πριν, δηλαδή, το ήθος της «τυφλής» αστικής Δικαιοσύνης κριθεί, όχι στα παραδικαστικά κυκλώματα ή στις υποθέσεις δικαστών - μαστροπών, αλλά εκεί όπου η σαπίλα του συστήματος στοχεύει ευθέως την ίδια τη ζωή του εργάτη (δηλαδή στο «δίκαιο» που απονεμήθηκε στα 3.500 εργατικά «ατυχήματα» από τη μεταπολίτευση έως σήμερα, στο «Δύστος, στο «Σαμίνα», στη «Ρικομέξ», στις εκατοντάδες «παράνομες» και «καταχρηστικές» απεργίες, στους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών «παρουσία εισαγγελέα» κλπ.),

ο Λένιν έγραφε:

*

«Για τον εργαζόμενο έχει εξαιρετική σημασία να γνωρίζει τους νόμους, όχι μόνο από τα βιβλία, αλλ' από την ίδια τη ζωή, για να καταλάβει, για ποιανού συμφέροντα έχουν γραφεί αυτοί οι νόμοι, ποιανού συμφέροντα εξυπηρετούν οι άνθρωποι που εφαρμόζουν τους νόμους. Θα δει καθαρά ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εύπορης τάξης, των ιδιοκτητών, των κεφαλαιοκρατών, των αστών κι ότι η εργατική τάξη δε θα πετύχει η ίδια το δικαίωμα να εκλέγει δικούς της αντιπροσώπους, που να συμμετέχουν στη σύνταξη των νόμων και στην επίβλεψη της εκτέλεσής τους».

*

Αυτά για τη Δικαιοσύνη «τους»...

***

*

Ιντριγκες και δολοπλοκίες βουτηγμένες στην ηθικολογία. «Αγιο Πνεύμα» και καλοσύνη, με φωτοστέφανο τα αλληλοκαρφώματα και το βυζαντινισμό. Κηρύγματα και υποκρισία. Βίος τρυφηλός και λογαριασμοί σε ομόλογα, αλλά και έρανοι «διά την αποπεράτωσιν του ναού μας». Δήθεν Σαμαρείτες, που διακονούν το σκοταδισμό και ευλογούν το παρακράτος. Υποτιθέμενοι ασκητές - κοτσαμπάσηδες της τσιφλικάδικης περιουσίας με το χέρι βουτηγμένο στο παγκάρι. Ψάλτες του θείου λόγου και της αγαθοεργίας, αγκαζέ με τον υπόκοσμο και τους πράκτορες πασών των υπηρεσιών. Χριστέμποροι. Κατ' όνομα «Αγιοι», που εκλέγονται υπό την εποπτεία ναρκεμπόρων και ασφαλιτών, αρχάγγελοι του φαρισαϊσμού και του ψεύδους. Θεομπαίχτες.

*

Αυτοί είναι που θα κάνουν «αυτοκάθαρση»!

Κάλεσαν, μάλιστα, και τον «αγαπητό εν Χριστώ αδελφό τους» να δώσει εξηγήσεις - εκτός των άλλων - και για κείνη την «οφ σορ» εταιρία, στην οποία αποκαλύφθηκε ότι είναι μπλεγμένος (μητροπολίτης άνθρωπος...).

*

Αλλά: Αν ένας μητροπολίτης είναι υπόλογος μια φορά (και είναι) επειδή κατέχει μια «οφ σορ» εταιρία, τότε πόσες φορές πρέπει να απολογηθεί το σύνολο της ιεραρχίας για το γεγονός ότι η Εκκλησία (χωρίς να υπολογίζονται οι περιουσίες των 3.000 περίπου μοναστηριών) κατέχει από ανυπολόγιστες εκτάσεις γης σε όλη την Ελλάδα μέχρι ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες, και από εκατοντάδες ακίνητα μέχρι χρεόγραφα (μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια, ομόλογα κλπ.), που μόνο στην Εθνική Τράπεζα φτάνουν τα 90.000.000 ευρώ, με εμφανή διαθέσιμα καταθέσεων πάνω από 40.000.000 ευρώ και που η συνολική της περιουσία ξεπερνάει (με τους μετριότερους υπολογισμούς και μόνο για κείνα που φαίνονται) τα 5 τρισεκατομμύρια;..

***

Γιατί ακόμα κι αν πάσχει ο «θεσμός» της Εκκλησίας ή της Δικαιοσύνης, υπάρχουν κι άλλοι «θεσμοί». Π.χ., της Αστυνομίας τους, που, όταν δε δέρνει συνταξιούχους, εκπυρσοκροτούν τα περίστροφά της κατά μεταναστών. `Η του Στρατού τους, που, είτε στα Ιμια, είτε όταν επιβλέπει την παραγωγή οπίου στο Αφγανιστάν, μια αποστολή έχει, την υποταγή λαών υπηρετώντας την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Υπάρχει, επίσης, και η «θεσμική» τους δημοσιογραφία, αυτή που πουλάει την εκδούλευση της «κάθαρσης», νομιμοποιώντας τις ΚΥΠίτικες πρακτικές, τις υποκλοπές, τη χυδαιότητα και τις κρυφές κάμερες.

*

Αλλά πάνω από όλα, πρώτα και κύρια, έχετε ...εμπιστοσύνη στον υπέρτατο «θεσμό», στην πολιτική εξουσία του τόπου... Σ' αυτούς δηλαδή (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) που τα κάνανε «πλακάκια» και αφήσανε για μια ακόμα φορά άθικτη τη σύμφυση κράτους - Εκκλησίας και στο νέο Σύνταγμα. Αυτούς που προμηθεύανε τους Βαβύληδες με διπλωματικά έγγραφα!

Από δω θα 'ρθει και το τελικό κουκούλωμα (όσα κεφάλια κι αν πέσουν), το τελικό συγχωροχάρτι (όσο ψηλά κι αν βρίσκονται αυτά τα κεφάλια), από δω θα επιχειρηθεί όλος αυτός ο οχετός να μετατραπεί σε εργαλείο περαιτέρω συντηρητικοποίησης, αλλά και καταστολής.

***

*

Συγκεκριμένα: «Για ναούς, μητροπόλεις, μοναστήρια (...) χαρίζεται ολόκληρος ο φόρος εισοδήματος από ακίνητη περιουσία» και έτσι από το συμβολικό 10% που ισχύει σήμερα, ο φόρος από το 2007 πηγαίνει στο ...0%! Για να μην υπάρχουν, δε, παρανοήσεις, ο νόμος είναι σαφής: Στο καθεστώς φορολογικής ασυλίας υπάγονται όλα τα εισοδήματα Μητροπόλεων, Μονών κλπ. που προέρχονται από οικοδομές και από εκμίσθωση γαιών! Επίσης, όποιος «ευεργέτης» θέλει «να σώσει την ψυχή του», μπορεί πλέον να το κάνει εντελώς ανέξοδα, αφού «καταργείται ο φόρος στα ποσά δωρεών και χορηγιών» προς την Εκκλησία! («Ρ» 9/2/2005 και 12/2/2005).

*

Ομως, ο «καθαρτήριος» ρόλος της πολιτείας δε σταματάει εκεί. Με βάση το νέο αναπτυξιακό νόμο, ορίζεται ότι:

*

«Επενδυτικά σχέδια που γίνονται από ιερές μονές, καθώς και την ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους για την ανέγερση ή και εκσυγχρονισμό ξενώνων ή για τη μετατροπή κτιρίων τους σε ξενώνες, καθώς και για την ανέγερση, επέκταση, εκσυγχρονισμό ή μετατροπή κτιρίων τους σε χώρους κοινωνικών και πολιτιστικών λειτουργιών, εργαστηρίων και χειροτεχνίας», υπάγονται στο ειδικό καθεστώς των «ενισχυμένων επενδυτικών σχεδίων», που σημαίνει απαλλαγή μέχρι και 100% (!) από τη φορολογία («Ρ», 15/2/2005).

*

Παράλληλα, η κυβέρνηση φρόντισε με το λεγόμενο «αναπτυξιακό» νόμο, να εξαιρέσει την Εκκλησία από κάθε υποχρέωση ελέγχου για τις ενισχύσεις που λαμβάνει, αφού, αν και αναφέρεται ότι: «Οι επιχειρήσεις, των οποίων επενδυτικά σχέδια ύψους άνω των 200.000 ευρώ υπάγονται στο καθεστώς ενίσχυσης του παρόντος νόμου, υποχρεούνται το αργότερο μέχρι την εκταμίευση της πρώτης δόσης της ενίσχυσης να λειτουργούν με μορφή εμπορικής εταιρίας ή συνεταιρισμού», εντούτοις «ιερές μονές και η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους για την πραγματοποίηση των επενδύσεων δεν υποχρεούνται σε σύσταση εταιρίας»...

***

*

Οσο για την «Ελληνική Νομαρχία» εκ του «Ανωνύμου Ελληνος», όση κι αν είναι η σκουριά του μύθου περί «ελληνοορθοδοξίας» που έχει καταπλακώσει τον άλλο «θεσμό», της Παιδείας, επιμένει να αναρωτιέται:

*

«Ποιος δε βλέπει, ω Ελληνες, τον αφανισμόν, οπού εις την Ελλάδα προξενεί τη σήμερον το ιερατείον; (...). Ω άνθρωποι όντως βάρβαροι, χυδαίοι και εχθροί φανεροί της πατρίδος μας και του ιδίου Χριστού (...) Ω κακόν χρόνον να έχητε και εσείς και η παρηγοριά σας! (...). Υποχρεώνετε τους Ελληνες αντί να μισήσουν την τυραννίαν και να προσπαθήσουν να ελευθερωθούν, εξ εναντίας να την αγαπώσι (...). Ω αναίσχυντοι! Αυτοί οι αμαθέστατοι, αφού ακούσουν ελευθερίαν, τούς φαίνεται μια αθανάσιμος αμαρτία...».