Με τη συμμετοχή εκατοντάδων νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία, που παρακολούθησαν με ενδιαφέρον το πλούσιο πολιτικό και καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ολοκληρώθηκε το Σάββατο το διήμερο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Πάτρα. Εκθέσεις, θεματικά περίπτερα, αφιερώματα, μαθητικά συγκροτήματα, αλλά και γνωστοί και αγαπημένοι καλλιτέχνες πλαισίωσαν τις εκδηλώσεις.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Βαδίζουμε μπροστά, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, ανοίγουμε νέους δρόμους στην πάλη της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού, που πρέπει να έρθει στην εξουσία. Πατάμε, ταυτόχρονα, γερά στις ρίζες του εργατικού κινήματος και σε ό,τι πολύτιμο δημιούργησε η επαναστατική πάλη στη χώρα μας και διεθνώς (...)

Το φετινό Φεστιβάλ είναι απάντηση στη λυσσασμένη αντικομμουνιστική επίθεση που προηγήθηκε, στην αισχρή προσπάθεια να ταυτίσουν το φασισμό - ναζισμό με τον κομμουνισμό. Δεν μας φοβίζει η αντικομμουνιστική τους επίθεση, η προσπάθειά τους να διαστρεβλώσουν και να συκοφαντήσουν την ιστορία του κινήματός μας. Γιατί "σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει". Το Κόμμα μας και το κομμουνιστικό κίνημα έχουν βαθιές ρίζες μέσα στην εργατική τάξη και το λαό. Σ' αυτόν τον τόπο δεν υπάρχει δρόμος, σοκάκι, σπίτι, βουνό και ρεματιά που να μην έχει βαφτεί με το αίμα χιλιάδων μελών και στελεχών του ΚΚΕ για τα δικαιώματα του λαού, της εργατικής τάξης. Αυτοί οι δεσμοί είναι δεσμοί αίματος, δεν διαρρηγνύονται.

Πριν λίγες μέρες, με αντιπροσωπεία της ΚΕ, επισκεφτήκαμε τη Γυάρο, το γνωστό "θανατονήσι", που μαρτύρησαν χιλιάδες αγωνιστές κομμουνιστές, γιατί έμειναν πιστοί στα ιδανικά του ΚΚΕ, στον αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για τα δίκια του λαού. Η Γυάρος συμβολίζει, ακόμα και σήμερα, ότι η αστική τάξη δε δίστασε και δε διστάζει, μπροστά σε κανένα έγκλημα, για να υπερασπιστεί την εξουσία της που εδραιώθηκε πάνω στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και στην εξόντωση των πρωτοπόρων αγωνιστών της.

Η Γυάρος όπως και δεκάδες άλλοι τόποι μαρτυρίου συμβολίζουν τον ηρωισμό, την αντοχή των αγωνιστών, που εμπνέονται απ' τα ιδανικά του ΚΚΕ, αυτών που "νίκησαν ακόμα και το θάνατο". Συμβολίζει, επίσης, ότι καμία δύναμη δεν μπορεί να εξοντώσει, να εξαφανίσει το ΚΚΕ. Γατί είναι σάρκα από τη σάρκα, αίμα από το αίμα της εργατικής τάξης. Γιατί έχει στρατηγική και θέληση να μη διστάσει μπροστά σε καμιά θυσία, για να απελευθερωθούν οι εργαζόμενοι από την καπιταλιστική σκλαβιά. Αυτός είναι ο εφιάλτης των αστών.

Ο αντικομμουνισμός, όπως και αν εκφράζεται, δείχνει το φόβο των αστών, στη χώρα μας και διεθνώς, για τη δύναμη της εργατικής τάξης, για την απήχηση που μπορούν να αποκτήσουν τα ιδανικά, οι αξίες και το πολιτικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Η ουσία είναι ότι τρέμουν από το φόβο τους, γνωρίζοντας ότι οι αιτίες που γέννησαν την Οκτωβριανή Επανάσταση είναι σήμερα ακόμα πιο ώριμες, προβάλλουν πιο επιτακτικά, ότι δεν μπορούν να τις ανατρέψουν.

Το μόνο που τους μένει, αυτό που μπορούν να κάνουν, είναι να δηλητηριάζουν τους λαούς, διαστρεβλώνοντας την Ιστορία, να τρομοκρατούν ότι η βαρβαρότητα είναι μονόδρομος. Οικοδομούν τα ιδεολογικά δεσμά των λαών πάνω στην ψευτιά και την τρομοκρατία. Μάταιος ο κόπος τους. Αργά ή γρήγορα θα βρεθούν μπροστά στην αμείλικτη πραγματικότητα. Η ήττα είναι προσωρινή. Στον αιώνα που βαδίζουμε, θα προχωρήσει η επαναστατική ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, θα υπάρξουν νέες νικηφόρες επαναστάσεις».

Με επιτυχία και μαζική συμμετοχή ολοκληρώθηκαν το Σάββατο οι διήμερες εκδηλώσεις του 43ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Κοίτη του Πηνειού. Πλήθος κόσμου πήρε μέρος, περιηγήθηκε στους χώρους του Φεστιβάλ, παρακολούθησε συναυλίες και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις. Η κεντρική πολιτική ομιλία έγινε από την Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία ανάμεσα σε άλλα τόνισε:

«Αγοράστε, διαβάστε τις εκδόσεις μας, στο Περίπτερο της "Σύγχρονης Εποχής". Κυρίως σκεφτείτε τις σημερινές σας ανάγκες, γίνετε μαχητές - διεκδικητές του δικού σας μέλλοντος, μην αφήνετε άλλους ν' αποφασίζουν για εσάς.

Το καπιταλιστικό σύστημα, τα κόμματα, οι υπουργοί, τα όργανά του, οι εκπαιδευτές του, τα ΜΜΕ σάς λένε: "Δέξου, προσαρμόσου στο σύστημα της εκμετάλλευσης και όποιος αντέξει, άντεξε, όποιος ξεχωρίσει, ξεχώρισε, όποιος γίνει Ωνάσης, έγινε, όποιος πατήσει επί πτωμάτων, μεγαλούργησε".

Εμείς, το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, σας λέμε: "Οργανωθείτε ταξικά, δράστε κοινωνικά, συνειδητά, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι μοναχικός λύκος".

Κανένας και καμία, όσο ευφυής, ευρηματικός, δημιουργικός κι αν είναι, δεν μπορεί μόνος του να φτάσει σ' αυτές τις μεγάλες ανακαλύψεις, τις δημιουργίες που έβαλαν τη σφραγίδα τους στην Ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Πραγματική γνώση είναι ν' αντιλαμβάνεσαι ότι η θέση του καθενός και της καθεμιάς στην κοινωνία δεν είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής.

Δεν είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής το γεγονός ότι σήμερα, κι ακόμα περισσότερο στο άμεσο μέλλον, η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων, των καλλιτεχνών θα δουλεύει μισθωμένη από τους καπιταλιστές ή με μπλοκάκι, που είναι άτυπη μορφή μισθωτής εργασίας.

Ο καπιταλισμός στην ανάπτυξή του απαλλοτριώνει και τον επιστήμονα και τον αγρότη και τον τεχνίτη και τον μικρέμπορο, όλο και περισσότερο πυκνώνει η τάξη των μισθωτών, αλλά και όλο και περισσότερο συγκεντρώνει σε λίγους καπιταλιστές τα προϊόντα της εργασίας των μισθωτών. Τα κρατικά, τα δικά τους στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι νέες θέσεις εργασίας είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Αυτή η ευκαιριακή και κακοπληρωμένη δουλειά είναι η εναλλακτική στην ανεργία».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της στάθηκε στο θέμα του αντικομμουνισμού, του χοντροκομμένου αλλά και του λεπτοδουλεμένου, όπως είπε, σημειώνοντας:

«Και οι δύο μορφές αντικομμουνισμού είχαν μια έξαρση με αφορμή το συνέδριο της Εσθονίας, την επιχείρηση ταύτισης του κομμουνισμού με το φασισμό, ότι δήθεν το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η κατάργηση της δημοκρατίας, της ατομικής ελευθερίας.

Κι απ' την άλλη μεριά, ο εκλεπτυσμένος αντικομμουνισμός, αυτός που θέλει να κάνει την ΕΕ πιο ανθρώπινη, αγανακτεί να ταυτίζεται "Το Κεφάλαιο" του Μαρξ με το "Ο Αγών μου" του Χίτλερ κι αποδίδει την έλλειψη δημοκρατίας, "τα εγκλήματα" στο σταλινισμό, όπως λέει.

Και οι δύο ιδεολογικές γραμμές είναι σχεδιασμένη παραπλάνηση, εξυπηρετούν την καπιταλιστική ιδεολογική - πολιτική χειραγώγηση των νέων, γενικά των λαϊκών δυνάμεων (...) Η δημοκρατία ή το "κράτος δικαίου", όπως λένε, δεν είναι ένα κοστούμι που εξίσου θα ταίριαζε στην αρχαία Αθήνα, στη δημοκρατική Γαλλία ή στη Σοβιετική Ρωσία του 20ού αιώνα. Τόσο το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα της αρχαίας Αθήνας όσο και το ολιγαρχικό της αρχαίας Σπάρτης εξυπηρετούσαν το δουλοκτητικό κοινωνικό - οικονομικό σύστημα.

Τόσο τα δημοκρατικά κοινοβουλευτικά πολιτικά συστήματα των ΗΠΑ, της Γαλλίας, χωρίς βασιλιάδες ή με βασιλιάδες στη Βρετανία, στην Ολλανδία κι αλλού, όσο και τα φασιστικά του Χίτλερ στη Γερμανία, του Μουσολίνι στην Ιταλία ή τα στρατιωτικά της χούντας στην Ελλάδα, του Πινοσέτ στη Χιλή, άλλες παραλλαγές αναστολής του αστικού κοινοβουλευτισμού, όπως στην Ισπανία με τον Φράνκο, στην Πορτογαλία με τον Σαλαζάρ, στην Ελλάδα με τον Πάγκαλο, τον Μεταξά, όλα αυτά εξυπηρετούν τον καπιταλισμό.

Ολων τα Συντάγματα κατοχύρωναν την καπιταλιστική σχέση ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και προσάρμοζαν σ' αυτήν κάθε ατομικό δικαίωμα.

Ενα από τα λάθη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όχι μόνο στη Σοβιετική Ενωση, είναι ότι δεν ξέκοψε οριστικά και αμετάκλητα με πολιτικά στοιχεία που αναπτύχθηκαν μέσα στις εκμεταλλευτικές κοινωνίες».