Στα μονοπάτια που πριν από 7 δεκαετίες βάδιζαν οι μαχητές του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Λέσβου πορεύτηκαν το πρωί της Παρασκευής κατασκηνωτές του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ.

Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε πεζοπορία στο πευκοδάσος της Μεγάλης Λίμνης, σε μια περιοχή που πλέον είναι χαρακτηρισμένη Natura, όπου από το 1945 βρίσκονται κρησφύγετα και αμπριά των μαχητών του ΔΣΕ.

Οι κατασκηνωτές περπάτησαν περίπου 3 χιλιόμετρα ανηφορικού χωματόδρομου, για να φτάσουν στο σημείο που το 1947 οι αντάρτες του νησιού δημιούργησαν τη βάση εξόρμησής τους.

Την ξενάγηση έκανε ο Παναγιώτης Κουτσκουδής, ιστορικός - συγγραφέας από το νησί.

Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι οι πρώτοι αντάρτες της Λέσβου βγήκαν στα βουνά το 1945 εξαιτίας της λευκής τρομοκρατίας μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και από το 1946 άρχισαν να εξοπλίζονται, δημιουργώντας τρία τμήματα. Αναφέρθηκε στη δράση των μαχητών, σε μάχες και σημαντικούς σταθμούς της πάλης τους.

Την ώρα της ξενάγησης αντηχούσαν στον χώρο αντάρτικα τραγούδια από μικροφωνική που είχε στηθεί και εναλλάσσονταν με συνθήματα όπως «Στη μάχη πάντα πρώτοι, δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στον ΔΣΕ».

Με την άφιξή τους στα πούλμαν, οι συμμετέχοντες, παρά την κούραση από την πεζοπορία, ήταν γεμάτοι γνώσεις και διδάγματα από την πάλη του λαού της Λέσβου, ενώ ακολούθησε ένα δυνατό και αισιόδοξο χειροκρότημα για το γεγονός ότι έφεραν εις πέρας τη δύσκολη διαδρομή.

Οπως τονίστηκε άλλωστε, η ζωή είναι γεμάτη καθημερινές μάχες που καλούνται να δώσουν με τους καλύτερους όρους, με στήριγμα το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, μέσα στην οργανωμένη πάλη.

Σε έναν τόπο περιτριγυρισμένο από Ιστορία στήθηκε η κατασκήνωση του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ.

Στο ίδιο το πανέμορφο Αλσος Τσαμάκια, μια όαση με πυκνή σκιά και άμεση πρόσβαση στην παραλία, υπάρχει το μνημείο των εκτελεσμένων κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Εκεί έγιναν 14 ομαδικές εκτελέσεις με 39 θύματα. Αρχικά, οι ναζί έκαναν τις πρώτες εκτελέσεις στην άλλη πλευρά του λιμανιού, στα Μπλόκια. Ωστόσο, επειδή εκείνος ο χώρος είχε οπτική επαφή από το παλιό λιμάνι και οι ψαράδες γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες, ο τόπος εκτελέσεων μεταφέρθηκε στα Τσαμάκια.

Από την έκθεση βιβλίου στον χώρο της κατασκήνωσης, όπου βρίσκεται και το Μνημείο Πεσόντων κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου ο ιστορικός περίπατος εκατοντάδων μαθητών που συμμετέχουν στο Διήμερο. Και συμβολικά, ξεκινώντας από εκεί, τονίστηκε η ανάγκη μελέτης της Ιστορίας, αλλά και γενικότερα των επεξεργασιών του Κόμματος και της ΚΝΕ, καθώς και η δυνατότητα προμήθειας αξιόλογων τίτλων της «Σύγχρονης Εποχής» με την ειδική έκπτωση που υπήρχε για το Διήμερο.

Οι μαθητές πορεύτηκαν στη συνέχεια προς την έξοδο της κατασκήνωσης, είδαν το Αγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στην άκρη του λιμανιού. Το Αγαλμα είναι αφιερωμένο στους πεσόντες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής και είναι επιμελημένο από τον Λέσβιο ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη.

Στην ξενάγηση που έκαναν στους μαθητές σύντροφοι από την ΚΟ Λέσβου του ΚΚΕ, δόθηκαν και στοιχεία για το Κάστρο και γενικότερα τα μνημεία που περιτριγυρίζουν την κατασκήνωση.

Επόμενος σταθμός τους ήταν το γκράφιτι με το λογότυπο του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου, που έφτιαξαν καλλιτέχνες με τη βοήθεια μαθητών σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο λίγο έξω από τον χώρο της κατασκήνωσης.

«Ούτε στη Μυτιλήνη, ούτε πουθενά, μπλόκο στους φασίστες σε κάθε γειτονιά», «Η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά», «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», τα συνθήματα έπεφταν «βροχή» καθώς οι μαθητές περνούσαν μέσα από το Λιμάνι και έκαναν στάση στα Μπλόκια, όπου γίνονταν οι πρώτες εκτελέσεις στην Κατοχή και στη συνέχεια στην πλατεία Σαπφούς, όπου βρίσκονται τα γραφεία του Κόμματος, «στολισμένα» με το γιγαντοπανό του Διημέρου.

Στη στάση τους εκεί οι μαθητές έμαθαν για το περίφημο «Go Back», τον ξεσηκωμό του λεσβιακού λαού τον Δεκέμβρη του 1944, που κατάφερε κι έδιωξε τα βρετανικά στρατεύματα που επιδίωκαν να ελλιμενιστούν στη Μυτιλήνη. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις έγιναν εκεί στην πλατεία Σαπφούς, με τον λαό που κατέβηκε από τα χωριά της Λέσβου, μέσα σε δύσκολες συνθήκες με παγωνιά, ακόμα και ξυπόλυτος, αποφασισμένος όμως να μην αφήσει τους ιμπεριαλιστές να κατέβουν στο νησί. Και το πέτυχε.

Ο περίπατος των μαθητών συνεχίστηκε μέσα από την αγορά της Μυτιλήνης, με τα συνθήματα να συνεχίζουν να πέφτουν βροχή: «Κάναν τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρών, όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών», «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».

Τελευταίος σταθμός του περιπάτου ήταν η προτομή του Μιχάλη Μυρογιάννη, ενός από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που στα 20 του χρόνια, στις 18 Νοέμβρη του 1973, δολοφονήθηκε από τον χουντικό ταγματάρχη Ντερτιλή, ο οποίος ...περηφανεύτηκε στη συνέχεια για το σημάδι του, αφού τον έριξε νεκρό με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Μετά τον περίπατο οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να κάνουν τις βόλτες τους στην πόλη της Μυτιλήνης.

Η ιστορία του Σουφλέλ (επίσημα Σοφίας), της ανταρτομάνας της Αγιάσου, ζωντάνεψε το απόγευμα της Παρασκευής στον κατάμεστο συναυλιακό χώρο του Κάστρου της Μυτιλήνης.

Το απόσπασμα από το θεατρικό έργο του Ηλία Βουλβούλη ανέβηκε σε σκηνοθεσία της Μαρίας Αϊβαλιώτου, με τον θίασο να απαρτίζεται από μέλη διάφορων θεατρικών ομάδων του νησιού που ανέβασαν την παράσταση προς τιμήν του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου.

Το Σουφλέλ (η Σοφία) υπήρξε μια από τις χιλιάδες γυναίκες του λαού μας, που έδωσε τα πάντα στον αγώνα για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, στον αγώνα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και στην τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Πρόσφερε στον βωμό του αγώνα τα παιδιά της, ενώ η ίδια και ο άντρας της, όπως και τα εγγόνια της, πέρασαν πολλά χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες, ανέφερε μεταξύ άλλων η σκηνοθέτις Μ. Αϊβαλιώτου στο μήνυμά της που διαβάστηκε πριν την παράσταση.

Ποτέ της όμως δεν λύγισε, ούτε όταν της σκότωσαν τα παιδιά της. Στάθηκε όρθια μέχρι το τέλος της ζωής της, κρατώντας ψηλά την τιμή του λαού της.

«Στο πρόσωπο της ανταρτομάνας Σουφλέλ, τιμάμε τους χιλιάδες αγωνιστές, τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά κυρίως εκτελούμε και ένα χρέος ως Κομματική Οργάνωση Λέσβου του ΚΚΕ, αποτίουμε φόρο τιμής στον αταλάντευτο κομμουνιστή σύντροφό μας Ηλία Βουλβούλη», ανέφερε ο Παναγιώτης Βαλάκος, εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης.