Την κάλυψη των αναγκών και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των εποχικών εργαζομένων και των ελαστικά απασχολούμενων στον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού διεκδικούν 43 κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία με υπόμνημά τους προς την κυβέρνηση, καλώντας παράλληλα όλα τα σωματεία να οργανώσουν τον αγώνα «ώστε να μη φορτώσουν στην πλάτη μας την κρίση της πανδημίας».

«Οι εξαγγελίες και τα μέτρα της κυβέρνησης για την πανδημία, συνολικά και κατά κλάδο, είναι για τους εργαζόμενους ψίχουλα και για τη μεγαλοεργοδοσία παντεσπάνι. Για περιπτώσεις όπως αυτή των εποχικών εργαζομένων και των ελαστικά απασχολούμενων στον Τουρισμό - Επισιτισμό, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη», υπογραμμίζουν τα σωματεία.

Για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν χιλιάδες εργαζόμενοι και τον επείγοντα χαρακτήρα των αιτημάτων των σωματείων, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με συνδικαλιστές από το Συνδικάτο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών - Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης (ΣΕΤΕΠΕ) και την Επιτροπή Αγώνα Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Επισιτισμό Ρεθύμνου.

Χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται ήδη με την πλάτη στον τοίχο, χωρίς δουλειά, χωρίς επίδομα ανεργίας, με την κυβέρνηση να τους διατηρεί αποκλεισμένους ακόμα και από αυτά τα στοιχειώδη και ανεπαρκή μέτρα που έχει εξαγγείλει.

Την κατάσταση αυτή περιγράφουν οι εκπρόσωποι και των τριών σωματείων.

Το μέτρο της δίμηνης επέκτασης του επιδόματος ανεργίας αφορά μόνο τους εργαζόμενους των οποίων η επιδότηση έληξε κατά τους τρεις πρώτους μήνες του έτους. Απ' αυτήν εξαιρούνται οι άνεργοι των οποίων η επιδότηση έληξε πριν από το Γενάρη. Με δεδομένο ότι η διάρκεια της επιδότησης για τους εποχικούς έχει περιοριστεί σε τρεις μήνες ετησίως, όσοι απολύθηκαν το Σεπτέμβρη και επιδοτήθηκαν από τον ΟΑΕΔ μέχρι το Δεκέμβρη έχουν μείνει ξεκρέμαστοι, χωρίς επίδομα και χωρίς να γνωρίζουν πότε θα ξαναπιάσουν δουλειά. Ο αριθμός αυτών των ανέργων δεν είναι ευκαταφρόνητος, καθώς - όπως σχολιάζουν οι συνδικαλιστές - οι εργοδότες ξεκινούν τις απολύσεις εποχικών μόλις μετριαστεί η τουριστική κίνηση, φροντίζοντας η δουλειά να βγαίνει με το ελάχιστο προσωπικό.

Αλλη μια κατηγορία εργαζομένων που βρίσκονται «στον αέρα» είναι οι εποχικοί που δεν κατάφεραν να συμπληρώσουν την προηγούμενη σεζόν 101 ασφαλιστικές μέρες. Γι' αυτούς το επίδομα ανεργίας έμεινε άπιαστο όνειρο, είτε γιατί επαναπροσλήφθηκαν τελευταίοι και απολύθηκαν πρώτοι, είτε γιατί οι εργοδότες επιστράτευσαν εκβιασμούς και πιέσεις για να τους επιβάλουν δουλειά με μισό ένσημο.

Στους παραπάνω πρέπει να προστεθούν όσοι δούλεψαν την περσινή σεζόν για πρώτη φορά στον κλάδο, καθώς η ένταξη στους εποχικούς γίνεται μετά τη δεύτερη σεζόν δουλειάς.

Αντίστοιχα, χιλιάδες ελαστικά απασχολούμενοι στον κλάδο ούτε έλαβαν ούτε θα λάβουν την έκτακτη αποζημίωση των 800 ευρώ. Πρόκειται για τους εργαζόμενους που δουλεύουν για χρόνια κάτω από καθεστώς μόνιμης αβεβαιότητας και διαρκούς ανασφάλειας, ως «εξτρά», με συμβάσεις που αρχίζουν και τελειώνουν την ίδια μέρα, καθώς και με άλλες μορφές ελαστικής εργασίας. Οι εργαζόμενοι αυτοί μπορεί να περάσουν από τη δουλειά χωρίς ανάσα στην ανεργία από τη μια στιγμή στην άλλη, κι έτσι σήμερα είναι οι πρώτοι που έχουν μείνει χωρίς μεροκάματο, αλλά και χωρίς το επίδομα των 800 ευρώ, αφού δεν θεωρούνται απολυμένοι...

Η ανασφάλεια και η αγωνία των εργαζομένων κορυφώνονται, καθώς στα αυτιά τους φτάνουν συνεχώς φήμες και πληροφορίες πως οι εργοδότες των εποχικών ξενοδοχείων και επισιτιστικών καταστημάτων είτε δεν θα ανοίξουν καθόλου τις επιχειρήσεις τους τη φετινή σεζόν, είτε δεν θα επαναπροσλάβουν όλους τους εργαζόμενους.

Μένοντας χωρίς δουλειά, οι εποχικοί θα χάσουν το μεροκάματο, την πιθανότητα να πάρουν επίδομα ανεργίας τον επόμενο χειμώνα, την ασφαλιστική τους κάλυψη το επόμενο έτος, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη δυσκολία να επιβιώσουν μέχρι την επόμενη σεζόν.

Χαρακτηριστική για την κατάσταση είναι η πείρα της Επιτροπής Αγώνα στο Ρέθυμνο, που έχει δεχτεί επιστολές εργαζομένων, τις οποίες έχει δημοσιεύσει, διεκδικώντας μια σειρά από επείγοντα αιτήματα.

Η αρχή έγινε με την επιστολή άνεργης μητέρας, εποχικής εργαζόμενης στον κλάδο από το 2002, που από το τέλος της περσινής σεζόν έχει μείνει χωρίς εισόδημα. «Δούλεψα από το Μάρτη, άλλαξα τρεις δουλειές, μάζεψα ένσημα, παρ' όλα αυτά δεν μπήκα στο Ταμείο. Δεν ήταν λέει αρκετά...», σημειώνει, εκφράζοντας την απελπισία της, καθώς τώρα θα μείνει χωρίς μεροκάματο, χωρίς καμία στήριξη, στην καλύτερη περίπτωση μέχρι τον Ιούνη.

Ακολούθησαν μηνύματα αλληλεγγύης και νέες επιστολές εργαζομένων που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.

Η δεύτερη επιστολή ήρθε από μια 55χρονη καμαριέρα που δούλεψε το περσινό καλοκαίρι «από το Μάρτη μέχρι τέλη Σεπτέμβρη», χωρίς μέρες ανάπαυσης, με ωράριο που πάντα ξεπερνούσε το 8ωρο, σε συνθήκες εντατικοποίησης. «Τις τελευταίες βδομάδες τα πόδια μου τρέμανε», αναφέρει, όταν όμως απολύθηκε βρέθηκε κι αυτή χωρίς επίδομα. «Μου κόλλαγαν μισά ένσημα, 4ωρο, ενώ δούλευα κανονικά...», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η τρίτη επιστολή ήρθε από μια «ελαστικά» εργαζόμενη στη λάντζα κέντρου διασκέδασης. Δουλεύει «μία, δύο, μπορεί τρεις φορές τη βδομάδα, ανάλογα με τις εκδηλώσεις», κάθε βδομάδα προσλαμβάνεται και κάθε βδομάδα απολύεται, τα τελευταία τέσσερα χρόνια. «Στις 29 Φλεβάρη απολύθηκα με άλλους δεκαπέντε ακόμη συναδέλφους και όπως καταλαβαίνετε δεν ξαναπήγαμε ποτέ για δουλειά», αφού μεσολάβησαν τα μέτρα για την αναστολή λειτουργίας των επιχειρήσεων του κλάδου. Ωστόσο, δεν εντάσσεται στο επίδομα των 800 ευρώ, ούτε μπορεί να πάρει το επίδομα ανεργίας με δέκα - δώδεκα μεροκάματα το μήνα. Αντίστοιχη επιστολή έχει στείλει ακόμα ένας νέος που δουλεύει ως σερβιτόρος.

Οπως τονίζει η Επιτροπή Αγώνα, χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα βρίσκονται στην ίδια θέση, ενώ η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να δώσει απάντηση στα δίκαια και αναγκαία για την επιβίωσή τους αιτήματα που διεκδικούν τα σωματεία.

«Οι εποχικοί εργαζόμενοι και οι ελαστικά απασχολούμενοι είναι αυτοί που πληρώνουν - ακόμη και στην εποχή των κερδών - πρώτοι το μάρμαρο, με προσαρμογή όλης τους της ζωής στις επιταγές των επιχειρηματικών ομίλων, που τους απασχολούν όποτε, όπως και όπου θέλουν, για ένα κομμάτι ψωμί, κι αυτό όχι για όλο το χρόνο», υπογραμμίζουν στο υπόμνημα τα σωματεία.

Καλούν τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στην «καραμέλα που αναμασούν οι εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου για την καταστροφή στον Τουρισμό εξαιτίας της πανδημίας», με τη βοήθεια πρόθυμων «κοινωνικών εταίρων», ζητώντας και εισπράττοντας από την κυβέρνηση φοροαπαλλαγές, αναστολή πληρωμών και άλλα προνόμια. «Μετά από 7 χρόνια ασύλληπτων εσόδων και κερδών, δεν θέλουν να χάσουν ούτε δεκάρα από τα δισεκατομμύρια που μάζεψαν από την εξοντωτική δουλειά των εργαζομένων», προσθέτουν.

«Δεν πρέπει κανείς να μείνει χωρίς προστασία, χωρίς εισόδημα. Κανένα δικαίωμα να μην καταργηθεί, όπως αυτό της υποχρέωσης των εργοδοτών να επαναπροσλάβουν τους εποχικούς εργαζόμενους που εργάστηκαν την προηγούμενη σεζόν», είναι το μήνυμα που στέλνουν τα σωματεία και καταλήγουν: «Δεν πρόκειται να αφήσουμε κανένα περιθώριο να μας ρίξουν στα αζήτητα μέχρι να πάρει μπροστά η μηχανή του πανάκριβου εμπορεύματος που λέγεται Τουρισμός, από τον οποίο, έτσι κι αλλιώς, είναι αποκλεισμένη η πλειοψηφία του λαού».