρέπει να σταθεί, ιδιαίτερα, στα ζητήματα της αναβάθμισης της ιδεολογικής- θεωρητικής δουλιάς, από την Επιτροπή Περιοχής μέχρι τις ΚΟΒ, και της σχεδιασμένης πολιτικής δράσης του Κόμματος. Σχετικά, υπογραμμίστηκε, χρειάζεται ένα πρόγραμμα μαζικής-πολιτικής δουλιάς που θα παίρνει υπόψη τις εξελίξεις στην περιοχή, τις προτεραιότητες που καθορίζουμε και θα συγκεντρώνει τις προσπάθειες προς τα εκεί. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να δυναμώσει η επαγρύπνηση όλης της Οργάνωσης, παρακολουθώντας στενά τις πολιτικές εξελίξεις, τη δράση των άλλων δυνάμεων και την τακτική τους ώστε άμεσα να παρεμβαίνουμε.