Τα «ανοίγματα» των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ και η θέση του ΚΚΕ γι' αυτά αποτέλεσαν αντικείμενο διαλόγου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τους δημοσιογράφους.

-- Τόσο ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Αλαβάνος, όσο και ο υποψήφιος τώρα για το προεδρικό αξίωμα στο Συνασπισμό ο κ. Τσίπρας, κάνουν ανοίγματα στο χώρο του ΚΚΕ. Μάλιστα, έχουν πει ότι ενώ υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές μεταξύ σας, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία μπορεί να υπάρχει συνεργασία.

Το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις το τελευταίο διάστημα δείχνουν μια σημαντική άνοδο στον ΣΥΡΙΖΑ, δε σας προβληματίζει για το ότι κάποιες δυνάμεις λαϊκές, οι οποίες πλέον αντιλαμβάνονται τη λειτουργία του συναινετικού δικομματισμού στη χώρα μας, στρέφονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ και δε στρέφονται προς το δικό σας το χώρο;

Δηλαδή, είναι σαν να έχετε περιχαρακωθεί κατά κάποιον τρόπο σε μια απομόνωση, ότι μόνο ο δικός σας ο χώρος μπορεί να φέρει κάποια αλλαγή. Μιλήσατε για προσέγγιση με ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, για έναν εναλλακτικό δρόμο εξουσίας. Ποιες δυνάμεις εννοείτε;

-- Πρέπει να σας ξεκαθαρίσω ότι η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος, όπως και η γενικότερη πολιτική, δε χαράσσεται με τα μάτια στην κάλπη. Πρόκειται για τον ανώτατο τυχοδιωκτισμό. Η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος χαράζεται πάνω στο ποια είναι η βασική, η σημαντική αντίθεση που υπάρχει σήμερα στον τόπο, που είναι η αντίθεση ανάμεσα σε αυτά τα μονοπωλιακά συγκροτήματα, στον ιμπεριαλισμό και το λαό. Που στο βάθος είναι η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Πάνω εκεί οικοδομούμε τις συμμαχίες.

Πρώτα - πρώτα, οι συμμαχίες βασίζονται στις κοινωνικές δυνάμεις και κατά συνέπεια σε αυτήν την κατεύθυνση αναζητείς βεβαίως και πολιτικές συμμαχίες. Εμείς τυχοδιώκτες δεν είμαστε, γιατί θα είναι τυχοδιωκτισμός και όπου οι κομμουνιστές, να το πω καθαρά, κάτω απ' την πίεση των πραγμάτων, καταλήγουν αντικειμενικά στον τυχοδιωκτισμό, κάνουν ζημιά στο κίνημα. Αυτό έχει σημασία.

Για δείτε. Εχει δεχτεί ζημιά σήμερα το εργατικό κίνημα στη Γαλλία; Εχει υποστεί ζημιά το εργατικό κίνημα στην Ιταλία; Εχει υποστεί ζημιά το εργατικό κίνημα στη Γερμανία; Αυτό είναι το κριτήριό μας. Βεβαίως, τα θέλουμε όλα. Θέλουμε και να συμβάλουμε στο εργατικό κίνημα και να έχουμε και ποσοστά. Δεν τα σνομπάρουμε. Και θέσεις μέσα στο κίνημα. Αλίμονο. Πριν απ' όλα είναι αυτό.

Δεύτερο, με συγχωρείτε πάρα πολύ, είναι άποψή σας ότι είμαστε απομονωμένοι. Θα έλεγα, παίρνοντας σαν αφετηρία το '91, για ευνόητους λόγους, μέχρι σήμερα, ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε ευήκοο λαϊκό ακροατήριο στο ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν είναι έτοιμοι ή συμφωνούν σε όλα. Ποτέ άλλοτε. Να σας πω κάτι; Ποτέ άλλοτε στην τελευταία 20ετία το ΚΚΕ δε δρούσε σε τέτοιες ευνοϊκές συνθήκες για το κίνημα καταρχήν.

Με συγχωρείτε πάρα πολύ, συναντάμε πολύ λιγότερες επιφυλάξεις, αντιστάσεις και αντιρρήσεις. Αυτό είναι το μέτρο. Ξέρετε τι είναι η απομόνωση; Δεν είναι μόνο το εκλογικό ποσοστό. Είναι να μιλάς και ο άλλος να μην σε ακούει. Μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι - εμείς δε συνηθίζουμε να κομπάζουμε, άλλοι είναι που κομπάζουν - που λένε «για να δούμε τι θα πει το ΚΚΕ», ανεξάρτητα αν είναι έτοιμοι, έχει ενδιαφέρον για την άποψή μας.

Για να μη σας πω ότι και οι δημοσκοπήσεις δε μας δείχνουν καθόλου άσχημα, δεν ξέρω πού τη βρήκατε την απομόνωση. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, να βάλω και το τελευταίο: Αυτά τα ανοίγματα μήπως μπορείτε να μου τα πείτε; Εμείς δεν κοροϊδεύουμε, έχουμε πει τη θέση μας.

Την Κυριακή γίνεται η τοποθέτηση ότι «για να συνεργαστούμε με το ΚΚΕ προϋπόθεση είναι η πολιτική του ήττα». Τη Δευτέρα «άνοιγμα προς το ΚΚΕ», χτες έγινε δήλωση και λέει «ποιος είπε για συνεργασία με το ΚΚΕ;». Μα δεν έχουν σταθερότητα ούτε σε αυτά που λένε στα κανάλια. Τη Δευτέρα έτσι, την Τρίτη αλλιώς, είναι ανάλογα τι λένε οι δημοσκοπήσεις.

Η πολιτική συμμαχιών δεν είναι «χαρτί» για το Κόμμα, είναι στρατηγική επιλογή του. Δεν είναι προϊόν να το βάλουμε στον πάγκο της αγοράς και μάλιστα να το πουλήσουμε και σε περίοδο εκπτώσεων κάνοντας εκπτώσεις στις θέσεις μας.

-- Είναι γνωστή η θέση σας για τις συμμαχίες με τα άλλα κόμματα, αλλά σας έχω ακούσει πολλές φορές να μιλάτε και για ευθύνη της Αριστεράς γενικότερα. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν τα κόμματα της Αριστεράς να συγκεντρώνουν ποσοστό...

-- Εμείς είμαστε ΚΚΕ. Θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ. Η έννοια Αριστερά, δεν είναι ότι δεν υπάρχει, το ΚΚΕ όμως δεν είναι Αριστερά. Υπάρχουν Αριστεροί που δεν είναι κομμουνιστές. Γιατί θα σου πει και ο άλλος: «Εγώ είμαι Αριστερός αλλά δεν είμαι κομμουνιστής». Γιατί τα ταυτίζετε αυτά τα πράγματα; Εχει μεγάλη σημασία αυτό. Θέλω να πω ότι εμείς είμαστε πολύ Αριστερά, αν θέλετε να χρησιμοποιήσω τον όρο σας. Μη μας βάζετε τώρα με όρους «να μπούμε μαζί με το ΠΑΣΟΚ». Αλλοι βάζουν και το ΠΑΣΟΚ στην Αριστερά. Οχι. Δεν υπάρχει έννοια ενιαίας Αριστεράς. Τέλειωσε. Εμείς είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα.

-- Δε σας βάζω με το ΠΑΣΟΚ, αναφέρομαι στα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, τα οποία δείχνουν το ποσοστό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος και του ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει.

-- Και αυτό τι λέει; Γιατί τα αθροίζετε;

-- Αυτό λέει ότι συγκεντρώνεται ένα 20%.

-- Μα γιατί το αθροίζετε; Δεν αθροίζεται. Μήλα και πορτοκάλια, τι θα τα κάνουμε; Μπανάνες; Δεν αθροίζεται αυτό το πράγμα. Οι δημοσκόποι το αθροίζουν. Δικαίωμά τους, αλλά δεν αθροίζεται.

Να σας πω για το συσχετισμό δύναμης; Ενα κριτήριο είναι: Τι παίρνουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, τι παίρνει το ΚΚΕ και πού σκορπάει μετά η λαϊκή δυσαρέσκεια και πάει στράφι. Αλλο κριτήριο: Η συμμετοχή στους αγώνες, η οργάνωση στα σωματεία, οι αρχαιρεσίες στους χώρους δουλιάς.

Να σας πω και κάτι; Πες ότι το ΚΚΕ - κι έχει γίνει αυτό - παίρνει 15% και οι οργανωμένοι στα σωματεία είναι 5%. Δεν πρόκειται να παίρνουμε και να σηκώνουμε το 20% ότι είναι το κυριότερο, γιατί το ΚΚΕ κρίνεται και από το εκλογικό του ποσοστό και από την ικανότητά του και τη δύναμή του να συμβάλλει στη λαϊκή οργάνωση της ανάπτυξης της πάλης.

Υπήρχαν και Κομμουνιστικά Κόμματα με 25% και 30% στην Ευρώπη και είναι στο 5% και 2%. Γιατί δε σας προβληματίζει αυτό;

Εμείς το ξαναλέω: Θέλουμε και ψήφους και περισσότερους βουλευτές. Θα σας έλεγα ψέματα ότι δε μας ενδιαφέρει. Είναι κι αυτός ένας τομέας σημαντικός. Αλλά είναι ένα σύνολο δεικτών που παίρνουμε υπόψη. Δεν μπορούμε να αθροίζουμε.

Σήμερα τι υπάρχει; Υπάρχει μείωση του κύρους του δικομματισμού και από εκεί και πέρα βεβαίως το εισπράττουν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, δεν αθροίζεται όμως αυτό. Σε λίγο θα μας αθροίσετε και με το ΛΑ.Ο.Σ!

Για τη συνεργασία του ΚΚΕ με το ΔΗΚΚΙ ρωτήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Θα ήθελα να ρωτήσω αν συνεχίζεται η συνεργασία του Κομμουνιστικού Κόμματος με το ΔΗΚΚΙ, στα Συνδικάτα αλλά και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κι αν έχει γίνει κάποια σχετική συζήτηση ή κάποια εκτίμηση για το αν υπάρχουν περιθώρια για συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ σε πολιτικό επίπεδο στο μέλλον;

-- Με την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω ότι όταν είπαμε συμμαχία με ριζοσπαστικές δυνάμεις, ακόμη κι αν υπήρχαν σήμερα σημαντικές πολιτικές δυνάμεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε συνεργασία, γενική ή ειδική κλπ., δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναζητούμε ριζοσπαστικές δυνάμεις μέσα στο λαό.

Εμείς δε σκεφτόμαστε μόνο την κεντρική πολιτική σκηνή. Υπάρχουν δυνάμεις ανοργάνωτες, εγώ δε θα πω ανένταχτες ούτε για Κόμμα ανένταχτων, υπάρχει κόσμος ο οποίος θέλει να δράσει. Εκεί είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας, έχουμε πολύ δουλιά να κάνουμε ακόμη. Εγώ πιστεύω και όταν λέω «εγώ πιστεύω» εννοώ ότι το συζητάμε στα όργανα του Κόμματος, στις Κομματικές Οργανώσεις Βάσης, δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να πιάσουμε επαφή με κόσμο, που μας αναζητεί. Υπάρχουν ομάδες, άνθρωποι στις γειτονιές. Αυτό πρέπει να εκφραστεί μέσα στα Κινήματα, με οργανωμένο τρόπο, με δράση. Σε αυτή τη φάση εδώ δίνει βάρος το ΚΚΕ. Είμαστε στη φάση που σπέρνουμε. Το χωράφι ακόμη δεν είναι σπαρμένο, πρέπει να σπαρθεί και να φυτρώσει γρήγορα όσο γίνεται ο καρπός. Εκεί είναι η κύρια δουλιά μας και μέσα εκεί εντάσσουμε και τις συμμαχίες.

Εχουμε πολύ δρόμο ακόμη, για να πιάσουμε επαφή με δυνάμεις, που μας αναζητούν. Υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στο λαό. Δε θα έρθουν όλοι με το ΚΚΕ, δεν έχουμε αυταπάτες, αλλά με αυτό τον κόσμο ο οποίος θέλει να δράσει, θέλει να επιδράσει, αναζητεί εναλλακτική λύση, πρόταση εξουσίας.

Τώρα, με το ΔΗΚΚΙ. Με ανθρώπους που ανήκουν στο ΔΗΚΚΙ και που ανήκουν σε Σωματεία υπάρχει συνεργασία στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Ξεκαθαρίζω ότι το ΠΑΜΕ είναι συνεργασία Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, συνδικαλιστικών στελεχών, Σωματείων κλπ. Μέσα εκεί βεβαίως υπάρχουν κομμουνιστές εκλεγμένοι, ενταγμένοι και εκεί υπάρχουν και δυνάμεις του ΔΗΚΚΙ με τις οποίες συνεργαζόμαστε πολύ καλά και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, μέσα σε αυτή την έκφραση.

Επίσης είχε γίνει και μια εκλογική συνεργασία στα θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εμείς επιδιώκουμε να συνεχιστεί. Οι συνεργασίες δοκιμάζονται, παραδείγματος χάρη με την ευκαιρία ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι κανένα μαζικό Κίνημα, είναι μηχανισμός εξουσίας, δηλαδή μηχανισμός του κράτους και που θα γίνει ακόμη ισχυρότερος με τον «Καποδίστρια 2» και ακριβώς εδώ θα δοκιμαστούμε όλοι.

Τέλος, πρέπει να σας πω το εξής: αυτό που λέμε «συνεργασία πολιτική» την οποία την επιδιώκουμε και αυτή θα υπάρξει γιατί δεν μπορεί να μην εκφραστούν πολιτικά και δυνάμεις που θα απεγκλωβίζονται, σημαίνει όμως το εξής πράγμα: Οχι ότι συμφωνώ σε πέντε πράγματα αποσπασματικά, άντε στο Ασφαλιστικό, άντε στην αύξηση των μισθών, άντε στο σχέδιο Ανάν, σε εκείνο ή το άλλο. Πρέπει να είναι συνεργασία στην κατεύθυνση.

Διότι τα συγκεκριμένα προβλήματα είναι μια συνεργασία που μπορεί να υπάρξει, αλλά αν δεν υπάρξει συνεργασία στην κατεύθυνση... Τα επιμέρους ζητήματα όσο κι αν είναι σημαντικά, σήμερα έχεις εκείνο αύριο έχεις το άλλο, δεν μπορεί να είναι μια συνεργασία που να βασίζεται σε τυχαία σημεία.

Με αυτή την έννοια σε όλους με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί και διατηρούμε επαφή τώρα, λέμε το εξής πράγμα: Πρέπει να εξακριβώσουμε και στο προγραμματικό πεδίο τη συνεργασία. Γιατί ξέρετε; Αν δεν έχεις μια γενική κατεύθυνση, δεν μπορείς να εξασφαλίσεις και την ολοκληρωμένη και συνεπή στάση σε ό,τι σου 'ρχεται μπροστά σου.

Δεν αναφέρομαι τώρα στο ΔΗΚΚΙ, πάρτε το θέμα με τις ιδιωτικοποιήσεις. Να σας το πω καθαρά: Το πρόβλημα της ιδιοκτησίας σήμερα είναι σημερινό ζήτημα. Βεβαίως, δεν μπορείς να το κερδίσεις σήμερα, αλλά είναι σοβαρό ζήτημα.

Εμείς λέμε π.χ. τα δάση να γίνουν δημόσια περιουσία. 'Η θα ανήκουν στο λαό τα δάση και οι παραλίες ή θα ανήκουν στους επιχειρηματίες. Τι άλλο μπορείς να πεις, εδώ που έφτασε η κατάσταση; Δεν είμαστε 20 χρόνια πριν.

Ερχεται η MARFIN και αγοράζει όλα τα μεγάλα ιδιωτικά μαιευτήρια. Ηταν στους ιδιώτες και οι ιδιώτες τα πούλησαν. Εδώ μπαίνει κεντρικό ζήτημα: Θα έχεις δημόσια Υγεία και κοινωνική πολιτική; Και όταν λέμε δημόσια, χωρίς επιχειρηματίες, όχι με συνύπαρξη με επιχειρηματίες.

Επομένως η πολιτική συνεργασία μπορεί να ξεκινήσει συνεργασίες σε επιμέρους μέτωπα πάλης, το προβλέπουμε και αυτό, αλλά πρέπει στη συνέχεια να ωριμάζει και να εδραιώνεται σε μία γενική κατεύθυνση.

Για να τελειώσω. Μας ρωτάει ο κόσμος. Αν ήσασταν εσείς στη διακυβέρνηση τι θα κάνατε; Δεν πρέπει να απαντήσουμε σε βασικά ζητήματα, δε βάζουμε όρο το σοσιαλισμό, δεν πρέπει στα βασικά ζητήματα να έχουμε ενιαία στάση; Εμείς θα πούμε π.χ. ότι τέλος στη MARFIN από τα μαιευτήρια. Τελειώσανε τα κολέγια κλπ.

Δεν μπορεί ο σύμμαχος να λέει δεν πειράζει, ας έχουμε και ιδιωτικό τομέα... Εκεί θα συγκρουστούμε. Τι διακυβέρνηση θα είναι αυτή; Επομένως, πρέπει να έχεις συμφωνήσει και σε ορισμένα βασικά ζητήματα της διακυβέρνησης, ακόμα και αν δεν είναι στην ημερήσια διάταξη μια εξουσία λαϊκή με την ανάλογη διακυβέρνησή της.