ΠΑΣΟΚ: Οι δίδυμοι πύργοι μας!
Απατεώνες, πορτοφολάδες, κρυφονταβαντζήδες, λολίτες και κούκλες των μεσημεριανών εσπρέσο καφέδων, χλεχλέδες με μικρομεσαία χαρτοφυλάκια στη Σοφοκλέους, γαμπροί που αυτοπροτείνονται σε μοντέρνους πλειστηριασμούς προικών, κι άλλα πολλά φυράματα του λούμπεν βασιλείου της γκλαμουριάς, τρίβουν τα χέρια τους κι ακονίζουν τα μαχαίρια τους με την «ιστορική εξαπάτηση» «της αλλαγής της αλλαγής»... Αναδεικνύονται στους ηθικούς και προβεβλημένους νεοταξίτες, που για τις ανάγκες των τηλεοπτικών ημερών βαφτίζονται νεοεποχίτες.
Το κεντρικό πολιτικό σύνθημα των διδύμων πύργων της ελληνικής πολιτικής σκηνής - αρένας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, νέα εποχή και νέα διακυβέρνηση αντίστοιχα, στόχο βαθύτερο, καλά σχεδιασμένο από το βαθύ κράτος των Αμερικανών και Ευρωπαίων καπιταλιστών στρατοκρατών, έχει τον εξωραϊσμό της έννοιας της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Προσοχή χρειάζεται σύντροφοι, στην πίεση της προεκλογικής μάχης, το εξαιρετικά μελετημένο οπλοστάσιο των εννοιών που χρησιμοποιούν οι νεοεποχίτες. Είναι η σύγχρονη μορφή του ψυχρού πολέμου στον 21ο αιώνα. Είναι η κορυφαίας επεξεργασίας προπαγάνδα. Εχει δε εντελώς συγκεκριμένο εχθρό: Κάθε λαό, χώρα, έθνος, κοινωνία ή οργανωμένο αντιστασιακό της τμήμα, που επιμένει να αντιπαλεύει το σύστημα και να διατηρεί ιδεολογική ταυτότητα. Πρόκειται για την υλοποίηση του δόγματος Μπους - Γούλφοβιτς «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας». Στην αρχή παγιδεύει όλους τους φτωχούς και οργισμένους, κανακεύοντάς τους όταν διαδηλώνουν εναντίον των πραγματικών θερμών πολέμων. Στήνει και χρηματοδοτεί φόρουμ, ειρηνιστικές οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις κλπ. Τους παίζει στην τηλεόραση. Βάζει στελέχη κομμάτων να μιλούν θετικά υπέρ τους. Υστερα, χωρίς η κοινή γνώμη να πάρει πρέφα, στήνει τον εξής πολιτικό μηχανισμό.
Σε κάθε χώρα, ας πούμε την Ελλάδα μέρες που είναι, ντύνει τη Νέα Τάξη με δύο εκδοχές Νέας Εποχής. Μια προοδευτική δήθεν κεντροαριστερή, όπως ΠΑΣΟΚ, και μια συντηρητική κεντροδεξιά, όπως ΝΔ. Φτιάχνει δυο δίδυμους πύργους - μνημεία του κυρίαρχου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού ως σύμβολα - εκφραστές της σημερινής αποικιοκρατίας. Ενίοτε προσθέτει και ψιλοαντάρτικες μονάδες - κόμματα για να συκοφαντεί αποτελεσματικά και την αντιπαλότητα, όπως ΣΥΝ υπέρ του ενός πύργου και ΛΑΟΣ υπέρ του άλλου.
Το σκηνικό έτοιμο και μετά την 11η Σεπτεμβρίου εντελώς επιβεβλημένο ως μοναδικό. Και τώρα αρχίζει το κυνήγι του Μπιν Λάντεν. Πολύ απλά, τόσο απλά, όσο συμβαίνει στα ριάλιτι σόου και στην e-mail ηλεκτρονική αλληλογραφία, αρχίζει η πλύση εγκεφάλου: Με μαντρωμένο τον πληθυσμό στους δύο πύργους των κομμάτων εξουσίας, ψιλοβολεμένο, ψιλοταϊσμένο, άγρια τρομοκρατημένο μην πέσουν οι δυο πύργοι και τσακιστεί ακυβέρνητος κι ακηδεμόνευτος, τον ποτίζουν με τον πολιτικό μπαμπούλα. Κάθε κόμμα που θέλει και κυρίως μπορεί να ανατρέψει την πολιτική τους, δηλαδή κομμουνιστικό, μαρξιστικό - λενινιστικό επί της ουσίας των κινδύνων και των μεγεθών, το ΚΚΕ και τα συνεπή σοσιαλιστικά κράτη όπου η επανάσταση δεν έχει ανατραπεί (Κούβα, Βιετνάμ, ΛΔ Κορέας) αντιμετωπίζεται ωσάν Μπιν Λάντεν... Πίσω απ' αυτό το εικονικό προπαγανδιστικό παιχνίδι, μαντρωμένοι πτωχοί εργαζόμενοι, μικρομεσαίοι, μικροαστοί δημόσιοι υπάλληλοι κλπ. απειλούνται ευθέως ή εμμέσως ότι αν πάρουν το ασανσέρ της ταξικής λογικής και περάσουν στην κόκκινη όχθη, οι πύργοι θα γκρεμιστούν κι ο τρόμος θα πέσει πάνω στην καπιταλιστική μας πόλη.
Οι νεοεποχίτες πληρώνουν αδρά κάθε ηθοποιό της πολιτικής που προσέρχεται στο θίασό τους. Τον ανεβάζουν με πύραυλο στην ταράτσα των Δίδυμων Πύργων τους. Τον ηρωοποιούν. Κι ύστερα σπέρνουν Σπυριούνηδες, Μπένους, Μαρίες και Μπίστηδες, τυλιγμένους σε μελομακάρονα, Ανδριανόπουλους κι Αβραμόπουλους, κρυμμένους σε κουραμπιέδες να γλυκάνουν τους ψηφοφόρους. Μην απορήσετε αυτές τις μέρες αν λάβετε e-mail από τον Κόλιν Πάουελ, με κόκκινα γράμματα, που θα σας ευχαριστεί για τη φιλία σας και θα σας ρωτάει αν επιθυμείτε την επιστροφή του Παπαθεμελή...
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Οι προσπάθειες δημιουργίας του Ευρωπαϊκού Αριστερού Κόμματος (ΕΑΚ) και το ίδιο αυτό κόμμα προπαγανδίζονται ως κάτι καινούριο, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), ελπιδοφόρο για την ενίσχυση της λαϊκής εναντίωσης «στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο συντηρητικές, αλλά και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις», όπως υποστηρίζουν οι δυνάμεις που πρωτοστατούν για τη συγκρότησή του, όπως ο ΣΥΝ, ως η μοναδική μορφή και τρόπος ενωτικής δράσης των αριστερών δυνάμεων της ΕΕ.
Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;
Τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα τα καθιέρωσε η ΕΕ, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με όρους και προϋποθέσεις, που να αποδέχονται τις αρχές και τις συνθήκες της. Ο «κανονισμός σχετικά με το καταστατικό και τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων» αναφέρει ότι για την αναγνώρισή τους από την ΕΕ πρέπει το Ευρωπαϊκό Κόμμα «να διασφαλίζει ότι το καταστατικό και οι δραστηριότητες του ευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος σέβονται τους βασικούς στόχους της Ενωσης... σύμφωνα με τη Συνθήκη Ιδρυσης της ΕΕ, και ιδίως το άρθρο 191 (σ.σ. Συνθήκη Μάαστριχτ)».
Αυτούς τους όρους αποδέχεται και το ΕΑΚ. Ο Γκ. Γιαμασάρες είναι γενικός συντονιστής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας, στη συνάντηση της Μαδρίτης για το ΕΑΚ, είπε στην εισήγησή του τα εξής:
«Οι δυνάμεις που εκπροσωπούνται σ' αυτή την αίθουσα συγκεντρώνουν πλήρως τις προϋποθέσεις που προβλέπει η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης... Προτείνουμε τη δημιουργία ενός κόμματος - πλαισίου, που σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία θα μας επιτρέπει να συναντιόμαστε τακτικά, να ανταλλάσσουμε εμπειρίες και να γνωρίζουμε καλύτερα τις θέσεις μας, να προτείνουμε πολιτικές πρωτοβουλίες σε στενή σύνδεση και επαφή με το κοινωνικό κίνημα... Οι συμμετέχοντες έχουμε συμφωνήσει να εκχωρήσουμε ένα μέρος της αυτοτέλειάς μας ως κόμματα σε έναν κοινό σχηματισμό που θα έχει ευρωπαϊκό εύρος...». Υποταγή, λοιπόν, στις αρχές και τους όρους της ΕΕ.
Είναι οι αρχές που αποδέχονται και υλοποιούν οι συντηρητικές, σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις της ΕΕ.Γι' αυτό και οι αντιδράσεις των εργαζομένων στις πολιτικές της ΕΕ είναι ίδιες π.χ. εναντίωση στο Ασφαλιστικό και κινητοποιήσεις στις περισσότερες χώρες - μέλη, αντιδράσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις (τράπεζες, αεροδρόμια μεταφορές κ.ά), την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, την αντιαγροτική πολιτική κλπ.
Το ΚΚΕ συνεπώς δε θα μπορούσε να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο κόμμα, που έρχεται σε αντίθεση με τη θέση του για το ρόλο της ΕΕ, γιατί θα αποδεχόταν και θα συγκάλυπτε τον ταξικό ρόλο της ΕΕ που είναι υπέρ του κεφαλαίου και κατά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Για το ΣΥΝ είναι φυσικό να πάρει μέρος και να πρωταγωνιστήσει σε ένα τέτοιο κόμμα, γιατί είναι υπέρ της ΕΕ, ψήφισε τη συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι υπέρ της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας, του ευρωστρατού σύμφωνα με το πρόγραμμά του, του ευρωσυντάγματος, θέλει την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ. Αρα δέχεται και συμμετέχει σε ένα ευρωπαϊκό κόμμα με προσανατολισμό και κουστούμι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ΕΕ
Είναι υποκρισία, όμως, την επιλογή του συμβιβασμού και αποδοχής του καπιταλισμού, με την προϋπόθεση της αντινεοφιλελεύθερης διαχείρισής του, ο ΣΥΝ να προσπαθεί να τη συγκαλύψει, κάτω από τη δήθεν πάλη του ίδιου και του ΕΑΚ για το σοσιαλισμό, στην Ευρώπη και ότι αντιπαρατίθεται με αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ.
Εχει ανάγκη ο ΣΥΝ να παρουσιάσει τη γνωστή επιλογή του για την ΕΕ σαν κάτι καινούριο, προκειμένου να δείξει ότι διαφοροποιείται από το στόχο του που είναι μια «παλιού τύπου» σοσιαλδημοκρατική διαχείριση, την οποία ονομάζει σοσιαλισμό.
Εχει ανάγκη, επίσης, ο ΣΥΝ να κατασυκοφαντήσει και να ψευδολογήσει ενάντια στο ΚΚΕ, γιατί είναι το μόνο κόμμα που αποκαλύπτει την πολιτική του ΣΥΝ, ότι αυτή δεν υπηρετεί το λαό, όπως αποκαλύπτει τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της ΕΕ, την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, τις συνέπειες στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων, παλεύει με συνέπεια και αγωνιστικότητα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Οσον αφορά στις θέσεις του ΚΚΕ για τα ευρωπαϊκά κόμματα και το ΕΑΚ, αυτές τις δημοσιοποίησε έγκαιρα. Ενημέρωσε ότι η δημιουργία τους αποτελεί πολιτική παρέμβαση για κόμματα στα μέτρα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και όταν κλήθηκε μία και μοναδική φορά από τους πρωταγωνιστές του ΕΑΚ, ενώ είχαν προηγηθεί αρκετές συναντήσεις τους, απάντησε με επιστολή προς όλα τα κόμματα που συμφωνούν ή διαφωνούν με το ΕΑΚ και δημοσιεύτηκε στο «Ρ» και σε άλλες ξένες εφημερίδες, όπου παραθέτει τους λόγους για τους οποίους διαφωνεί. Καθαρά και σταράτα, χωρίς υπεκφυγές και θολούρες, προβάλλοντας το ζήτημα ότι η ίδρυση κομμάτων είναι υπόθεση εθελοντική και όχι επιβολής από την ΕΕ και μάλιστα υπόθεση ομοϊδεατών. Πρόβαλε ταυτόχρονα την άποψη ότι υπάρχουν τρόποι και μορφές συντονισμού και κοινής δράσης σε μέτωπα, όπου υπάρχει συμφωνία. Θέση που εκτιμήθηκε για τη συνέπεια και συνέχεια ενάντια στην ΕΕ και τις βάρβαρες πολιτικές της.
Φυσικά, με το ΕΑΚ δε διαφωνεί μόνο το ΚΚΕ, διαφωνούν τα Κομμουνιστικά Κόμματα των Δανίας, Σουηδίας, Φινλανδίας, Τσεχίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Εσθονίας κ.ά., ενώ ενδοιασμούς έχουν εκφράσει και άλλα κόμματα που συμμετείχαν ως παρατηρητές στις συζητήσεις για το ΕΑΚ, γεγονός που κρύβει ο ΣΥΝ στην επιδίωξή του να παρουσιάσει το ΚΚΕ ως απομονωμένο.
Οι μέθοδοι και τα τερτίπια που παρουσιάζονται από τον ΣΥΝ ως καινούρια είναι παμπάλαια. Παρουσιάζονται σαν ενωτικά, αλλά η βάση της ενότητάς τους βρίσκεται στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης και διαιώνισης του συστήματος της εκμετάλλευσης. Εμφανίζονται σαν ελπιδοφόρα για να παραπλανήσουν και να εγκλωβίσουν εργαζόμενους, που θέλουν να αντιπαλέψουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Γι' αυτό και πρέπει να αποκαλύπτονται και να ξεσκεπάζονται. Το λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να υποταχτεί στη λογική του εξωραϊσμού της ΕΕ και του καπιταλισμού στη χώρα. Πρέπει να αναπτύξει τον ταξικό, αγωνιστικό προσανατολισμό του, στην προοπτική ανατροπής της αδικίας, της ανισότητας, της εκμετάλλευσης, των πολέμων. Αυτό το εξασφαλίζει η κοινωνικοπολιτική συσπείρωση και δράση των λαϊκών δυνάμεων και η διεκδίκηση της λαϊκής εξουσίας. Τότε μόνο η εξουσία θα ανήκει πραγματικά στο λαό. Τότε θα έχει γίνει πραγματικότητα ένα άλλο ποιοτικά ανώτερο και δικαιότερο σύστημα, ο σοσιαλισμός.
Δ.Μ.
Κυρίως φύλλο 
Feeds
