Πλούσια συζήτηση γύρω από ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, τόσο για το περιεχόμενο της συνέντευξης Τύπου που αφορούσε στις ευρωεκλογές, όσο και για άλλα ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα, αναπτύχθηκε μετά την ολοκλήρωση της εισηγητικής ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα, με τους παριστάμενους δημοσιογράφους. Παραθέτουμε το διάλογο:

-- κα ΚΑΒΒΑΔΙΑ («ΕΡΤ»): Κυρία Παπαρήγα, ακούγεται η άποψη ότι σε συνθήκες κρίσης σαν αυτές που βιώνουμε σήμερα, υπάρχει μία τάση συντηρητικοποίησης της κοινωνίας! Ενστερνίζεστε αυτή την άποψη; Και αν ναι, σας φοβίζει μήπως αυτό εκφραστεί και κατά τις ευρωεκλογές;

-- Α. Π.: Σε συνθήκες κρίσης τη συντηρητικοποίηση τη διαδίδουν τα κόμματα εξουσίας, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, που με τους επικοινωνιολόγους τους μονοπωλούν κυριολεκτικά την ενημέρωση του λαού και κρύβουν την αιτία της κρίσης. Γιατί το θέμα είναι πού οφείλεται η κρίση; Εμείς λέμε ότι οφείλεται σε αυτούς που ζητούν από το λαό να κάνει θυσίες. Οφείλεται στην υπερκερδοφορία, στη συγκέντρωση του κεφαλαίου και όχι στη μείωσή του.

Δεύτερο. Τη συντηρητικοποίηση ή μάλλον την παρεμπόδιση στη ριζοσπαστικοποίηση την προκαλούν εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις ή και εάν θέλετε και δυνάμεις μέσα απ' το συνδικαλιστικό κίνημα, οι οποίες λένε ένα το κρατούμενο, η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Συντηρητικοποίηση δεν καλλιεργεί η συμφωνία ΓΣΕΕ και ΣΕΒ; Οταν κάθονται στο ίδιο τραπέζι και λένε να βρούμε τρόπους, και μόνο που κάθονται στο τραπέζι, αυτό είναι καλλιέργεια συντηρητικής ψυχολογίας, αντιλήψεων κλπ. Ούτε κάτω από τον Εθνικό Υμνο δεν πρέπει να βάζουν τις υπογραφές τους ΓΣΕΕ, ΣΕΒ και άλλοι.

Εμείς πιστεύουμε ότι η κρίση θα ανεβάσει το ριζοσπαστισμό πριν απ' όλα σε σημαντικά τμήματα της εργατικής τάξης, που ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι όταν η κερδοφορία ανέβαινε αυτοί έπαιρναν 0,77 λεπτά την ημέρα αύξηση και τώρα που μειώνεται η κερδοφορία, δε φτωχαίνουν οι καπιταλιστές, τώρα τους λένε κυριολεκτικά να τα δώσουν όλα. Οχι μόνο όσο κρατάει η κρίση, αλλά και στην πορεία. Εμείς πιστεύουμε ότι θα ισχυροποιηθεί το ριζοσπαστικό ρεύμα, γι' αυτό κριτήριο του ριζοσπαστισμού είναι η δύναμη του ΚΚΕ και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές. Αυτό θα φανεί στην κάλπη.

-- κ. ΣΙΔΕΡΗΣ («ΣΚΑΪ»): Υπάρχει ένα αξίωμα που λέει ότι το 2009 είναι για τον καπιταλισμό ό,τι ήταν για τον υπαρκτό σοσιαλισμό το 1989. Πώς στέκεστε απέναντι σε αυτή την άποψη;

-- Α. Π.: Κοίταξε, ο καθένας παίρνει ένα μικρόφωνο και λέει ό,τι θέλει. Ομως να πω το εξής: Η κρίση θα πάει και πιο πέρα και στην Ελλάδα θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί είναι σε μια λυκοσυμμαχία όπου οι ισχυρότεροι κυριαρχούν. Η κρίση, λένε τα άλλα κόμματα, είναι και μια πρόκληση για να εκσυγχρονιστούμε. Η κρίση, θα πούμε εμείς, είναι μια πρόκληση για να αντεπιτεθούμε. Και ακριβώς πιστεύουμε ότι το 2009, το '10, το '11 θα πρέπει να επιταχυνθούν οι εξελίξεις προς όφελος του εργατικού, του λαϊκού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας, του μετώπου, του γνήσιου ριζοσπαστισμού, του ΚΚΕ.

-- κ. ΚΑΡΑΛΗΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Πώς αντιμετωπίζετε το γεγονός ότι αρκετές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν πλέον έναν σαφή αντι-ευρωπαϊκό προσανατολισμό;

-- Α. Π.: Καταρχήν τον όρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό δεν τον χαρίζουμε σε κανένα κόμμα. Αλλο «ευρωμονόδρομος». Κόμμα διακήρυξης του «ευρωμονόδρομου» είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ευρωπαϊκό προσανατολισμό έχουμε κι εμείς. Οταν λέμε για την Ευρώπη όπου κυριαρχεί το συμφέρον των λαών, για την Ευρώπη του σοσιαλισμού, αυτός δεν είναι ευρωπαϊκός προσανατολισμός; Οταν λέμε προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε ή λαοί όλων των χωρών ενωθείτε; Δεν είναι διεθνιστικός προσανατολισμός; Εμείς δεν κάνουμε αυτό που κάνουν ή έκαναν σε μας οι άλλοι, να ανακατευόμαστε στα εσωτερικά. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είναι απολύτως φυσιολογικό στα κόμματα τέτοιου τύπου να μην υπάρχει ενιαία σκέψη, ενιαία δράση, να υπάρχουν διγνωμίες και διαπάλη. Δεν μπορούν να συμφωνήσουν και σε αυτά που ιδεολογικά ή πολιτικά συμπίπτουν. Από εκεί και πέρα, τι κάνει η κάθε μερίδα ας «λουστούν» τον πολυκομματικό πλουραλισμό και την ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα.