ΥΓΕΙΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΥΓΕΙΑ

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ευθύνη του κράτους η πρόληψη για τον καρκίνο του μαστού

Ανακοίνωση με αφορμή τη σημερινή σχετική Παγκόσμια Μέρα

Από παλιότερη κινητοποίηση της ΟΓΕ για την κατάσταση στον τομέα Υγείας

Κοροϊδία και αποπροσανατολισμό χαρακτηρίζει η ΟΓΕ την πρωτοβουλία της Βουλής να φωταγωγήσει την πρόσοψη του κτιρίου της με ροζ χρώμα, συμμετέχοντας με τον τρόπο αυτό στη σημερινή Παγκόσμια Μέρα ενάντια στον καρκίνο του μαστού.

Με αφορμή τη μέρα αυτή, η ΟΓΕ καλεί τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων να διεκδικήσουν υπηρεσίες πρόληψης και αντιμετώπισης της ασθένειας μέσα από ένα ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας. Η ανακοίνωση της ΟΓΕ αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Πίσω από τέτοια χάπενινγκ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιδιώκει να καλύψει όπως όπως την ανυπαρξία ουσιαστικής πρόληψης και για τον καρκίνο του μαστού, γενικότερα την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των υποδομών και υπηρεσιών για την υγεία των γυναικών και των οικογενειών τους.

Νέα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα και στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως η ψηφιακή μαστογραφία, δεν έχουν εγκριθεί από το ΚΕΣΥ ώστε να αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ. Αντίθετα, χιλιάδες γυναίκες αναγκάζονται να χρυσοπληρώσουν για τον πλήρη προληπτικό έλεγχο.

Οι κατευθυντήριες οδηγίες και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα της ΕΕ, της κυβέρνησης έχουν πυξίδα τη λογική του "προσυμπτωματικού ελέγχου" και των "ομάδων υψηλού κινδύνου". Αλλοιώνουν τελικά το χαρακτήρα της πρόληψης, η οποία πρέπει να γίνεται γενικευμένα στον υγιή πληθυσμό, σε όλες τις γυναίκες ανεξαιρέτως. Να γίνεται πιο συστηματικά και τακτικά ο ιατρικός - διαγνωστικός έλεγχος.

Οι δημόσιες μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, το γνωστό ΠΕΔΥ, που θα έπρεπε να καλύπτουν δωρεάν αυτές τις εξετάσεις για όλες τις γυναίκες, υποχρηματοδοτούνται, κλείνουν ή υπολειτουργούν, λόγω έλλειψης προσωπικού και υλικών, την ίδια ώρα που ο ιδιωτικός τομέας επεκτείνεται στο έδαφος της συρρίκνωσής τους.

Η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση δεν αρκούν, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την τραγική ανεπάρκεια δημόσιων και δωρεάν μονάδων Υγείας, ούτε την οικονομική αδυναμία των λαϊκών οικογενειών, που εμποδίζουν τις γυναίκες να τις κάνουν.

Η πρόληψη δεν είναι προσωπική μόνο υπόθεση της κάθε γυναίκας - όπως προκλητικά δήλωνε ο προηγούμενος υπουργός Υγείας για να δικαιολογήσει την περαιτέρω περικοπή δαπανών για προληπτικές εξετάσεις. Είναι ευθύνη του κράτους. Συνδέεται με τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας, με το σύστημα Υγείας, τους στόχους, την ποιότητα και την επάρκεια των υπηρεσιών του. Δεν μπορεί να γίνει με ευκαιριακές καμπάνιες, επικοινωνιακές φιέστες, ούτε να ανατίθεται σε ΜΚΟ.

Η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, δικαίωμα κάθε ανθρώπου και υποχρέωση του κράτους να την παρέχει δωρεάν σε όλες και όλους, μέσα από ένα ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας.

Η ΟΓΕ διεκδικεί για τις γυναίκες, με βάση τις πρόσθετες και εξειδικευμένες ανάγκες που αυτές έχουν, μέτρα πρωτογενούς πρόληψης, ώστε να αποφευχθεί η εμφάνιση του καρκίνου:

Να συνταγογραφείται και να παρέχεται δωρεάν η ψηφιακή τομογραφία. Να ενταχθεί στις εξετάσεις του υποχρεωτικού, προληπτικού, γυναικολογικού ελέγχου, μαζί με τον υπέρηχο μαστών, μήτρας, το τεστ Παπανικολάου, με επιστημονικά προσδιορισμένο χρόνο έναρξης και συχνότητα και όχι τα πρωτόκολλα που διαμορφώνονται με βάση τις εκάστοτε πολιτικές υγείας και χρησιμοποιούνται για περικοπές δαπανών αλλά και για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων στην Υγεία και το Φάρμακο.
Μοριακός έλεγχος σε γυναίκες που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου».

Σήμερα η δίκη των συνδικαλιστών στη Σάμο

Σε τετράωρη στάση εργασίας (11 π.μ. - 3 μ.μ.) και κινητοποίηση στις 10.30 π.μ. έξω από τα δικαστήρια του νησιού προχωρά σήμερα, Πέμπτη, το Εργατικό Κέντρο Σάμου, ενόψει της δίκης των συνδικαλιστών που κινητοποιήθηκαν ενάντια στην αιμοδοσία «μόνο για Ελληνες» που είχε οργανώσει το 2013 η ναζιστική Χρυσή Αυγή.

Η Ουρανία Μητσάκη-Αποστόλου, πρώην πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου, ο Σταμάτης Φιλιππής, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου και πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος Σάμου της ΑΔΕΔΥ και ο Νικόλαος Μπαρμπατζάς, πρώην αντιπρόεδρος των ειδικευομένων γιατρών του ΓΝ Σάμου, διώκονται για τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση σωματείων και φορέων ενάντια στην αιμοδοσία της Χρυσής Αυγής στις 27/04/2013. Δεκάδες σωματεία και φορείς από όλη την Ελλάδα έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους στους διωκόμενους συνδικαλιστές. Ανάμεσα σε άλλους, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ και η ΠΟΕΔΗΝ.

Επίσης, το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας διευκρινίζει πως το σύστημα αιμοδοσίας στη χώρα μας διέπεται από σαφείς αρχές, που μεταξύ άλλων ορίζουν πως «η διάθεση του αίματος γίνεται αποκλειστικά από τις ενταγμένες Υπηρεσίες Αιμοδοσίας, σύμφωνα με τις ανάγκες για μετάγγιση των ασθενών, χωρίς καμία απολύτως διάκριση σχετικά με το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία και την εθνική προέλευση».

Κινητοποιήσεις στο χώρο της Υγείας

Σε 48ωρη απεργία (22 και 23/10) προχωρούν οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», καθώς «το πρόβλημα με την έλλειψη προσωπικού στο ακτινολογικό έχει φτάσει σε τραγικό σημείο, έχει επέλθει εργασιακή εξουθένωση. Αναστέλλονται άδειες τη στιγμή που το 90% των τεχνολόγων έχει κάνει χρήση από 0 έως και 5 μέρες από την άδεια του 2015», αναφέρει το σωματείο του νοσοκομείου.

Επίσης, με συγκέντρωση σήμερα Πέμπτη στις 10.30 π.μ., στο υπουργείο Εργασίας, συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους και οι εργαζόμενοι στον όμιλο «Euromedica», ενάντια στην απλήρωτη εργασία, τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών. Την ίδια μέρα έχει οριστεί νέα τριμερής συνάντηση μεταξύ των εργαζομένων και του Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Γηροκομείων, Εργαστηρίων και Διαγνωστικών Κέντρων, με την εργοδοσία και του υπουργείου Εργασίας.

Για τις προσπάθειες ευαισθητοποίησης για την αναπηρία

Πριν λίγες μέρες, ο Δήμος Καβάλας, σε συνεργασία με τον τοπικό σύλλογο ΑμεΑ, διοργάνωσε εκδηλώσεις με σύνθημα «Αγαπώ τον τρόπο σου», κατά τη διάρκεια των οποίων, μέσα από διάφορες βιωματικές εκπαιδευτικές δράσεις, παιδιά και ενήλικες έζησαν για λίγο σαν ανάπηροι. Στόχος τους να δημιουργηθεί «κλίμα αποδοχής, συνεργασίας και συνύπαρξης με τα ΑμεΑ, για τη δημιουργία μιας ισότιμης κοινωνίας».

Τις επόμενες μέρες, ο υπ. Παιδείας, σε επίσκεψή του σε ειδικό σχολείο, για να συγκαλύψει τις τεράστιες ελλείψεις κυρίως σε προσωπικό, μίλησε για την ανάπτυξη δράσης για την καταπολέμηση του ρατσισμού απέναντι στους ανάπηρους, με στόχο να βελτιωθούν οι όροι ζωής των ΑμεΑ.

Αυτή η φιλολογία, αλλά και οι δράσεις που αναπτύσσονται στη βάση όλων αυτών των ιδεολογημάτων, συγκαλύπτουν ότι αιτία των οξυμένων προβλημάτων των αναπήρων δεν είναι η μη αποδοχή τους από τους υπόλοιπους ανθρώπους, ή τουλάχιστον δεν είναι η βασική.

Ακόμα κι αν για μια στιγμή μιμηθεί κάποιος τον/την τυφλό/-η ή τον/την κινητικά ανάπηρο/-η, ακόμα κι αν αλλάξει τη στάση του απέναντι στους ανάπηρους και την αναπηρία, τους δεχτεί ως ισότιμους στο σχολείο, στη δουλειά, σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, ακόμα και τότε τα προβλήματά τους θα παραμένουν.

Γιατί, μια στιγμή με μια ζωή δεν είναι το ίδιο. Γιατί άλλο είμαι ανάπηρος/-η από τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, που οξύνονται παραπέρα τα προβλήματα λόγω της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, και άλλο «ζω σαν ανάπηρος». Μιμούμαι ότι είμαι, αλλά δεν είμαι, άρα δεν μπορώ να διαμορφώσω και αντίστοιχη συνείδηση, μιας και το «είναι», δηλαδή η πραγματικότητα, διαμορφώνει τη συνείδηση.

Η μίμηση της στιγμής δεν μπορεί να περιέχει το χρόνιο πόνο, τη ματαίωση, την τεράστια έλλειψη δημόσιων, δωρεάν κοινωνικών και υγειονομικών υπηρεσιών. Δε δείχνει το σχολείο που δεν υπάρχει και οδηγεί στην απομόνωση του σπιτιού. Δε δείχνει την απόγνωση του ανάπηρου και της οικογένειας, γιατί κόπηκε η αναπηρική σύνταξη ή το επίδομα, γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τα φάρμακα, τις εξετάσεις, τις ειδικές θεραπείες, τα ειδικά τεχνητά και άλλα βοηθήματα.

Η μίμηση μιας στιγμής κρύβει τον ανταγωνισμό που βιώνει ο ανάπηρος/-η στο σχολείο, στη δουλειά, ως αποτέλεσμα της κυρίαρχης αντίληψης της καπιταλιστικής κοινωνίας, της ανταγωνιστικότητας, της ατομικότητας, ότι «ο πιο δυνατός επιβιώνει».

Ουσιαστικά, η μίμηση μιας στιγμής κρύβει ότι το ίδιο το εκμεταλλευτικό και άνισο σύστημα αντικειμενικά παράγει την ανισότητα και στους ανάπηρους των λαϊκών οικογενειών και δεν μπορεί να αλλάξει υπέρ τους με δράσεις ευαισθητοποίησης, προσομοίωσης. Αυτό το σύστημα, όσο απάνθρωπο γίνεται, τόσο ευρηματικό αποδεικνύεται για να κοιμίζει τον εργατόκοσμο, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα. Ετσι, ο άνεργος που δουλεύει τζάμπα βαφτίζεται εθελοντής και νιώθει ότι εργάζεται, ο πεινασμένος που του παρέχεται ένα πιάτο φαΐ νιώθει ευχαριστημένος, ο υγιής που για λίγο ζει σαν ανάπηρος νιώθει τα συναισθήματα του ανάπηρου και ο ίδιος ο ανάπηρος νιώθει να καλύπτονται οι ανάγκες του.

Τέλος, πίσω από τις μεγαλοστομίες, τα δήθεν μέτρα κι εκστρατείες ευαισθητοποίησης των αστών, με στόχο τη δημιουργία μιας ισότιμης κοινωνίας για τους ανάπηρους, κρύβεται ότι ο μεγαλύτερος ρατσισμός προέρχεται από το ίδιο το καπιταλιστικό κράτος, που αντιμετωπίζει τον ανάπηρο και τις ανάγκες τους ως «κόστος» και γι' αυτό παίρνει μέτρα μείωσής του, με τις δραστικές περικοπές των κρατικών και ασφαλιστικών παροχών.

Υπάρχει, ευτυχώς, η εμπειρία από τις χώρες που οικοδόμησαν το σοσιαλισμό. Εκεί δε χρειαζόταν καμία «προσομοίωση» και «βιωματική δραστηριότητα» για να γίνουν κατανοητές οι ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρία, γιατί ήταν ο ίδιος ο σκοπός της οικονομικής ανάπτυξης και το λαϊκό κράτος που κατοχύρωνε τόσο τις γενικές όσο και τις πρόσθετες, ιδιαίτερες ανάγκες των ΑμεΑ.

Τ. Υ.