«Με πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας μεγάλη συγκέντρωση εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πανεπιστημιακών καθηγητών, εκπροσώπων συνδικαλιστικών και επαγγελματικών οργανώσεων, διανοουμένων, κατά την οποία οι κεντρικοί ομιλητές Γ. Βουδούρης, πρύτανης, καθηγητής - και αυτός που υπογράφει τη στήλη - αλλά και όσοι ακολούθησαν, με παρεμβάσεις τους, τόνισαν την ανάγκη συλλογικής κινητοποίησης των λαϊκών δυνάμεων, φορέων, και οργανώσεων για την αποτροπή κλιμάκωσης των εξοπλισμών.
Η πληροφόρηση όμως αυτή της «Βραδυνής», πριν 23 χρόνια, συνοδευόταν από την αναφορά σε ομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρεσβύτερου, τόσο κατά την επίσκεψή του, τότε, στο Πεκίνο, όσο και την παλιότερη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, κατά την οποία: «είχε απευθύνει έκκληση προς τους μεγάλους της Γης για τον αφοπλισμό και την Ειρήνη».
Και οι «ιθαγενείς» πολιτικοί επίγονοι της «ολυμπιακής εκεχειρίας», μεταμεληθέντες, προφανώς, χειροκροτούν από κοινού τη «νέα τάξη», ενεργητικά προσφέροντας διευκολύνσεις και παθητικά αποδεχόμενοι τη νέα ειμαρμένη!
Στην πραγματικότητα όμως η ουσία του πορίσματος, όσον αφορά και στην οικονομική και στην πολιτική του διάσταση, αντανακλά και αναπαράγει την αντιλαϊκή κυβερνητική λογική. Υπέρτατη επιδίωξή του είναι να εντάξει και το νέο σύστημα αμοιβών των δημοσίων υπαλλήλων στην υπηρεσία της οικοδόμησης μιας πιο αποτελεσματικής και αξιόπιστης δημόσιας διοίκησης για την προώθηση των γενικότερων αντιλαϊκών κοινωνικοοικονομικών αναδιαρθρώσεων, για τις νέες ανάγκες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της παγκοσμιοποίησης και της «νέας τάξης πραγμάτων» του κεφαλαίου.
Στην κατεύθυνση της επίτευξης μιας τέτοιας δημόσιας διοίκησης, το πόρισμα της επιτροπής δίνει ιδέες που τις αντλεί από το γνωστό αντιδραστικό κυβερνητικό σχέδιο «ΠΟΛΙΤΕΙΑ», ή πιο σωστά αναμασά τις υπαγορευμένες από την κυβέρνηση ιδέες για μισθολόγιο που δεν μπορεί να είναι έξω από τα όρια της δημοσιονομικής πειθαρχίας και του προγράμματος σύγκλισης, για μισθολόγιο που να συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, για μισθολόγιο που να εκσυγχρονίζει τη Δημόσια Διοίκηση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης κλπ.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στις μισές σελίδες του το πόρισμα αναφέρεται στο ζήτημα της σύνδεσης μισθού παραγωγικότητας είτε με τη μορφή διαπιστώσεων για τις αγκυλώσεις του σημερινού μισθολογίου που δεν την περιέχει αυτήν τη σύνδεση, είτε με τη μορφή θετικής εμπειρίας από κάποια μισθολόγια άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που την περιέχουν, για να καταλήξει ότι μια τέτοια σύνδεση είναι επιβεβλημένη τονίζοντας ότι «θα πρέπει να επιδιωχτεί μελλοντικά ένα μέρος των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων να χορηγείται μέσω ενιαίου κεντρικού φορέα και να συνδέεται με κριτήρια που θα σχετίζονται με την αποδοτικότητα του υπαλλήλου ή της μονάδας. Για τον σκοπό αυτό θα πρέπει να εισαχθεί κλίμακα απόδοσης με μετρήσιμους στόχους, ο βαθμός επίτευξης των οποίων θα αποφέρει μεγαλύτερο ή μικρότερο εισόδημα στον υπάλληλο». Σελ.86
Μ' αυτόν τον τρόπο κατ' αρχήν ενοχοποιεί το δημόσιο υπάλληλο για τη σημερινή γενική κακοδαιμονία στις δημόσιες υπηρεσίες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη ρουσφετοπολιτική και τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε και εφαρμόζει η κυβέρνηση στη Δημόσια Διοίκηση. Κύρια όμως έτσι επιδιώκει να υποβάλλει και να επιβάλλει την «ανάγκη» της σύνδεσης μισθού με την αξιολόγηση - χειραγώγηση των εργαζομένων στο Δημόσιο. Μια τέτοια σύνδεση που θα αξιολογεί παραγωγικά, τον υποτακτικό στην κυβερνητική πολιτική δημόσιο υπάλληλο, που θα τον πειθαναγκάζει σ' αυτήν την πολιτική, που θα τον μετατρέπει σε πειθήνιο γρανάζι της κρατικής μηχανής. Γι' αυτό το λόγο το πόρισμα σαφώς υποδεικνύει τη σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση και για τη μονιμοποίηση και για τη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη και για την παροχή κάποιων επιδομάτων. Πολλαπλές αξιολογήσεις σκοπιμότητας, ατομικές και συλλογικές κατά υπηρεσιακή μονάδα, για πολλαπλή πολιτική και οικονομική ομηρία των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Αλλά και τα επιδόματα θέσης προϊσταμένων τα αυξάνει σημαντικά για να αποτελέσουν κίνητρο στο να αυξηθεί το ενδιαφέρον στον εποπτικό, αστυνομικό, ελεγκτικό, διοικητικό, και πειθαρχικό ρόλο των προϊσταμένων σε βάρος των υφισταμένων τους υπαλλήλων, στην κατεύθυνση της χειραγώγησής τους στην κυβερνητική πολιτική. Και για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα σ' αυτήν την κατεύθυνση, το πόρισμα προβλέπει «προσέλκυση στελεχών στο Δημόσιο και από τον ιδιωτικό τομέα» σελ.84.
Μεγάλες ευθύνες γι' αυτήν την εξέλιξη έχει και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, γιατί με την προβολή του αιτήματος του μισθολογίου, όχι μόνο εγκατέλειψε κάθε οικονομική διεκδίκηση τα τελευταία χρόνια, αλλά έδωσε και στην κυβέρνηση άλλοθι, και για να διαιωνίζει τη σε βάρος των δημοσίων υπαλλήλων λιτότητα και για να προωθεί τις αντεργατικές μισθολογικές αναδιαρθρώσεις, αλλά και να κάνει ελιγμούς εντυπωσιασμού για να ψαρεύει ψήφους σε θολά νερά ενόψει των δημοτικών - νομαρχιακών και αργότερα των βουλευτικών εκλογών.
Ολα αυτά επιβεβαιώνουν την κατεύθυνση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, για συγκρότηση άμεσα ενός ενιαίου μετώπου ταξικών και αποφασιστικών αγώνων όλων των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, για τη συνολική σύγκρουση και ανατροπή της συνολικής αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής που γεννά, αναπαράγει, διαιωνίζει και εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων και μέσα από τη μισθολογική πολιτική και από τις άλλες επιμέρους και γενικότερες πολιτικές.