ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Ιούλη 2000
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Ολη η κυπριακή πολιτική ηγεσία στη Γενεύη
  • Πάνω από 20 σελίδες η απάντηση της ελληνοκυπριακής πλευράς στις προτάσεις ντε Σότο
  • Πληροφορίες για προτάσεις που πρόκειται να υποβληθούν από τα Ηνωμένα Εθνη

Την τήρηση των αρχών του διεθνούς δικαίου, των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και των Διεθνών Συμβάσεων θα ζητήσει ο Πρόεδρος Κληρίδης από τον Αλβάρο ντε Σότο στο πλαίσιο της απάντησης της ελληνικής κυπριακής πλευράς στις ιδέες του, στη νέα φάση των εκ του σύνεγγυς συνομιλιών στη Γενεύη, που αρχίζει τη Δευτέρα.

Αυτό αναφέρουν πληροφορίες ύστερα από την ολοκλήρωση της απάντησης της ελληνικής κυπριακής πλευράς στη διάρκεια χτεσινοβραδινής, τρίωρης σχεδόν, συνεδρίασης του Εθνικού Συμβουλίου.

Η απάντηση της ελληνικής κυπριακής πλευράς, την οποία θα αναπτύξει προφορικά στον Αλβαρο ντε Σότο ο πρόεδρος Κληρίδης, καλύπτει πέραν των 20 σελίδων, με παρατηρήσεις, παραπομπές και ερμηνευτικά σχόλια.

Η απάντηση καθορίστηκε στη χτεσινή συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, η οποία, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έγινε σε ένα πολύ καλό κλίμα και σε πνεύμα συναίνεσης.

Ο κ. Παπαπέτρου ανέφερε ότι το Εθνικό Συμβούλιο αποφάσισε όπως τον πρόεδρο Κληρίδη συνοδεύσουν και οι αρχηγοί των Κομμάτων.

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Σπύρος Κυπριανού δήλωσε ότι δε θα μεταβεί ο ίδιος στη Γενεύη για τη δεύτερη φάση του τρίτου γύρου των συνομιλιών, αλλά δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο το κόμμα να εκπροσωπηθεί. Ο Σπύρος Κυπριανού είπε ότι υπάρχει ο κίνδυνος λύσης συνομοσπονδίας που πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους μαζί, μέσα σε κλίμα αμοιβαίου σεβασμού.

Επίκεινται προτάσεις από τα Ηνωμένα Εθνη

Πληροφορίες, που μετέδωσε προχτές βράδυ η τηλεόραση του ΡΙΚ, αναφέρουν ότι τα Ηνωμένα Εθνη θα προτείνουν στις δύο πλευρές μείωση της εδαφικής έκτασης υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση έναντι συνταγματικών παραχωρήσεων από μέρους της ελληνοτουρκικής πλευράς για μια λύση ομοσπονδίας χαλαρής μορφής.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τα Ηνωμένα Εθνη, αλλά και τρίτες χώρες φέρονται να προσανατολίζονται σε ποσοστό 24-26% υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, ώστε να επιστρέψουν μέχρι και 120.000 πρόσφυγες στα σπίτια τους.

Παράλληλα, προωθούνται εισηγήσεις που θα διασφαλίζουν τη μέγιστη δυνατή συνταγματική αυτονομία των δύο μερών στο πλαίσιο μιας ομοσπονδίας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες τα Ηνωμένα Εθνη έχουν ήδη ετοιμάσει έγγραφο, το οποίο θα δώσουν στις δύο πλευρές στο τέλος της επόμενης φάσης των συνομιλιών της Γενεύης, το οποίο θα πάρει την τελική μορφή του μετά και την κατάθεση των απόψεων Κληρίδη και Ντενκτάς επί των ιδεών ντε Σότο.

Το έγγραφο θα προνοεί για ενότητα κράτους, αλλά και για ισχυρές εσωτερικές διοικήσεις.

Δυσφορία για τη στάση των πρεσβειών

Τη δυσφορία της εκφράζει η Συντονιστική Επιτροπή Δήμων, Σωματείων και Οργανώσεων της κατεχόμενης επαρχίας Κερύνειας για τη στάση των πρεσβειών των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και της Γαλλίας κατά την επίδοση υπομνημάτων καταδίκης της τουρκικής εισβολής.

Η Επιτροπή καταγγέλλει ότι στην αμερικανική πρεσβεία δεν υπήρχε κανείς να παραλάβει το υπόμνημα εκτός από άνδρα ιδιωτικής αστυνομίας, και διευκρινίζει ότι για το λόγο αυτό η επίδοση τελικά δεν έγινε.

Κατά την επίσκεψη της αντιπροσωπείας στη γαλλική πρεσβεία η επίδοση έγινε σε Γάλλο αστυνομικό, ενώ παρόμοια στάση τήρησε και η βρετανική Υπατη Αρμοστεία.

Συνέντευξη του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς

Η Εθνική Φρουρά μπορούσε και μπορεί να αποκαταστήσει την παραβίαση του στάτους κβο στα Στροβίλια, αφήνει έμμεσα αλλά σαφώς να εννοηθεί ο αρχηγός του ΓΕΕΦ, αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στο «Περιοδικό».

Ο Αρχηγός του Στρατεύματος, ερωτηθείς αν η Εθνική Φρουρά μπορούσε, εφόσον διατασσόταν να επαναφέρει την κατάσταση στα Στροβίλια, όπως είχε προ της παραβίασής του από τους Τούρκους, απάντησε. «Ουδέν πρόβλημα άλυτο. Θέληση να έχουμε». Ο αντιστράτηγος Φλωράκης δηλώνει, επίσης, ότι δεν περιμένει κλιμάκωση της κατάστασης, ούτε φοβάται σε περίπτωση σύγκρουσης. «Αν φοβόμουνα, θα έπρεπε να φύγω αμέσως από την καρέκλα», τόνισε χαρακτηριστικά.

Στην πρώτη εφ' όλης της ύλης συνέντευξή του, αφ' ότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Αρχηγός της ΕΦ αποκαλύπτει, επίσης, ότι το ΓΕΕΦ ετοίμασε πενταετές εξοπλιστικό πρόγραμμα και χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες, δήλωσε ότι θα είναι ο «ευτυχέστερος των αρχηγών», αν αυτό υλοποιηθεί. Επίσης, ο Ε.Φλωράκης ξεκαθαρίζει ότι δεν υπήρξε δράση του λεγόμενου «παραστρατιωτικού επιτελείου», αλλά υπογραμμίζει ότι ο σχεδιασμός του και μόνο είναι ανησυχητικό φαινόμενο.

Οι εκδηλώσεις στα κατεχόμενα

Δέκα τουρκικά μαχητικά παραβίασαν χτες το πρωί τον εναέριο χώρο της Κύπρου, συμμετέχοντας στους γιορτασμούς του Αττίλα στα κατεχόμενα για την τουρκική εισβολή. Τα πέντε ήταν μαχητικά F16 και τα υπόλοιπα F4.

Εξι από τα αεροσκάφη πέταξαν γύρω στις 11.30 σε σχηματισμούς πάνω από την παρέλαση του Αττίλα στην κατεχόμενη Λευκωσία. Αλλα τέσσερα αεροσκάφη, πετούσαν στην περιοχή του Αποστόλου Ανδρέα.

Στην παρέλαση του Αττίλα πέταξαν επίσης ελικόπτερα Αγκούστα Μπελ, τα οποία σταθμεύουν στη βάση του Κρηνή στα κατεχόμενα. Στα κατεχόμενα πέταξαν επίσης αεροσκάφη Τσέσνα και έγινε ρίψη αλεξιπτωτιστών. Πραγματοποιήθηκε επίσης στρατιωτική παρέλαση στην κατεχόμενη Λευκωσία.

Σε ομιλία του ο Ραούφ Ντενκτάς ισχυρίστηκε ότι οι Τουρκοκύπριοι δε θέλουν ομοσπονδία και συμφωνία χωρίς την αναγνώριση των λεγόμενων πραγματικοτήτων. Αφιέρωσε, όπως είπε, την ομιλία του στους Ελληνοκυπρίους και τους κάλεσε να αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος, ώστε να ενταχθεί η Κύπρος στην Ενωμένη Ευρώπη. Η συνομοσπονδία είπε, είναι η τελευταία ευκαιρία. Απείλησε επίσης την Ευρώπη ότι θα φέρει την ευθύνη, εάν ενταχθεί η Κύπρος, χωρίς το ψευδοκράτος.

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ελευθερία - Ισότητα - Αδελφοσύνη

« Η αστική τάξη έπαιξε στην ιστορία ένα ρόλο επαναστατικό, ποδοπάτησε όλες τις φεουδαρχικές, πατριαρχικές και ειδυλλιακές σχέσεις, για να μην αφήσει να υπάρχει άλλος θεσμός ανάμεσα σε άνθρωπο με άνθρωπο από το ψυχρό συμφέρον, τη σκληρή "πληρωμή τοις μετρητοίς"».(Κομμουνιστικό Μανιφέστο)

Στις 14 του Ιούλη του 1789 ξέσπασε η Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση. Η βασική της νομοτέλεια ήταν η κατάλυση του φεουδαρχικού συστήματος και της ελέω θεού απόλυτης μοναρχίας. Ετσι, άρχισε η διαδικασία για το πέρασμα στο ιστορικό προσκήνιο της αστικής τάξης. Η κυριαρχία μιας νέας τάξης που έφερνε βασικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα. Στις παραγωγικές σχέσεις, στο κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολογικό εποικοδόμημα, σε όλες τις μορφές και τις δομές της εξουσίας. Για την εδραίωση των λαϊκών ελευθεριών, τη συνταγματική και κοινοβουλευτική νομιμότητα, το δικαίωμα στην εκπαίδευση και τη συμμετοχή όλων στη διοίκηση, χωρίς καταθλιπτικές ιεραρχήσεις. Μια νέα στάση για την ελευθερία του λόγου, για τη θρησκεία, για τους δημοκρατικούς θεσμούς. Κυρίαρχα επίσης ήταν η καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας και η κατάκτηση ενός φιλολαϊκού Συντάγματος. Μια άξια και αδέσμευτη Δικαιοσύνη και ο προσδιορισμός της εξουσίας, με τη συγκρότηση ενός αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλίου. Μαζί με αυτά η ανάδειξη των εθνικών και πολιτιστικών στοιχείων του λαού, το δυνάμωμα της έννοιας του κράτους και η αγάπη για την πατρίδα. Η στράτευση όλων χωρίς προκαθορισμένη ιεραρχία, τιτλούχους και μισθοφόρους. Μια ευνοϊκή συγκυρία ήταν ότι όλα άλλαξαν στη χαραυγή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης. Φυσικά, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι μαζί με την επαναστατική διάθεση του γαλλικού λαού σημαντική ήταν και η συμβολή των μεγάλων διαφωτιστών, που μόλις είχαν προηγηθεί, του Βολταίρου, του Ρουσώ, του Ντιτερό και άλλων.

Αυτή είναι, εντελώς συνοπτικά βέβαια, η κλασική αντίληψη για τη φύση και το χαρακτήρα της Γαλλικής Επανάστασης, που την εξέφραζε κυρίως η προοδευτική, για την εποχή της, αστική τάξη. Ομως, μια βαθύτερη μελέτη που μπορεί να γίνει και αυτή εντελώς συνοπτικά, αποκαλύπτει ότι ήταν μια μεγάλη επανάσταση πολύ πιο εκρηκτική από όσο παρουσιάζεται στην ιστορική αφήγηση, με επιδιώξεις και προοπτικές πολύ βαθύτερες και ουσιαστικότερες. Το πάθος, τα όνειρα και οι στόχοι του επαναστατημένου λαού βρέθηκαν πιο μπροστά από την τακτική και τις προθέσεις κάθε τυπικής και αστικής ηγεσίας. Η πτώση της Βαστίλλης, που ήταν το κάστρο και το σύμβολο της καταπίεσης και της αυθαιρεσίας, το τέλος της τυραννίας και η έφοδος του λαού προς την κοινωνική λύτρωση, συνοδεύτηκαν από μια διχασμένη πολιτική ηγεσία, αντιφατική και συγκρουόμενη. Αυτό εκφράστηκε ξεκάθαρα στις παρατάξεις μιας κυματίζουσας Συνέλευσης με τους Ορεινούς, τους Πεδινούς, τους Γιρονδίνους και τους Γιακωβίνους.

Η δυναμική της Επανάστασης ξεπέρασε το αστικό πλαίσιο και πήρε μια μορφή εποποιίας και τραγικότητας. Σ' αυτή την παθιασμένη αντιπαράθεση έπεσαν διαδοχικά οι εκφραστές της, ο Εμπέρ, ο Νταντόν, ο Μαρά, ο Ροβεσπιέρος, ο Σεν Ζιστ! Κυρίαρχη μορφή, βέβαια, ο αδιάφθορος Ροβεσπιέρος. Πρόβλεψε ότι όλα θα κατέληγαν στην ύφεση και την προσαρμογή και το διακήρυξε δυστυχώς όχι μόνο θεωρητικά και ιδεολογικά, αλλά και πρακτικά: «Η Αρετή μειοψηφεί πάνω στη Γη. Αν ασκήσουμε επιβολή θα είναι χρήσιμη, γιατί χωρίς αυτή η Αρετή είναι ανίσχυρη». Ηταν ένας βολονταρισμός προφητικός και ανέφικτος. Την ονόμασαν περίοδο της Τρομοκρατίας των Γιακωβίνων. Ομως, οι αντίπαλοί του, που πέρασαν στη συντήρηση, άσκησαν αποπροκάλυπτη τρομοκρατία πυροβολώντας τον Ροβεσπιέρο μέσα στο δημαρχείο, όταν αγόρευε και τραυματισμένο βαριά λίγο μετά τον μετέφεραν στην πλατεία της Γρέβης και τον αποκεφάλισαν, το 1794!

Ακολούθησε το πραξικόπημα της Τριανδρίας υπό τον Μπαρά, η περίοδος της Αυτοκρατορίας (Ναπολέων Βοναπάρτης) και οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι. Θα πρέπει να τονιστεί ότι από τις τρεις μεγάλες αρχές της Γαλλικής Επανάστασης καμία δεν πραγματώθηκε. Η ελευθερία κάπου αυτοαναιρέθηκε και τελικά έγινε αυτοκρατορική βία και η ισότητα και η αδελφότητα παραμερίστηκαν βάναυσα. Ομως, ουσιαστικά τίποτα δε χάθηκε. Η δυναμική της Γαλλικής Επανάστασης προεκτάθηκε στο 19ο αιώνα. Ηταν η επανάσταση του 1832 εναντίον της παλινόρθωσης των Βουρβώνων, η επανάσταση του 1848 που τάραξε την Ιερή Συμμαχία και έριξε τον Μέτερνιχ, και η μεγάλη Κομμούνα του Παρισιού το 1871. Για όλες έχουν αναφερθεί ο Μαρξ, ο Ενγκελς και ο Λένιν.

Τέλος, για το κόκκινο νήμα των επαναστάσεων στη Γαλλία και για τη Διαφωτιστική και Ιδεολογική πρωτοπορία της, αξιόλογη εκτός από τους κλασικούς, είναι η μελέτη του Μορίζ Τορέζ. «Οι γαλλικές πηγές του μαρξισμού - λενινισμού».

Με τη Γαλλική Επανάσταση περνάμε από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό, που είναι μια πρόοδος στην πορεία της εξέλιξης όσο και αν αυτό φαίνεται σκληρό σήμερα.

ΟΛένιν καθόρισε «τον ιμπεριαλισμό σαν το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού». Με την αμερικανοκρατία, τη βαναυσότητα για την ελαχιστοποίηση του κόστους, τη στάση της ΕΕ που είναι συνειδητή, ταξική επιλογή της άρχουσας τάξης και της σοσιαλδημοκρατίας και το πολεμόχαρο ΝΑΤΟ περνάμε στην ακραία εξαθλίωση του κόσμου μας. Στην άκρατη παγκόσμια βία και στην απροκάλυπτη πολεμική επιθετικότητα. Μια «νέα τάξη», που κυοφορεί το αντίθετό της, το πλάτεμα του αγώνα των λαών για το σοσιαλισμό και την ειρήνη.


Τάκης ΣΤΑΘΑΤΟΣ
τ. Πρόεδρος ΔΣ Πάτρας

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Πικετοφορία ενάντια στον αμερικανοκίνητο Αττίλα

Πικετοφορία από το Αγαλμα του Βενιζέλου στο Αμερικανικό Προξενείο πραγματοποίησαν χτες οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη θεσσαλονίκης, με αφορμή τη συμπλήρωση 26 χρόνων από το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στην Κύπρο, που άνοιξε το δρόμο για την εισβολή του «Αττίλα» και τη συνεχιζόμενη επί 26 χρόνια τουρκική κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους.

Μιλώντας για το χαρακτήρα της χτεσινής κινητοποίησης, με δήλωσή του στο «Ρ» ο αντιπρόεδρος της ΕΔΥΕΘ, Δημήτρης Ζαχαριάδης, σημείωσε: «26 χρόνια μετά, το κυπριακό ζήτημα μετατρέπεται ολοένα σε ένα διμερές πρόβλημα σε αντίθεση με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Σήμερα ουσιαστικά έχει επιτευχθεί από τη μεριά του ιμπεριαλισμού η ντε φάκτο διχοτόμηση του νησιού. Αλλωστε αυτό ήταν και το σχέδιο που υπήρχε από την αρχή». Και συνέχισε: «Εμείς δε συμβιβαζόμαστε με αυτό το απαράδεκτο καθεστώς που επικρατεί σήμερα. Θεωρούμε το Κυπριακό, πρόβλημα εισβολής και κατοχής και δεν πρόκειται να αποδεχτούμε την επιχειρούμενη ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου».

Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης εγκρίθηκε ομόφωνα ψήφισμα το οποίο αφού περιγράφει με γλαφυρότητα την υφιστάμενη κατάσταση, επισημαίνει: «Για το ελληνικό κίνημα ειρήνης μια μόνο δίκαιη και βιώσιμη λύση υπάρχει, αυτή που θα εξασφαλίζει μια ανεξάρτητη, ομόσπονδη, αδέσμευτη και αποστρατικοποιημένη Κύπρο, που θα εγγυάται ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και με μια διεθνή προσωπικότητα». Και καταλήγει με το αίτημα: «Να δοθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα της μαρτυρικής Κύπρου. Να μετατραπεί η περιοχή των Βαλκανίων και της ΝΑ Μεσογείου σε ζώνη ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας των λαών».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ