Μπροστά στο 31ο Συνέδριο που πραγματοποιεί το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ) την Κυριακή 23/2, ο «Ριζοσπάστης» μιλά με τον πρόεδρό του, Γιάννη Σκόκα, για τη δράση που έχει ξεδιπλώσει το Εργατικό Κέντρο όλο το προηγούμενο διάστημα και για τους στόχους που μπαίνουν για τη συνέχεια, τόσο για την οργάνωση των αγώνων για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα όσο και για το ζήτημα της ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

-- Οι εργαζόμενοι του νομού έχουν εμπιστευτεί εδώ και πολλά χρόνια την πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λάρισας στις ταξικές δυνάμεις. Πώς συμβάλλει αυτό στην πάλη για τα εργατικά συμφέροντα, συνολικά για την αλλαγή της κατάστασης στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα;

-- Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας έχει κατακτήσει διευρυμένο κύρος στους εργαζόμενους της περιοχής μας μέσα από τη συνεχή παρουσία στους χώρους δουλειάς, τη δράση του για τα μικρά και μεγάλα λαϊκά προβλήματα, με σταθερό προσανατολισμό ενάντια στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου. Ξεχώρισε για την αταλάντευτη στάση του στο πλευρό των συμφερόντων της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, προσπαθώντας να αναπτυχθεί ένα διεκδικητικό κίνημα, που θα αγωνίζεται για την ανάκτηση των απωλειών, προβάλλοντας ταυτόχρονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Η πορεία αυτή και η στάση προκύπτει από το γεγονός πως το «τιμόνι» του Εργατικού Κέντρου είναι στα χέρια των ταξικών δυνάμεων. Αυτή η επιλογή ήταν πραγματική ασπίδα για τους εργαζόμενους απέναντι στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης των τελευταίων χρόνων. Σταθήκαμε ενάντια στη λογική που έλεγε πως οι εργαζόμενοι πρέπει να στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων για να έχουμε περισσότερες δουλειές, καλύτερους μισθούς. Είναι μια λογική επιζήμια για τους εργαζόμενους, που οδήγησε σε τεράστιες απώλειες για τα εργατικά δικαιώματα, την οποία όμως υιοθέτησαν οι δυνάμεις του κυβερνητικού κι εργοδοτικού συνδικαλισμού, που μεταξύ των άλλων πλειοψηφούν στα υπόλοιπα Εργατικά Κέντρα της περιοχής μας - 7 συνολικά, 2 εκ των οποίων στο νομό Λάρισας. Ορισμένα μάλιστα δεν έχουν ούτε στοιχειώδη δράση και αποτελούν μονάχα μηχανισμούς αναπαραγωγής συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος των εργαζομένων. Επομένως, από αυτήν τη διαφορά στη στάση κι επιλογή υπάρχει πια μεγάλη πείρα που πρέπει να αξιολογηθεί από τους συναδέλφους με τα ανάλογα συμπεράσματα.

-- Ποια είναι η συμβολή στην προσπάθεια οργάνωσης των αγώνων της εργατικής τάξης τα τελευταία χρόνια στην πόλη;

-- Με επιμονή και υπομονή, χωρίς να τα διπλώσουμε μπροστά στις δυσκολίες, αφιερώσαμε ώρες για να καταφέρουμε να πιάσουμε επαφή με τους εργάτες, δώσαμε μάχες μέσα σε πολλούς εργασιακούς χώρους. Προτεραιότητά μας ήταν και είναι να δυναμώσουν η συλλογική δράση, η συμμετοχή, η συσπείρωση γύρω από τις διεκδικήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος που έχουν ως κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Με βάση αυτό πήραμε πρωτοβουλίες για διάφορα μέτωπα, όπως η μάχη για υποχρεωτική, δημόσια και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, ήμασταν στο πλευρό εργαζομένων που παρέμεναν απλήρωτοι για μήνες ή η εργοδοσία προσπαθούσε να μειώσει τους μισθούς τους, πήραμε πρωτοβουλίες για τις ΣΣΕ, την Υγεία, την ανεργία, για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία. Για παράδειγμα, το ΕΚΛ μπήκε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα των συναδέλφων, όπως των εργαζομένων του «Τοξότη», της πρώην ΕΑΣ, των συμβασιούχων του ΑΣΕΠ των δύο νοσοκομείων, των εργαζομένων της «Αρμός» μετά από θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα», των δασεργατών στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας».

Ταυτόχρονα, προσπαθήσαμε να ενισχυθεί η δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων, καθώς εξακολουθούν να υπάρχουν δυσκολίες στο ανέβασμα του επιπέδου λειτουργίας και της δράσης τους. Επιδιώξαμε να γίνουν βήματα ώστε τα πρωτοβάθμια σωματεία να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση των εργαζομένων, να γίνουν αυτό που λέμε αποκούμπι των εργαζομένων. Ξεχωρίζει, για παράδειγμα, η δουλειά που ξεκίνησε πέρσι το Μάη στον κλάδο κατεργασίας ξύλου, όπου παρότι έκλεισαν εργοστάσια, με συγκεκριμένη προσπάθεια και παρουσία στους βασικούς χώρους το σωματείο λειτούργησε ξανά, μεγάλος αριθμός εργατών συμμετείχε στις αρχαιρεσίες και πλέον κινητοποιεί σταθερά ένα σημαντικό κομμάτι εργατών. Αντίστοιχο θετικό παράδειγμα αποτελεί το Σωματείο Φαρμάκου, όπου γίνονται τακτικά συνελεύσεις, έγινε προσπάθεια με κινητοποιήσεις να υπογραφτεί επιχειρησιακή ΣΣΕ, στις απεργίες συμμετέχει η πλειοψηφία των εργαζομένων.

-- Τι άλλες πρωτοβουλίες έχετε πάρει για τη ζωή της λαϊκής οικογένειας;

-- Το Εργατικό Κέντρο διεύρυνε το περιεχόμενο της δράσης του σε πολλά μέτωπα για την αντιμετώπιση οξυμένων προβλημάτων στη ζωή των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Ημασταν σταθερά προσανατολισμένοι στην οργάνωση της ταξικής αλληλεγγύης. Σε μόνιμη βάση συλλέγονται ρούχα, παιχνίδια, άλλα χρηστικά είδη για φτωχές οικογένειες, ανέργους, μετανάστες. Σημαντική δράση ήταν η συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πυρόπληκτους στο Μάτι.

Γίνονται σταθερά κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών, παρεμβάσεις ενάντια στην αποκοπή ρεύματος λαϊκών νοικοκυριών.

Σημαντικό εγχείρημα είναι η πολυετής λειτουργία λαϊκού φροντιστηρίου στο κτίριο του ΕΚΛ, που έδωσε και δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές εργατικών οικογενειών να ενισχύσουν το μαθησιακό τους επίπεδο.

Διεκδικήσαμε και καταφέραμε να υπάρχει επιπλέον έκπτωση 20% για τους εργαζόμενους που μετακινούνται καθημερινά λόγω δουλειάς με τον προαστιακό σιδηρόδρομο (Λάρισα - Θεσσαλονίκη). Καταφέραμε ακόμα να υπάρχουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων από τον πρώην ΟΕΚ.

Στο ζήτημα της Υγείας πραγματοποιήθηκαν πολλές παρεμβάσεις για το χτίσιμο νέου πολυιατρείου, δίνουμε μάχες με τα σωματεία των εργαζομένων και των γιατρών στα δύο νοσοκομεία της πόλης, ενάντια στην υποχρηματοδότηση και την επιχειρηματική λειτουργία που προωθείται, με αιχμή σήμερα την προωθούμενη μετατροπή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας σε ΝΠΙΔ.

Είμαστε επίσης σταθερά δίπλα, με έμπρακτη βοήθεια και στήριξη, στις κινητοποιήσεις και στα δίκαια αιτήματα των βιοπαλαιστών αγροτών.

Μαζί με την Επιτροπή Ειρήνης και άλλους μαζικούς φορείς της πόλης πρωτοστατούμε στην οργάνωση της πάλης ενάντια στη μετατροπή της περιοχής σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ.

Τέλος, πραγματοποιήσαμε αθλητικές και πολιτιστικές δράσεις, με τη θεατρική ομάδα που φτιάξαμε, με άλλες ψυχαγωγικές δραστηριότητες, όπως διοργάνωση εκδρομών, προβολή ταινιών κ.ά.

-- Ποια είναι η στάση της εργοδοσίας απέναντι σε όλη αυτήν τη δράση του ΕΚΛ;

-- Η προσπάθειά μας συνάντησε και συναντά σε πολλές περιπτώσεις την αντίδραση των εργοδοτών, των μηχανισμών τους. Ανοιχτά ή συγκαλυμμένα.

Από τη μια, έχουμε την προσπάθεια τρομοκράτησης των πρωτοπόρων στοιχείων, σε κάθε χώρο δουλειάς. Ηρθαμε αντιμέτωποι με απολύσεις συνδικαλιστών, ενώ συνδικαλιστές σύρθηκαν ακόμη και στα δικαστήρια για τη δράση τους, με διάφορα προσχήματα. Αντιμετωπίσαμε επίσης τη συστηματική κατασυκοφάντηση της συνδικαλιστικής δράσης, με διαρκή εκτόξευση λάσπης σε πρόσωπα συναδέλφων - μελών ΔΣ, με στόχο να πλήξουν το κύρος τους και την εμπιστοσύνη των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, σε μεγάλες επιχειρήσεις βασικός όρος στην υπογραφή της σύμβασης ενός εργαζόμενου που πιάνει δουλειά είναι η μη συμμετοχή του σε κάποιο ταξικό σωματείο της περιοχής.

Από την άλλη, οι μεγαλοεργοδότες προσπαθούν με διάφορες πρωτοβουλίες να καλλιεργούν το έδαφος της ενσωμάτωσης των εργαζομένων στις στοχεύσεις τους. Αναπτύσσουν «κοινωνικές δράσεις», που αφορούν το περιβάλλον, δωρεές - χορηγίες, π.χ. σε νοσοκομεία, στο πλαίσιο της επονομαζόμενης «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», επιδιώκοντας να διαμορφώσουν ένα «ανθρώπινο προφίλ», αποκρύπτοντας το αποκρουστικό πρόσωπο που έχουν τα χαμηλά μεροκάματα, οι άθλιες εργασιακές σχέσεις που επιβάλλουν. Εχουμε αρκετά τέτοια παραδείγματα από τον κλάδο π.χ. των τροφίμων στην περιοχή.

-- Με δεδομένο το συνολικά χαμηλό βαθμό οργάνωσης της εργατικής τάξης σε όλη τη χώρα, τι πρωτοβουλίες παίρνετε;

-- Παρά τις προσπάθειές μας, δεν είμαστε ικανοποιημένοι για το επίπεδο οργάνωσης των εργατών στα εργοστάσια, την ανανέωση των γραμμών των συνδικάτων με την είσοδο νέων εργαζομένων.

Μαζί με τις δικές μας αδυναμίες, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την εργοδοτική τρομοκρατία, τη λογική της «αναποτελεσματικότητας», η οποία συχνά μπλοκάρει διαθέσεις που προκαλεί η όξυνση των προβλημάτων. Παίρνουμε υπόψη μας τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί, αναζητώντας τρόπους αντιμετώπισης και όχι υποχώρησης μπροστά στις δυσκολίες που βάζουν η ζωή - «λάστιχο», η όξυνση όλων των οικογενειακών και κοινωνικών προβλημάτων, που απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τη συλλογική δράση, όπως και το γεγονός ότι υπάρχει σήμερα μια νέα γενιά εργαζομένων με έλλειψη εμπιστοσύνης και άγνοια για τη δύναμη και τη σημασία του οργανωμένου αγώνα.

Κομβικό σημείο λοιπόν που θέλουμε να απασχολήσει τη συζήτησή μας στο συνέδριο αλλά και τη νέα διοίκηση που θα εκλεγεί, είναι το πώς θα γίνουν σχεδιασμένα βήματα, ώστε να αποκτήσουν «πόδια» τα κλαδικά σωματεία στους χώρους δουλειάς, με προτεραιότητα τους μεγάλους χώρους. Μερικά μέτρα που σκεφτόμαστε είναι οι καμπάνιες εγγραφών, συνοδευόμενες με πιο έντονη διαφωτιστική δουλειά, για να μετρήσουμε εκατοντάδες νέους εργαζόμενους που θα μπουν στα σωματεία.

Ξεχωρίζουμε τη δουλειά για τη συμμετοχή των γυναικών στα σωματεία. Το επόμενο διάστημα και μπροστά στις 8 Μάρτη, μπορεί να τονωθεί η δράση μας με εκδηλώσεις για τις γυναίκες αλλά και να δυναμώσει το διεκδικητικό πλαίσιό μας με αιτήματα για τις νέες εργαζόμενες, για τα ζητήματα της μητρότητας.

Μας απασχολεί ο προσανατολισμός στις σχολές κατάρτισης και μαθητείας, στα πρώην ΤΕΙ, όπου η δουλειά μας είναι σταθερά πίσω από τις ανάγκες. Ο προσανατολισμός στις σχολές που βρίσκεται η νεολαία αποτελεί δουλειά προοπτικής. Αποτελούν χώρους - φυτώρια, στελέχωσης των γραμμών μας στους κλάδους, ανάπτυξης των δυνάμεών μας στα σωματεία. Ετσι στοχεύουμε καταρχάς μέσα από περιοδείες να μάθουμε τους χώρους αυτούς, έπειτα να υπάρχει καταμερισμός στα ΔΣ του ΕΚΛ και των σωματείων με συγκεκριμένη ευθύνη γι' αυτές τις σχολές.

-- Μετά την πετυχημένη απεργία στις 18/2 , πώς συνεχίζετε τη μάχη για το Ασφαλιστικό, ποια άλλα μέτωπα ξεχωρίζετε για την επόμενη περίοδο;

-- Η απεργία της περασμένης Τρίτης έστειλε το μήνυμα πως η κυβέρνηση δεν έχει την έγκριση των εργαζομένων για να μετατρέψει την Κοινωνική Ασφάλιση από δικαίωμα σε εμπόρευμα, ανοίγοντας παραπέρα το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση. Οργανώνουμε νέα αγωνιστική κινητοποίηση για να αποσυρθεί ο κατάπτυστος νόμος Κατρούγκαλου - Βρούτση, για Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.

Μεγάλο μέτωπο και ανοιχτό παραμένει επίσης η διεκδίκηση της υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων και εφαρμογής τους σε μια σειρά από κλάδους.

Επίσης, μέσα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες θα επιδιώξουμε να διαμορφώσουμε αγωνιστική ετοιμότητα για άλλα ζητήματα που είναι στον «αντιλαϊκό προγραμματισμό» της κυβέρνησης, όπως οι πλειστηριασμοί λαϊκών σπιτιών αλλά και τα οξυμένα προβλήματα στην Υγεία.