Ως και αυτοί οι κατηγορούμενοι αιφνιδιάστηκαν - μερικοί δημοσιογράφοι είπαν ότι "πάγωσαν" κιόλας. Ηταν η στιγμή που ένας συνήγορος υπεράσπισης, όρθιος στο έδρανό του, σήκωσε ψηλά το χέρι του και φώναξε με φωνή στεντόρεια: "Ζήτω η ΜΑΒΗ!". Οι δικαστές μόλις είχαν αποχωρήσει από την έδρα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας, κλείνοντας πίσω τους την πόρτα.

Ακολούθησε σύγχυση και μικροπανικός. Πολλοί από το ακροατήριο χειροκρότησαν, ωρυόμενοι: "Ζήτω η Χειμάρρα!". Αλλά, από την πλευρά όπου στέκονταν οι εκπρόσωποι της κοινής γνώμης ακούστηκαν οι φράσεις: "Είπε ΜΑΒΗ; Μα στη δίκη έλεγε ότι ΜΑΒΗ δεν... υπάρχει. Κι αυτός το είπε και οι συνάδελφοί και οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ Παπούλιας και Βαλυράκης, που κατέθεσαν ως μάρτυρες. Τι μας λέει τώρα; Είναι πρόκληση! Πρόκληση για τη νοημοσύνη μας!". Η απάντηση δεν άργησε να έρθει από τον απαλλαγμένο πλέον από την κατηγορία της κακουργηματικής οπλοκατοχής και παραδιδόμενο σαν λευκή περιστερά στην κοινωνία Γ. Παππά: "Π....νες"!

Οι δεκάδες αστυνομικοί, που είχαν κατακλύσει τη δικαστική αίθουσα (αλήθεια, για ποιο λόγο, αφού μια... απλή κατοχή όπλων εκδικαζόταν, που καμιά σχέση δεν είχε με τη ΜΑΒΗ και την Επισκοπή; Σημειωτέον, ότι δεν επέτρεπαν την είσοδο στους δημοσιογράφους χωρίς την επίδειξη ταυτότητας. Στη συνέχεια, βέβαια, άφησαν να μπουν συγγενείς, φίλοι και ομοϊδεάτες των κατηγορουμένων, δημιουργώντας αδιαχώρητο), άρχισαν να σπρώχνουν τον κόσμο προς την έξοδο.

Ο θερμόαιμος συνήγορος, ονόματι Φιλοκλής Ασημάκης,προς επικύρωση των ζητωκραυγών του, μοίρασε στους δημοσιογράφους δυο βιβλία που είχε μαζί του για τη ΜΑΒΗ. Και δικαιολογήθηκε που δεν είχε πάνω του περισσότερα να δώσει σε όλους, προφανώς για να αντιληφθούν περί τίνος πρόκειται. Ο ίδιος δήλωσε επίσης με πάθος ότι θα συγκροτήσει τη "Νέα ΜΑΒΗ", διευκρινίζοντας, ωστόσο, ότι θα είναι "Μέτωπο για την Αυτονομία" και όχι για την "Απελευθέρωση" της "Βορείου Ηπείρου"! Για το σκοπό αυτό άνοιξε λογαριασμό στην Ιονική Τράπεζα, καταθέτοντας ως ξεκίνημα πέντε εκατομμύρια δραχμές, ενώ θα διαθέσει και ένα διαμέρισμα στην οδό Βουλής 35, για να χρησιμοποιηθεί ως "εντευκτήριο" της οργάνωσης...

Τα παραπάνω άκρως προκλητικά, επικίνδυνα και εξοργιστικά, ήταν συνοδευτικά της δικαστικής απόφασης, που εκφωνήθηκε χτες το μεσημέρι, μετά από τριήμερη ακροαματική διαδικασία. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων έκρινε ένοχους τους Γ. Αναστασούλη,Απόστ. Καρβελά,Φρ. Μπελέρη,Γ. Χρήστου,Μ. Κούτουλα,Χαρ. Παππά και Γ. Παππά για "κατοχή και μεταφορά όπλων σε βαθμό πλημμελήματος", σύμφωνα με την πρόταση του εισαγγελέα Ανδρ. Απέρη,ο οποίος είχε ζητήσει την απάλειψη του κακουργηματικού χαρακτήρα της πράξης. Η κατηγορία αφορά στα επτά "Καλάσνικοφ", που είχαν βρεθεί κατά τη σύλληψή τους στο Δελβινάκι Ιωαννίνων το Μάρτη του 1995. Ο Γ. Αναστασούλης κρίθηκε ένοχος και για δεύτερη πλημμεληματική, "κατοχή και μεταφορά όπλων", μαζί με τον Αγγελο Κοκαβέση,πράξη που σχετίζεται με τα άλλα επτά "Καλάσνικοφ", που βρέθηκαν θαμμένα στο κτήμα του γιατρού Ανδρ. Κοκαβέση,θείου του προηγούμενου, στην Παλλήνη. Τέλος, οι Γ. Αναστασούλης και Απόστ. Καρβελάς κηρύχτηκαν ένοχοι και για "παράνομη κατοχή ασυρμάτου".

Επί των ποινών, το δικαστήριο αποφάσισε να καταδικάσει τον Γ. Αναστασούλη σε 4,5 χρόνια συνολικά, τον Απόστ. Καρβελά σε 3,5 χρόνια και τους υπόλοιπους έξι σε 3 χρόνια φυλάκιση, αναγνωρίζοντας σε όλους το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Τις ίδιες ποινές είχε προτείνει και ο εισαγγελέας.

Αμέσως μετά οι συνήγοροι υπεράσπισης ζήτησαν να δοθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα στις εφέσεις, αναπτύσσοντας επιχειρήματα όπως: "Να κρίνετε σεις, κύριοι δικαστές, αν τα παιδιά αυτά πρέπει να κλειστούν στη φυλακή, να συγχρωτιστούν με εγκληματίες...", "Αυτούς τους νέους τους περιμένει εργασία για τα σπίτια τους και ίσως για την πατρίδα, αφού είναι γνωστά τα αισθήματα αγάπης που τρέφουν για αυτήν" κλπ. Το δικαστήριο, απέναντι στα τόσο πολυδιαφημισμένα "πατριωτικά" αισθήματα της ακροδεξιάς ομάδας Αναστασούλη, λύγισε και δέχτηκε το αίτημα.

Ετσι, οι οχτώ κατηγορούμενοι παραδόθηκαν ελεύθεροι, άσπιλοι και δικαιωμένοι στην ελληνική κοινωνία, την οποία είχαν αναστατώσει πριν από δύο χρόνια με τη σύλληψη και προφυλάκισή τους για την γκανγκστερική επίθεση τον Απρίλη του 1994 στο Κέντρο Νεοσυλλέκτων Ανω Επισκοπής Αργυρόκαστρου, την άνανδρη δολοφονία του Αλβανού λοχαγού Φατμίρ Σαλί Σέχου,34 χρόνων, και του στρατιώτη Αρσέν Λαζάρ Γκίνη,20 χρόνων, καθώς και την κλοπή 15 πολεμικών όπλων. Ομως, συν τω χρόνω, το αιματηρό επεισόδιο της Επισκοπής - έργο της ΜΑΒΗ - παραδόθηκε από τους κυβερνώντες στη λήθη. Οι έρευνες για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των υπευθύνων σταμάτησαν. Το Τριμελές Συμβούλιο Εφετών απάλλαξε τους συλληφθέντες από τις κατηγορίες των ανθρωποκτονιών και όσες ακόμα είχαν σχέση με το επεισόδιο και διέταξε την αποφυλάκισή τους. Ακολούθως, τους παρέπεμψε σε δίκη μόνο για τα όπλα...

Η αυλαία στην πολύκροτη αυτή υπόθεση έπεσε χτες χωρίς την ουσιαστική τιμωρία των ενόχων.

Με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων - πλην ΚΚΕ - ψηφίστηκε χτες από τη Βουλή και αποτελεί πλέον νόμο του κράτους το νομοσχέδιο για τη σύσταση Εθνικού Κέντρου Χαρτών στη Θεσσαλονίκη. Κύριος σκοπός του Κέντρου θα είναι - όπως αβίαστα προκύπτει από την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου - η διάδοση της εθνικιστικής - σοβινιστικής προπαγάνδας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό μέσω της διάσωσης, παραγωγής και προβολής σχετικού περιεχομένου χαρτών.

"Οι χάρτες, τόνισε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας,αποτελούν ένα εργαλείο, αλλά κι έναν πολιτιστικό πλούτο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε για τη συνένωση και τη φιλία των λαών, είτε για το αντίθετο. Η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου π.χ. συνένωνε τους λαούς. Αλλοι όμως χάρτες τους διαιρούν. Εμείς είμαστε υπέρ σε κάθε προσπάθεια διάσωσης του χαρτογραφικού πολιτισμού της χώρας μας. Ο πλούτος αυτός πρέπει να συγκεντρωθεί, να συντηρηθεί και να διασωθεί ως στοιχείο του πολιτισμού μας.Ομως, διαβάζοντας την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, διαπιστώνουμε πως το υπό σύσταση Κέντρο και η όποια δουλιά πάει να γίνει πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, για να στηριχτεί μια πολιτική με έντονα σοβινιστικό προσανατολισμό. Γίνεται λόγος για "χαμένες γεωγραφίες" - δηλαδή για "χαμένες πατρίδες - και για "γεωγραφική συνείδηση". Θα γίνει προσπάθεια, δηλαδή, μέσω των χαρτών, να τεκμηριωθεί δικαίωμα σε περιοχές που αναπτύχθηκε ελληνικός πολιτισμός και που τώρα δεν είναι εντός ελληνικής επικράτειας. Θα επιχειρηθεί να εμφυσηθεί στους νέους μια τέτοια αντίληψη, ιδιαίτερα τώρα που βλέπουμε στην περιοχή των Βαλκανίων να επαναχαράσσονται τα σύνορα. Συνεπώς, το Κέντρο αυτό δε θα είναι τίποτε άλλο από ένα εργαλείο, ένα στήριγμα σε μια πολιτική μεγαλοϊδεατισμού. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που αυτό το νομοσχέδιο το φέρνει το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης και όχι το υπουργείο Παιδείας ή Πολιτισμού. Δεν είναι, επίσης, τυχαία η επιλογή της Θεσσαλονίκης ως έδρας του Κέντρου. Η εισηγητική έκθεση επικαλείται εθνικούς λόγους".

Καταλήγοντας ο κομμουνιστής βουλευτής υπογράμμισε πως όλοι οι συμβολισμοί του νομοσχεδίου "όλα αυτά για "χαμένες γεωγραφίες", κλπ., στη σημερινή συγκυρία, πείθουν πως δεν πρέπει να ιδρυθεί αυτό το Κέντρο και προπαντός δεν πρέπει να έχει τον προσανατολισμό που προτείνει η εισηγητική έκθεση".

Τα άλλα κόμματα υπερασπίστηκαν το νομοσχέδιο στη λογική της εισηγητικής έκθεσης, ενώ ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης, Φ. Πετσάλνικος, προσπάθησε να υποβαθμίσει την εθνικιστική - σοβινιστική πλευρά του θέματος, χωρίς βεβαίως να είναι σε θέση να πείσει, αφού δεν πήρε τίποτα πίσω απ' όσα στην εισηγητική έκθεση αναφέρονται. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ο ΣΥΝ, ενώ, όταν συζητούνταν το θέμα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή αναγνώρισε βάση στις αιτιάσεις του ΚΚΕ, χτες απέφυγε οποιαδήποτε σχετική αναφορά.

Στην καλύτερη περίπτωση είναι "δύο μέτρα και δύο σταθμά". Στη χειρότερη είναι πρόκληση στα δημοκρατικά αισθήματα κάθε υγιώς σκεπτόμενου πολίτη αυτής της χώρας. Ο λόγος για την "ειδική μεταχείριση" που επιφύλαξε χτες το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας στην ομάδα των οχτώ κατηγορουμένων για την υπόθεση της ΜΑΒΗ.

Μετά από τριήμερη ακροαματική διαδικασία, το δικαστήριο μετέτρεψε την κατηγορία σε πλημμέλημα και τους καταδίκασε σε ποινές που κυμαίνονται από 3- 4,5 χρόνια. Εκανε, μάλιστα, δεκτό και το αίτημά τους να ανασταλεί η εκτέλεση των ποινών και τους άφησε ελεύθερους για να συνεχίσουν το προβοκατόρικο έργο τους. Μόνο το μετάλλιο ανδρείας δεν τους απένειμε, παρότι οι συνήγοροι υπεράσπισης φρόντισαν να υπενθυμίσουν την "εθνική" και "πατριωτική" δράση των πελατών τους. Και κανένα μέλος του δικαστηρίου δε σηκώθηκε εκείνη τη στιγμή να τους πει: "Μα, για ποια πατριωτική δράση μιλάτε; Κάτι όπλα μόνο βρέθηκαν στην κατοχή τους... Μπορεί να τους αρέσει το... κυνήγι"!

Το Νοέμβρη του 1995 το ίδιο δικαστήριο καταδίκαζε τον Γ. Μπαλάφα σε 10ετή κάθειρξη για οπλοκατοχή. Από τότε παραμένει έγκλειστος στις φυλακές, περιμένοντας να κριθεί η υπόθεσή του σε δεύτερο βαθμό. Ο Γ. Μπαλάφας θεωρείται τρομοκράτης από τις δικαστικές αρχές, που του επέβαλαν πολυετή κάθειρξη, χωρίς καμιά αναστολή. Οι ΜΑΒΗτες που ματοκύλισαν το αλβανικό φυλάκιο της Επισκοπής για να κλέψουν πολεμικά όπλα, με τα οποία θα "ενίσχυαν" τον "αγώνα" των "Βορειοηπειρωτών", θεωρούνται "πατριώτες" και δικαιώνονται...