Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Αλυσσανδράκης παρενέβη στη συζήτηση που έγινε στην Επιτροπή Πολιτισμού, Νεότητας, Παιδείας, Μέσων Ενημέρωσης και Αθλητισμού, για θέματα της ημερήσιας διάταξης.

Στην παρέμβαση του για το θέμα «Πολιτιστικά αγαθά, εξαγωγή, επιστροφή», τόνισε τα εξής: «Δεν μπορώ να μην αναφερθώ πρώτα στο θέμα των Ελγινείων Μαρμάρων, σαν ακραίο παράδειγμα παράνομης εξαγωγής πολιτιστικών αγαθών. Στην καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε όλα έχουν μια τιμή, τα πάντα πουλιούνται και τα πάντα αγοράζονται και είναι τραγικό ακόμα και η πολιτιστική κληρονομιά να αποτελεί αντικείμενο εμπορίου. Η έκθεση του εισηγητή, παρά τα θετικά στοιχεία που περιέχει, αντιμετωπίζει τα αποτελέσματα και όχι την ουσία του προβλήματος. Είναι απαράδεκτο πολιτιστικά αγαθά που αποτελούν τμήμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς να βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και όχι σε μουσεία, όπου ο καθένας μπορεί να τα απολαύσει.

Οσον αφορά στο θέμα που τέθηκε ότι με τη διεύρυνση της ΕΕ θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νέοι κίνδυνοι, λόγω του οργανωμένου δικτύου παράνομης εμπορίας πολιτιστικών αγαθών, θέλω να παρατηρήσω ότι στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης έχει ήδη διαπραχθεί καταλήστευση του πολιτιστικού τους πλούτου μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, χωρίς να υπάρξει καμία διαμαρτυρία ή μέτρα αντιμετώπισης».

Στη συνέχεια ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, λαμβάνοντας ξανά το λόγο κατά τη συζήτηση του θέματος «e-Learning- να σκεφθούμε την εκπαίδευση του αύριο» που αναφέρεται στη βελτίωση της εκπαίδευσης μέσω των νέων τεχνολογιών με αύξηση του εξοπλισμού πληροφορικής επισήμανε τα εξής:

«Δεν μπορώ να συμμεριστώ την αισιοδοξία του εισηγητή ότι ο στόχος να παρασχεθούν σε κάθε πολίτη οι αναγκαίες γνώσεις για να ζήσει και να εργαστεί είναι εφικτός. Δε συμμερίζομαι επίσης το γεγονός ότι είναι εφικτό να καλυφθεί το χάσμα μεταξύ εκείνων που έχουν πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες και εκείνων που είναι αποκλεισμένοι. Αυτά θα μπορούσαν να συμβούν σε μια ιδεατή κοινωνία, στο καπιταλιστικό σύστημα όμως είναι αδύνατο.

Ενα καίριο ερώτημα είναι ποιος θα αναλάβει να εφαρμόσει τα μέτρα που συζητιούνται. Θα είναι ο δημόσιος τομέας ή θα τεθεί το όλο θέμα κάτω από τον έλεγχο και τους μηχανισμούς της αγοράς, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να αποτελέσει απλά και μόνο αφορμή να πουληθούν υπολογιστές και προγράμματα.

Το θέμα ανάπτυξης της απαραίτητης υποδομής είναι βέβαια σημαντικό, αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, ώστε αυτή να παρέχει μια ολοκληρωμένη, συστηματική και ουσιαστική γνώση. Η πολιτική της ΕΕ απομακρύνει από την πραγματική γνώση.

Επίσης, ένα άλλο ζήτημα που τίθεται είναι ποιος ελέγχει το περιεχόμενο, αφού ο έλεγχος αυτός δίνει πρόσβαση σε μεγάλης κλίμακας ιδεολογική παρέμβαση.

Δε συμμερίζομαι ότι με αυτό το σχέδιο δράσης θα αυξηθεί η απασχόληση και θα καταπολεμηθεί η ανεργία. Εχουμε ανεργία όχι διότι λείπουν οι γνώσεις αλλά διότι το καπιταλιστικό σύστημα εκμεταλλεύεται το ανθρώπινο παραγωγικό δυναμικό, αποκλειστικά για την κερδοφορία του κεφαλαίου και γι' αυτό δε θα μπορούσε να γίνει αξιοποίησή του για το κοινωνικό σύνολο και την εξέλιξη της κοινωνίας σε ανώτερο επίπεδο».

Πρόταση για... «τη διερεύνηση της δυνατότητας για συγκρότηση κοινής επιτροπής διαλόγου απ' όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς (εντός και εκτός Βουλής)», πρόβαλε, χτες, μαζί με άλλες, ανάλογες προτάσεις διαλόγου, σε συνέντευξη όπου παρουσίασε τη «Διακήρυξή» για την ίδρυση «Κίνησης για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς -ΚΕΔΑ», η γνωστή ομάδα Κωστόπουλου - Θεωνά -Ντρέκου και Δ. Κορφιάτη που αποχώρησαν με το γνωστό τρόπο από το ΚΚΕ.

Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σε κεντρικό Ξενοδοχείο ήταν παρόντες, μαζί με τους συνεντευξιαζόμενους, περίπου μια δεκάδα ομοϊδεατών (και... συγγενών) τους και λίγοι δημοσιογράφοι.

Αποκαλυπτικά για το πού στοχεύει και πού προσβλέπει η συγκεκριμένη «Κίνηση» είναι όσα περιλαμβάνονται στις προτάσεις τους, στα πλαίσια της Διακήρυξης, που, στην πραγματικότητα είναι μονόπλευρα προσανατολισμένη στην αντιπαράθεση με την πολιτική του ΚΚΕ, για την οποία αναπαράγει όλες τις γνωστές συκοφαντίες π.χ. για... «διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, του αγροτικού κινήματος και του κινήματος των ΕΒΕ».

Για παράδειγμα, στις «δέκα» προτάσεις της «ΚΕΔΑ», ανάμεσα στα άλλα, αναφέρονται:«... Να ξαναδούμε, να κουβεντιάσουμε και να προσεγγίσουμε ερωτήματα όπως γιατί σκόνταψε η πρωτοβουλία της "Ενωμένης Αριστεράς" μετά τη μεταπολίτευση; Γιατί δεν ευδοκίμησε η "Κίνηση για την Ενότητα της Αριστεράς" - ΚΕΑ; Γιατί, το εγχείρημα για τη δημιουργία του παλιότερου "Συνασπισμού της Αριστεράς"... Η ιδέα της κοινής δράσης, της συνεργασίας, της ενότητας, του μετώπου, δε φταίει σε τίποτα. Εμείς, ο καθένας με τον τρόπο του, μάλλον στραβά αρμενίζουμε!»

Η,«... η τυφλή πολεμική και η από κεκτημένη ταχύτητα ρητορεία "ταξικής καθαρότητας", ανεξάρτητα από προθέσεις, δεν πετυχαίνει το στόχο ανάδειξης των υπαιτίων στα μάτια των εργαζομένων.... Παράλληλα, η ρητορεία αυτή μπορεί να ερμηνευτεί σαν επιλογή αδυναμίας κατανόησης της σημερινής πραγματικότητας. Οταν, μάλιστα, συνοδεύεται από πρακτικές, που παραπέμπουν μέχρι την οργανωτική διάσπαση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, του αγροτικού κινήματος, του κινήματος των μικρομεσαίων...».

Παρακάτω: «... Να ξαναδούμε, να κουβεντιάσουμε, όχι αφηρημένα και παγιδευμένοι στα σύνδρομά μας, αλλά στη βάση της κοινωνικής πραγματικότητας, για την Ευρωπαϊκή Ενωση, στηριγμένοι στο ιστορικό, μαρξιστικό συμπέρασμα ότι "η τάση της ενοποίησης είναι αντικειμενική, οι μορφές με τις οποίες εκδηλώνεται δεν είναι δεδομένες"». Επίσης, «... να ξαναδούμε, να κουβεντιάσουμε για τις σχέσεις της Αριστεράς, μαζικού κινήματος και διανόησης στις σημερινές συνθήκες της λεγόμενης μεταβιομηχανικής εποχής»... Και η διακήρυξη καταλήγει: «Ελπίζουμε ότι σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία θα βρουν θετικούς αποδέκτες στον κόσμο της Αριστεράς, έναν κόσμο που όλοι του χρωστάμε μια συγνώμη για τις πληγές που κατά καιρούς ανοίξαμε στο κορμί του...».

Τέλος, απαντώντας σε ερωτήσεις, οι Θεωνάς και Κωστόπουλος, σχετικά με το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, είπαν: «Μας ενδιαφέρει το Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Αλλά κι εμείς πολιτικά θα παρέμβουμε, θα πούμε σ/φοι δεν πάτε καλά. Φτιάξτε μέτωπο π.χ. για το ασφαλιστικό! Δεν μπαίνει ζήτημα οργανωτικής εμφάνισης της κίνησής μας (σ.σ. σ' αυτό το συνέδριο)».

Οι ίδιοι άφησαν ανοιχτό το ζήτημα μετατροπή της κίνησής τους σε πολιτικό κόμμα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Προωθούμε συγκλίσεις και επιδιώκουμε να έχουν έκφραση σε εκλογικές διαδικασίες. Αλλά δεν ξέρουμε τι θα συμβεί μέχρι τις εκλογές». Τέλος, για να αμβλύνουν τις εντυπώσεις από τη σύμπλευση με το Συνασπισμό, δήλωσαν πως παραμένουν «κομμουνιστές, δεν είμαστε διατεθειμένοι να προσχωρήσουμε σε κανένα κόμμα, αλλά αναπτύσσουμε και συμμετέχουμε σε πρωτοβουλίες που προωθούν την κοινή δράση».