Τη φωνή χιλιάδων εργαζομένων από όλη την Ελλάδα, έφεραν χτες στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, περισσότεροι από 1.500 συνδικαλιστές, οι οποίοι γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα συνεδρίων, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Επιτροπής Ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος.Σκοπός της μεγάλης συνδικαλιστικής συνάντησης, η συγκρότηση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου,του Π.Α.ΜΕ.,ενός εργαλείου στα χέρια των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων, που στόχο έχει να ανοίξει το δρόμο, έτσι ώστε η εργατική τάξη να βρεθεί στο προσκήνιο των εξελίξεων.

Από χτες, το ΠΑΜΕ αποτελεί μια πραγματικότητα, ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα των τελευταίων χρόνων για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, "εξουσιοδοτημένο" από συνδικαλιστές όλων των τάσεων και εκατοντάδων συνδικάτων, ενώ 300 από αυτά (Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, σωματεία) συμμετείχαν στη σύσκεψη με αποφάσεις των οργάνων τους.

Ο ενθουσιασμός και η αποφασιστικότητα χαρακτήρισαν τις εργασίες της Σύσκεψης, καθώς και η θέληση των συγκεντρωμένων να ξεκινήσει μια σταυροφορία που θα παραμερίσει τα εμπόδια που βάζουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των συμβιβασμένων πλειοψηφιών, έτσι ώστε να ανασυγκροτηθεί το συνδικαλιστικό κίνημα. Εντονα εκφράστηκε σε όλη τη διάρκεια των εργασιών της Σύσκεψης η αλληλεγγύη στο δοκιμασμένο σερβικό λαό.

Η σύσκεψη "άνοιξε" με παρέμβαση του Γ. Μπουλούγαρη,προέδρου του σωματείου εργαζομένων στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. "Στο πρόσωπό σας- τόνισε - χαιρετίζουμε την εργατική τάξη της χώρας μας που, σε πείσμα των καιρών, αγωνιά, παλεύει αντιστέκεται, κρατώντας άφθαρτες τις αξίες τα ιδανικά, την ιστορική τους αποστολή.

Η μαζική παρουσία σας εδώ αποδεικνύει περίτρανα ότι ποτέ δεν είναι αργά. Οτι είναι ολοζώντανη η ελπίδα και δεν είναι μακριά η μέρα που ο ταξικός πόλος στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα είναι πλειοψηφικό ρεύμα και θα παρασύρει τους εργολάβους της ταξικής συναίνεσης, της ηττοπάθειας της ενσωμάτωσης και της υποταγής στο περιθώριο της ιστορίας".

Στη συνέχεια ο Γ. Μαυρίκος,αναπλ. πρόεδρος της ΓΣΕΕ, παρουσίασε την κεντρική εισήγηση, κάνοντας εκτενή αναφορά στη δολοφονική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Εισηγητικά τοποθετήθηκαν και οι Φ. Κολεβέντης,πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αργους και ο Κ. Αρτεμίου,πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων Ποτών.

Κυρίαρχο στοιχείο των ομιλιών που ακολούθησαν ήταν η ανάγκη για έναν αγώνα που, αξιοποιώντας τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος, θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις των εργαζομένων. Πολλοί σημείωσαν ότι το ΠΑΜΕ συγκροτείται σε μια κρίσιμη στιγμή για την εργατική τάξη της χώρας μας, των Βαλκανίων, της Ευρώπης.

Με έμφαση εκφράστηκε η αντίθεση στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στα Βαλκάνια και καυτηριάστηκε ο ρόλος των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που πλήττουν το βασικότερο δικαίωμα των λαών, αυτό της ειρηνικής ζωής.

Τελικό συμπέρασμα τις σύσκεψης ήταν ότι δεν πρέπει να χαθεί ούτε μια ώρα, πρέπει τώρα να γίνει παρέμβαση με τους εργαζόμενους στην πρώτη γραμμή, ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Στην ομιλία του ο Φ. Κολεβέντης,πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αργους, τόνισε μεταξύ άλλων: "Δεν είναι εποχή ενθουσιασμού, αλλά μεγάλων και οδυνηρών αναζητήσεων, αγώνων, εποχή προβληματισμού. Σήμερα είναι ανάγκη να μιλήσουμε για τα προβλήματα όχι φιλολογώντας, αλλά ουσιαστικά. Γιατί τα προβλήματα δε λύθηκαν, δεν έπεσαν από τον ουρανό, πρέπει να δούμε τις αιτίες για να βρούμε λύση.

Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αλέθει τον αέρα, μένει στάσιμη, δεν ανοίγει βηματισμό, κυνηγά τον ίσκιο της. Μας λένε όλοι για κρίση. Αλλά αυτή την ξέρουμε, τη ζούμε οδυνηρά, σμιλεύονται οι συνειδήσεις μέσα στις δυσκολίες. Το θέμα είναι τι κάνουμε; Πώς την αντιμετωπίζουμε; Οχι με λόγια, όχι μαστιγώνοντας τον εργαζόμενο, σαν να φταίει αυτός. Η κυβέρνηση μιλάει για ευθύνες, ποιανού; Λες και κυβερνήθηκε από εξωγήινους αυτός ο τόπος. Πρέπει επιτέλους να υπάρξει κυβερνητική και συνδικαλιστική λογοδοσία απέναντι στο λαό. Χρειαζόμαστε άλλες πολιτικές. Με υποσχέσεις και καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων δε βγαίνουμε πουθενά. Ο λαός αξιώνει απαντήσεις. Γι' αυτό εμείς είπαμε ότι δεν πάει άλλο.Τα προβλήματα ωρίμασαν, σάπισαν και η σήψη διαχέεται. Κυβέρνηση και ΓΣΕΕ δεν μπορούν να τα λύσουν.

Οι εργαζόμενοι έχουν να δώσουν μεγάλους αγώνες. Η Επιτροπή έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις. Μπορούμε να δώσουμε προοπτική στους εργαζόμενους. Μπορούμε να συγκροτήσουμε ένα ταξικό, ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα. Πρέπει να δικαιώσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου".

Στην παρέμβασή του ο Κώστας Αρτεμίου, πρόεδρος της Αυτόνομης Δημοκρατικής Ενωσης Συνδικαλιστών και της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών,καθώς και μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ,στην ομιλία του κατάγγειλε τη βάρβαρη επίθεση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, ένωσε τη φωνή του στην απαίτηση για άμεσο σταμάτημα των βομβαρδισμών και συνέχισε: "Στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής έχουν μπει και ανατρέπονται καθημερινά σημαντικές κατακτήσεις, όπως το 8ωρο, το 40ωρο, οι Συλλογικές Συμβάσεις, το ασφαλιστικό και γενικά οι εργασιακές σχέσεις με το νόμο 2639/98. Ακόμη, η πολιτική αυτή της κυβέρνησης ενάντια στα συμφέροντα και στις κατακτήσεις των εργαζομένων συνοδεύεται και από μία οργανωμένη και καλά σχεδιασμένη ιδεολογική παρέμβαση, με στόχο το συμβιβασμό, το αποδυνάμωμα και την υποταγή. Βασικό ιδεολογικό τους μέσο για να το πετύχουν, έχουν το λεγόμενο κοινωνικό διάλογο! Μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο" πιστεύουν ότι έχουν βρει το κατάλληλο εργαλείο, για να παγιδεύσουν τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα, σε μια διαδικασία συμμετοχής και συνενοχής".

Συνεχίζοντας επισήμανε: "Μπροστά σ' αυτή την επίθεση ενάντια στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, μπροστά στη χρόνια πολιτική λιτότητας, στη συνεχή διόγκωση της ανεργίας, στα μεροκάματα και στις συντάξεις πείνας, μπροστά στην αντεργατική και αντισυνδικαλιστική λαίλαπα της κυβερνητικής πολιτικής που ενθαρρύνεται και υπαγορεύεται από τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, τη Λευκή Βίβλο και την ΟΝΕ, ένας μόνο δρόμος υπάρχει, μία μόνο λύση υπάρχει. Και ο δρόμος αυτός είναι η οργανωμένη και συντονισμένη ταξική συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων".

Ο Κώστας Γεωργακόπουλος,πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Τρίπολης, παίρνοντας το λόγο τόνισε, μεταξύ άλλων: "Το συνδικαλιστικό κίνημα και η εργατική τάξη μοιάζουν με κοιμισμένο θηρίο. Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ για να πούμε τα πράγματα όπως είναι και να πάρουμε αποφάσεις. Η οικονομική ολιγαρχία συνεπικουρούμενη από την κυβέρνηση αγωνίζεται για να βάλει το συνδικαλιστικό κίνημα στη γωνία. Εμείς από τη μεριά μας πρέπει να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα, να χαράξουμε νέα στρατηγική, νέες παρεμβάσεις να αντισταθούμε στην αφομοιωτική δύναμη του συστήματος. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δυστυχώς συναινεί στην "ευελιξία" της εργασίας. Η στάση αυτή άνοιξε την όρεξη σε κατεστημένο και κυβέρνηση για κατάργηση όλων των κατακτήσεων. Πρέπει σήμερα να κατανοηθεί ότι ανάμεσα στους εργαζόμενους και στην ολιγαρχία υπάρχει μία σαφής ταξική γραμμή. Πρέπει να βάλουμε στη γωνία τις πλειοψηφίες που ενσωματώθηκαν".

Συνεχίζοντας υπογράμμισε: "Σήμερα όλοι επικαλούνται τον εκσυγχρονισμό. Ενας... εκσυγχρονισμός που σαρώνει την κοινωνία μας, μια πολιτική που παραδίδει βορά τα κεκτημένα των εργαζομένων. Είμαστε εδώ για να διατρανώσουμε πως δεν ανεχόμαστε άλλο αυτό το δρόμο. Δε δεχόμαστε την υποταγή. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια, πρέπει να δώσουμε σκληρή απάντηση σε όσους επιβάλουν την ανεργία κύρια στους νέους, σε όσους συκοφαντούν τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Καταλήγοντας ο Κ. Γεωργακόπουλος, τόνισε: "Σήμερα η εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό κίνημα συκοφαντούνται. Προωθούνται πολιτικές ακύρωσης του κοινωνικού χαρακτήρα των ΔΕΚΟ. Αποπροσανατολίζουν το λαό για τα εύσημα των Βρυξελλών. Ξεπουλάνε τον ιδρώτα του λαού. Εμείς πρέπει να οργανωθούμε, να εντάξουμε τους εργάτες στους κόλπους μας. Υπάρχει διέξοδος, αλλά σε άλλο προσανατολισμό, με πυξίδα τα συμφέροντα των εργαζομένων. Υπάρχει διέξοδος στην ενότητα με άλλες λαϊκές δυνάμεις.

Μπορούμε να αποδείξουμε ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να διεκδικούν και να επιβάλλουν. Χρειάζεται αγώνας για επιβίωση, για την ίδια τη ζωή, ειδικά σήμερα που τα "πιράνχας" έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία".

Από τις εργασίες της Πανελλαδικής Σύσκεψης