ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΜΕΡΚΕΛ - ΟΛΑΝΤ

Απαράβατες οι ελληνικές δεσμεύσεις στην ΕΕ

Με αξιωματούχους της ευρωλυκοσυμμαχίας συναντήθηκε χτες ο Π. Πικραμμένος

Ο Π. Πικραμμένος με Μέρκελ και Ολαντ στη Σύνοδο

Την απαρέγκλιτη τήρηση των όρων της δανειακής σύμβασης και την άμεση επιβολή των μέτρων του μνημονίου από τα ελληνικά κόμματα του ευρωμονόδρομου, που θα συγκροτήσουν την επόμενη κυβέρνηση, έθεσε σαν προϋπόθεση ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της Ελλάδας από την ΕΕ, με δηλώσεις του μετά τη χτεσινή συνάντησή του στις Βρυξέλλες με τον Ελληνα υπηρεσιακό πρωθυπουργό, Π. Πικραμμένο.

Τις ίδιες αντιλαϊκές παραμέτρους έθεσαν στον Ελληνα πρωθυπουργό, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τόσο η Γερμανίδα καγκελάριος Αν. Μέρκελ όσο και ο Γάλλος πρόεδρος Φρ. Ολάντ που συναντήθηκαν μαζί τους στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, και οι δυο ηγέτες των ισχυρότερων οικονομικά καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ πρόταξαν την «ανάγκη» για «αυστηρή εφαρμογή των μέτρων» της δανειακής σύμβασης και της «τήρησης των συμφωνηθέντων» από την επόμενη κυβέρνηση.

Από την πλευρά του, ο Μ. Μπαρόζο, προκαλώντας τα εκατομμύρια των Ελλήνων εργαζομένων που βυθίζονται στη φτώχεια και την ανέχεια, χαρακτήρισε τη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής σαν το «λιγότερο επώδυνο και ταχύτερο δρόμο για την επιστροφή στην ανάπτυξη», ισχυριζόμενος: «Ο λιγότερο δύσκολος δρόμος είναι η πλήρης εφαρμογή του δεύτερου προγράμματος επί του οποίου συμφώνησε η Ελλάδα με τους διεθνείς εταίρους της».

Ο ίδιος υποστήριξε ότι είναι «έντονη η επιθυμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη» και ισχυρίστηκε, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα που βιώνει ο λαός: «Η Ευρωζώνη έχει δείξει άνευ προηγουμένου αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και το λαό της και έχει δεσμευτεί να διατηρήσει την οικονομική υποστήριξη για την Ελλάδα για όσο διάστημα είναι αναγκαίο, θεωρώντας ότι και η Ελλάδα θα εμμείνει στη δέσμευσή της να εφαρμόσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες προκειμένου να επιστρέψει στην ανάπτυξη».

Στόχος των αξιωματούχων της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ είναι να εκβιάσουν τα λαϊκά στρώματα μπροστά στις κάλπες του Ιούνη ώστε να διαμορφωθούν οι πολιτικοί συσχετισμοί μεταξύ των κομμάτων του ευρωμονόδρομου για την εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, ανεξάρτητα από το «μείγμα» που τελικά θα επιλεγεί.

Από την πλευρά του, ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Π. Πικραμμένος διαβεβαίωσε τους Μπαρόζο, Μέρκελ και Ολάντ ότι «η Ελλάδα οδεύει στις εκλογές σε ήρεμο κλίμα». Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός στη διάρκεια των συναντήσεων ανέφερε ότι η Ελλάδα συμφωνεί στην ανάγκη να εκδοθούν ομόλογα έργων, καθώς και στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Ο Π. Πικραμμένος ζήτησε επίσης να υπάρξει άμεση αποδέσμευση των κονδυλίων της ΕΕ για την ολοκλήρωση των αυτοκινητόδρομων και των μεγάλων έργων.

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Καταγγέλλει την Τουρκία για το αδιέξοδο

ΛΕΥΚΩΣΙΑ - ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ.--

Την αρνητική και κωλυσιεργό στάση της Τουρκίας κατήγγειλε ως υπεύθυνη για την «αδιέξοδη κατάσταση» στην οποία έχει περιέλθει το Κυπριακό, ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου, με αφορμή δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου, Αμπντουλάχ Γκιουλ, περί εναλλακτικών σχεδίων για το Κυπριακό.

Ο Στ. Στεφάνου υπογράμμισε ότι «με την πολιτική που ακολουθεί στις συνομιλίες επιχειρεί να δημιουργήσει το κατάλληλο έδαφος για να προωθήσει το Σχέδιο Β' που πολυδιαφημίζει η Τουρκία και που στόχο έχει την παγίωση της ντε φάκτο διαίρεσης και την αναβάθμιση του ψευδοκράτους». Η ελληνοκυπριακή πλευρά καταγγέλλει επίσης την πρόκληση έντασης στην περιοχή από την Τουρκία, με αφορμή τις έρευνες για υδρογονάνθρακες της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Την ίδια στιγμή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ένα ακόμα ευχολόγιο, ζητά από την Τουρκία να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει προκειμένου να ανοίξουν τα κεφάλαια 19 και 23 των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, με αφορμή έκθεση με τίτλο «Μία προοπτική για τις γυναίκες στην Τουρκία το 2020».

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΙΛΙΟΥ

Εκδήλωση με θέμα το ΝΑΤΟ

Η Επιτροπή Ειρήνης Ιλίου διοργανώνει σύσκεψη - συζήτηση με θέμα «Οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί στην ευρύτερη περιοχή - 60 χρόνια ΝΑΤΟ», αύριο, Παρασκευή 25 Μάη, στις 7.30 μ.μ., στο Πολιτιστικό Καφενείο «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ». Θα μιλήσει ο Χρ. Μαργανέλλης, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ.

Γιατί θέλουν το ΚΚΕ σε λεγόμενη «κυβέρνηση της αριστεράς»;

-- Γιατί ήθελαν και θέλουν το ΚΚΕ σε μια λεγόμενη «κυβέρνηση της αριστεράς»;

Υπάρχει πλέον η εμπειρία των διερευνητικών εντολών. Το ΚΚΕ όχι μόνο επιβεβαιώθηκε για όσα έλεγε προεκλογικά, αλλά όσα έγιναν είναι μια χρήσιμη για το λαό εμπειρία για να κατανοήσει για ποιο λόγο επέμενε ο ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει το ΚΚΕ σε μια τέτοια κυβέρνηση «της αριστεράς», όπως τη χαρακτηρίζουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ εύκολα θα μπορούσε να κάνει αυτό που έλεγε προεκλογικά. Μια κυβέρνηση της αριστεράς, δηλαδή με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη, για «να δώσει ανάσα στον τόπο», όπως έλεγε. Μάλιστα, θα είχε εξασφαλίσει την ανοχή από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (σ.σ. είναι ένα θέμα το πόσο εύκολα τα δύο αστικά κόμματα της πλουτοκρατίας δήλωσαν ότι στηρίζουν μια τέτοια κυβέρνηση...). Κάτι που δεν το έκανε. Παρά την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ ότι δε συμμετέχει σε μια τέτοια κυβέρνηση - λαιμητόμο για το λαό, ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε ότι θέλει και το ΚΚΕ. Τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι με 71 βουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ) θα ήταν ευάλωτο το κυβερνητικό σχήμα, θα την έριχναν μια τέτοια κυβέρνηση. Το ερώτημα είναι: Τι 71, τι 97, αν προσθέσουμε δηλαδή και τους βουλευτές του ΚΚΕ; Και πάλι ευάλωτη δε θα ήταν; Και πάλι δε θα την έριχναν - πάντα με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ - αφού και πάλι δε θα ήταν πλειοψηφία;

Γιατί τότε η εμμονή με τη συμμετοχή του ΚΚΕ;

Είναι φανερό ότι το θέμα δεν είναι αριθμητικό. Απλά, αναφέρουμε τα παραπάνω γιατί η ίδια η λογική του ΣΥΡΙΖΑ είναι διάτρητη. Το ΚΚΕ το ήθελαν και το θέλουν σε μια τέτοια κυβέρνηση γιατί στοχεύουν σε κάτι άλλο. Επιχειρούν - με ευκαιρία ένα συγκεκριμένο καθαρά εκλογικό συσχετισμό - να μαντρώσουν το Κόμμα της εργατικής τάξης στο μαντρί της αστικής πολιτικής διαχείρισης των προβλημάτων. Μία από τις βασικές πολιτικές θέσεις του ΚΚΕ είναι η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και η μονομερής διαγραφή του χρέους. Είναι προφανές ότι σε μια υποτιθέμενη «κυβέρνηση αριστεράς» με δεδομένο τον προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ - δηλαδή μέσα στην Ευρωζώνη και επαναδιαπραγμάτευση - κάποιος θα έπρεπε να βάλει νερό στο κρασί του. Από ποιον θα ζητούσαν, θα πίεζαν, θα εκβίαζαν να κάνει υποχωρήσεις σε αυτό το θεμελιακό ζήτημα; Και δε θα ήταν μόνο τα δύο κόμματα. Θα ήταν τα αστικά κόμματα, οι μηχανισμοί του αστικού κράτους, τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης.

Βεβαίως, μια κυβέρνηση θα διαχειριστεί όλα τα ζητήματα, δηλαδή και της οικονομίας και της κοινωνικής και της εξωτερικής πολιτικής. Φαντάζεστε μια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να συμμετέχει και να διαχειρίζεται τις υποθέσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ; Δηλαδή, να δίνει «γην και ύδωρ» για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις; Φαντάζεστε μια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να συμβιβάζεται με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή που απαιτεί αντεργατικά μέτρα για να κάνουν επενδύσεις οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι; Φαντάζεστε μια τέτοια κυβέρνηση με το ΚΚΕ να ενισχύει την πολιτική συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία; Μα τότε το ΚΚΕ θα είχε απεμπολήσει όχι μόνο τη γραμμή σύγκρουσης και ρήξης με τους αντιπάλους, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά και τις άμεσες διεκδικήσεις των εργαζομένων για ανακούφιση, βελτίωση της ζωής τους, θα απεμπολούσε το ίδιο το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Καραμπινάτη προδοσία του λαού.

Για να καταλάβει, λοιπόν, κάποιος καλύτερα τι επιδίωκαν και τι επιδιώκουν, είναι χαρακτηριστικά τα όσα λέει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των εκλογών του Ιούνη. Οταν τους ρωτάνε πώς θα σχηματίσει κυβέρνηση μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ, απαντούν: «Ας έρθει η κ. Παπαρήγα με τα ποσοστά που θα έχει εισπράξει μετά τις εκλογές και θα δούμε τι θα κάνουν» (Αλ. Μητρόπουλος στο MEGA). Επιβεβαιώνουν, δηλαδή, ότι στόχος τους είναι να πλήξουν εκλογικά το ΚΚΕ, προσδοκώντας επί ματαίω ότι έτσι θα καταφέρουν να το βάλουν στο μαντρί της διαχείρισης για λογαριασμό του αστικού πολιτικού συστήματος. Δηλαδή, λένε: Θα επιβάλουμε με τα συνθήματά μας τη μείωσή σας, θα σας μειώσουμε με τα όσα λέμε για προοπτική της κυβερνώσας αριστεράς και αφού μειώσουμε τη δύναμή σας, θα έρθετε ηττημένοι στην αυλή μας.

Γιατί επιδιώκει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι στρατηγικός του στόχος να πλήξει το ΚΚΕ, τη στρατηγική του. Το έχουν πει πολλές φορές στο παρελθόν. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Θαυμάστε μερικά απ' αυτά:

Ο Αλ. Τσίπρας το 2008: «Για να μπορέσει το ΚΚΕ να μπει σε μια τροχιά συζήτησης με την υπόλοιπη αριστερά, θα πρέπει να αισθανθεί ότι ο δρόμος που ακολουθεί είναι αδιέξοδος. Με άλλα λόγια, για να αλλάξει το ΚΚΕ στρατηγική, πρέπει να ηττηθεί πολιτικά».

Ο Αλ. Αλαβάνος το 2009: «Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν ήττα γιατί αποτύχαμε στον στόχο (...) της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων εντός της αριστεράς».

Εχουν διαψευστεί διαχρονικά. Θα το πάθουν ακόμα μια φορά. Η προσπάθειά τους να παραπλανήσουν δεν πρόκειται να αναγκάσει το ΚΚΕ να εγκαταλείψει το μετερίζι της πάλης για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων.