Πολλαπλά και εντεινόμενα χτυπήματα υποβάθμισης και απαξίωσης δέχονται οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στο νομό Ιωαννίνων, σε βάρος των αυξημένων υγειονομικών αναγκών των κατοίκων. Το αναφαίρετο κοινωνικό δικαίωμα στην παροχή δημόσιων και σύγχρονων υπηρεσιών Υγείας που συμπυκνώνεται στην πρόληψη, διάγνωση, περίθαλψη και αποκατάσταση, υπονομεύεται και μετατρέπεται σε εμπόρευμα με τη σφραγίδα της πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ο αντίκτυπος αυτής της νοσηρής για την εργατική λαϊκή οικογένεια πολιτικής, αποτυπώνεται σε όλο το φάσμα της δομής και λειτουργίας των υφιστάμενων υγειονομικών ιδρυμάτων και υπηρεσιών.

Υποχρηματοδότηση, σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό, ανεπαρκής εξοπλισμός, εντατικοποίηση της εργασίας με αποτέλεσμα τη μη ολοκληρωμένη και ορθή παρακολούθηση των ασθενών, εισβολή ιδιωτών στα νοσοκομεία, άμεση ή έμμεση - μέσω Ταμείων - οικονομική αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων, είναι ορισμένα απτά και αδιαμφισβήτητα αποτελέσματα αυτής της «γαλαζοπράσινης» πολιτικής.

Χαρακτηριστικό δείγμα γραφής αποτελεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στο νομό Ιωαννίνων.

Στα 6 Κέντρα Υγείας του νομού οι ελλείψεις σε προσωπικό όλων των ειδικοτήτων φτάνουν συνολικά το 62,2% με αποτέλεσμα η παροχή υπηρεσιών στον κόσμο της υπαίθρου να εξαντλείται κατά κύριο λόγω σε συνταγογραφήσεις, αποσπασματικές εξετάσεις και στη μεταφορά των ασθενών στα δυο νοσοκομεία της πόλης ακόμη και για αντιμετώπιση περιστατικών που δε χρήζουν νοσοκομειακής περίθαλψης.

Στο έδαφος αυτών των ελλείψεων και της συνειδητής υποβάθμισης του χαρακτήρα και του ρόλου των Κέντρων Υγείας φυτρώνουν οι εταιρείες. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα στο Κέντρο Υγείας Μετσόβου όπου αμερικάνικη εταιρεία ανέλαβε για ορισμένο διάστημα την παροχή φαρμάκου για την οστεοπόρωση στους πάσχοντες από αυτή την ασθένεια.

Πόδι βάζουν οι εταιρείες και στην αγωγή Υγείας στα σχολεία που εκβιάζονται οικονομικά μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα να αποδεχτούν την ενημέρωση - ουσιαστικά διαφήμιση - από εκπροσώπους εταιρειών, όπως έγινε και σε σχολεία του νομού Ιωαννίνων για τη στοματική υγιεινή.

Ενδεικτικό της γύμνιας και εγκατάλειψης είναι η κατάσταση και του τομέα πρόληψης των ναρκωτικών όπου υπάρχει μόνο ένας Συμβουλευτικός Σταθμός Καταπολέμησης χωρίς μόνιμο και επαρκή προσωπικό. Σε ό,τι αφορά δε τη φροντίδα παιδιών με ειδικές ανάγκες, έναν ευαίσθητο και εξειδικευμένο τομέα, υπάρχουν ιδρύματα που προσφέρουν σημαντικό εκπαιδευτικό και επιστημονικό έργο με την αυτοθυσία των εργαζομένων. Εξαιτίας όμως της έλλειψης ενός ολοκληρωμένου δικτύου κρατικών υπηρεσιών στο τομέα αυτό και της κρατικής υποχρηματοδότησης, τα ιδρύματα αυτά εξωθούνται στον «εθελοντισμό» και σε αναζήτηση πόρων από άλλες πηγές.

Στα νοσοκομεία μια από τις χρόνιες «παθήσεις» της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι οι σοβαρές ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό.

Στο Γενικό Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων υπάρχουν 458 κενές θέσεις (περίπου 35%) με αντίκτυπο τόσο στην παροχή των υπηρεσιών Υγείας όσο και στις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων (καταπάτηση ωραρίων, μη καταβολή ρεπό, εντατικοποίηση της εργασίας).

Οι ελλείψεις στις ειδικότητες φτάνουν στο ιατρικό προσωπικό το 34,6%, στο νοσηλευτικό το 25,9%, στο παραϊατρικό το 39,2% και η κατάσταση επιβαρύνεται από την αποχώρηση εργαζομένων λόγω συνταξιοδότησης (το 2005-2007 αποχώρησαν 92 εργαζόμενοι).

Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο αντίστοιχα, σε σύνολο 253 προβλεπόμενων θέσεων στην ιατρική υπηρεσία καλύπτονται μόλις 161, ενώ στο προσωπικό καθαριότητας και σίτισης τα κενά ανέρχονται σε 113 και 57 αντίστοιχα. Ελλείψεις που αξιοποιούνται για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με την προώθηση ελαστικών μορφών απασχόλησης (συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, προγράμματα stage, επικουρικοί). Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η ενσωμάτωση της κοινοτικής Οδηγίας που προβλέπει εβδομαδιαίως εργασία 48 ωρών για τους ειδικευμένους γιατρούς - σε 4μηνη βάση - και 56 ώρες για τους ειδικευμένους - σε ετήσια βάση - προωθώντας ουσιαστικά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Απόρροια αυτής της κατάστασης είναι η μείωση κατά δυο κλινών της ΜΕΘ - από 14 σε 12 - στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο οι γιατροί να υπερβαίνουν τις 70 ώρες εργασία την βδομάδα, και η αναλογία νοσηλευτών και ασθενών τα βράδια σε ορισμένα τμήματα, όπως στην καρδιολογική κλινική, να είναι 2/50. Το γεγονός δε ότι το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων δέχεται μεγάλο αριθμό ασθενών και από την υπόλοιπη περιοχή της Βορειοδυτικής Ελλάδας - 45.000 άνθρωποι θεραπεύονται ετησίως και 145.000 επισκέπτονται τα εξωτερικά ιατρεία - οδήγησαν στη δημιουργία 132 κλινών χωρίς όμως να υπάρχει πρόσληψη νοσηλευτικού προσωπικού.

Στα παραπάνω προστίθεται η λειτουργία των απογευματινών ιατρείων όπου καταφεύγουν οι ασθενείς για να γλιτώσουν την ταλαιπωρία και καθυστέρηση καταβάλλοντας ποσά της τάξης των 40 έως 90 ευρώ, η παράδοση υποστηρικτικών τομέων των δυο νοσοκομείων (σίτιση, στέγαση, φύλαξη) στους ιδιώτες. Η ανάγκη δε για άμεση διαγνωστική εξέταση οδηγεί τους ασθενείς να καταφύγουν στα τρία ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα που υπάρχουν στην πόλη αποτελώντας ακόμη μια πηγή εμπορευματοποίησης της υγείας.

Αυτή η όλο και πιο εντεινόμενη εισβολή της ιδιωτικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας εκφράζεται και στα σχέδια δημιουργίας θεραπευτικού κέντρου τεχνητού νεφρού από την εταιρία «Ολύμπιον», ενώ με ΣΔΙΤ θα κατασκευαστεί και το Νοσοκομείο της Πρέβεζας. Σοβαρά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και το ΕΚΑΒ, το οποίο πέρα από την κάλυψη έκτακτων περιστατικών είναι επιφορτισμένο και με τη μεταφορά - κίνηση των δυο νοσοκομείων και αυτό όταν οι βάρδιες με το υπάρχον προσωπικό δεν καλύπτονται. Χαρακτηριστικό είναι ότι από ιατρική υποστήριξη υπάρχουν μόνο 3 γιατροί και ο διευθυντής.

Αυτή τη νοσηρή για την εργατική λαϊκή οικογένεια πολιτική που εφαρμόζεται και στο χώρο της Υγείας, με αντίκτυπο τόσο στους εργαζόμενους όσο και στους ασθενείς, αντιπαλεύουν με ταξική συνέπεια και σταθερότητα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που ενίσχυσαν τα ποσοστά τους στις εκλογές για ΔΣ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου.

Ο συνδυασμός του «Ενιαίου Αγωνιστικού Μετώπου Υγειονομικών» αναδείχτηκε σε δεύτερη δύναμη λαμβάνοντας 282 ψήφους (από 76) εκλέγοντας και δεύτερο αντιπρόσωπο στο νέο ΔΣ. Αποτυπώνοντας έτσι την απήχηση της διακριτής και ξεκάθαρης θέσης των ταξικών δυνάμεων για αποκλειστικά και καθολικά δημόσιο σύστημα Υγείας. Της ανάγκης η διεκδίκηση για σύγχρονη παροχή δημόσιων υπηρεσιών Υγείας, για μόνιμη εργασία, μισθούς και δικαιώματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες να δένει με την πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των εκπροσώπων της που μετατρέπουν την Υγεία σε εμπόρευμα σε βάρος ασθενών και εργαζόμενων.