Η στρατηγική σύγκλιση μεταξύ των δύο κομμάτων που νέμονται την εξουσία από το 1974 και μετά, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν κρύβεται πλέον παρ' όλες τις προσπάθειες των κομματικών επιτελείων τους και των προπαγανδιστικών μηχανισμών τους. Βέβαια, είναι δεδομένο ότι και τα δύο κόμματα υπηρετούν τα ίδια ταξικά συμφέροντα, ανεξαρτήτως διακηρύξεων και αναφορών, που αποβλέπουν στη χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων.

Αν, λοιπόν, στη θέση της λέξης «μεταρρύθμιση», που επαγγέλλεται ο Κ. Καραμανλής, έμπαινε η λέξη «εκσυγχρονισμός», του Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου, τότε άνετα θα μπορούσε η όποια προγραμματική ομιλία του ενός να είναι και ομιλία του άλλου, ενώ την ίδια ομιλία θα μπορούσε να την εκφωνήσει ως εξαγγελία και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου.

Η ταύτιση αυτή δεν αφορά απλά και μόνο το περιεχόμενο των λέξεων, αλλά την ουσία της πολιτικής που πρεσβεύουν και οι δύο εταίροι του δικομματισμού. Πρόκειται για την ίδια αντιλαϊκή πολιτική που υπαγορεύεται από τα ευρωενωσιακά κέντρα και έρχεται να υπηρετήσει τις ανάγκες της πλουτοκρατίας, ντόπιας και πολυεθνικής, για υπέρμετρη αύξηση των κερδών της και ένταση της εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων. Οι «μεταρρυθμίσεις» της ΝΔ, το ίδιο όπως και ο «εκσυγχρονισμός» του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν μια συνεχή απειλή για τα λαϊκά συμφέροντα.

Οι παράλληλοι βίοι των δύο εταίρων του δικομματισμού αποκαλύπτονται με κάθε ευκαιρία.

Κάνοντας προ μηνών τον τριετή απολογισμό του κυβερνητικού έργου, ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. «Από το 2004, είπε, η Ελλάδα μπήκε σε σταθερή και ασφαλή τροχιά αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Και στην τροχιά αυτή κινείται με διαρκώς εντεινόμενους ρυθμούς».

Ακόμα και μέτρα που εμφανίστηκαν στη διάρκεια των τριών χρόνων με ένα «φιλολαϊκό» μανδύα, δεν ήταν παρά μέτρα ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όπως τα διάφορα «κίνητρα» στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και της «αντιμετώπισης της ανεργίας».

Ο κυβερνητικός απολογισμός είναι υπαρκτός. «Δημιουργούμε, είπε ο Κ. Καραμανλής, νέα εργαλεία για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας». Η πραγματικότητα είναι πως αυτή η πολιτική αποτελεί στήριξη της όλο και μεγαλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου, μέσω της «φορολογικής μεταρρύθμισης», της μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις και του νέου «αναπτυξιακού νόμου» που τους έδωσε νέα κίνητρα και ζεστό χρήμα.

Πρόκειται για το πλαίσιο της ευρωενωσιακής Στρατηγικής της Λισαβόνας του 2000, που προσυπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για τις αναδιαρθρώσεις στην οικονομία, όπου στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» προωθούνται οι ιδιωτικοποιήσεις, οι Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα, η ενίσχυση των επιχειρηματιών στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας, οι νέες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, ως συνέχεια του σχετικού νόμου του ΠΑΣΟΚ, η παραπέρα εμπορευματοποίηση σε Παιδεία, Υγεία, η πολιτική λιτότητας στα λαϊκά εισοδήματα και οι συνεχείς αυξήσεις τιμών στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Είναι η στρατηγική που εφάρμοζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εντείνει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Η ουσία αυτού του απολογισμού δεν αλλάζει ούτε και στα πλαίσια της προεκλογικής επιχείρησης συσκότισης και αποπροσανατολισμού του λαού, απλά εμφανίζονται ως μέτρα αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου τα ψίχουλα της ντροπής στις συντάξεις πείνας του ΟΓΑ, το ΕΚΑΣ και το επίδομα ανεργίας.

Σε παράλληλη τροχιά το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο για ευνόητους λόγους είναι γραμμένο σε δύο γλώσσες: Η μία είναι αυτή της υποκρισίας και της εξαπάτησης του λαού με δήθεν φιλολαϊκές προτάσεις, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά διαχείριση της φτώχειας, ως ένα προπέτασμα καπνού για το νέο πόλεμο που προαναγγέλλεται από το ΠΑΣΟΚ ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και συμφέροντα.

Η άλλη γλώσσα του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή της ειλικρίνειας, που απευθύνεται στους βιομήχανους, στους τραπεζίτες και γενικότερα στην πλουτοκρατία, στους οποίους όχι απλώς κλείνει το μάτι, αλλά προσπαθεί ανοιχτά να τους πείσει ότι μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα τους εξασφαλίσει καλύτερη κερδοφορία. Το γεγονός ότι το πρόγραμμα αυτό αποτελείται από μια σειρά αόριστες, γενικές και επαναλαμβανόμενες επί χρόνια, προτάσεις δεν υποβαθμίζει τις πολιτικές στοχεύσεις και το ρόλο του, που, εκτός των άλλων, είναι και προπαγανδιστικό εργαλείο ενόψει των εκλογών.

Στόχος τους είναι να κρύψουν από το λαό αυτά που του επιφυλάσσουν, αλλά και ταυτόχρονα να τον κάνουν να ξεχάσει τα έργα και τις ημέρες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη σημερινή του στάση ως αντιπολίτευση, απέναντι στην ουσία της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ, που είναι στάση συναίνεσης και συμπόρευσης σε όλα τα βασικά και θεμελιώδη ζητήματα.

Το σύνθημα «δίκαιη κοινωνία, δυνατή Ελλάδα», με το οποίο τιτλοφορείται το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, επιδέχεται ανάγνωσης όχι από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αλλά από τη σκοπιά των συμφερόντων της αστικής τάξης. Η «δίκαιη κοινωνία» είναι αυτή που διέπεται από το «δίκαιο» που έχουν θεσπίσει οι βιομήχανοι για τους εργάτες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους νέους. Η, δε, «δυνατή Ελλάδα» είναι αυτή των οικονομικών δεικτών που αφορούν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε αύξηση που προβλέπει για την Παιδεία, την ανεργία, την Υγεία, την απασχόληση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά νέα κίνητρα και νέα προνόμια στο κεφάλαιο, ώστε να ενισχυθεί η συγκεντροποίησή του, οι ιδιωτικοποιήσεις και, γενικά, οι απελευθερώσεις στη δράση του.

Το πλέον αποκαλυπτικό, όμως, στοιχείο της ουσίας του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ προέρχεται από την υποδοχή που έτυχε από την κυβέρνηση της ΝΔ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ως «κακό αντιγραφέα» της κυβερνητικής πολιτικής. Το γαϊτανάκι, σε σχέση με τη διεκδίκηση της πατρότητας των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κρατάει από παλιά. Αλλωστε, και όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση, η ΝΔ «διαμαρτυρόταν» γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της «έκλεβε» το πρόγραμμά της, ενώ επί ημερών κυβέρνησης της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ έχει βγει, αντίστοιχα, «διαμαρτυρόμενο».

Πανέτοιμη να προχωρήσει στην ταχεία υλοποίηση του προγράμματος των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων είναι η κυβέρνηση της ΝΔ, στην περίπτωση που βγει «αλώβητη» από τις κάλπες.

Το μήνυμα αυτό έστειλε προς την πλουτοκρατία, από το βήμα του συνεδρίου της ΝΔ, ο Κ. Καραμανλής, αποφεύγοντας όμως να προσδιορίσει με ακρίβεια ποιες «μεταρρυθμίσεις» θα προωθήσει και το περιεχόμενό τους. «Εχουμε, είπε, σχέδιο που συνεχίζεται σταθερά τόσο έως τις εκλογές, όσο και μετά από αυτές». Τα έκανε όμως πιο συγκεκριμένα, όσο γίνεται βέβαια στο πλαίσιο της προεκλογικής τους προπαγάνδας, ο Γ. Αλογοσκούφης, παρουσιάζοντας τη «νέα οικονομική στρατηγική της επόμενης τετραετίας», η οποία φυσικά είναι απόλυτη συνέχεια της πολιτικής που εφάρμοσε την προηγούμενη, πατώντας πάνω στο έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Τι ετοιμάζει, λοιπόν, η ΝΔ για την «επόμενη τετραετία»:

-- Πρώτον, παράταση της λιτότητας, πάγωμα στους μισθούς και στις συντάξεις, νέους φόρους για τα λαϊκά στρώματα, κυρίως με την αύξηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, ποτά, τσιγάρα, κ.ο.κ.), ενώ την ίδια στιγμή θα συνεχιστεί η φοροαπαλλαγή των επιχειρήσεων και των «εχόντων και κατεχόντων». Ηδη, ο Γ. Αλογοσκούφης προανήγγειλε την κατάργηση του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας και του φόρου επί των συναλλαγών στο χρηματιστήριο. «Εργο» της «επόμενης τετραετίας», όμως, αναμένεται να είναι και η καθιέρωση του μοναδικού συντελεστή για τη φορολογία, στο 25%. Πλούσιοι και φτωχοί, δηλαδή, θα φορολογούνται με τον ίδιο συντελεστή.

-- Δεύτερον, νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό, που θα οδηγήσουν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των συντάξεων. Στην παρούσα φάση προετοιμάζει το έδαφος με σκόπιμα γενικόλογες «επισημάνσεις» και μπόλικη τρομο-λαγνεία περί «κατάρρευσης των Ταμείων» κλπ. «Θα πετύχουμε τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού με διαδοχικές προσεγγίσεις», διακηρύσσει ο Γ. Αλογοσκούφης. Αμεσα, πάντως, θα προχωρήσουν η κατάργηση των «πρόωρων» συντάξεων, το τσεκούρι στα Βαρέα και Ανθυγιεινά, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων που οδηγεί βέβαια σε μείωσή τους, η «εξομοίωση» των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών κ.ά.

-- Τρίτον, παραπέρα ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, δηλαδή κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, καθιέρωση των ατομικών ή επιχειρησιακών, γενίκευση της μερικής απασχόλησης. Μπορεί ούτε ο Γ. Αλογοσκούφης να λέει τίποτα, αλλά η τελευταία απόφαση της Κομισιόν (27 Ιούνη) δεν αφήνει περιθώρια για ψευδαισθήσεις.

-- Τέταρτον, χαριστική βολή στις αποκρατικοποιήσεις. Ο,τι έχει απομείνει στον έλεγχο του κράτους θα ξεπουληθεί. Ο Γ. Αλογοσκούφης είναι ξεκάθαρος: Ο ΟΤΕ θα εκχωρηθεί σε στρατηγικό επενδυτή, δηλαδή σε κάποιον πολυεθνικό κολοσσό. Η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, τα λιμάνια θα πάρουν σειρά και θα έχουν την ίδια τύχη. Στις τράπεζες θα πέσει και το τελευταίο «προπύργιο» κρατικής παρέμβασης, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.

Βέβαια, δεν πρόκειται για κανένα «κρυφό» πρόγραμμα ή «κρυφή ατζέντα», όπως λέει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που έχει ακριβώς την ίδια στρατηγική στην οικονομική πολιτική.

Οι στόχοι και οι μετεκλογικοί σχεδιασμοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ήρθαν στο προσκήνιο με αφορμή την παρουσίαση των αντιλαϊκών και αντεργατικών θέσεων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), που προτείνει την προώθηση νέων ανατροπών σε βάρος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Με την έκθεσή του, ο ΟΟΣΑ, που παρουσίασε ο ΓΓ του Α. Κορία σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη, απαίτησε την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με παράλληλη μείωση του ύψους των συντάξεων. Κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους, «μαχαίρι» στις κατηγορίες των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Μείωση των μισθών και του μεροκάματου για τους νέους εργαζόμενους, νέες μειώσεις των εργοδοτικών και ασφαλιστικών εισφορών και «απελευθέρωση» του «δικαιώματος» των επιχειρήσεων στις απολύσεις! Αμεση ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων με την ταυτόχρονη επιβολή διδάκτρων σε ολόκληρη την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση(!!). Παραπέρα συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών με ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας...

Οι προτάσεις του ΟΟΣΑ - που είναι και θέσεις της Κομισιόν, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του ΣΕΒ κ.ά. - αποτελούν στρατηγικούς στόχους, που καταγράφονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μέσα στα επίσημα κείμενα τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Η έκθεση του ΟΟΣΑ βάζει τις βάσεις και δείχνει τις κατευθύνσεις στην επόμενη κυβέρνηση, που θα προκύψει μετά τις εκλογές, για την επίθεση που θα πρέπει εξαπολύσει εναντίον του λαού και στηρίζεται στην προώθηση ενός νέου γύρου καπιταλιστικών «μεταρρυθμίσεων».

Τα μέτρα που προτείνει ο ΟΟΣΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σχεδιάζουν να τα εφαρμόσουν μετά τις εκλογές. Ο Γ. Αλογοσκούφης, που χαρακτήρισε την έκθεση του ΟΟΣΑ «χρήσιμη» και ο Γ. Παπανδρέου πως «επιβεβαιώνει τις αδυναμίες της χώρας», θα τη χρησιμοποιήσουν, όπως προαναγγέλλουν και στα προγράμματά τους, για να εξαπολύσουν νέα επίθεση σε βάρος των συνταξιούχων, των εργαζομένων και των νέων.

Οι ομιλίες του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη Θεσσαλονίκη, στο 11ο Φόρουμ του Συνδέσμου Βιομηχανιών Ελλάδας, με ακροατήριο τους εκπροσώπους της ντόπιας πλουτοκρατίας, έδωσων μια ακόμα ευκαιρία για αποκάλυψη της πλήρους ταύτισης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική υπεράσπισης και ενίσχυσης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης.

Συγχρόνως, όμως, απέδειξαν και πόσο σκληρός είναι ο συναγωνισμός που υπάρχει ανάμεσα στην ηγεσία της ΝΔ και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για το ποια θα κερδίσει την εμπιστοσύνη και τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτός ο «διαγωνισμός» ανάμεσα στους εκπροσώπους του δικομματισμού στηρίζεται στην κλιμάκωση της επέλασης εναντίον των λαϊκών στρωμάτων, στο όνομα και πάλι της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας».

Τόσο ο Κ. Καραμανλής όσο και ο Γ. Παπανδρέου προκειμένου να εξασφαλίσει ο ένας έναντι του άλλου την εύνοια του μεγάλου κεφαλαίου, προχώρησαν σ' ένα μπαράζ παροχών.

Εχουμε λοιπόν και λέμε:

-- Πετύχαμε οι επιχειρήσεις να «υπόκεινται σε λιγότερους φόρους» είπε ο Κ. Καραμανλής, αλλά ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να πλειοδοτήσει και να δεσμευτεί ότι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα εξασφαλίσει οι επιχειρήσεις «να φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή».

-- Η κυβέρνηση της ΝΔ εξασφάλισε οι επιχειρηματίες να «επιδοτούνται έως και το 60% της επένδυσής τους μέσω του αναπτυξιακού νόμου», υπενθύμισε ο πρωθυπουργός, αλλά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε έτοιμη την αντιπρόταση: «Οι επιχειρηματίες θα διαχειρίζεστε το μεγαλύτερο μέρος των πόρων που χρειάζονται για να στηρίξουν την ανάπτυξη».

-- «Υστερα από μια σειρά στοχευμένες μεταρρυθμίσεις... οι επενδυτές στη χώρα μας μπορούν να αξιοποιούν το θεσμικό πλαίσιο για Συμπράξεις με το δημόσιο τομέα», τόνισε ο Κ. Καραμανλής εξυμνώντας το κυβερνητικό έργο εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών αναγκών. Σε ετοιμότητα όμως ο Γ. Παπανδρέου δεσμεύτηκε: «Εμείς θα προωθήσουμε νέες σχέσεις μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα»...

-- Με την πολιτική της κυβέρνησης, επισήμανε ο Κ. Καραμανλής, εξασφαλίστηκε οι επιχειρήσεις να «χρηματοδοτούνται έως και το 55% από το Πρόγραμμα "Ανταγωνιστικότητα"», ενώ την επόμενη τετραετία θα «δώσουμε κίνητρα για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας». Και «εμείς» θα δώσουμε, δεσμεύτηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ: «Κίνητρα σε νέους κλάδους, σε νέες δουλιές για τις επιχειρήσεις», αλλά και «φορολογικά κίνητρα για την ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας».

-- Οι εκπρόσωποι του δικομματισμού δε θα μπορούσαν να αφήσουν έξω από το μεγάλο φαγοπότι, που προσφέρουν στο κεφάλαιο, την εκπαίδευση. Ετσι ο Κ. Καραμανλής σύνδεσε τη δυνατότητα «ανάληψης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών» με το «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, που θα είναι έτοιμο από το 2008». Ο Γ. Παπανδρέου ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτικός: «Θα σπάσουμε τα τείχη μεταξύ μιας εσωστρεφούς ακαδημαϊκής κοινότητας και των επιχειρήσεων», «θα εντάξουμε τη διάσταση της επιχειρηματικότητας στη διδασκαλία στα σχολεία, από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι την τριτοβάθμια», «θα συνδέσουμε τα Ανώτατα Ιδρύματα με την αγορά εργασίας» για να καλύπτουν τις «ανάγκες της παραγωγής»(!).

-- Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη Θεσσαλονίκη τάχτηκαν υπέρ της προώθησης νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις. Ο Κ. Καραμανλής, προβάλλοντας το «νομοθετικό έργο» της κυβέρνησης, με τους νέους αντεργατικούς νόμους που ψήφισε η ΝΔ, με τη θέσπιση ελαστικού 8ωρου, την καθιέρωση ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την επέκταση του ωραρίου στα εμπορικά καταστήματα, ενώ ο Γ. Παπανδρέου δεσμευόμενος ότι το ΠΑΣΟΚ θα προωθήσει νέες «τομές» στις εργασιακές σχέσεις, τονίζοντας ότι θα προχωρήσει σε νέες «αλλαγές (σ.σ. ανατροπές) στην αγορά εργασίας»!

Τα έργα και οι ημέρες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι αποκαλυπτικά. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες, αναμονή και νέες περιόδους χάριτος σε κανέναν από τους δύο. Οι ανταγωνιστικές διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, για τη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παγιδεύσουν το λαϊκό κίνημα. Αντίθετα, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθούν για να δημιουργηθούν αποστάσεις ασφαλείας και από τους δύο. Για να στραφούν στη διέξοδο και στην προοπτική που προτείνει το ΚΚΕ, ενισχύοντάς το εκλογικά, αλλά και συμμετέχοντας ενεργά στους αγώνες που έρχονται.