Η ελληνική κυβέρνηση, συμμετέχοντας ενεργά στον πόλεμο, παρείχε κάθε είδους διευκολύνσεις για τη διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από τα εδάφη της χώρας μας. Ο ελληνικός λαός δεν ακολουθεί την ίδια τακτική. Δεν υποτάσσεται. Δε σκύβει το κεφάλι. Οσο οι δολοφόνοι του ΝΑΤΟ συνεχίζουν τις ...επιχειρήσεις τους, ο λαός μας κατεβαίνει στους δρόμους, για να διαδηλώσει ενάντια στην εγκληματική νέα τάξη των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών. Το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα αποκλείει ΝΑΤΟικές βάσεις και φράζει τα λιμάνια της χώρας. Κλείνει δρόμους και σταματά ΝΑΤΟικές αυτοκινητοπομπές. Οι κρατικές δυνάμεις καταστολής εξαντλούν όλη τους τη βαρβαρότητα πάνω στο λαό που διαδηλώνει και αγωνίζεται...

Μετά το τέλος του πολέμου, ο λαός μας συνεχίζει να μάχεται. Καταδικάζει με λαϊκό δικαστήριο τον «πλανητάρχη» και τη μέρα της άφιξής του στη χώρα μας πραγματοποιεί μεγάλο συλλαλητήριο. Στις πρώτες μέρες του καινούριου αιώνα, το ραδιενεργό ΝΑΤΟικό έγκλημα έρχεται στην επιφάνεια. Τα Βαλκάνια μετατράπηκαν σε πεδίο δοκιμών για τα ΝΑΤΟικά όπλα. Δυο χρόνια μετά, τα Βαλκάνια είναι και πάλι στο μάτι του κυκλώνα... Ας παρακολουθήσουμε ένα μικρό χρονικό αυτών των αγώνων.

Στις 24 Μάρτη 1999, πρώτη μέρα του πολέμου, η ΕΕΔΥΕ συνδιοργανώνει με το Συντονιστικό Σωματείων της Αθήνας μεγάλο αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στην πλατεία Κάνιγγος και ακολουθεί πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία.

Στις 25 Μάρτη, στη Θεσσαλονίκη, πραγματοποιήθηκε μεγάλη φιλειρηνική πορεία, που καταλήγει έξω από το λιμάνι της πόλης, μέσα στο οποίο βρίσκονται ΝΑΤΟικές στρατιωτικές δυνάμεις και πολεμικό υλικό.

Στις 26 Μάρτη, οι πολιτικές νεολαίες της Αθήνας διοργανώνουν μεγάλο συλλαλητήριο, στο οποίο συμμετέχει και η ΕΕΔΥΕ, ενώ το ίδιο γίνεται στον Πειραιά και αλλού. Το μεγάλο συλλαλητήριο θα χτυπηθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Στις 30 τουΜάρτη, η ΕΕΔΥΕ και η Νεανική Δράση για την Ειρήνη διοργανώνουν την «αγρύπνια ειρήνης», όπως ονομάστηκε η περικύκλωση της πρεσβείας των ΗΠΑ από τις 8 το βράδυ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Στις 7 του Απρίλη, οι πολιτικές νεολαίες ΚΝΕ, Ν. ΠΑΣΟΚ, ΟΝΝΕΔ, ΕΑΝ, Ν. ΔΗΚΚΙ, Ν. Ανοιξης, Ν. ΕΔΗΚ και Ν. ΑΚΟΑ, κάλεσαν τους νέους ανθρώπους σε λαμπαδηφορίες ειρήνης και αυτοί ανταποκρίθηκαν. Εκτός από την Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, ο Βόλος, τα Τρίκαλα, η Πάτρα, ο Πύργος, η Καλαμάτα, τα Γιάννενα και η Κομοτηνή συγκλονίζονται από συλλαλητήρια των νεολαίων.

Στις 15 του Απρίλη, νέα μεγάλη αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας. Χιλιάδες λαού γεμίζουν τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας. Την ίδια μέρα, φιλειρηνιστές της Βορείου Ελλάδας σταμάτησαν ΝΑΤΟική αυτοκινητοπομπή Γάλλων στρατιωτών στα ελληνοσκοπιανά σύνορα. Κυριακή 18 Απρίλη, περικυκλώνεται η βάση του Αραξου.

Στις 22 του Απρίλη, 150 εκπρόσωποι Δήμων, Εργατικών και Συνταξιουχικών Ομοσπονδιών και Συνδικάτων, της ΕΕΔΥΕ και άλλων κοινωνικών φορέων αναχωρούν για τη Γιουγκοσλαβία, προκειμένου να συμμετέχουν στις ανθρώπινες αλυσίδες... Το απόγευμα της ίδιας μέρας, πραγματοποιείται τεράστια συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία. Από τις 29 Απρίλη μέχρι και την Πρωτομαγιά, αποκλείστηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης από φιλειρηνιστές της πόλης.

Ακολούθησε το 21ο ΔεκαήμεροΕιρήνης, στη διάρκεια του οποίου (1-9 Μάη), αλλά και όλο τον υπόλοιπο μήνα κινητοποιήσεις γίνονται σε καθημερινή βάση. Στις 27, αλλά και στις 28 Μάη, οι αντιιμπεριαλιστές σφράγισαν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, την ίδια ώρα που στην Πελοπόννησο η βάση του Αραξου αποκλείστηκε από διαδηλωτές.

Στις 4 του Ιούνη, οι διαδηλωτές γκρεμίζουν την πύλη 11 του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και μπαίνουν μέσα σ' αυτό. Στις 22 Ιούνη, η ΕΕΔΥΕ διοργάνωσε μεγάλο αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στην πλατεία Κάνιγγος. Ολο τον Ιούλιο το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα θα προχωρήσει σε αποκλεισμούς λιμανιών και βάσεων, θα διοργανώσει κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις.

Ο δεύτερος μήνας του φθινοπώρου, ο Οκτώβρης, αρχίζει με δυναμικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. Την Κυριακή 3 του Οκτώβρη, η βάση του Αραξου περικυκλώνεται από φιλειρηνιστές της Πελοποννήσου, ενώ μεγάλο συλλαλητήριο πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη.

Τρίτη 5 Οκτώβρη. Ο λαός της Θεσσαλίας διαδηλώνει εναντίον της παρουσίας του νέου στρατηγείου του ΝΑΤΟ, στον Τύρναβο. Στις 17 Οκτώβρη, με μηχανοκίνητη πορεία φτάνουν έξω από τη βάση της Σούδας, στη χερσόνησο του Ακρωτηρίου, δεκάδες διαδηλωτές.

Τη Δευτέρα, στις 8 του Νοέμβρη, στην πλατεία Συντάγματος, γίνεται το Δικαστήριο των Λαών, με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων. Ενα δικαστήριο, που θα δικάσει και θα καταδικάσει τον αρχιδολοφόνο του ΝΑΤΟ Μπιλ Κλίντον.

Το Σάββατο 13 Νοέμβρη, η πλατεία Συντάγματος γεμίζει από κόσμο, η κινητοποίηση είχε προγραμματιστεί με αφορμή την επίσκεψη Κλίντον στη χώρα μας, η οποία μετατέθηκε για τις 19 Νοέμβρη, ο λαός όμως ήταν εκεί... Τετάρτη 17 Νοέμβρη. Νέο αντιιμπεριαλιστικό κύμα ξεχύνεται στους δρόμους της Αθήνας, με αφορμή τον εορτασμό της 26ης επετείου του Πολυτεχνείου.

Παρασκευή 19 Νοέμβρη, ο Μπιλ Κλίντον έρχεται στην Ελλάδα. Χιλιάδες άνθρωποι γεμίζουν την πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους. Ο όγκος των αστυνομικών δυνάμεων είναι τεράστιος. Η Αθήνα μετατρέπεται σε αστυνομοκρατούμενη πόλη. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ με τη βοήθεια προβοκατόρων χτυπούν τους διαδηλωτές, έξω από τη Βουλή. Ενα πρωτοφανές ανθρωποκυνηγητό ξεκινά στους δρόμους της πρωτεύουσας. Εχθρός είναι ο λαός...

Το φιλειρηνικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της πατρίδας συνέχισε τη δράση του με εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, υπογραμμίζοντας ότι ο πόλεμος δεν τελείωσε και προέβλεψε νέα τραγικά γεγονότα για τα Βαλκάνια. Δυστυχώς, δικαιώθηκε. Η χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου, από τα ΝΑΤΟικά βομβαρδιστικά, αποκαλύπτουν το έγκλημα διαρκείας, αρχές του 2001, τους θανάτους στρατιωτών από λευχαιμία, τις τερατογενέσεις και τους κινδύνους για τους κατοίκους και το περιβάλλον της Βαλκανικής Χερσονήσου και ολόκληρης της Ευρώπης.

Η λαϊκή απάντηση ήταν άμεση. Στις 11 Γενάρη δυο τεράστια αντιπολεμικά συλλαλητήρια διοργανώνονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και ο λαός ζητά την καταδίκη των εγκληματιών και την άμεση επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτών που βρίσκονται έξω από τα σύνορα της χώρας.

Στις 25 Γενάρη, οι Κομματικές Οργανώσεις Αθήνας, Πειραιά και Αττικής του ΚΚΕ διοργάνωσαν παλλαϊκό αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο. Στις 8 Φλεβάρη, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και δεκάδες συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις πραγματοποιούν νέα δυναμική συγκέντρωση στα Προπύλαια. Στις 13 του Φλεβάρη, νέο αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο παίρνει «σάρκα και οστά» στη Θεσσαλονίκη.

Τον Απρίλη του 1999 το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε ότι χρησιμοποίησε πυρομαχικά ουρανίου στις αεροπορικές επιθέσεις του κατά της Σερβίας.

Ενα χρόνο μετά (14.3.2000) η «Corriere della Sera» έγραψε: «Σκοτεινή είναι πάντα η εικόνα για τις οικολογικές επιπτώσεις από τη χρήση εξαντλημένου ουρανίου στη Γιουγκοσλαβία. Το επίθετο είναι καθησυχαστικό: "εξασθενημένο" ή, σωστότερα, "εξαντλημένο". Στη στρατιωτική γλώσσα, όμως, το "εξαντλημένο ουράνιο" αναφέρεται σε ένα βλήμα που μπορεί να διαπεράσει και να καταστρέψει καταφύγια και τεθωρακισμένα οχήματα. Βλήματα αυτού του τύπου, που η γόμωσή τους προέρχεται από την ανακύκλωση πυρηνικού υλικού, χρησιμοποιήθηκαν από τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της Σερβίας και του Κοσσόβου... Αυτό που δεν αποτελεί πλέον στρατιωτικό μυστικό γίνεται έτσι ένα τεράστιο ερωτηματικό που θέτει και πάλι επί τάπητος, ένα σχεδόν χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου, τους στόχους και τις επιπτώσεις των "ανθρωπιστικών βομβαρδισμών". Είναι γνωστό ότι το φορτίο του βλήματος με εξαντλημένο ουράνιο, μετά την έκρηξη, διαχέεται σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων, προκαλώντας αύξηση των επιπέδων της ραδιενέργειας. Οπως δείχνουν πολλές έρευνες, εάν αυτή η ραδιενέργεια απορροφηθεί, μπορεί να προκαλέσει όγκους, λευχαιμίες και παραμόρφωση των εμβρύων».

Το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε επισήμως ότι χρησιμοποίησε 31.000 βλημάτων με εξαντλημένο ουράνιο στο Κόσσοβο, σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP). «Η επιτροπή των ειδικών του ΟΗΕ "υπογράμμισε ότι οι νέες αυτές πληροφορίες για το εξαντλημένο ουράνιο δεν πρέπει να αποτελέσουν αιτία ενός ευρέος συναγερμού", αλλά αιτία για τη λήψη μέτρων ώστε να μείνουν οι άνθρωποι μακριά από τις περιοχές αυτές όπου έπεσαν τα βλήματα με το εξαντλημένο ουράνιο» ανέφερε τηλεγράφημα του ΑΠΕ της 21.3.2000.

Στις 20.12.2000 ήρθε η «βόμβα» απ' την Ιταλία: Πέθαναν εφτά στρατιώτες που υπηρετούσαν στο Κόσσοβο, ενώ στη Βουλή έγιναν ερωτήσεις βουλευτών για τους θανάτους τριών υπαξιωματικών από λευχαιμία. «Συνολικά 12 στρατιωτικοί που υπηρετούσαν στη Βοσνία και Κόσσοβο έχουν ασθενήσει και παρουσιάζουν συμπτώματα ανάλογα με αυτά που προκάλεσαν το θάνατο των συναδέλφων τους» ανέφερε το ΑΠΕ (20.12.2000).

Ο Ιταλός υπουργός Αμυνας Σέρτζιο Ματαρέλα διέψευσε κάθε σχέση του μη εμπλουτισμένου ουρανίου με το θάνατο στρατιωτών που υπηρετούσαν στο Κόσσοβο. «Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας» διαβεβαίωσε - τότε - ο Σ. Ματαρέλα και ανακοίνωσε τη σύσταση κοινοβουλευτικής επιτροπής που θα ερευνήσει το θάνατο των στρατιωτών.

Μια βδομάδα αργότερα (28/12/2000) ήρθε άλλη «βόμβα» απ' τις Βρυξέλλες. «Πέντε Βέλγοι στρατιώτες πέθαναν από καρκίνο, ενώ τέσσερις άλλοι έχουν προσβληθεί από τη νόσο αυτή, μετά την επιστροφή τους από την αποστολή τους στην πρώην Γιουγκοσλαβία, σύμφωνα με τον ιατρικό σύμβουλο του υπουργείου Αμυνας, τον οποίο επικαλείται στη σημερινή της έκδοση η καθημερινή ολλανδόφωνη εφημερίδα "Het Laatste Nieuws"» μετέδωσε το ΑΠΕ.

Εκτοτε υπήρξε καταιγισμός αποκαλύψεων για το κοκτέιλ θανάτου που απειλεί τη ζωή και το περιβάλλον στα Βαλκάνια. Ακόμα και τα αποτελέσματα της ιταλικής επιτροπής (19.3.2001) - παρά την προσπάθεια υποβάθμισης - ανέφεραν ότι «διαπιστώθηκε αύξηση λεμφώματος του HODKIN, αλλά κατώτερος του αναμενόμενου αριθμός νεοπλασιών, σε Ιταλούς στρατιώτες».

Κι όμως οι «μακελάρηδες» των Βαλκανίων ήξεραν για την τοξικότητα του ουρανίου:

• Οπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα από έγγραφα, η τοξικότητα του ουρανίου ήταν γνωστή από το 1943, όταν ο Χίτλερ, επειδή δεν μπορούσε να εισάγει από την Πορτογαλία βολφράμιο, χρησιμοποίησε σε οβίδες το ουράνιο, του οποίου τα ορυχεία αφθονούν στη Γερμανία.
• Σε έγγραφο του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας με ημερομηνία 30 Οκτώβρη 1943, που αποχαρακτηρίστηκε το 1974, αναφέρεται ότι και οι σύμμαχοι γνώριζαν από τότε τις επιπτώσεις των DU στην ανθρώπινη υγεία και μάλιστα σκέφτονταν να ρίξουν σκόνη ουρανίου σε πόλεις για να αποφύγουν τις βόμβες και να διεξάγουν «ανθρώπινο πόλεμο». Υπάρχει μάλιστα και σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με σχετική ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον το 1950.
• Είχαν ακόμα και τα πρόσφατα αποτελέσματα του πολέμου στο Ιράκ, όπου Αμερικανοί βετεράνοι αναφέρουν ότι μέχρι το 1994 οι ίδιοι εμφάνισαν ιδιόρρυθμα νοσήματα, που σχετίζονται με ανοσολογική ανεπάρκεια και παρουσίασαν λευχαιμίες και καρκίνους, ενώ 67% των παιδιών τους γεννήθηκαν με σοβαρές ασθένειες (κυρίως λευχαιμίες) ή διαμαρτίες περί τη διάπλαση.
• Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στα παιδιά του Κουβέιτ και του Ιράκ.

Το 1998 η ΠΟΥ έκανε μια μελέτη για τα αυξανόμενα ποσοστά καρκίνων κυρίως λευχαιμίας στα παιδιά του Ιράκ και σημειώνει πως παρατηρήθηκε επίσης ότι χιλιάδες βετεράνοι Ιρακινοί στρατιώτες παρουσιάζουν τα ίδια συμπτώματα με τους Αμερικανούς, ενώ ανιχνεύεται ουράνιο στο αίμα και τα ούρα τους. Εκτιμάται ότι η αύξηση των λευχαιμιών στα παιδιά του Ιράκ έφθασε το 10%, οι τερατογενέσεις το 5%, ενώ εμφανίστηκαν καινοφανείς ασθένειες.

• Τα ίδια ακριβώς συμπτώματα παρατηρήθηκαν και το Νοέμβρη του 1996 στη Βοσνία σε 1.000 παιδιά, εκ των οποίων 600 χρειάστηκαν νοσοκομειακή νοσηλεία.