(Επιστολή Α')
Μακαριώτατε,
Με τα κηρύγματά σας, αλλά και με το περίφημο "αμαρτολόγιο", που εκυκλοφόρησε πρόσφατα υπό τις ευλογίες σας, εμφανίζετε την Εκκλησία ως κύριο αν όχι αποκλειστικό, υπερασπιστή του έθνους και των εθνικών παραδόσεων. Αλλά, Μακαριώτατε, πολύς κόσμος - πιστοί και άπιστοι - δε σας πιστεύει. Και δεν έχει άδικο. Η εκκλησία, την οποία κηδεμονεύετε, σε δυο κρίσιμες καμπές του έθνους, όχι μόνο δεν ξεσηκώθηκε να υπερασπίσει το έθνος, συμμετέχοντας έστω στους φοβερούς απελευθερωτικούς αγώνες του λαού, αλλά κυριολεκτικά καταράστηκε και υπονόμευσε αυτούς τους αγώνες, συμπράττοντας με τους εχθρούς του έθνους.
Ναι, Μακαριώτατε! Ετσι, το 1821 ο επικεφαλής της Εκκλησίας, Γρηγόριος ο Ε, που αργότερα η Εκκλησία αγιοποίησε και η πολιτεία κοσμεί με τον ανδριάντα του περίβλεπτα μέγαρα, μαζί με τους άλλους τότε αρχιερείς, αφόρισε, με το Μεγάλο, μάλιστα, Αφορισμό, τους εξεγερμένους πατριώτες και τον αγώνα τους, χαρακτηρίζοντας την εθνική εξέγερση έργο του διαβόλου και τους αγωνιζόμενους πατριώτες ληστές και εγκληματίες! Και αυτή η προδοσία του εθνικού αγώνα ούτε αναιρείται, ούτε απαλύνεται με τον απαγχονισμό του Πατριάρχη από τους αγανακτισμένους Οθωμανούς υπερεθνικόφρονες. Οπως δεν αναιρείται και η όλη προηγούμενη ανθελληνική του δραστηριότητα, όταν, για τη διατήρηση των προνομίων του ιερατείου του, με επανειλημμένες εγκυκλίους του, κατεδίκαζε και απεκήρυσσε τις φιλελεύθερες ιδέες και το εγερτήριο σάλπισμα του εθνομάρτυρα Ρήγα, χαρακτηρίζοντάς τα "σατανικά" και συνιστούσε "εκθύμως" στο ποίμνιό του και σε όλους τους Ελληνες "δουλικήν υποταγήν εις τους κρατούντες" Οθωμανούς. Δραστηριότητα, για την οποία ίσως θα έπρεπε οι εξεγερμένοι εθνεγέρτες να τον αφορίσουν αυτοί, πολύ πριν τον κρεμάσουν οι αλλόθρησκοι.
Γιατί, Μακαριώτατε, και το 1941 στον πανεθνικό απελευθερωτικό αγώνα του ελληνικού λαού εναντίον των Γερμανών κατακτητών, η στάση της Εκκλησίας δεν ήταν καλύτερη. Τις ασέληνες νύκτες που ο ελληνικός λαός, πιστοί και άπιστοι, με την καθοδήγηση κυρίως - αν όχι αποκλειστικά - του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, αγωνιζόταν τον υπέρ πάντων αγώνα και πέθαινε από την πείνα και τα πυρά των εχθρικών εκτελεστικών αποσπασμάτων φωνάζοντας "Λευτεριά ή Θάνατος", η ηγεσία της Εκκλησίας, όχι μόνο δεν ευλόγησε αυτόν τον αγώνα, αλλά είτε παρέμεινε αδιάφορη, είτε τον καταδίκασε φανερά και έφθασε στο σημείο - ναι, Μακαριώτατε - να καταδικάσει και αποσχηματίσει τρεις σεμνούς Ιεράρχες (τον Μητροπολίτη Ηλείας, Αντώνιο, τον Κοζάνης Ιωακείμ και τον Χίου Ιωακείμ) που σεβόμενοι τα ράσα τους και την αποστολή τους αγωνίστηκαν μαζί με τους εξεγερμένους πατριώτες!
Ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Αμβρόσιος με δυο εγκυκλίους του (το 1941 και 1942) προέτρεψε τους κληρικούς της Μητροπόλεώς του να συστήσουν στους πιστούς να παραδώσουν τα όπλα στους Ιταλούς, υποσχόμενος ότι οι εισβολείς θα ανταμείψουν τους εφημέριους - τους εφημέριους, ούτε καν το λαό - με τρόφιμα!
Ο Μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας Ιερόθεος στις 10.10.1943, παριστάμενος σε τελετή των γερμανικών στρατευμάτων, ευχήθηκε "να είναι πάντα νικηφόρα τα γερμανικά στρατεύματα" και την ευχή του αυτή μετέφεραν οι Γερμανοί σε όλα τα ορεινά χωριά με χιλιάδες προκηρύξεις, που έριξαν με τα αεροπλάνα τους.
Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Βασίλειος και ο Μητροπολίτης Εδέσσης Παντελεήμων, όταν είχε φουντώσει ο αγώνας των απελευθερωτικών δυνάμεων και οι πάντες - Ελληνες και Σύμμαχοι - παρακολουθούσαν με εναγώνια λαχτάρα τις φοβερές και νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού, θεωρώντας βέβαιη τη νίκη του Αξονα, εύχονταν για τη νίκη του και, γερμανόδουλοι μέχρι το μεδούλι, πίστευαν ότι το μέλλον της Ελλάδος θα ήταν ελεύθερο και ευτυχές εν τω πλαισίω της Νέας Ευρώπης και έσπευδαν να εκφράσουν την "αιώνια ευγνωμοσύνη" του ελληνικού λαού στον "ένδοξο γερμανικό στρατό".
Ο Μητροπολίτης Ηπείρου Σπυρίδων, που είχε πρωτοστατήσει το 1941 στη συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς παρά τις κυβερνητικές εντολές, επεσήμαινε δημόσια τους κινδύνους των γερμανικών αντιποίνων, αν δεν περιοριζόταν η δράση των ανταρτών και αργότερα, στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, καλούσε τους Ελληνες να μη συνεργάζονται και να μην ενισχύουν τους αντάρτες, για ν' αποτραπούν "ολοκαυτώματα αθώων". Είναι ο ίδιος αυτός Μητροπολίτης, που, ως πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου, εδίκασε και καταδίκασε σε έκπτωση τους Μητροπολίτες Ηλείας Αντώνιο και Κοζάνης Ιωακείμ για τη συμμετοχή τους στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, εξασφαλίζοντας έτσι μέσα στο κλίμα της εθνικοφροσύνης και του δοσιλογισμού, την αναρρίχησή του, το 1949, στο θρόνο του αρχιεπισκόπου. Φυσικά, σε βάρος όλων αυτών των θεόπνευστων Μητροπολιτών ουδεμία άνωθεν κατάκρισις, αλλά δόξα και τιμή και ζωή χαρισάμενη και στα παλιά τους βιλαέτια.
Με τον προσήκοντα σεβασμό
Γ. Κ. ΜΗΤΡΑΒΕΛΛΑΣ
ΣΗΜ.: Λεπτομερειακές πληροφορίες για τη δράση των Μητροπολιτών της νεότερης Ελλάδας από την εφημερίδα "Ποντίκι" της 3.12.98.
Η Επιτροπή Ειρήνης Δραπετσώνας με την ευκαιρία της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας της, διοργανώνει αύριο Κυριακή 31 Γενάρη, στις 10.30 πμ, στο Δημαρχείο της πόλης, εκδήλωση για να τιμήσει τον αγωνιστή - συγγραφέα και συμπολίτη Νίκανδρο Κεπέση.Το πλούσιο πρόγραμμα της εκδήλωσης, που έχει σκοπό να θυμηθούν οι παλιοί και να παραδειγματιστούν οι νέοι, περιλαμβάνει: Τραγούδια, ποιήματα, πεζά και λαϊκό παραδοσιακό χορευτικό πρόγραμμα από μαθητές και μαθήτριες των 1ου, 2ου και 3ου Δημοτικών Σχολείων, επίσης για τη ζωή και το έργο του Ν. Κεπέση θα μιλήσει η συγγραφέας Ρίτα Τσιντίλη - Βλησμά,θα γίνει απονομή τιμητικής πλακέτας, ενώ θα υπάρχει και ομιλία του προέδρου της Επιτροπής Ειρήνης, για επίκαιρα ζητήματα της πάλης του φιλειρηνικού κινήματος.
Η Επιτροπή Ειρήνης Χολαργού καλεί σε Γενική Συνέλευση αύριο Κυριακή 31 Γενάρη στις 11.00 π.μ. στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου. Θα ακολουθήσει κοπή πίτας και καλλιτεχνικό πρόγραμμα.
Το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών διοργανώνει εκδήλωση, την Τετάρτη 3 Φλεβάρη 1999 και ώρα 18.00, στην αίθουσα του Κέντρου (Πατησίων και Τροίας 36),με θέμα:
"ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΤΟΥ ΚΜΕ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ", με ομιλητή τον διευθυντή Ερευνών στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, καθηγητή Λουγγή Τηλέμαχο.Θα ακολουθήσει το παραδοσιακό κόψιμο της πίτας για το 1999. Καλούνται τα μέλη και οι φίλοι του Κέντρου να παραβρεθούν στην εκδήλωση.
Την ετήσια Γενική του Συνέλευση πραγματοποιεί ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας και Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης και καλεί τα μέλη του Συνδέσμου και τους φίλους του, σήμερα Κυριακή 31 Γενάρη 1999 στις 10.30 πμ στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.