Απαντώντας σε ερώτηση, σχετικά με τη χρηματοδότηση στα ΑΕΙ, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

Και χτες, που άκουσα την Υπουργό στη συνέντευξη που είχε στη ΝΕΤ, επέμενε ότι δε θα χρηματοδοτηθούν τα ιδιωτικά. Εμείς θεωρούμε ότι αυτή είναι μια αρχική τοποθέτηση, για να υπάρχει ανοχή. Μπορεί η κυβέρνηση να το πιστεύει. Ομως δε θα πάρουν κονδύλια από την Κοινότητα; Θα αφαιρεθούν και κονδύλια που πάνε στα πανεπιστήμια, ανεξάρτητα πώς χρησιμοποιούνται.

Το ΠΑΣΟΚ έχει εφεύρει μια άλλη ιστορία, για τα δημόσια πανεπιστήμια με την ευκαιρία. Και εδώ πιθανόν να λέει ότι θα πάψει και η κρατική χρηματοδότηση ως κρατική χρηματοδότηση. Στο όνομα του κάθε απόφοιτου του Λυκείου που θέλει να γραφτεί στο τάδε πανεπιστήμιο, να κατατίθεται ένα ποσό από το κράτος. Δηλαδή θέλω εγώ να πάω στο Μαθηματικό, θα λέει π.χ. "Αλέκα Παπαρήγα, τόσα χρήματα για το Μαθηματικό". Και για τα ιδιωτικά.

Αυτό, λοιπόν, θεωρείται κουπόνι. Αρα, λοιπόν, εδώ στην ουσία οι ιδιώτες θα χρηματοδοτούνται κατά φοιτητή, σπουδαστή. Αλλά, έλεος, αυτό θα πει χρηματοδότηση στην Παιδεία; Αυτό πια σημαίνει, τι να σας πω, όχι διάσπαση, εξατομίκευση πια της Παιδείας.

Και πώς θα λογίζονται δηλαδή οι ανάγκες για το Μαθηματικό; Εδώ μπαίνουν κι άλλα θέματα. Πείτε ότι πάνε προς την Ιατρική Σχολή - λένε ότι έχουμε πάρα πολλούς γιατρούς, τέλος πάντων... Πάνε άλλοι 10.000 στην Ιατρική. Ποια Ιατρική θα τους δεχτεί; Μετά, μήπως οι Σχολές αυξάνουν τις θέσεις για να παίρνουν τα κουπόνια; Αφού το Πανεπιστήμιο πια γίνεται επιχείρηση, δούναι και λαβείν, με manager, θα διακηρύσσει ότι "εγώ έχω τόσες θέσεις". Και πώς θα δημιουργήσει την υποδομή; Τα έξοδα του κάθε φοιτητή πώς υπολογίζονται;

Με συγχωρείτε, αλλά τα έξοδα της Παιδείας δεν υπολογίζονται κατ' άτομο. Εδώ μέσα στην οικογένεια δεν μπορούμε να βγάλουμε τα έξοδα κατ' άτομο. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Δηλαδή ακούγονται και γράφονται πράγματα τα οποία είναι έξω από μια κοινή λογική. Και αυτά θεωρούνται καινοτόμες ιδέες. Λοιπόν, θα βρουν τρόπους να χρηματοδοτούνται και οι ιδιώτες.

Θα ελέγξουμε λέει αν τα κέρδη που βγάζουν, τα επενδύουν στο πανεπιστήμιο ή τα επενδύουν κάπου αλλού. Τι να ελέγξουν; Οσο ελέγχουν όλους τους ιδιώτες, τον Λάτση και τον έναν και τον άλλον. Τι θα πει "ελέγχουν"; Αφού απαγορεύεται ο έλεγχος των ιδιωτών σε τέτοιες πλευρές. Πώς θα τους ελέγχουν; Και ποιοι είναι οι μηχανισμοί ελέγχου; Γιατί ακούω και τον Συνασπισμό που λέει διαφάνεια και κοινωνικός έλεγχος. Ποιος θα ελέγξει; Το εργοστασιακό Σωματείο που το έχει φτιάξει ο εργοδότης;

Οι μηχανισμοί οι ελεγκτικοί είναι δοσμένοι και στημένοι. Και οι κανόνες θα είναι δοσμένοι και οι ελεγκτές επίσης δοσμένοι. Μα τι λέμε τώρα; Εδώ είναι Κοινοβούλιο, ας το πούμε έτσι, σε μια ανοιχτή διαδικασία και δεν μπορεί να ελέγξει πράγματα. Θα ελέγξει ένας μηχανισμός ας πούμε το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων. Τι να ελέγξει; Η κοινωνία των Ιωαννίνων θα ελέγξει το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων; Για δείτε αυτή τη λογική, σκεφτείτε, οι Αθηναίοι, η Αθήνα τι θα ελέγξει; Το Καποδιστριακό, το Πολυτεχνείο; Ποιος; Ο Δήμος της Αθήνας»;

Για το επιχείρημα ότι «υπάρχει μεγάλη εκροή συναλλάγματος στο εξωτερικό επειδή δεν υπάρχει ιδιωτική Παιδεία και ότι ασθμαίνουν λαϊκές εργατικές, μικρομεσαίες οικογένειες», «ένα επιχείρημα που χρησιμοποίησαν και τα δυο κόμματα», ρωτήθηκε η Αλέκα Παπαρήγα και απάντησε:

Υπάρχει ένα μέρος αυτών που πάνε, γιατί δεν τους ικανοποιούν εδώ οι πανεπιστημιακές σπουδές. Αυτό είναι αλήθεια, και δεν είναι τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας. Και αυτά έχουν υψηλές απαιτήσεις, αλλά δεν τολμάνε να πάνε στο εξωτερικό. Και μην ξεχνάτε, υπάρχουν επίσης στο εξωτερικό και πολλά συστήματα υποτροφιών και μάλιστα - θα τα έχετε διαβάσει εσείς, γιατί κι εγώ τα διαβάζω από σας που τα γράφετε - υπάρχουν μηχανισμοί συγκέντρωσης εγκεφάλων σε ορισμένα Κέντρα. Οι ΗΠΑ π.χ. παίρνουν από την Ευρώπη τα καλύτερα μυαλά κι ο καθένας πάει με την ελπίδα, "θα πάω σ' ένα ξένο πανεπιστήμιο, θα πάω και πιο πέρα" κλπ. Υπάρχει και ο στόχος της γνώσης αλλά υπάρχει και ο στόχος του χρήματος.

Με αυτή την έννοια, αυτή η διαρροή θα υπάρχει. Αυτοί που το "φυσάει" η τσέπη τους θα στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό. Δε θα κλάψω γι' αυτούς βέβαια. Εμείς θέλουμε μια δημόσια Παιδεία.

Από κει και πέρα, μια δημόσια Παιδεία, και τα δημόσια πανεπιστήμια μπορούν να συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια, μπορεί να γίνεται ανταλλαγή, δεν είναι εκεί το θέμα. Θα κοστίζει το πανεπιστήμιο; Ποιο θα είναι το περιεχόμενό του, η ποιότητά του κλπ; Και στο κάτω κάτω δημόσιο πανεπιστήμιο σημαίνει ότι όταν τελειώσω πρέπει να έχω λυμένο και το πρόβλημα της δουλιάς. Αυτό βεβαίως έχει άλλες προϋποθέσεις πια, μιας διαφορετικής κοινωνίας, αλλά δε σημαίνει, επειδή η κοινωνία τα απαγορεύει αυτά, ότι δε θα έχουμε τέτοια οράματα και στόχους πάλης.

Και να πούμε και μια άλλη πλευρά: Εντάξει, θα σταματήσει ίσως για ένα μέρος η μετανάστευση, μα θα πληρώνουμε αδρά εδώ στην Ελλάδα. Διότι αυτά τα μη κερδοσκοπικά θ' αρχίσουν τον εξής εκβιασμό: Δε μας χρηματοδοτείτε; Αυξάνουμε τα δίδακτρα. Και μετά αρχίζει και η κινητοποίηση των φοιτητών και των σπουδαστών των μη Κρατικών Πανεπιστημίων, για ενίσχυσή τους από το κράτος, διότι κάνουν την ίδια δουλιά. Δηλαδή, πώς να σας πω; Οι νόμοι της αγοράς δεν αγνοούνται ούτε από τη Νέα Δημοκρατία ούτε από το ΠΑΣΟΚ ούτε από το Συνασπισμό ούτε από μας. Επομένως, αφού ξέρουμε τους νόμους της αγοράς, όποιος λέει κάτι, το λέει από συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και όχι από άγνοια».

-- «Με δεδομένο το συσχετισμό δυνάμεων, η μοίρα του άρθρου 16 φαίνεται να είναι προδιαγεγραμμένη. Μήπως, λοιπόν, όλη η κριτική θα έπρεπε να εστιαστεί σε αυτούς τους κανόνες λειτουργίας, οι οποίοι θα πρέπει να διέπουν τα νέα πανεπιστήμια;» ρωτήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Και τόνισε:

Αυτός ο "ρεαλισμός" έχει δοκιμαστεί. Βεβαίως εμείς θα παρακολουθούμε, όπως κάνουμε και τώρα. Δεν παρακολουθούμε τι γίνεται στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ; Επειδή δηλαδή ιδιωτικοποιήθηκαν έχουμε παραιτηθεί; Αλλά εδώ υπάρχει ένα θέμα. Ποια είναι η προγραμματική θέση της κάθε πολιτικής δύναμης ή αν θέλετε και του μαζικού κινήματος απέναντι σε αυτά τα θέματα; Στο όνομα ότι σήμερα δεν έχω τη δύναμη να αποτρέψω παραιτούμαι από τη δημιουργία προϋποθέσεων να πετύχω αύριο;

Εμείς π.χ. ως Κομμουνιστικό Κόμμα ξέρουμε πολύ καλά ότι όταν λέμε να μην υπάρχει ούτε μια ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στην Παιδεία, ούτε τα φροντιστήρια στους δρόμους, ούτε τα φροντιστήρια στο σπίτι - όχι με την έννοια ότι μπορούμε να τα απαγορέψουμε, αλλά να μη χρειάζονται - ξέρουμε ότι σήμερα δεν είναι δυνατόν, διότι το ρεύμα οδηγεί προς το αντίθετο. Αλλά, με συγχωρείτε, θα παραιτηθούμε δηλαδή από αυτό και θα πάμε να μπούμε και εμείς στη λογική "3 το λάδι, 3 το ξίδι, 6 το λαδόξιδο";

Το πιο εύκολο πράγμα είναι να προσαρμοστείς σε αυτή την κατάσταση.

Αυτή η λογική που λέει "ζήτα λιγότερα για να πάρεις κάτι", αυτή η λογική, τουλάχιστον αν την υιοθετήσει το λαϊκό κίνημα, έχει τελειώσει η υπόθεση. Αλλωστε υπάρχουν πολλοί που θα συνδράμουν σ' αυτό, συνδρομητές δε λείπουν σε τέτοιες προσπάθειες»...