Μανιασμένα προσπάθησαν αρχικά να εγκλωβίσουν τους φοιτητές στο ψευτοδίλημμα «ανοιχτές ή κλειστές σχολές» κι όταν είδαν ότι δεν τους βγαίνουν τα «κουκιά» τους, αυτοί που πριν λίγη ώρα «σφάζονταν», συμφώνησαν τελικά κάτω από το τραπέζι σε ένα άθλιο κομπρεμί... Ο λόγος για τη ΔΑΠ και τους «εξεγερμένους» συνοδοιπόρους της στις σχολές. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Είναι χαρακτηριστικό τι έγινε χτες στη Φιλοσοφική. Εκδηλη ήταν η επιχείρηση των ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, «ανεξάρτητων» και του συνονθυλεύματος της ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ και άλλων γκρουπούσκουλων να εγκλωβίσουν τη συζήτηση σε μια ψευτοαντιπαράθεση για το αν θα μείνουν ανοιχτές ή όχι οι σχολές. Και φυσικά, για να «φτουρήσει» ένα τέτοιο ψευτοδίλημμα, χρειαζόταν απ' όλους αυτούς επίθεση στη μόνη διαφορετική φωνή, που καλούσε τους φοιτητές μέσα στις συνελεύσεις σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ενάντια σε όλα όσα τους πνίγουν σήμερα... που καλούσε τους φοιτητές να συζητήσουν ακριβώς γι' αυτά που τους πνίγουν και να ξεσηκωθούν και δεν έσκυβε το κεφάλι στο αν έχουμε ή όχι «εξέγερση» ή αν θα χάσουμε ή όχι το εξάμηνο... Εξαπόλυσαν συντονισμένη επίθεση, λοιπόν, στην Πανσπουδαστική.

Ας πάμε τώρα ειδικά στη Φιλοσοφική: Μετά από μια εφτάωρη συνέλευση, ένα «ανεξάρτητο» πλαίσιο με μόνη αιχμή την ανοιχτή σχολή παίρνει 295 ψήφους και βγαίνει πρώτο, ενώ το πλαίσιο της ΕΑΑΚ και του συνονθυλεύματός της παίρνει 282 και ακολουθούν η ΠΚΣ με 238, η ΔΑΠ με 183 και η ΠΑΣΠ με 109. Ομως, την ώρα της καταμέτρησης, συναινούν ΔΑΠ και ΠΑΣΠ να κόψουν ψήφος από το «ανεξάρτητο», ώστε να εμφανιστεί ως πλειοψηφών το πλαίσιο του συνονθυλεύματος της ΕΑΑΚ. Γιατί; ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, που έσκιζαν τα ρούχα τους για την ανοιχτή σχολή, θα μπορούσαν να είχαν στηρίξει το «ανεξάρτητο». Γιατί δεν το έκαναν; Μήπως για να σιγοντάρουν για άλλη μια φορά - όπως κάνουν χρόνια τώρα - τον εκφυλισμό των αγώνων και να έρθουν μετά ως σωτήρες να βάλουν ταφόπλακα σε οποιονδήποτε αγώνα με την επίσημη σφραγίδα τους; Για να αγανακτήσουν οι φοιτητές, να φοβηθούν και να στηρίξουν στην επόμενη γενική συνέλευση το πλαίσιο της ΔΑΠ; Μήπως γιατί πλησιάζουν οι φοιτητικές εκλογές και δε θέλουν να διαχυθούν μέσα σε «ανεξάρτητα» πλαίσια, αλλά θέλουν να βάζουν παντού τη σφραγίδα τους;

Το κομπρεμί είναι δεδομένο. Εμείς βάζουμε απλά ερωτήματα για το «γιατί» της ΔΑΠ. Οσο για το «γιατί» των ΕΑΑΚ, απαντιέται εύκολα: Καιροσκοπισμός! Αλλη μια βδομάδα «εξέγερση», άλλη μια βδομάδα να εμφανίζονται ως «επαναστάτες», κι ας είναι με την κομπίνα της ΔΑΠ, κι ας είναι χωρίς τη συναίνεση των φοιτητών...

Με νέα σενάρια τροφοδοτείται καθημερινά η συζήτηση, μέσω των ΜΜΕ, για το θέμα του Εξεταστικού και της πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση. Ενα τέτοιο σενάριο διέρρευσε προχθές και από τον γνωστό Θ. Βερέμη. Ο Θ. Βερέμης ηγείται μιας «επιτροπής σοφών», στο πλαίσιο του διαλυμένου Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), που ...μελετά το θέμα τα τελευταία δυο χρόνια περίπου.

Προχθές λοιπόν, από την επιτροπή αυτή, διέρρευσε η εξής πρόταση: Ο μαθητής να δηλώνει στο τέλος της Α` Λυκείου αν θέλει να δώσει εξετάσεις για τα ΑΕΙ. Στη Β` Λυκείου διαλέγει αν θα ακολουθήσει θετική ή θεωρητική κατεύθυνση και παρακολουθεί στη Β` και Γ` Λυκείου τα ανάλογα 4-5 μαθήματα της κατεύθυνσης που επιλέγει, προκειμένου να δώσει εξετάσεις μετά στο τέλος της Γ` Λυκείου. Δηλαδή, ένα σύστημα αντίστοιχο μ' αυτό που ισχύει εδώ και τριάντα χρόνια, με μικρές παραλλαγές!

Και προκειμένου να πείσει ότι τάχα θα «χτυπήσει» τα φροντιστήρια, το σενάριο περιλαμβάνει και πρόταση να γίνονται μαθήματα τα απογεύματα. Είναι, βέβαια, αστείο να θεωρήσει κανείς ότι το Λύκειο θα λειτουργεί καθημερινά μέχρι τις 9 το βράδυ για τις δυο τελευταίες τάξεις του, ώστε να εξοντώνονται οι μαθητές και να μην έχουν χρόνο για φροντιστήρια... Επίσης, το ότι οι μαθητές θα μπορούν και να μη δώσουν εξετάσεις, δε συνιστά φυσικά αποδέσμευση του Λυκείου από τις εξετάσεις. Θυμίζουμε, απλά, ότι και αυτό είχε δοκιμαστεί στο παρελθόν με τη λεγόμενη πέμπτη δέσμη, ενώ μετά την κατάργησή της έως και σήμερα όποιος δεν ενδιαφέρεται να δώσει εξετάσεις απλά δεν πάει φροντιστήριο.

«Αν η πληροφορία αυτή ευσταθεί, είναι μια από τις πολλές απόψεις. Θα ακουστούν όλες και προφανώς το υπουργείο Παιδείας (...) θα συγκεντρώσει τα πάντα, θα συζητήσει τα πάντα και, βεβαίως, όταν θα έχουν ωριμάσει τα θέματα θα συνθέσει», σχολίασε χθες ο υπουργός Παιδείας Α. Σπηλιωτόπουλος, σχετικά με την πρόταση Βερέμη που διέρρευσε στη δημοσιότητα. Η κυβέρνηση επιμένει να μην ανοίγει τα χαρτιά της, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ότι καμιά αλλαγή στο σύστημα πρόσβασης δεν μπορεί να ανακουφίσει τις λαϊκές οικογένειες, ούτε από το κόστος, ούτε από την ουσιαστική έλλειψη προοπτικής για τα παιδιά τους.

Από 2 έως 20 Φλεβάρη καλούνται να υποβάλουν δήλωση - αίτηση για συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις οι υποψήφιοι των Γενικών Λυκείων (ΓΕΛ) και των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ - ΟΜΑΔΑ Β`). Ακόμα, σχετική δήλωση καλούνται να υποβάλουν οι απόφοιτοι που θέλουν να πάρουν μέρος στις πανελλαδικές εξετάσεις των Γενικών Λυκείων και οι απόφοιτοι που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για την κατηγορία του 10% (χωρίς νέα εξέταση).

Οπως σημειώνει το υπουργείο Παιδείας, από φέτος η αίτηση - δήλωση θα υποβάλλεται ηλεκτρονικά και τις επόμενες μέρες τα τέσσερα κατά περίπτωση έντυπα της Αίτησης - Δήλωσης θα αναρτηθούν στην επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΠΘ: www.ypepth.gr.

Από τη μια η καπιταλιστική κρίση και τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, από την άλλη μεριά του ίδιου νομίσματος η αντιεκπαιδευτική πολιτική και τα νέα τερτίπια της κυβέρνησης περί διαλόγου, καθιστούν επιτακτική και αναγκαία την άμεση αγωνιστική απάντηση των εκπαιδευτικών σε όλα τα παραπάνω ως εργαζομένων και ως παιδαγωγών. Μέσα από αυτό το πρίσμα, το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών πρότεινε χτες στο ΔΣ της ΔΟΕ απεργιακό πρόγραμμα για το αμέσως επόμενο διάστημα: 24ωρη απεργία την πρώτη βδομάδα του Φλεβάρη, 48ωρη τη δεύτερη και στη συνέχεια διαδικασίες βάσης με πρόταση για επαναλαμβανόμενα απεργιακά βήματα.

Ωστόσο, απέναντι στα οξυμένα προβλήματα και τα ακόμα πιο ζοφερά προμηνύματα για το μέλλον, οι υπόλοιπες δυνάμεις στο ΔΣ της Ομοσπονδίας, οι δυνάμεις του συμβιβασμού, επέλεξαν την τακτική της κωλυσιεργίας και του καιροσκοπισμού, μεταθέτοντας για το πιο μακρινό μέλλον τις όποιες προτάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις και καταθέτοντας τα γνωστά πλαίσια πάλης του... «ναι μεν, αλλά»...

Είναι χαρακτηριστικό γι' αυτές τις δυνάμεις του «συνδικαλισμού της διαχείρισης» και της «εικόνας», ότι δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν ούτε στην περιβόητη συμπόρευση με την ΟΛΜΕ στο πλαίσιο του υποτιθέμενου «πανεκπαιδευτικού μετώπου», αλλά συναίνεσαν μόνο στις κινητοποιήσεις της ΑΔΕΔΥ στις 29 Γενάρη και 25 Φλεβάρη.