Με τους εργάτες της ελαιουργοσαπουνοποιίας «ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ», οι οποίοι βρίσκονται για τέταρτη βδομάδα σε κινητοποιήσεις ενάντια στην «εθελούσια έξοδο» που προωθεί η εργοδοσία συζήτησε χτες ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Οι εργαζόμενοι παλεύουν, για να μη γίνει καμιά απόλυση και διεκδικούν την υπογραφή ικανοποιητικής ΣΣΕ για το 2009.

Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζουν με τρίωρες στάσεις εργασίας σε κάθε βάρδια, στέλνοντας, ταυτόχρονα, το μήνυμα «οι προσπάθειες της εταιρείας να δημιουργήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό και η κήρυξη ανταπεργίας (λοκ άουτ) δεν πρόκειται να μας τρομοκρατήσουν», όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Πανελλαδικής Ενωσης Εργαζομένων στην Ελαιουργοσαπουνοποιία.

Ο Γ. Μαρίνος, μιλώντας στη συγκέντρωση που έγινε μπροστά στην πύλη του εργοστασίου την ώρα της στάσης εργασίας, ξεκαθάρισε ότι «το ΚΚΕ θα είναι μαζί σας, διαθέτοντας όλες του τις δυνάμεις και αναλαμβάνοντας την ευθύνη να σηκώσει όσο γίνεται σε υψηλότερο επίπεδο την εργατική λαϊκή αλληλεγγύη για την επιτυχία του αγώνα σας».

Ο αγώνας των εργαζομένων, τόνισε, έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί πρώτ' απ' όλα «ο εργάτης και η εργάτρια δίνουν τη μάχη ενωμένοι με το σωματείο τους, για το δικαίωμα στη δουλειά. Για να μην περάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας». Δεύτερον, σε συνθήκες έντασης της επιθετικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, με στόχο την καθήλωση και τη μείωση των μισθών - αξιοποιώντας το συμβιβασμένο και υποταγμένο ρόλο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ - ο αγώνας των εργαζομένων για αύξηση των μισθών, για υπογραφή ικανοποιητικής ΣΣΕ «θα αποτελέσει σημαντικό παράδειγμα και για άλλους κλάδους».

Ο τρίτος λόγος της μεγάλης σημασίας που έχει ο αγώνας των εργαζομένων είναι «ότι γίνεται σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης», την οποία επιχειρούν - κεφάλαιο, ΕΕ, κυβέρνηση της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - «να την περάσουν πάνω από τα κορμιά του εργάτη και της εργάτριας. Να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή, τις συνέπειες της κρίσης. Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία αυτό το σύνθημα που βγαίνει μέσα από την πολύχρονη πείρα της εργατικής τάξης. Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία, την κρίση να την πληρώσουν αυτή που τη δημιούργησαν».

Ο Γ. Μαρίνος αναφέρθηκε αναλυτικά στις αιτίες και τον πραγματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης και την εργοδοτική επιθετικότητα που εντείνεται στο όνομά της. Απέναντι στην ένταση της αντεργατικής επίθεσης, τόνισε, «η εργατική τάξη πρέπει να οργανώνεται καλά, να δυναμώνει την ταξική της ενότητα, να προσπαθεί να οικοδομήσει την κοινωνική συμμαχία με τα άλλα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα και να περάσει στην αντεπίθεση. Αυτή τη μάχη προσπαθεί να ενισχύσει στο ΚΚΕ».

Μιλώντας για την αντικομμουνιστική επίθεση επισήμανε: «Πίσω από τον αντικομμουνισμό δε βρίσκεται μόνο ο στόχος του χτυπήματος του ΚΚΕ. Βρίσκεται ο στόχος του χτυπήματος του εργατικού λαϊκού κινήματος. Θέλουν να χτυπήσουν την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Να βάλουν νέα εμπόδια στους αγώνες τους. Γι' αυτό επιλέγουν την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ. Ομως, τώρα έχουμε πολύχρονη πλούσια πείρα. Εχει μεγάλη σημασία ότι εργάτες και εργάτριες αντιδρούν μαζικά σε αυτήν την επίθεση και στέκονται κοντά στους κομμουνιστές και το επόμενο διάστημα θα σταθούν ακόμα πιο αποφασιστικά».

Αναδεικνύοντας την ανάγκη ενίσχυσης του ΚΚΕ τόνισε: «Εχουμε γνωρίσει την κυβέρνηση της ΝΔ, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έχουμε γνωρίσει την ΕΕ. Εκπροσωπούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Δεν έχει καμία θέση μαζί τους ο εργάτης και η εργάτρια που φτύνουν αίμα για το μεροκάματο. Πρέπει αποφασιστικά να τους αποδυναμώσουν, να τους αδυνατίσουν και να πάρουν απόφαση να στηρίξουν του ΚΚΕ. Θα παλεύουμε μαζί από καλύτερες θέσεις. Για την υπεράσπιση και την κατάκτηση νέων δικαιωμάτων και, ταυτόχρονα, μέσα σε αυτήν την πάλη θα οικοδομούμε προϋποθέσεις για να τους ανατρέψουμε.

Γιατί δεν είναι μοιραία η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δεν είναι μοιραίο οι εργάτες να παράγουν τον πλούτο και να τον καρπώνονται λίγοι καπιταλιστές. Μέσα στον αγώνα θα δημιουργούμε προϋποθέσεις για να ανοίξει άλλος δρόμος ανάπτυξης, που τα μέσα παραγωγής θα είναι στην ιδιοκτησία των εργατών, που κριτήριο της οικονομίας δε θα είναι τα κέρδη αλλά θα είναι η ικανοποίηση των εργατικών λαϊκών αναγκών».