Η σύνοδος κορυφής των Βρυξελλών (1-2 του Μάη) άνοιξε το "κουτί της Πανδώρας" για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η "επόμενη μέρα" χαρακτηρίζεται από πλήθος διεργασιών που ξεπερνούν το ρήγμα "εντός" - "εκτός" της ΟΝΕ και της "ζώνης Ευρώ" των ανισόμετρων οικονομιών, το προκαταβολικό και ανορθόδοξο "κλείδωμα" των διμερών ισοτιμιών μεταξύ των έντεκα νομισμάτων για το φόβο κερδοσκοπικών επιθέσεων πριν την τυπική έναρξη της ΟΝΕ του Μάαστριχτ την 1.1.99, και τον επεισοδιακό διορισμό με "εθνικό" - πολιτικό συμβιβασμό του εξαμελούς Διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Η βδομάδα που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την έντονη διαμάχη στο εσωτερικό του ευρωπαϊκού Μααστριχτικού "μπλοκ", για τη φαινομενική και πραγματική εξουσία στην ΟΝΕ του Μάαστριχτ, όπου έχουμε νέες αψιμαχίες μεταξύ κρατών, κυβερνήσεων και κεντρικοτραπεζιτών. Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολιτικοί και τραπεζίτες ερίζουν για την ηγεμονία της ΟΝΕ, αδιαφορώντας προκλητικά για οτιδήποτε έχει σχέση με το δημοκρατικό, πολιτικό έλεγχο του νέου πολύχρονου "σταδίου" του Μάαστριχτ. Οχι μόνο δεν αισθάνονται την παραμικρή ανάγκη να δικαιολογηθούν για την καταπάτηση Συνταγμάτων, παράκαμψη δημοκρατικών θεσμών και λειτουργιών, και περιφρόνηση των ευρωπαϊκών λαών, αλλά, επιδεικνύοντας προκλητικό κομπασμό και αλαζονεία, ισχυρίζονται ότι το βασικό ζήτημα της "ευρωπαϊκής δημοκρατίας" έγκειται στο βαθμό αλληλοεξάρτησης του όποιου κεντρικοτραπεζίτη από τον όποιο Κολ ή Σιράκ.

Αυτή η "ανεξαρτησία" πολιτικών και κεντροτραπεζιτών από κάθε δημοκρατικό έλεγχο, αποτελεί μια νέα επικίνδυνη και αυταρχική στροφή της "Ευρώπης του Μάαστριχτ". Πολύ περισσότερο που όλοι αυτοί οι (...) "ανεξάρτητοι" διατάσσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα, όπως προγράμματα άγριας λιτότητας, νέες φορομπηχτικές πολιτικές και μισθολογικές "διορθώσεις". Αλλά δεν είναι μόνο ο "ευρωπαϊκός" καπιταλισμός που γίνεται όλο και πιο δεσποτικός απέναντι στις μικρές χώρες και ταξικά σκληρότερος απέναντι στους εργαζόμενους. Η βδομάδα χαρακτηρίζεται από τη διήμερη Σύνοδο Κορυφής του παγκόσμιου Διευθυντηρίου (G-7) που αρχίζει αύριο Παρασκευή στο Μπίρμπιγχαμ της Βρετανίας. Πρόκειται για κρίσιμη σύνοδο των "επτά" (συν Ρωσία), αφού ο παγκόσμιος καπιταλισμός διανύει περίοδο έντονης συγκέντρωσης παραγωγής και κεφαλαίου, και, ως εκ τούτου, αυξημένου σκυλοφαγώματος, αυτό που ο ίδιος ο διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Μ. Καμντεσί, χαρακτήρισε "παγκόσμια οικονομία της ρουλέτας".

Οι "επτά μεγάλοι" έχουν να αντιμετωπίσουν τόσο τα προβλήματα συγκεντροποίησης ("ζώνη Ευρώ" αλλά και γιγάντιες συγχωνεύσεις εταιριών), όσο και τα εγγενή "ρίσκα", όπως η "ασιατική κρίση" που, παρά τους εξορκισμούς, δε λέει να "υπερβεί", ούτε το κραχ της Ινδονησίας, ούτε τη χρόνια γιαπωνέζικη ύφεση που λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις.

Η "επόμενη μέρα" της "ιστορικής" συνόδου των Βρυξελλών χαρακτηρίζεται από επιφύλαξη,εκτός των Αθηνών, όπου οι μοναδικοί αποτυχόντες σκούζουν για να καλύψουν την αποπομπή τους, και βέβαια, υπερβάλλουν στα πάντα και σε βαθμό γελοιότητας. Ο αρχιερέας της ΕΚΤ, πρόεδρος των κεντρικοτραπεζιτών Βιμ Ντόιζεμπεργκ, δέχεται την ευρωκοινοβουλευτική λιτανεία κάνοντας επίδειξη πολιτικής ευελιξίας και ταξικής συνέπειας. Ο Ολλανδός κεντρικοτραπεζίτης, που έχει διατελέσει και σε πολιτικές θέσεις της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Ολλανδίας, δήλωσε ότι "το χρήμα είναι το επάγγελμά του", ότι "αυτοί οι διορισμοί, είτε αρέσει είτε όχι, είναι πάντα πολιτικοί, μόνο που συνήθως δε γίνεται τόση φασαρία", ότι θα "παραιτηθεί" όποτε (...) αρρωστήσει, πάντως "σίγουρα" θα υπάρχει "όταν τα νομίσματα των έντεκα θα αντικατασταθούν πλήρως από το Ευρώ το 2002", ότι αρνείται να δημοσιεύει τακτικά τα πρακτικά των συνεδριάσεων της ΕΚΤ, ότι "η νομισματική πολιτική δεν είναι η αιτία ούτε η λύση της υψηλής ανεργίας στην Ευρώπη" και τέλος, ότι "είναι ζωτικής σημασίας η υποστήριξη της νομισματικής πολιτικής από μια στέρεη φορολογική πολιτική και μια υπεύθυνη μισθολογική πολιτική, με διορθώσεις μισθών και τιμών, γι' αυτό είναι μεγάλης σημασίας το Σύμφωνο Σταθερότητας".

Ο υπόλοιπος θίασος κινήθηκε "κυκλωτικά", ο καγκελάριος Χ. Κολ και ο Γάλλος Πρόεδρος Ζ. Σιράκ, ξαναμονιάσανε στο Αβινιόν κάνοντας λόγο για μπίζνες της ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής, ο Γάλλος πρωθυπουργός Λ. Ζοσπέν, άφησε κάποιες υπόνοιες για "ανεπάρκεια" της προεδρίας του Συμβουλίου από τον Βρετανό Τ. Μπλερ και ο Ιταλός Ρ. Πρόντι βιάστηκε να τρέξει στην Ουάσιγκτον, υποδηλώνοντας "διπλωματικά" ότι η Ιταλία της "κεντροαριστεράς" δεν ξεχνά τις "ατλαντικές" της υποχρεώσεις, παρά την ένταξη στην ΟΝΕ.

Η είδηση της βδομάδας είναι βέβαια η ανακοίνωση από τη γερμανική "Ντέμλερ - Μπενζ", δηλαδή την "Μερσεντές", ότι "συγχωνεύεται" με την αμερικανική "Κράισλερ", αυτή που φτιάχνει τα τζιπ του αμερικανικού στρατού.

Είναι "διπλωματική" απάντηση του γερμανικού κεφαλαίου, στις προεκλογικές δηλώσεις του καγκελάριου Κολ στην Αβινιόν, για ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής, ως "απάντηση" στην πρόσφατη συγχώνευση των δυο αμερικανικών κολοσσών του τομέα, της "Μπόινγκ" και της "Μακ Ντάγκλας".

Οι "επτά μεγάλοι" θα υπογράψουν στο Μπίρμπιγχαμ έναν "κώδικα καλής συμπεριφοράς" με πέντε σημεία, στον οποίο έχουν ήδη συμφωνήσει οι "επτά" υπουργοί Οικονομίας που συνεδρίασαν ως οικονομικό G-7 στις αρχές της βδομάδας. Προβλέπονται συγκεκριμένα τα εξής:

1. Μεγαλύτερη "εμπλοκή" του ιδιωτικού κεφαλαίου στην επίλυση των διεθνών οικονομικών κρίσεων και "ανάληψη ευθυνών" σχετικά με τις επιλογές δανεισμού. Οπως τόνιζε ο Λένιν στον "Ιμπεριαλισμό", "εξαιρετικά σπουδαία σημασία αποχτάει η εξαγωγή κεφαλαίου, σε διάκριση από την εξαγωγή εμπορευμάτων". Αυτή ακριβώς είναι η αιτία παρακμής του κράτους - τοκογλύφου και του στρώματος των εισοδηματιών.

2. Μεγαλύτερη "ενίσχυση" του ρόλου των διεθνών οργανισμών, όπως της Διεθνούς Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Δεν μπορεί να υπάρχει "ελεύθερος ανταγωνισμός" την εποχή των μονοπωλίων και των υπερ - "συγχωνεύσεων" με τις γιγάντιες "επιχειρήσεις" και τα γιγάντια κέρδη.

3. "Ενίσχυση" των "εθνικών" χρηματοπιστωτικών συστημάτων.

4. Καλύτερη "ενσωμάτωση" των "αναδυομένων" οικονομιών στην "παγκοσμιοποίηση" και "προετοιμασία" τους για την "ελεύθερη ροή του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου", δηλαδή για τους νέους όρους εξάρτησης και υποτέλειας.

5. "Καλυτέρευση" της "διαφάνειας" των οικονομικών στοιχείων, εννοείται, βέβαια, των ασθενέστερων και ανυπάκουων χωρών.

Στο Διευθυντήριο του G-7 εκφράζονται έντονες ανησυχίες για ενδεχόμενη μετατροπή των εμπορικών σε πολιτικές κρίσεις. Στη σύνοδο του Μπίρμπιγχαμ, οι Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία θα εκφράσουν, για πρώτη φορά, τα συμφέροντα της "ζώνης Ευρώ". Με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση της Αγγλίας που συμμετέχει στο G-7 (και μάλιστα αυτή την περίοδο προεδρεύει του Διευθυντηρίου) αλλά δε συμμετέχει στην ΟΝΕ. Εχει ήδη αποφασιστεί ότι στην επόμενη οικονομική σύνοδο του G-7, τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, θα συμμετάσχει και ο νεοδιορισθείς πρόεδρος της ΕΚΤ Βιμ Ντόιζεμπεργκ.

Ο πρόεδρος Κλίντον αναμένεται να προτείνει σκληρή "πλατφόρμα αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος", πρόταση που αφορά και το μέλλον του... Ευρώ, το οποίο αναμένεται να αποτελέσει εργαλείο, εκτός των άλλων, και της διεθνούς μαφίας, που θα θελήσει να το χρησιμοποιήσει αντί του δολαρίου ή του γιεν.

Βησσαρίων ΓΚΙΝΙΑΣ