Σε έναν τόπο περιτριγυρισμένο από Ιστορία στήθηκε η κατασκήνωση του 30ού Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ.

Στο ίδιο το πανέμορφο Αλσος Τσαμάκια, μια όαση με πυκνή σκιά και άμεση πρόσβαση στην παραλία, υπάρχει το μνημείο των εκτελεσμένων κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Εκεί έγιναν 14 ομαδικές εκτελέσεις με 39 θύματα. Αρχικά, οι ναζί έκαναν τις πρώτες εκτελέσεις στην άλλη πλευρά του λιμανιού, στα Μπλόκια. Ωστόσο, επειδή εκείνος ο χώρος είχε οπτική επαφή από το παλιό λιμάνι και οι ψαράδες γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες, ο τόπος εκτελέσεων μεταφέρθηκε στα Τσαμάκια.

Από την έκθεση βιβλίου στον χώρο της κατασκήνωσης, όπου βρίσκεται και το Μνημείο Πεσόντων κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ξεκίνησε το πρωί του Σαββάτου ο ιστορικός περίπατος εκατοντάδων μαθητών που συμμετέχουν στο Διήμερο. Και συμβολικά, ξεκινώντας από εκεί, τονίστηκε η ανάγκη μελέτης της Ιστορίας, αλλά και γενικότερα των επεξεργασιών του Κόμματος και της ΚΝΕ, καθώς και η δυνατότητα προμήθειας αξιόλογων τίτλων της «Σύγχρονης Εποχής» με την ειδική έκπτωση που υπήρχε για το Διήμερο.

Οι μαθητές πορεύτηκαν στη συνέχεια προς την έξοδο της κατασκήνωσης, είδαν το Αγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στην άκρη του λιμανιού. Το Αγαλμα είναι αφιερωμένο στους πεσόντες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής και είναι επιμελημένο από τον Λέσβιο ζωγράφο Γεώργιο Ιακωβίδη.

Στην ξενάγηση που έκαναν στους μαθητές σύντροφοι από την ΚΟ Λέσβου του ΚΚΕ, δόθηκαν και στοιχεία για το Κάστρο και γενικότερα τα μνημεία που περιτριγυρίζουν την κατασκήνωση.

Επόμενος σταθμός τους ήταν το γκράφιτι με το λογότυπο του Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου, που έφτιαξαν καλλιτέχνες με τη βοήθεια μαθητών σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο λίγο έξω από τον χώρο της κατασκήνωσης.

«Ούτε στη Μυτιλήνη, ούτε πουθενά, μπλόκο στους φασίστες σε κάθε γειτονιά», «Η νέα γενιά έχει ιδανικά, ούτε ξεπουλιέται, ούτε προσκυνά», «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», τα συνθήματα έπεφταν «βροχή» καθώς οι μαθητές περνούσαν μέσα από το Λιμάνι και έκαναν στάση στα Μπλόκια, όπου γίνονταν οι πρώτες εκτελέσεις στην Κατοχή και στη συνέχεια στην πλατεία Σαπφούς, όπου βρίσκονται τα γραφεία του Κόμματος, «στολισμένα» με το γιγαντοπανό του Διημέρου.

Στη στάση τους εκεί οι μαθητές έμαθαν για το περίφημο «Go Back», τον ξεσηκωμό του λεσβιακού λαού τον Δεκέμβρη του 1944, που κατάφερε κι έδιωξε τα βρετανικά στρατεύματα που επιδίωκαν να ελλιμενιστούν στη Μυτιλήνη. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις έγιναν εκεί στην πλατεία Σαπφούς, με τον λαό που κατέβηκε από τα χωριά της Λέσβου, μέσα σε δύσκολες συνθήκες με παγωνιά, ακόμα και ξυπόλυτος, αποφασισμένος όμως να μην αφήσει τους ιμπεριαλιστές να κατέβουν στο νησί. Και το πέτυχε.

Ο περίπατος των μαθητών συνεχίστηκε μέσα από την αγορά της Μυτιλήνης, με τα συνθήματα να συνεχίζουν να πέφτουν βροχή: «Κάναν τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρών, όχι στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών», «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».

Τελευταίος σταθμός του περιπάτου ήταν η προτομή του Μιχάλη Μυρογιάννη, ενός από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, που στα 20 του χρόνια, στις 18 Νοέμβρη του 1973, δολοφονήθηκε από τον χουντικό ταγματάρχη Ντερτιλή, ο οποίος ...περηφανεύτηκε στη συνέχεια για το σημάδι του, αφού τον έριξε νεκρό με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Μετά τον περίπατο οι μαθητές είχαν τη δυνατότητα να κάνουν τις βόλτες τους στην πόλη της Μυτιλήνης.