Στο ΕΠΑΛ Περάματος περιόδευσε χτες το πρωί η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, με αφορμή τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για το κτιριακό. Οι μαθητές την υποδέχτηκαν γεμίζοντας ασφυκτικά το αμφιθέατρο του σχολείου τους. Καλωσορίζοντας την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με μια ανθοδέσμη, οι μαθητές, μέσα από το σύντομο χαιρετισμό μιας μαθήτριας, εκπροσώπου του 15μελούς, δεσμεύτηκαν πως ο αγώνας που έχουν ξεκινήσει για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το κτιριακό συγκρότημα θα κλιμακωθεί και θα διευρυνθεί με αιτήματα για ουσιαστική εκπαίδευση, δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Κοινωνική Ασφάλιση.

Στη διάρκεια της περιοδείας, η Αλ. Παπαρήγα συζήτησε με τους καθηγητές τόσο για το «συντριπτικό κάταγμα», όπως ανέφερε, που δέχονται από τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, όσο και για τα όσα προετοιμάζονται σε βάρος συνολικά της εκπαίδευσης, με τον «Καλλικράτη». Μιλώντας στο κατάμεστο από μαθητές αμφιθέατρο του ΕΠΑΛ Περάματος, η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε ανάμεσα σε άλλα:

Τώρα, κοιτάξτε, όταν λέμε για το κτίριο, δεν εννοούμε να το βάψουνε, να κάνουν σοβάτισμα. Σοβάτισμα πολιτικής γίνεται χρόνια στην Ελλάδα. Οταν οξύνονται τα προβλήματα, αρχίζει το σοβάτισμα, αρχίζουν τα μερεμέτια για να διασκεδαστεί η λαϊκή αγανάκτηση και να εκτονωθεί.

Εμείς εννοούμε ένα σύγχρονο κτίριο, το οποίο είναι ασφαλές για την υγεία σας. Με τάξεις ολιγάριθμες, με αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας που ταιριάζουν στο χώρο, με επαρκές διδακτικό προσωπικό, το οποίο βεβαίως αμείβεται σωστά, έχει καλές συνθήκες δουλειάς. Εννοούμε ένα σχολείο που δε βλέπει τα παιδιά σαν κεφάλια η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, αλλά ξέρει ότι πολλά από εσάς είσαστε παιδιά ενδεχομένως άνεργων λαϊκών οικογενειών.

Και πρέπει να βλέπει τα παιδιά στο Πέραμα σαν παιδιά που δεν έχουν προβλήματα μόνο μπαίνοντας στο σχολείο, αλλά έχουν προβλήματα 24 ώρες το 24ωρο. Γιατί όταν ο άνθρωπος των 30 χρόνων και των 35 για να επιβιώσει χρειάζεται τη βοήθεια των γονιών του - εδώ έχουμε φτάσει και αν υπάρχουν και παππούδες, τσοντάρει και ο παππούς για τα εγγόνια και η γιαγιά -, το παιδί των 12, των 15, των 16 χρόνων και παρακάτω, είναι κυριολεκτικά κρεμασμένο από το εισόδημα και από τη σταθερότητα δουλειάς της οικογένειας. Εννοούμε, λοιπόν, ένα σχολείο που όλα αυτά τα παίρνει υπόψη. Ενα σχολείο που δε βάζει φραγμό στην παραπέρα μόρφωση των παιδιών.

Τώρα, ενδεχομένως, κάποιοι να κάνουν το εξής ερώτημα: Καλά, εσείς, βρε κομμουνιστές, καταψηφίσατε τα ΕΠΑΛ όταν ήρθαν στη Βουλή και τώρα είστε υπερασπιστές; Ναι. Προσέξτε να δείτε. Εμείς καταψηφίσαμε τα ΕΠΑΛ γιατί θεωρούμε ότι σήμερα για όλα τα παιδιά του λαού χρειάζεται ενιαία γενική μόρφωση, που είναι και θεωρητική και πρακτική, δε διαχωρίζει τη δουλειά σε πνευματική και χειρωνακτική. Και μετά τα 18 να υπάρχει η επιλογή, επαγγελματική εκπαίδευση ή πανεπιστήμιο.

Αυτό δε σημαίνει όμως ότι από τη στιγμή που ιδρύθηκαν τα ΕΠΑΛ, τα ΕΠΑΣ, τα ΤΕΕ που ήταν παλιότερα, τα ΤΕΣ - γιατί όλα αλλάζουν στο όνομα και αφήνουν την κατάσταση να χειροτερεύει - δεν ενδιαφερόμαστε για το αν έχετε βιβλία, για το τι διδάσκεστε, πώς το διδάσκεστε, για το μέλλον σας, για το αν μπορείτε να δώσετε εξετάσεις, πόσοι από σας φτάνετε στα ΤΕΙ και τα ΑΕΙ και πόσοι μπαίνετε.

Αν θα παρακολουθήσετε τη διαδικασία της Βουλής, και οι 300 βουλευτές φέρνουμε τα τοπικά σχετικά προβλήματα στη Βουλή, για ένα δρόμο, για ένα σχολείο. Δεν υπάρχει βουλευτής που δεν το κάνει αυτό. Το ζήτημα όμως είναι το εξής: Δεν είναι να φέρεις το θέμα του ΕΠΑΛ του Περάματος στη Βουλή. Το ζήτημα είναι αν η γενική σου γραμμή, η γενική σου στάση μέσα στη Βουλή αντιμετωπίζει τα προβλήματα.

Γιατί όταν με τη γενική σου γραμμή ψηφίζεις τις επιλογές της ΕΕ, ψηφίζεις τους νόμους οι οποίοι κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους, ψηφίζεις νόμους που οδηγούν στην ανεργία, που περιορίζουν την απασχόληση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, ψηφίζεις για την έλευση εταιρειών στην Ελλάδα που θα κλείσουν τη Ζώνη ή που οι δουλέμποροι θα φέρουν εργαζόμενους απ' έξω με μεροκάματα Βουλγαρίας και Ρουμανίας στην Ελλάδα και θα κλοτσήσουν τους εργαζόμενους της Ζώνης στο Πέραμα, τότε τι να το κάνω εγώ που φωνάζεις για το ΕΠΑΛ Περάματος;

Επομένως, θέλεις και η γενική πολιτική να είναι φιλεργατική, φιλολαϊκή, να είναι εναντίον της πλουτοκρατίας, εναντίον της ΕΕ. Και από εκεί και πέρα να πηγαίνεις σε ειδικά, κατά δρόμο, κατά γειτονιά, κατά εργοστάσιο, κατά σχολείο. Εμείς λοιπόν αυτό προσπαθούμε να κάνουμε.

Εμείς θέλουμε τα παιδιά μέχρι 18 χρόνων - χωρίς να δουλεύουν, χωρίς να επιβαρύνονται οι οικογένειές τους - να πηγαίνουν στο σχολείο. Να μη χρειάζονται ούτε φροντιστήρια ούτε δουλειά ούτε εξωσχολικά μαθήματα. Στο σχολείο να μορφώνονται και να αισθάνονται ενδιαφέρον για τη μόρφωση και όχι βαρεμάρα και κούραση. Να μαθαίνουν γλώσσα, να έχουν φυσική αγωγή, να γυμνάζονται, να υπάρχει ο αθλητισμός στο σχολείο, η σχολιατρική υγιεινή.

Να υπάρχει ο εκπαιδευτικός απαλλαγμένος από την αξιολόγηση, από την κρατική καταπίεση, που του λέει "αυτό θα κάνεις". Να υπάρχει ο διάλογος με τον εκπαιδευτικό, να υπάρχει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και όχι αυτό που πάει να γίνει τώρα, να βγουν τα παιδιά της αγοράς.

Να υπάρχει καλλιέργεια της μόρφωσης, ενδιαφέρον. Από εκεί και πέρα το παιδί ελεύθερα να αποφασίσει, "θα πάω στην επαγγελματική εκπαίδευση, θα πάω στο πανεπιστήμιο". Και πάνω από όλα, το πτυχίο να έχει αντίκρισμα και να μη χρειάζεται αυτά που θέλουν πιστοποίηση, αλλά και να υπάρχει δουλειά.

Ξέρετε, όταν λέμε αυτά τα πράγματα μας λένε: Πότε και σε ποια χώρα λύθηκαν αυτά τα προβλήματα; Και εμείς απαντάμε: Στον 20ό αιώνα - εσείς λόγω ηλικίας δεν μπορέσατε να γνωρίσετε - υπήρχε το οργανωμένο σοσιαλιστικό σύστημα στην Ευρώπη, το οποίο δεν κατάφερε δυστυχώς να επιβιώσει και από λάθη του. Αλλά ποια λάθη; Αλλο η εγκληματική πολιτική του καπιταλισμού, και άλλο τα λάθη τα ασυγχώρητα σε ένα σύστημα που προσπαθούσε να βρει τρόπους οικοδόμησης σε έναν καινούριο δρόμο.

Ασυγχώρητα λάθη. Αλλά εκεί πέρα λύθηκαν τα βασικά λαϊκά προβλήματα. Το παιδί όταν τέλειωνε είτε το σχολείο το βασικό, είτε την επαγγελματική εκπαίδευση, είτε το πανεπιστήμιο, ήξερε από πριν πού θα πάει να δουλέψει. Και πήγαινε να δουλέψει σε αντιστοιχία με το επάγγελμα που είχε. Δεν τέλειωνε γιατρός και να κάνει άσχετο επάγγελμα. Δεν τέλειωνε ηλεκτρολόγος και να κάνει άσχετο.

Μόνο σε αυτό το σύστημα και μόνο στη θεωρία, να το πω καθαρά, την κομμουνιστική, ανώτερη και πιο σημαντική δύναμη της κοινωνίας είναι η εργατική τάξη. Εμείς δε διαχωρίζουμε τη χειρωνακτική από την πνευματική δουλειά. Δε θεωρούμε ότι υπάρχουν εργάτες ανειδίκευτοι και ειδικευμένοι. Θέλουμε υψηλό μορφωτικό επίπεδο για όλα τα επαγγέλματα.

Υδραυλικός θα γίνεις, ηλεκτρολόγος θα γίνεις, ό,τι και αν γίνεις πρέπει να έχεις υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Και επιπλέον, μια κοινωνία χρειάζεται όλα τα επαγγέλματα. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς όλα τα επαγγέλματα. Για φανταστείτε μια κοινωνία που να έχει μόνο καθηγητές πανεπιστημίου... Θα μπορούσε να ζήσει; Μόνο με τα διδακτορικά μπορεί να ζήσει η κοινωνία;

Εμείς λέμε ο εργάτης να έχει μόρφωση, να έχει καλλιέργεια, να ξέρει γλώσσες. Γιατί πρέπει, δηλαδή, να είσαι παιδί πλούσιας οικογένειας για να πηγαίνεις ταξίδια στο εξωτερικό, να έχεις ευρύτερο ορίζοντα, να έχεις δωρεάν διακοπές, δωρεάν περίθαλψη;

Δεν είναι σωστό αυτό που λένε ότι τα παιδιά στο Πέραμα έχουν άλλες ικανότητες από τα παιδιά της Εκάλης. Τα παιδιά δε γεννιόνται έξυπνα, ούτε κουτά. Γίνονται.

Με αυτή την έννοια, λοιπόν, σας καλούμε στο εξής πράγμα: Να ψάξετε και να μελετήσετε - έχετε το μυαλό - τις πολιτικές όλων των κομμάτων, στον τομέα της Παιδείας και γενικότερα. Αν δεν έχετε προσωπικές εμπειρίες, έχετε τις εμπειρίες στις περιοχές σας, των οικογενειών σας. Να πολιτικοποιηθείτε, να οργανωθείτε στο συνδικαλιστικό αγώνα. Συνδυάζονται αυτά. Οχι αφήνοντας το διάβασμα. Και διάβασμα και αγώνας ταιριάζουν.

Μάλιστα, το διάβασμα και ο αγώνας σε μαθαίνει να οργανώνεις, σου ανοίγει και το μυαλό. Και αγώνας μαζί με τους γονείς σας, τους εργάτες και τους υπαλλήλους. Ανοίξτε τα μάτια σας πιο πολύ και τα μυαλά σας. Διαβάστε όσο μπορείτε και πολιτικά ζητήματα. Και θα έλεγα το εξής πράγμα: Προβληματιστείτε για ένα ζήτημα. Γιατί τόσο και τέτοια επίθεση απέναντι στο σοσιαλιστικό σύστημα που γνωρίσαμε; Και εμείς του κάνουμε κριτική και βαθιά κριτική. Γιατί όμως έχουν λυσσάξει όλα τα κόμματα που ταΐζουν την πλουτοκρατία, εναντίον του σοσιαλισμού; Μήπως "κάποιο λάκκο έχει η φάβα"; Για σκεφτείτε το αυτό το πράγμα.

Και ένα τελευταίο: Αυτές τις μέρες στη Βουλή θα ψηφιστεί ο "Καλλικράτης". Από χίλιους τόσους δήμους θα γίνουν 300, νομαρχίες και περιφέρειες. Μην αδιαφορήσετε και πείτε, "τι με νοιάζει εμένα ο "Καλλικράτης"; Εγώ έχω τα δικά μου προβλήματα". Γιατί η ευθύνη της εκπαίδευσης, του δημοτικού, του γυμνασίου και του λυκείου θα περάσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό είναι οδυνηρή εξέλιξη.

Επομένως, κάθε σχολείο γίνεται μία μονάδα με έσοδα, έξοδα. Θα μειωθεί η κρατική επιχορήγηση και στην πορεία θα ελαχιστοποιηθεί και το σχολείο θα αντιμετωπίζεται σαν επιχείρηση. Και όπως κλείνουν επιχειρήσεις, γιατί δεν έχουν κεφάλαια, έτσι θα κλείνουν και τα σχολεία. Οι καθηγητές θα γίνουν υπάλληλοι των δήμων.

Θα αυξηθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τότε για να σταθούν τα σχολεία θα πρέπει να προσφέρουν οι γονείς σας. Θα πρέπει να βρίσκετε πόρους και να κάνουν εισφορές οι επιχειρηματίες. Αλλά ο επιχειρηματίας όταν εισφέρει το κάνει για το κέρδος του. Δεν είναι ούτε φιλάνθρωποι ούτε πατριώτες οι μεγάλοι επιχειρηματίες. Δε μιλάμε για τα μικρομάγαζα εδώ στην περιοχή. Και αυτοί τα ίδια βάσανα έχουν με τους γονείς σας.

Αντισταθείτε λοιπόν. Και μετά θα πουν το εξής πράγμα: Κάθε σχολείο θα έχει το δικό του πρόγραμμα και τα παιδιά της εργατιάς και των φτωχογειτονιών θα τους διδάσκουν λιγότερα μαθήματα. Και όταν πάτε να βρείτε δουλειά θα λένε: "Α, ΕΠΑΛ Περάματος, όχι προτιμώ, ας πούμε, το ΕΠΑΛ Αμαρουσίου". Εκεί θα έχουν καλύτερο επίπεδο. Ενώ το ΕΠΑΛ είναι ένα ταξικοποιημένο σχολείο, θα γίνει ακόμα πιο ταξικό ανάλογα σε ποιο δήμο είναι. Αντισταθείτε σε αυτό. Είναι δικό σας πρόβλημα και πείτε το και στους γονείς σας.

Και, τέλος, θα επαναλάβω αυτό που είπα. Πολεμάμε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα που υπάρχει. Αυτό δε σημαίνει ότι σας λέμε να μη διαβάζετε. Γιατί σε αυτό το σύστημα είσαστε, πρέπει να διαβάζετε, να προσπαθείτε. Είναι δύσκολο και να αποκτήσετε κριτική σκέψη και πολιτικά ενδιαφέροντα.

Και να ξέρετε το εξής πράγμα: Η δικιά σας η γενιά κληρονομεί από τη μεγαλύτερη γενιά χειρότερες συνθήκες, αλλά εσείς μπορείτε να γίνετε πραγματικά η πρωτοπόρα γενιά μεγάλης αλλαγής της Ελλάδας. Οπου μιλάμε για αλλαγή, εννοούμε όχι απλώς από μια κυβέρνηση σε άλλη, αλλά να περάσει η εξουσία, από την εξουσία που έχουν οι αστοί, να περάσει η εξουσία στην εργατική τάξη και στα άλλα λαϊκά στρώματα».

Το συντριπτικό χτύπημα συνολικά στα εργασιακά δικαιώματα και των εκπαιδευτικών, η παραπέρα διαπλοκή της Παιδείας με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μονοπώλια, που επιβάλλεται από τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και βρίσκουν εφαρμογή και μέσα από τον «Καλλικράτη» που προωθείται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με σύμμαχο τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, ήταν ορισμένα από τα θέματα που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια της συζήτησης της Γενικής Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα με τους εκπαιδευτικούς του ΕΠΑΛ Περάματος στη διάρκεια της χτεσινής περιοδείας. Την Αλέκα Παπαρήγα υποδέχτηκε η διευθύντρια του λυκείου Πολυξένη Γεωργαντζέλη, η οποία της επέδωσε υπόμνημα με τα προβλήματα του σχολείου και αιτήματα των καθηγητών.