Μπροστά σ' αυτή τη φρίκη και το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας πρέπει να ξεσηκωθούν ΤΩΡΑ και κάθε μέρα οι λαοί, κυβερνήσεις, κοινωνικές ομάδες και πρόσωπα, γιατί, όπως μας είπε πριν από 26 χρόνια σε συνέντευξή της στην Αθήνα (7/3/1987), η διάσημη Σουηδή ηθοποιός και πρωταγωνίστρια σε έργα του Ιγκμαρ Μπέργκμαν, Μπίμπι Αντερσον:
«Καμιά χώρα δεν είναι τόσο μικρή ώστε να μην μπορεί ν' αντισταθεί στη φρίκη των πολέμων, στη βία και τη φτώχεια».
Η γυναίκα ιδιαίτερα, όπως είπε, αυτή που φέρνει στον κόσμο τη ζωή, είναι προετοιμασμένη να την προστατεύσει.
«Δεν πρέπει να δεχόμαστε τη φοβερή οικονομική ανισότητα και τις φοβερές δαπάνες για τα όπλα, δαπάνες που θα έπρεπε να πηγαίνουν για την ανάπτυξη, τη δημιουργία, τη ζωή».
Δεν πρόκειται για... ανέκδοτο. Είναι η πολύ πολύ... σοβαρή τοποθέτηση στην οποία προέβη από του βήματος της Βουλής, προχτές, ο υπουργός Αμυνας Γιάννος Παπαντωνίου, απαντώντας στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ για την εμπλοκή της χώρας στο νέο ιμπεριαλιστικό μακελειό στο Ιράκ!
Αυτή και μόνο η τοποθέτηση του αρμόδιου υπουργού, θα ήταν αρκετή για να αποκαλύψει το βάθος και το μέγεθος της ΠΑΣΟΚικής υποκρισίας.
ξεπερνάει, πια, κάθε ανεκτό όριο.
Η βάση της Σούδας δεν έχει σχέση με τον πόλεμο στο Ιράκ, λέει ο κ. Παπαντωνίου! Και μιλάει για τη βάση η οποία παρασημοφορήθηκε (!) από τον πατέρα Μπους για την «προσφορά» της στις ΗΠΑ, στον προηγούμενο πόλεμο του Κόλπου!
Η ελληνική φρεγάτα που περιπολεί στον Περσικό, ενταγμένη στη ΝΑΤΟική αρμάδα, δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο αλλά με ελέγχους για την «Αλ Κάιντα», λέει η κυβέρνηση. Λίγο ακόμα και ο κ. Παπαντωνίου θα έλεγε ότι πρόκειται για... κρουαζιερόπλοιο σε τουριστική εκδρομή!
***
«Η Ελλάδα δε μετέχει στον πόλεμο αυτό»! Το επανέλαβε, την Παρασκευή, δεύτερη μέρα των βομβαρδισμών, ο Τηλέμαχος Χυτήρης. Πρόκειται για τον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ και εκτελούντα χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου. Ο κύριος... «δε μετέχουμε»(!) έσπευσε, ταυτόχρονα να επαναλάβει τα λόγια του Κ. Σημίτη, ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει κατά γράμμα τις συμφωνίες με τις ΗΠΑ.
Κι όμως! Οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ γίνονται το άλλοθι για την παραχώρηση του ελληνικού εδάφους και ειδικά της βάσης της Σούδας στις ΗΠΑ, καθιστούν το ελληνικό έδαφος ορμητήριο των αμερικάνικων βομβαρδιστικών, εμπλέκουν την Ελλάδα ως συμμέτοχο και συνένοχο στον πόλεμο. Εκείνος που παραδίδει το ελληνικό έδαφος στους δολοφόνους, ο υπογράφων και ο ερμηνευτής αυτών των συμφωνιών είναι, μαζί με τη ΝΔ, και το κόμμα του κ. Χυτήρη. Το ΠΑΣΟΚ!
Μάλιστα, τους ξεφώνισε το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ! Αμέσως μετά τις Βρετανία, Ισπανία και Δανία που τάχθηκαν ευθέως με τις ΗΠΑ, η χώρα που παράσχει τις περισσότερες «διευκολύνσεις» στις ΗΠΑ είναι η... Ελλάδα! Περισσότερες και από την Πορτογαλία, που περιμάζεψε την τρόικα του πολέμου στις Αζόρες! Μέχρι και την Ακτοφυλακή της Κρήτης έχουν παραχωρήσει στους Αμερικάνους!
Και τι κάνει για όλα αυτά ο κ. Σημίτης; Δέχεται, λέει, τα «μπράβο Κώστα» από τον Σιράκ γιατί κατάφερε να «ενώσει» τους «15» στις Βρυξέλλες... Και πώς τους «ένωσε»; Αποφασίζοντας να μην ενταχθεί στην ατζέντα των συζητήσεων το Ιράκ! Βλέπετε, οι «15» είχαν σοβαρότερο θέμα να συζητήσουν: Επείγονταν να καταλήξουν σε κοινή θέση για το δίπλωμα... ευρεσιτεχνίας, θέμα στο οποίο αφιέρωσε και το μεγαλύτερο μέρος των δηλώσεών του ο κ. Σημίτης, στις Βρυξέλλες!
Την επόμενη μέρα, που οι φίλοι του, οι Αμερικανοί, έγραφαν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στις κεφαλές των πυραύλων «Τόμαχοκ» και έπνιγαν τη διεθνή νομιμότητα στα απόνερα των αεροπλανοφόρων τους, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν τόλμησε να ψελλίσει την παραμικρή διαμαρτυρία, ούτε γι' αυτόν τον «παραγκωνισμό» του ΟΗΕ από την Ουάσιγκτον. Ο ευτελισμός της ηγεσίας της ΝΔ ολοκληρώθηκε, όταν άρχισαν να πέφτουν οι βόμβες στη Βαγδάτη και να δολοφονούνται αθώα θύματα. Η έναρξη ενός άδικου και καραμπινάτα παράνομου πολέμου άφησε εντελώς ασυγκίνητα τα ηγετικά στελέχη του κόμματος, τα οποία, όμως, δε δίστασαν να εμφανίσουν την αμερικανόδουλη στάση τους ως τη μόνη «ενδεδειγμένη» και αυτή που ανταποκρίνεται στο «εθνικό συμφέρον»! Τι εννοεί η ηγεσία της ΝΔ, όταν μιλάει για «εθνικό συμφέρον»; Τα εξής δύο: Να κάνουν ό,τι λένε οι υπερατλαντικοί προστάτες και, ταυτόχρονα, να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της εγχώριας πλουτοκρατίας στη διαπλοκή τους με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
«Εθνικό συμφέρον», για την ηγεσία της ΝΔ, είναι να γίνει εκμετάλλευση της «πολεμικής ατμόσφαιρας» και μέσα από την καλλιέργεια κλίματος κινδυνολογίας (όπως αρχικά δημιούργησαν η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ) να δικαιολογηθούν πιο σκληρά αντιλαϊκά μέτρα (διαρθρωτικές αλλαγές, επί το «πολιτικώς ορθόν»), ώστε η οικονομική ολιγαρχία να αντιμετωπίσει την ύφεση και να προστατεύσει τα κέρδη της. Ενώ ζήτησε τη λήψη μέτρων για τον τουρισμό, ικανοποιώντας σχετικό αίτημα των μεγαλοξενοδόχων.
Ζήτησε, βέβαια, να αξιοποιηθεί η «τραυματική εμπειρία γύρω από την κρίση(!) στο Ιράκ», για να προχωρήσει η Κοινή Εξωτερική και Ασφάλεια (ΚΕΠΠΑ), με βάση όσα κράτη το επιθυμούν (ενισχυμένη συνεργασία), όπως έγινε με τη δημιουργία της Ευρωζώνης. Σπεύδει, ταυτόχρονα, να αναζητήσει προστασία για τα εθνικά συμφέροντα κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ. Ενδεικτικές των σκέψεων που διαμορφώνονται στη Ρηγίλλης είναι οι εκτιμήσεις που κάνουν αρμόδια στελέχη. Ο αρμόδιος συντονιστής Εξωτερικών και Αμυνας Π. Μολυβιάτης διαπίστωσε ότι «το μεγάλο θύμα του πολέμου είναι η κοινή εξωτερική της ΕΕ - εδώ είχαμε πράγματι μια μεγάλη οπισθοδρόμηση». Η διαπίστωση αυτή δε γίνεται τυχαία. Υποδηλώνει τη γραμμή πλεύσης της ηγεσίας της ΝΔ, που θεωρεί ότι σε περιόδους «διεθνών ανακατατάξεων και ανατροπών» επιβάλλεται να πηγαίνεις με τον «ισχυρό», δηλαδή τις ΗΠΑ. Ο Π. Μολυβιάτης ήταν κάτι παραπάνω από σαφής: «Το θέμα της ασφάλειάς μας δεν προωθείται μέσω της ΕΕ, διότι η ΕΕ δεν προωθεί τη διαμόρφωση μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής». Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι δε βλέπει πως «το βαθύ χάσμα που χωρίζει την Ευρώπη είναι δυνατόν να γεφυρωθεί». Στο ίδιο μήκος κύματος, και ο Θ. Ρουσόπουλος: «Η ΕΕ δεν είναι σε θέση δυστυχώς να έχει κοινή θέση στην εξωτερική πολιτική και δεν είναι σε θέση, γιατί τα συμφέροντα των κρατών - μελών είναι αντικρουόμενα. Αρα, χρειάζεται πάρα πολύς δρόμος να φθάσουμε, ώστε να είναι πραγματικά Ενωση και όχι ένα συνονθύλευμα κρατών».
«Η Ελλάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβεβαιώνουν το σεβασμό τους προς το διεθνές δίκαιο, περιλαμβανομένων των υφιστάμενων διεθνών συνθηκών (...) και της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι (...).
» Η Ελλάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες διακηρύσσουν την αφοσίωσή τους στη διατήρηση της ειρήνης και τη δέσμευσή τους να σέβονται την αρχή της αποχής από ενέργειες οι οποίες απειλούν την ειρήνη (...).
» Η Ελλάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβεβαιώνουν την αφοσίωσή τους στην αρχή ότι οι διεθνείς διαφορές θα επιλύονται με ειρηνικά μέσα (...) τα οποία είναι σύμφωνα με τους σκοπούς και τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Τα παραπάνω δεν είναι παρά τα όσα αναφέρονται στο προοίμιο της συμφωνίας για... τις βάσεις! Αυτό είναι (στα χαρτιά) το καθεστώς για τη λειτουργία της βάσης της Σούδας!
Στα χαρτιά, λοιπόν, ο νόμος του ελληνικού κράτους, η διμερής συμφωνία που διέπει το καθεστώς της Σούδας, μιλάει για «ειρήνη», για «διεθνές δίκαιο», για «Χάρτη του ΟΗΕ», για «αποχή» από ενέργειες κατά της ειρήνης!
Ο κ. Σημίτης, είπε στο διάγγελμά του, την Τρίτη: «Η Ελλάδα θα τηρήσει όποιες υποχρεώσεις έχει από συνθήκες και συμφωνίες, τις οποίες έχει υπογράψει»!
Ε, λοιπόν, ας... εφαρμόσει τη συμφωνία για τις βάσεις! Δεσμεύτηκε ότι θα την εφαρμόσει! Και αφού όλα τα παραπάνω καταπατούνται βάναυσα (διεθνές δίκαιο, ΟΗΕ, αμυντικός χαρακτήρας βάσης κλπ.), αφού ο πόλεμος αυτός είναι παράνομος («στερείται νομιμοποιητικής βάσης» είπε ο Ανάν) ας εφαρμόσει, κυρίως το άρθρο 8 της συμφωνίας:
«Καμία διάταξη της Συμφωνίας αυτής - λέει το άρθρο 8 - δεν αίρει το εγγενές δικαίωμα της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, να λαμβάνει αμέσως όλα τα κατάλληλα περιοριστικά μέτρα (...) σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης»!
Αφού η κυβέρνηση σέβεται τη νομιμότητα και αφού «δε μετέχει» στον πόλεμο, γιατί δεν εφαρμόζει το δικαίωμά της να κλείσει τη Σούδα;..