Μπροστά στην ασυλία που απολάμβανε και απολαμβάνει τόσο από τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από την προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, η Μονή Βατοπεδίου εξέδωσε χτες άλλη μια προκλητική ανακοίνωση, όπου ισχυρίζεται πως δεν έχει καμιά συμμετοχή σε παράνομες συναλλαγές και πράξεις και πως η κυριότητά της επί της λίμνης Βιστονίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων και νησίδων είναι αδιαμφισβήτητη και νομικά πλήρως τεκμηριωμένη!

Μάλιστα, σε μια προσπάθεια να δείξει τις... καλές προθέσεις της, αναφέρει ότι είναι έτοιμη να επιστρέψει στο Δημόσιο «όσα εκ των ακινήτων περιήλθαν σε αυτήν στο πλαίσιο των ανταλλαγών και δεν έχουν μεταβιβαστεί σε τρίτους, αλλά υπό τον όρο να ανταλλαχτούν με άλλα ισάξια ακίνητα που το Δημόσιο θα επιλέξει».

Στην ανακοίνωσή της ασκεί κριτική στην παραγγελία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά, αφού σημειώνει ότι όσα έχουν παραγγελθεί στο σχετικό αίτημα, έχουν αντιμετωπιστεί από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο.

Τέλος, η Μονή Βατοπεδίου ισχυρίζεται ότι πλήττονται τα ιδιοκτησιακά δικαιώματά της που «εμπίπτουν στο πεδίο της συνταγματικής προστασίας της ιδιοκτησίας και των προστατευτικών της ιδιωτικής περιουσίας», επικαλούμενη τους τίτλους και τα χρυσόβουλα από τη βυζαντινή και την οθωμανική περίοδο.

Στη συντονισμένη επιχείρηση που έχει εκπονήσει το ΠΑΣΟΚ για να «εξαγνίσει» τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες των κυβερνητικών του ημερών για την εκχώρηση δημόσιας περιουσίας στη Μονή Βατοπεδίου εντάσσεται και η πρόταση νόμου που κατέθεσε χτες ζητώντας «ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν την κυριότητα της λίμνης Βιστονίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων και την ανταλλαγή των ακινήτων μεταξύ του Δημοσίου και της Μονής Βατοπεδίου».

Στην πρόταση νόμου, το ΠΑΣΟΚ ζητάει την «ανάκληση όλων των διοικητικών πράξεων που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη διοικητική αναγνώριση της κυριότητας της Μονής Βατοπεδίου επί της λίμνης Βιστονίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων», καθώς και την «απευθείας εκ του νόμου ανάκληση των διοικητικών πράξεων που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την ανταλλαγή ποσοστών κυριότητας της λίμνης με ακίνητα του Δημοσίου, μέσω της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου». Επίσης προτείνει την «ακύρωση όλων των δικαιοπραξιών και των συμβολαιογραφικών πράξεων με τις οποίες συντελέστηκε η ανταλλαγή ακινήτων» και η «επαναφορά της κατάστασης ως προς όλα τα ακίνητα στο σημείο που βρισκόταν πριν την έκδοση των σχετικών διοικητικών πράξεων και τη σύναψη των συνακόλουθων δικαιοπραξιών».

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Ευάγ. Βενιζέλος και οι Δ. Ρέππας και Ντ. Ρόβλιας φρόντισαν να αποσυνδέσουν τις σκανδαλώδης εκχωρήσεις από τις πολιτικές αποφάσεις των υπουργών του ΠΑΣΟΚ καταλογίζοντας πολιτικές ευθύνες στην κυβέρνηση που δε φέρνει «το φάκελο» της υπόθεσης στη Βουλή, προκειμένου «να αποκαλυφθούν οι ένοχοι του τεράστιου αυτού σκανδάλου».

Η κατά παραγγελία - από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ - επέμβαση της Γεωργίας στην Οσετία, η αντεπίθεση της Ρωσίας και η ανεξαρτητοποίηση της Αμπχαζίας και Οσετίας οφείλονται βέβαια στην όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, εκφράζουν όμως στο επίπεδο της πολιτικής και της οικονομίας, τις αλλαγές στο συσχετισμό δύναμης, που συντελέστηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο και την τροποποίηση του διεθνούς συστήματος των αντιθέσεων.

Πολύ εύστοχα σημειώθηκε στην ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

«Η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού οδηγεί τα τελευταία χρόνια στην εμφάνιση και ισχυροποίηση νέων παγκόσμιων οικονομικών δυνάμεων, με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, όπως είναι η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία, που διεκδικούν μερίδιο στην παγκόσμια αγορά και οδηγούν σε σοβαρές ανακατατάξεις στην παγκόσμια αγορά και σε σοβαρές ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική "σκακιέρα". Η οικονομική άνοδος αναπόφευκτα συνοδεύεται κι από την "αναβάθμιση" της πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος αυτών των χωρών. Οδηγεί στην αύξηση των ανταγωνισμών με τις δυνάμεις που σήμερα κρατούν τα παγκόσμια "σκήπτρα", όπως είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ, καθώς και στη διαμόρφωση αξόνων και αντιαξόνων».

Για τη λενινιστική αντίληψη βέβαια - ας μην ξεχνάμε ότι ο Λενινισμός είναι ο Μαρξισμός της εποχής του ιμπεριαλισμού - ο ιμπεριαλισμός προσωρινά μόνο βρίσκεται σε ισορροπία, σχετική πάντα. Οι τεκτονικοί σεισμοί, που χαλάνε την ισορροπία του συστήματος, έρχονται κατά καιρούς αναπόφευκτα είτε ισχυροί είτε λιγότερο ισχυροί. Και αποτελούν σύμπτωμα της κρίσης του συστήματος, αλλά και διέξοδο από την κρίση, εκτός αν τους προλάβει η επανάσταση, όπως έλεγε ο Λένιν.

Επειδή όλα τα παραπάνω είναι γνωστά, το ζήτημα που τίθεται ενώπιόν μας είναι τούτο: Ανακατατάξεις στην παγκόσμια πυραμίδα του ιμπεριαλισμού και τροποποίηση του διεθνούς συστήματος των αντιθέσεων σημαίνουν: Νέοι πόλεμοι και εξοπλισμοί, ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων, μεγαλύτερη εκμετάλλευση και καταπίεση της εργατικής τάξης από τα μονοπώλια, μεγαλύτερη επίθεση στο βιοτικό επίπεδο των λαών, στα δικαιώματα και τις ελευθερίες.

Μετά τις ανατροπές του 1989-1990 γενικεύτηκε η νεοσυντηρητική επίθεση στους λαούς, που είχε αρχίσει το 1980 περίπου με το Ρηγκανισμό - Θατσερισμό, ο εθνικισμός αναζωπυρώθηκε και οι πόλεμοι ήρθαν ο ένας μετά τον άλλο: Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ...

Στην περιοχή μας, στα Βαλκάνια, πολλά ζητήματα είναι «ανοιχτά» μετά την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, Μακεδονικό ανακινείται από την ηγεσία της FYROM, τις ΗΠΑ και την ΕΕ... (βλέπε άρθρο στον «Ριζοσπάστη» 3/8/2008).

Η επίθεση στο βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων πάει να γενικευτεί με τα μέτρα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση και θα συνεχιστεί.

Είναι ανάγκη λοιπόν να συνειδητοποιηθεί ευρύτερα από τον ελληνικό λαό ότι μέσα στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ και με την πολιτική τους δεν υπάρχει καμιά ασφάλεια, καμιά σιγουριά. Αντίπαλο δέος απέναντι στον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ δεν αποτελεί η ιμπεριαλιστική ΕΕ, όπως υποστηρίζουν χωρίς αιδώ ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ., ούτε φυσικά η ιμπεριαλιστική, πια, Ρωσία. Αντίπαλο δέος αποτελούν οι ίδιοι οι λαοί, η οργάνωσή τους, η συσπείρωση σε μέτωπο αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, με μπροστάρη την εργατική τάξη και το κόμμα της, η υπεράσπιση της ειρήνης, οι ταξικοί αγώνες και η πάλη για τη λαϊκή εξουσία.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ζητώντας να απομακρυνθεί άμεσα το πεδίο βολής από την περιοχή τους πραγματοποίησαν χτες το βράδυ οι κάτοικοι του χωριού Λόφοι στο νομό Φλώρινας. Μόλις, όμως, άρχισαν πορεία κατευθυνόμενοι προς το πεδίο βολής, για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις απέκλεισαν όλους τους δρόμους του χωριού.

Ο λαός της περιοχής με σειρά αγωνιστικών κινητοποιήσεων έχει απαιτήσει να σταματήσει να λειτουργεί το πεδίο βολής του στρατού που βρίσκεται κοντά στα σπίτια τους, ανάμεσα στα χωριά Λόφοι, Κέλλη, Βεύη και Μελίτη! Ομόφωνες είναι και οι αποφάσεις των Δήμων της περιοχής που ζητούν την απομάκρυνση. Στη διάρκεια των ασκήσεων, βαριά άρματα περνούσαν τους δρόμους των χωριών, τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα πετούν πάνω από τα κεφάλια τους, ενώ, σε μια περίπτωση, βλήματα έπεσαν στο γήπεδο που έπαιζαν τα παιδιά.