Eurokinissi

Ανεπανόρθωτες είναι οι ζημιές στις καλλιέργειες

Από τις σφοδρές βροχοπτώσεις της τελευταίας χρονικής περιόδου και το χαλάζι επλήγησαν και χιλιάδες στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών των Νομών Τρικάλων, Καρδίτσας και Μαγνησίας.

Οι πληγέντες αγρότες βρίσκονται, πλέον, σε απόγνωση και πολλοί απ' αυτούς φοβούνται ότι θ' αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους. Κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου πως εάν δεν αποζημιωθούν δίκαια, θ' αντιμετωπίσουν έντονο πρόβλημα επιβίωσης, καθώς δε θα μπορούν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Υπενθυμίζοντας στην κυβέρνηση ότι πληρώνουν πάρα πολλά στον ΕΛΓΑ για την ασφάλιση των καλλιεργειών τους από αντίξοες καιρικές συνθήκες, απαιτούν την τροποποίηση του κανονισμού ώστε να καλύπτει στο 100% τις ζημιές από κάθε αίτιο σε όλα τα στάδια της παραγωγής και την υλοποίηση έργων υποδομής. Και διαμηνύουν ότι εάν δεν ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους, θα διεκδικήσουν το δίκιο τους αγωνιστικά.

Βεβαίως, γνωρίζουν ότι για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει δε φταίει «ο κακός ο καιρός». Ξέρουν πως η «ρίζα του κακού» βρίσκεται στην αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, η οποία χρησιμοποιεί και τις καταστροφές που υπέστησαν οι καλλιέργειες από τις καιρικές συνθήκες ως μέσο για την υλοποίηση του στόχου της συρρίκνωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς και της ενίσχυσης της καπιταλιστικής αγροτικής οικονομίας. Ετσι, λοιπόν, έστω κι αν ικανοποιηθεί το αίτημά τους για την καταβολή δίκαιων αποζημιώσεων, το οποίο και πρέπει να διεκδικήσουν με τους αγώνες τους, τα προβλήματά τους όχι μόνο θα εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά θα ενταθούν, ιδιαίτερα με την εφαρμογή των καταστροφικών μέτρων της ενδιάμεσης αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που υπερψήφισε η ελληνική κυβέρνηση. Και μονόδρομος για τη σωτηρία τους είναι η σύνδεση της πάλης για διεκδίκηση των αποζημιώσεων, άλλωστε πληρώνουν αδρά στον ΕΛΓΑ γι' αυτές, όπως και για όλα τα δίκαια αιτήματά τους, με τον κοινωνικοπολιτικό αγώνα για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και η εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής, με βασικό μοχλό ανάπτυξης τον παραγωγικό συνεταιρισμό. Που απαιτεί κοινό μέτωπο με τους εργάτες, τ' άλλα λαϊκά στρώματα, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.

Eurokinissi

Κηπευτικά... τέλος!

ICON

Η... χειμωνιάτικη εικόνα της 13ης του Ιούνη στον Πλατύκαμπο, όπου οι καλλιέργειες καταστράφηκαν από το χαλάζι και την ανεμοθύελλα

Κάποτε ήταν θερμοκήπιο...

Ενα από τα χωριά του Δήμου Πλατυκάμπου, που χτυπήθηκαν από τη χαλαζόπτωση και την ανεμοθύελλα της 13ης Ιούνη, είναι η Γαλήνη. Λίγα λεπτά ήταν αρκετά για να καταστρέψουν τους κόπους μιας χρονιάς, να εξανεμίσουν κάθε ελπίδα των αγροτών για καλύτερες μέρες και να τους «αρπάξουν» τη σοδειά. Είκοσι λεπτά της ώρας έφτασαν για να σκεπάσει το χαλάζι τα χωράφια τους και να ρημάξει τις καλλιέργειές τους, σχηματίζοντας στρώμα 15 εκατοστών. Και η ανεμοθύελλα στο πέρασμά της παρέσυρε ό,τι έβρισκε μπροστά της. Θερμοκήπια ξηλώθηκαν, κτηνοτροφικές μονάδες έπεσαν, ζώα και πουλερικά σκοτώθηκαν.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στο καφενείο του χωριού όπου κάθονται οι πληγέντες αγρότες και συζητούν για το κακό που τους βρήκε. Τα λόγια τους, φωνή απόγνωσης κι απελπισίας και ένα μεγάλο «κατηγορώ» προς την κυβέρνηση, που περιορίστηκε να δώσει αόριστες υποσχέσεις, αφήνοντάς τους στο έλεος των καιρικών συνθηκών. «Χαθήκαμε», «δεν περιμένουμε τίποτα πια», «όλα τελείωσαν» είναι μερικά απ' αυτά. «Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πάρουμε χρήματα μετά από ενάμιση χρόνο», λέει στο «Ρ» ο Αποστόλης Φιτσιώρης. Και συνεχίζει: «Εάν δεν αποζημιωθούμε θα "βουλιάξουμε" στα χρέη. Σκεφτείτε τι ξοδέψαμε για να καλλιεργήσουμε τα χωράφια, τα περισσότερα τα οποία τα νοικιάζουμε».

Ο Γιώργος Γκέκας, ένας από τους πληγέντες αγρότες και πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Γαλήνης, είχε καλλιεργήσει 260 στρέμματα βαμβάκι και 70 σιτηρά. «Ολα καταστραφήκανε. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Δεν ξέρουμε πώς θα βγάλουμε χειμώνα. Πώς θα επιβιώσουν τα παιδιά μας, οι οικογένειές μας», λέει. Στην παρέα μας είναι κι ο γιος του Φίλλιπας, 10 χρόνων. «Η ευχή που δίνω στο παιδί μου - συνεχίζει - είναι να μη γίνει ποτέ αγρότης. Να μην περάσει τις δικές μας δυσκολίες». Αναφερόμενος στις αόριστες κυβερνητικές υποσχέσεις τονίζει: «Η κυβέρνηση δε δεσμεύτηκε να μας αποζημιώσει για το 100% των ζημιών. Να ξέρετε ότι οι αποζημιώσεις που δικαιούμαστε, είναι χρήματα δικά μας. Ο ΕΛΓΑ μας τα παίρνει χωρίς να μας ρωτά. Ηρθε η ώρα, λοιπόν, να πληρώσει».

Το λόγο παίρνει ο Θωμάς Μπεχλιβάνης για να πει: «Τι θα κάνουμε τώρα, δεν ξέρουμε. Είχα 400 στρέμματα, νοικιασμένα, με βαμβάκι και σιτηρά. Καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. Εάν δε μας αποζημιώσουν θ' αναγκαστούμε να παρατήσουμε τα χωράφια μας».

Ο Βασίλης Ρίζος είχε θερμοκήπιο οκτώ στρεμμάτων, στο οποίο καλλιεργούσε ντομάτα και βαμβάκι. Οι επενδύσεις μιας ζωής, ο αγώνας επιβίωσης που έδινε τα τελευταία χρόνια χάθηκαν σε μια στιγμή. Τώρα το θερμοκήπιό του θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. «Δεν έμεινε τίποτα» λέει και προσθέτει πως αν δε δοθούν δίκαιες αποζημιώσεις για το σύνολο της καταστροφής δεν μπορεί να ξαναφτιάξει ούτε τις μισές από τις εγκαταστάσεις που είχε. «Το θερμοκήπιο μου - τονίζει - είχε υποστεί μικρότερης έκτασης ζημιές από την κακοκαιρία και το 2001. Ακόμα δε μου 'δωσαν αποζημιώσεις». Και ο Βασίλης Μπουχλαριώτης συμπληρώνει: «Αγρότες που έχουν στην ιδιοκτησία τους κάτω από 100 στρέμματα ήταν ήδη χρεωμένοι. Ηρθε και το χαλάζι για να τους αποτελειώσει».

Η συζήτηση χαλαρώνει. «Κάπου έχουμε συναντηθεί», μου λένε. Προσπαθούν να θυμηθούν πού. Και τα δικά τους πρόσωπα δε μου είναι άγνωστα. Θυμάμαι πολύ καλά που τους είχα γνωρίσει. Στα Τέμπη, στα μπλόκα του αγώνα. Τότε που οι Θεσσαλοί αγρότες είχαν βγει στους δρόμους διεκδικώντας το ψωμί και το δίκιο τους. Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουν και δίνουν την ευκαιρία στους αγρότες να πουν ότι είναι έτοιμοι να ξαναβγούν στους δρόμους ν' αγωνιστούν. Η φωνή τους δυναμώνει και η έκφραση απογοήτευσης που είχαν αλλάζει και τη θέση της παίρνει αυτή της αισιοδοξίας και της ελπίδας. «Θ' αγωνιστούμε», λέει με σιγουριά ο Γιώργος Γκέκας. «Θα περιμένουμε με το κλειδί στο χέρι», καταλήγει.

Η κακοκαιρία χτύπησε και τους άλλους τρεις νομούς της Θεσσαλίας.

Στο Νομό Τρικάλων καταστροφές από το χαλάζι στα μέσα του περασμένου Ιούνη προκλήθηκαν σε 3.000 περίπου στρέμματα βαμβακιού, καλαμποκιού και μποστανιών, στα χωριά Βασιλική, Σαρακίνα, Αρδάνι και Ρίζωμα. Οι ζημιές από το χαλάζι ήρθαν να προστεθούν σ' αυτές που προκλήθηκαν στις καλλιέργειες από τις σφοδρές και άκαιρες βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν στο νομό όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεγάλο μέρος καλλιεργειών σε πολλά χωριά του Νομού Τρικάλων είχαν καταστραφεί και πέρσι από χαλαζοπτώσεις. Αν και πέρασε όμως ένας ολόκληρος χρόνος από τότε, οι πληγέντες αγρότες δεν πήραν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται, αντιμετωπίζοντας σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Φοβούνται και ανησυχούν έντονα, δε, ότι και για τις φετινές καταστροφές θα κάνει το ίδιο ο ΕΛΓΑ, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις της διοίκησής του.

Στο Νομό Καρδίτσας, χιλιάδες στρέμματα βαμβακοκαλλιέργειας του Δήμου Ταμασίου, όπως και του Δήμου Θεσσαλιώτιδας του Νομού Φθιώτιδας πλημμύρισαν από τα νερά του ποταμού Κακάρα, ο οποίος ξεχείλισε, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές στα χωράφια. Οι πληγέντες αγρότες είναι ιδιαίτερα οργισμένοι και αγανακτισμένοι με την άρνηση των ελληνικών κυβερνήσεων να προχωρήσουν στην υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων, όπως στη δημιουργία παραχάντακων στον ποταμό Κακάρα, έτσι ώστε να πέφτουν κάτω τα νερά και να μην ξεχειλίζει. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αποστραγγιστικά έργα στην περιοχή έχουν να καθαριστούν πάνω από 40 χρόνια!

Χιλιάδες στρέμματα βαμβακοκαλλιέργειας πλημμύρισαν από τις βροχοπτώσεις, επίσης, και στο Νομό Καρδίτσας, με αποτέλεσμα πολλοί βαμβακοπαραγωγοί ν' αναγκαστούν να προχωρήσουν σε επανασπορά.

Εκτεταμένες ζημιές σε καλλιέργειες βαμβακιού, αλλά και σε οπωροκηπευτικά προκλήθηκαν από τις άσχημες καιρικές συνθήκες που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες και στο Νομό Μαγνησίας.