ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 8 Φλεβάρη 2020 - Κυριακή 9 Φλεβάρη 2020
Σελ. /40
Ξεδιπλώνεται γρήγορα το «σπιράλ» της εμπλοκής

Από την αποβατική άσκηση της Παρασκευής στη Σκύρο
Από την αποβατική άσκηση της Παρασκευής στη Σκύρο
Ολοκληρώθηκε την Παρασκευή, με μεγάλη αποβατική ενέργεια στη Σκύρο (θέση Καλαμίτσα), η πολυεθνική διακλαδική άσκηση Ελλάδας, Γαλλίας και ΗΠΑ, «Μέγας Αλέξανδρος 2020».

Διεξήχθη από τις 27/1 στην ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας και του Αιγαίου, ενώ πρωταγωνιστικό ρόλο στην απόβαση έπαιξε το γαλλικό πλοίο αμφίβιων επιθέσεων «Dixmude», που - αφού πρώτα έκανε γυμνάσια στην Ανατ. Μεσόγειο με τουρκικές φρεγάτες - κατέπλευσε διαδοχικά σε Πειραιά και Βόλο, φέρνοντας ελικόπτερα, αποβατικά και ισχυρή δύναμη πεζοναυτών («Fusiliers Μarins») για να συμμετάσχει στην άσκηση. Σε κάθε περίπτωση, ήταν η πρώτη φορά που στην άσκηση συμμετείχαν γαλλικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Επίσης, στην άσκηση έπαιξαν βασικό ρόλο (ειδικά σε προηγούμενα στάδιά της, π.χ. στο Πεδίο Βολής Λιτοχώρου) τα αμερικανικά ελικόπτερα της 3ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού των ΗΠΑ (3 CAB - σταθμεύουν εδώ και μήνες στο Στεφανοβίκειο, σε υλοποίηση της νέας Συμφωνίας για τις βάσεις, μια υπόθεση δρομολογημένη ήδη από την εποχή ΣΥΡΙΖΑ), όπως και Αμερικανοί πεζοναύτες από την 26η MEU (Marine Expeditionary Unit).

Ο κόλπος της Καλαμίτσας την Παρασκευή γέμισε ασφυκτικά από πλοία και πλεούμενα (το γαλλικό ελικοπτεροφόρο συν πλοία του ελληνικού ΠΝ - 3αρματαγωγά και 1 φρεγάτα - όπως και τα αποβατικά διαφόρων τύπων και μεγεθών), ενώ από την Πέμπτη ακόμα, σε όλα τα επίμαχα σημεία του νησιού ακροβολίστηκαν πάνοπλοι Γάλλοι και Αμερικανοί. Εκπαιδευμένα σκυλιά τους έλεγχαν το χώρο, ενώ παράλληλα βαρέα οχήματα έστρωναν την ακτή για τα αποβατικά και τα τεθωρακισμένα οχήματα συν το προσωπικό που ερχόταν κατόπιν κατά κύματα. Ταυτόχρονα, ελικόπτερα και αεροσκάφη έσκιζαν τον ουρανό του Αιγαίου.

Αλλο ένα στοιχείο της «παγκινητοποίησης» την Παρασκευή στη Σκύρο ήταν το γεγονός ότι η Καλαμίτσα είχε αποκλειστεί για τους κατοίκους του νησιού, ενώ μεγάλη ήταν και η κινητοποίηση των πολιτικών αρχών, π.χ. της Πυροσβεστικής κ.λπ.

Ολα σε μια εικόνα μεγάλων διαστάσεων που σαφώς ξέφευγε κατά πολύ από τα όρια μιας συνηθισμένης άσκησης, παραπέμποντας ευθέως σε πολεμική προπαρασκευή.

Στο... Μάλι για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

Την ίδια ώρα, το επικίνδυνο «σπιράλ» της εμπλοκής ξεδιπλώνεται όλο και πιο γρήγορα.

Ετσι, όπως αποκαλύφθηκε μέσα στη βδομάδα, η κυβέρνηση, μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη - Μακρόν στο Παρίσι, «εξετάζει» αίτημα των Γάλλων για αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στο Μάλι (πρώην γαλλική αποικία στην Αφρική), για να συνδράμουν τους Γάλλους που ήδη επιχειρούν εκεί.

Ολα αυτά σε συνέχεια της συμμετοχής που δήλωσε η κυβέρνηση στην ευρωενωσιακή δύναμη θαλάσσιας επιτήρησης που θα αναπτυχθεί στα Στενά του Ορμούζ (EMASOH), με τις κάννες στραμμένες στο Ιράν, στέλνοντας σε πρώτη φάση τις προηγούμενες μέρες τη φρεγάτα «Σπέτσαι» στην ομάδα κρούσης (Carrier Group) που συνόδευσε το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκολ» από την Τουλόν μέχρι τα ανοιχτά της Κύπρου.

Η κυβέρνηση «συζητά» εξάλλου τη συμμετοχή της χώρας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό ΠαρέμβασηςEuropean Intervention Initiative» - EII), που προεξάρχουσας της Γαλλίας στήθηκε το 2018 ως μια εν δυνάμει στρατιωτική δομή που θα παρακάμπτει την ανάγκη «ομοφωνίας» στην ΕΕ, και ενώ στα τέλη του μήνα αναμένεται στην Αθήνα η υπουργός Αμυνας της Γαλλίας, προκειμένου να συζητηθούν τα παραπέρα βήματα της «στρατηγικής συνεργασίας» Γαλλίας - Ελλάδας που ανακοίνωσαν Μητσοτάκης και Μακρόν.

Στη ζώνη πολέμου...

Την ίδια ώρα, διά στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου η κυβέρνηση επιβεβαίωνε μέσα στη βδομάδα ότι ετοιμάζεται η αποστολή πυραύλων «Patriot» στη Σαουδική Αραβία (μαζί με 130 άτομα προσωπικό), σφίγγοντας τον κλοιό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους γύρω από το Ιράν και τους λαούς της περιοχής.

Ενδεικτικό εξάλλου είναι το άρθρο που αναδημοσίευσε μέσα στη βδομάδα ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ από την ιστοσελίδα «Ζώνη Πολέμου», σύμφωνα με το οποίο η ανάπτυξη των ελληνικών «Patriot» «θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για τις ΗΠΑ», αφού «απελευθερώνει» τους αντίστοιχους αμερικανικούς για να μετεγκατασταθούν στο Ιράκ, λειτουργεί δηλαδή ως βασικό στοιχείο για να ξεδιπλωθεί ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός συνολικά στην περιοχή, που μετατρέπει τις υποδομές αυτές και συνολικά τη χώρα σε στόχο των ανταγωνισμών.

Αποκαλυπτική εξάλλου είναι και η νέα προειδοποίηση του Ιρανού πρέσβη μέσα στη βδομάδα. Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρουσης Ιράν - Σαουδικής Αραβίας και αν σε αυτήν την περίπτωση η ελληνική αποστολή αντιμετωπίσει κίνδυνο, ξεκαθάρισε ότι αν το Ιράν «δεχτεί επίθεση από οποιαδήποτε χώρα, κανένα από τα στρατιωτικά σημεία της χώρας - εισβολέα δεν θα είναι ασφαλές από τα ιρανικά αντίμετρα». Πρόσθεσε ότι σε μια τέτοια περίπτωση, «η αμυνόμενη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, με βάση όλους τους διεθνείς νόμους και κανόνες διατηρεί το δικαίωμα απάντησης και λήψης αντιμέτρων».

Συνεργασία για ισραηλινές κορβέτες στη Σύρο

Την ίδια ώρα, αποκαλυπτικό για την εμπλοκή που βαθαίνει σε όλα τα επίπεδα είναι και το προσύμφωνο στρατηγικής συνεργασίας που υπέγραψαν μέσα στη βδομάδα η «Onex Neorion Shipyards», που ήδη από την εποχή ΣΥΡΙΖΑ πάτησε το πόδι της στο ναυπηγείο της Σύρου, με στόχο ανάμεσα στα άλλα τη μετατροπή του σε ναυπηγοεπισκευαστική βάση για την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή, με τα ισραηλινά ναυπηγεία της «Israel Shipyards Ltd».

Στο πλαίσιο της συμφωνίας, την Πέμπτη «Onex» και «Israeli Shipyards» διοργάνωσαν στη Σύρο «Μέρα Βιομηχανικής Συνεργασίας», όπου τονίστηκε ότι το ναυπηγείο μπορεί να προχωρήσει σε ναυπήγηση κορβετών για το Πολεμικό Ναυτικό Ελλάδας και Ισραήλ.

Μιλώντας στην εκδήλωση ο πρόεδρος της «Onex», Π. Ξενοκώστας, καυχήθηκε ότι «εργαζόμαστε για το μέλλον και είμαστε σε θέση να σπάσουμε ένα νέο ρεκόρ. Αν υποθέσουμε ότι θα αναλάβουμε την κατασκευή ενός πολεμικού πλοίου (κορβέτα), αυτό μπορούμε να το ολοκληρώσουμε σε 250 μέρες. Μαζί με τους συνεταίρους μας του Ισραήλ, υποσχόμαστε ποιότητα και όχι ποσότητα, όπως υπόσχονται άλλοι».

«Ανυπομονούν» να χτίσουν πάνω στην κατάπτυστη Συμφωνία

Την ίδια ώρα, στην Αθήνα, ο Πάιατ πήγαινε την Παρασκευή για πολλοστή φορά στο ΥΠΕΘΑ, αυτήν τη φορά προκειμένου να «συγχαρεί» τον νέο αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Κων. Φλώρο, για τα νέα του καθήκοντα. «Ανυπομονώ να οικοδομήσουμε πάνω στην εξαιρετικά θετική συζήτηση που είχαμε για τους τρόπους εμβάθυνσης της αμυντικής σχέσης ΗΠΑ - Ελλάδας και για την προώθηση της περιφερειακής ασφάλειας και σταθερότητας», έγραψε κατόπιν ο Αμερικανός πρέσβης σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο.

Το ΥΠΕΘΑ επισκέφτηκαν εξάλλου τις προηγούμενες μέρες μια σειρά ανώτατα στελέχη του ΝΑΤΟ, ενόψει και της επερχόμενης (12-13/2) Συνόδου των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ.

Σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο, πληροφορίες αναφέρουν ότι η ελληνική πλευρά ετοιμάζεται να λάβει μέρος και φέτος στη διακλαδική άσκηση των Ενόπλων Δυνάμεων Ουκρανίας και ΗΠΑ, «Sea Breeze 2020» (στέλνει συνήθως πλοίο, εκπαιδευτές από το ΚΕΝΑΠ και επιτελείς στο στρατηγείο που συντονίζει την όλη άσκηση), που διεξάγεται με επίκεντρο τη Μαύρη Θάλασσα. Στην άσκηση αναμένεται φέτος να στείλουν δυνάμεις περίπου 20 χώρες, ανάμεσά τους ακόμα και η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, συγκεντρώνοντας μια σειρά πολεμικά μέσα στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, σηματοδοτώντας και έτσι την κλιμάκωση της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης.


Πατριδογνωμόνιο
ΜΚΟ: Μας Κοροϊδεύετε Ολους

Από τις αρχές του προπερασμένου αιώνα έως το 1914, υπήρχαν διεθνώς 1.083 οργανώσεις, μη ελεγχόμενες από κυβερνήσεις. Οι πιο γνωστές πάλευαν για την κατάργηση της δουλείας και την ψήφο στις γυναίκες. Με το άρθρο 71 του κεφαλαίου 10 του Χάρτη του ΟΗΕ το 1945, αναγνωρίστηκε το λεγόμενο Συμβουλευτικό Καθεστώς σ' αυτές τις οργανώσεις και καθιερώθηκε ο όρος που σήμερα πιπιλίζουμε, για πραγματικές ή όχι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ). Από τότε έγιναν τόσα πολλά, πάντα όμως σε συνδυασμό, κι αυτό κρατήστε το, με την αειφόρο ανάπτυξη, ώστε έχει χαθεί ο λογαριασμός αν σκεφτεί κανείς ότι οι διεθνείς ΜΚΟ να είναι δεκάδες χιλιάδες, και σε χώρες όπως η Ινδία να ξεπερνάνε κατά πολύ το εκατομμύριο. Από την όξινη βροχή και το φαινόμενο του θερμοκηπίου έως τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, πάμπολλες στήθηκαν, διαφημίστηκαν και λειτουργούν με όρους ιμπεριαλιστικής και αποικιακής κακοήθειας. Αλλες κρύφτηκαν επιμελημένα πίσω από ένα «αριστοκρατικό» στυλ άσκησης πολιτικής, ή θυμίζοντας το ρόλο του κλήρου στο απόγειο της αποικιοκρατίας.

Εκατομμύρια άνθρωποι έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης της επιστημονικής, κοινωνικής και πολιτικής τους ευαισθησίας, προσφέρθηκαν ως κάρβουνο εθελοντικής εργασίας σε αμφίβολους επιχορηγούμενους σκοπούς κι άλλοι δούλεψαν και δουλεύουν, έτσι ώστε να μη θεωρούνται ούτε άνεργοι ούτε εργαζόμενοι, σε δίκτυα αραχνοειδούς δομής και αμφίβολης αποτελεσματικότητας, χωρίς κανέναν κυβερνητικό, πόσο μάλλον λαϊκό έλεγχο.

Οι ΜΚΟ λειτουργούν έως και σήμερα, ανάμεσά τους κι ερήμην τους και μερικές αγαθών προθέσεων, ως όργανο χειραγώγησης των απαιτήσεων των μαζών, πακτώνοντας και υποτάσσοντας τη συλλογική δράση στα συμφέροντα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Ως προς το ζήτημα της χρηματοδότησης, πέραν των φιλανθρωπικών ή και φορολογικών κινήτρων, αξίζει κανείς να σκεφτεί πως το 80% περίπου των ευρωπαϊκών πηγών χρηματοδότησης για τις ΜΚΟ το χειρίζονται τα ίδια τα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Αυτή η ...κοινωνική δικτύωση, που εκτροχιάστηκε φυσιολογικά στην εποχή του διαδικτύου, είναι η πιο ύπουλη παγίδα για την εξουδετέρωση κάθε λογής γνήσιου λαϊκού κινήματος και ένας δηλητηριώδης αόρατος αντίπαλος στην πάλη για τη λαϊκή εξουσία. Η προσωπική μου εμπειρία πυροδοτεί μια αγανάκτηση πέραν των ιδεολογικών, πολιτικών ή φιλοσοφικών αντιρρήσεων.

Είδα κι έζησα στη Ρουάντα, στη δεκαετία του '90, ΜΚΟ από τη Βόρεια Ευρώπη, με κάτι μεσήλικες ντυμένους σαν ελβετόπουλα του μεσοπολέμου, να κουβαλάνε έναντι εκατομμυρίων δολαρίων, και κόστους στρατιωτικών μεταγωγικών αεροπλάνων, ασκούς με πενήντα τόνους πόσιμο νερό εκ Νορβηγίας και να το «μοιράζουν» με κάνουλες πάχους σωλήνων βόθρου σε τεντωμένα χέρια αποστεωμένων από την πείνα και τη χολέρα γυναικόπαιδων, που κρατούσαν πεντόλιτρα μπιτονάκια με στόμιο διαμέτρου τριών πόντων... Κι ύστερα το πλήθος των προσφύγων να στέκεται αποσβολωμένο κάτω απ' τη χοντρή μάνικα, με το στόμα ανοιχτό για μερικές σταγόνες νερό, πριν αυτό καταλήξει στο συφοριασμένο ηφαιστειογενές έδαφος. Είδα δυο εξηνταπεντάρες Αμερικάνες συνταξιούχες, που πήραν τα λεφτουδάκια τους των πρώτων μηνών και κατέβηκαν να... βοηθήσουν. Κοιμούνταν σε σκηνή, έψαχναν την οργάνωση που τις έφερε, απελπισμένες τρεις βδομάδες κι εξουθενωμένες, μου ζητούσαν να στείλω μήνυμα στις οικογένειές τους να τις απεγκλωβίσουν από μια κόλαση, στην οποία αισθάνονταν άχρηστοι άγγελοι. Είδα τον ιδρυτή των «Γιατρών χωρίς σύνορα», Μπερνάρ Κουσνέρ, να αναλαμβάνει «πρωθυπουργός» του ΝΑΤΟ στο αιματοβαμμένο Κόσοβο, έχοντας διεξάγει εράνους στην τηλεόραση για τη ...χρηματοδότηση της καριέρας του.

Κι ύστερα απ' το 2000, χάρη στο ΚΚΕ, αυτή η αγανάκτηση πήρε σχήμα και μορφή πολιτικής μάχης, και κυρίως ξεστραβώματος των ευγενών και πρόθυμων συμπολιτών μας, που δεν είναι δυνατόν να πιστεύουν πια ότι η αποναρκοθέτηση περιοχών μπορεί να είναι δουλειά ΜΚΟ και έμμισθων συνταξιούχων πυροτεχνουργών με μούσα μια πριγκίπισσα γηρασμένης αυτοκρατορίας....

ΜΚΟ: Μας Κοροϊδεύετε Ολους


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ