Σε κεντρικό δρόμο της Δαμασκού δεσπόζει η γιγαντοαφίσα του Ασαντ

Τρία 24ωρα αργότερα, η Δαμασκός είχε επιβεβαιώσει ότι έλαβε το σχετικό αίτημα, αλλά δεν είχε αποσαφηνίσει ποια στάση προτίθεται να τηρήσει. Ανώτερος Σύρος διπλωμάτης, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, διέρρεε ότι η συριακή ηγεσία προτίθεται να συνεργαστεί πλήρως με τον ΟΗΕ, όπως έχει επισήμως δηλώσει επανειλημμένως, αρκεί οι όροι της συνεργασίας αυτής να μην παραβιάζουν το συριακό σύνταγμα, τους νόμους, αλλά και το κύρος των εν λόγω προσώπων.

Την ευκαιρία δεν έχασε, φυσικά, ο Αμερικανός πρέσβης στον ΟΗΕ. Ο Τζον Μπόλτον έσπευσε να επαναλάβει ότι η «διεθνής κοινότητα περιμένει και απαιτεί από τη Δαμασκό πλήρη και άνευ όρων ικανοποίηση των οποιονδήποτε αιτημάτων τεθούν από τη διερευνητική επιτροπή, εφόσον επιθυμεί να αποδείξει ότι δε σχετίζεται με την υπόθεση της δολοφονίας Χαρίρι».

Τα πνεύματα στην εύθραυστη υπόθεση των σχέσεων Συρίας - Λιβάνου, αλλά και των ολοένα και εντεινόμενων πιέσεων που ασκούνται, κυρίως από τις ΗΠΑ με μοχλό τον ΟΗΕ, κατά της πρώτης, αρχής γενομένης από τη δολοφονία Χαρίρι, είχαν οξυνθεί, ήδη, πριν από μερικές εβδομάδες με τη δολοφονία του Γκεμπράν Τουένι, δημοσιογράφου και βουλευτή, γνωστού για τις λεγόμενες «αντισυριακές» του απόψεις. Ο τρόπος που δολοφονήθηκε, βομβιστική επίθεση, ήταν παρόμοιος με αυτόν που στέρησε τη ζωή σε σειρά άλλων προσωπικοτήτων, τους τελευταίους μήνες, συμπεριλαμβανομένου και του πρώην ΓΓ του ΚΚ Λιβάνου, Τζορτζ Χάουι.

Το κλίμα βάρυνε ακόμη περισσότερο μετά από τα όσα είπε σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο «αλ Αραμπίγια» ο πρώην αντιπρόεδρος της Συρίας. Ο Αμπντέλ Χαλίμ Χαντάμ, ο οποίος διατελούσε χρέη αντιπροέδρου από την περίοδο που πρόεδρος της Συρίας ήταν ο Χαφέζ αλ Ασαντ, παραιτήθηκε από τη θέση του τον Ιούνη. Η κίνησή του, όμως, αυτή επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο μέσα από τη συγκεκριμένη συνέντευξη, ενώ δε διευκρινίστηκαν ποτέ τα αίτιά της.

Ο Χαντάμ, χωρίς περιστροφές, δήλωσε ότι ανώτεροι Σύροι αξιωματούχοι, και ο ίδιος ο Μπάσαρ αλ Ασαντ, είχαν συναντηθεί με τον Χαρίρι, τον Αύγουστο του 2004, και του είχαν καταστήσει σαφές «ότι δεν πρόκειται να ανεχθούν εχθρικές προς τη Συρία απόψεις και συμπεριφορές». Ο Χαντάμ υποστηρίζει ότι δεν αναφέρθηκαν ποτέ απειλές κατά της ζωής του Χαρίρι, αν και ήταν ξεκάθαρο ότι ο τόνος της συγκεκριμένης συζήτησης «δεν ήταν φιλικός».

Το γιατί ο Χαντάμ αποφάσισε, τελικά, να πει όσα είπε στην παρούσα φάση και υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες εγείρει, φυσικά, πλήθος ερωτημάτων που μένουν να απαντηθούν από την πορεία των εξελίξεων.

ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ.--

Ανταμαν και Νίκομπαρ: Ενα σύμπλεγμα περίπου 572 νησιών και νησίδων στην Ακτή της Βεγγάλης, που επλήγη, όπως και πολλές άλλες περιοχές, από το σεισμό των 9,15 Ρίχτερ και το τσουνάμι που έπληξε 13 χώρες πριν από ένα χρόνο, στις 26 του Δεκέμβρη 2004. Επίσημα, στο αρχιπέλαγος βρήκαν το θάνατο κάπου 3.000 άνθρωποι και αγνοούνται έως ακόμα και σήμερα άλλοι 5.000. Ωστόσο, υπηρεσίες αρωγής και τοπικές οργανώσεις εκτιμούν ότι από την καταστροφή ενδέχεται να χάθηκαν ακόμη και οι διπλάσιοι. Σήμερα, παρά τις διατυμπανισθείσες «προσπάθειες διάσωσης και ανοικοδόμησης», 10.000 επιζώντες από τα 38 κατοικούμενα νησιά εξακολουθούν να βρίσκονται σε προσωρινά καταλύματα.

Αρχικά, η κυβέρνηση της Ινδίας είχε απορρίψει κάθε ξένη βοήθεια για τα νησιά και απαγόρευσε την πρόσβαση σε διεθνείς οργανισμούς στα νησιά αρνούμενη ουσιαστικά να συνδράμει τους απελπισμένους πληγέντες από το τσουνάμι. Αιτία: Οι ευαίσθητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ινδικού πολεμικού ναυτικού στην περιοχή.

Εκτοτε, σε πολλές περιπτώσεις, αναφέρθηκαν σοβαρές «γκάφες» όσον αφορά στην παροχή βοήθειας, τόσο από μέρους της κυβέρνησης της Ινδίας, όσο και από μη κυβερνητικές οργανώσεις. Από το τουλάχιστον 1 δισ. ρουπίες (21,8 εκατ. δολάρια) που προβλέφτηκαν για την ανακούφιση των πληγέντων και την ανοικοδόμηση στην περιοχή, ένα υπέρογκο ποσό ξοδεύτηκε για άχρηστες προμήθειες.

Οι ψαράδες στο Ουαντόρ, ένα ψαράδικο χωριό και τουριστικό θέρετρο περίπου 40 χλμ. από το Πορτ Μπλερ, εξηγούν ότι δεν έχουν βάρκες για να ξαναρχίσουν τη βασική τους απασχόληση και πηγή τροφής. Μερικοί από αυτούς έλαβαν 10.000 ρουπίες, ή 218 δολάρια, για να αγοράσουν νέες βάρκες, ενώ τα μικρά αλιευτικά κοστίζουν τα 10πλάσια.

Ενας εκπρόσωπος της Κοινότητας για την Οικολογία των Ανταμαν και Νίκομπαρ (Sane) εξηγεί τους λόγους για την κατασπατάληση των διαθέσιμων για τη βοήθεια πόρων: «Μεγάλο μέρος των χρημάτων για την αρωγή πήγε στους μεγάλους εργολάβους και προμηθευτές που έδρεψαν τεράστια κέρδη».

Παρά τις επανειλημμένες κυβερνητικές υποσχέσεις περί εκατομμυρίων που θα δίνονταν για την αποζημίωση των πληγέντων από το τσουνάμι, οι κάτοικοι των νησιών λένε ότι τελικά σε αυτούς έφθασαν εξοργιστικά χαμηλά ποσά. Ανθρωποι που έχασαν τα σπίτια τους και τα ζώα που εξέθρεφαν έλαβαν 100 έως 200 ρουπίες. Νησιώτες ξεσηκώθηκαν όταν τους παραδόθηκαν επιταγές με ποσά αποζημίωσης που έφθασαν τις δύο ρουπίες, δηλαδή το ποσό των 5 σεντς - η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα «ερευνήσει» τις καταγγελίες τους.

Μία κάτοικος της περιοχής που έλαβε το φοβερό αυτό ποσό εξερράγη: «Εχασα 300 φοίνικες από το τσουνάμι, και οι ζημιές φθάνουν έως και τις 20.000 ρουπίες (457 δολάρια ΗΠΑ). Δύο ρουπίες δε φτάνουν για να αλλάξω ούτε παντζούρι». Σε μια άλλη περίπτωση, 24 αγρότες που έχασαν μια τεράστια έκταση, με αξία μισό εκατομμύριο ρουπίες, έλαβαν αποζημίωση 118 ρουπίες, δηλαδή 2,74 δολάρια.

Παρά το δράμα τους, οι κάτοικοι της περιοχής προσφέρθηκαν να στείλουν υλικά στους πληγέντες από τον πρόσφατο σεισμό της 8ης του Οκτώβρη στο Κασμίρ - ενώ οι ίδιοι ζουν σε προσωρινά καταλύματα - αφού αντιλαμβάνονταν την ανάγκη για βοήθεια και τις ανεπάρκειες της κεντρικής, ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Η περιφρόνηση και η αδιαφορία της κυβέρνησης δε θα μπορούσαν να υπογραμμιστούν περισσότερο από το γεγονός της ταχύτατης και εξαιρετικά αποτελεσματικής ανοικοδόμησης των στρατιωτικών ναυτικών βάσεων στο αρχιπέλαγος. Την ώρα που χιλιάδες πρόσφυγες ζουν σε ανεπαρκή και ακατάλληλα κτίσματα, οι ναυτικές βάσεις των Ανταμαν και Νίκομπαρ, που είχαν υποστεί μεγάλες ζημιές, ανακατασκευάστηκαν μέσα σε τέσσερις μήνες, και παρέλαβαν νέο σύστημα ραντάρ. Οι βάσεις έχουν κρίσιμο ρόλο σε ό,τι αφορά στις φιλοδοξίες της ινδικής ελίτ να καταστεί μεγάλη ναυτική δύναμη και να αποτελέσει «αντίβαρο» στην Κίνα. Το 2001, η Ινδία ξόδεψε 2 δισ. δολάρια για να δημιουργήσει τη Διοίκηση των Ανταμαν και Νίκομπαρ.

Τον Απρίλη, η αεροναυτική βάση Καρ Νίκομπαρ ξανάνοιξε και το γεγονός «γιορτάστηκε» με μια μεγάλη άσκηση. Μετείχαν μεταγωγικά και σκάφη εναέριου ανεφοδιασμού, με τους απελπισμένους κατοίκους των νησιών να κοιτούν από το έδαφος. Αβοήθητοι...